Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

Σε συνέχεια του άρθρου μου ‘’Ιδού το ποιόν των Προεδρικών συνεργατών και κουμπάρων’’ (είναι αναρτημένο στο Μπλοκ μου), που σας είχα στείλει αρχές Ιουλίου και αναφέρετο στον διορισμό από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Χρύσανθου* Αναστασιάδη (ΝΧΑ) του κύριου Τώνη Αντωνίου ως προέδρου του ΔΣ των Κυπριακών Αερογραμμών, έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα:

Ο πρόεδρος ΝΧΑ υπέπεσε σε νέο ολίσθημα, διορίζοντας τον κ. Μιχάλη Πολυδωρίδη στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου. Με βάση το Πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για το Χρηματιστήριο σε σχέση με τη δημόσια εταιρεία Interfund Investments Ltd. Ο κύριος Μιχάλης Πολυδωρίδης (Γραμματέας) και ο κύριος Τώνης Αντωνίου Πρόεδρος τότε της εταιρείας Interfund Investments Ltd έκαναν πράγματα και θαύματα προκειμένου να εξαπατήσουν το επενδυτικό κοινό, όπως ψευδορκίες, παραπλανητικές και ψευδείς δηλώσεις στο ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας κ.λ.π. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το πόρισμα υπήρχαν ψευδείς και παραπλανητικές δηλώσεις στο ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας, καθώς επίσης και εσκεμμένα λάθη στην πρόσθεση με αποτέλεσμα να υπερεκτιμηθεί η αξία της εταιρείας κατά Λ.Κ 2.686.577 λίρες. (€4.590.285).

Πιο συγκεκριμένα στο Ενημερωτικό ∆ελτίο της εταιρείας ηµεροµηνίας 29/9/2000 περιλαµβάνονται οι πιο κάτω παραπλανητικές και ψευδείς δηλώσεις: Η αναφορά στις σελίδες 4 και 8 όσο και στην ανακοίνωση ηµεροµηνίας 19 Οκτωβρίου 2000, που έκδωσε η εταιρεία µε βάση το Κανονισµό 73, ότι το  ΧΑΚ έχει αποδεχθεί προς εισαγωγή στο ΧΑΚ 157.650.450  µετοχές ονοµαστικής αξίας 10 σεντ στην τιµή έκδοσης 30 σεντ ανά µμετοχή ήταν λανθασμένη.

Σε μια περίοδο που οι συντάξεις πείνας μειώνονται και οι άνεργοι πολίτες ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια, ο ΝΧΑ αυξάνει την ετήσια αντιμισθία των συμβούλων της Κεντρικής Τράπεζας κατά 18 περίπου φορές ( από €1.700 σε €30.000). Σαν γνήσιος εκπρόσωπος της κομματοκρατίας διατηρεί την κυβερνητική χορηγία στα κόμματα ανέπαφη στα €6.8 εκ, και ας έχουν τα κόμματα κύριους χρηματοδότες τον υπόκοσμο και εταιρείες και οργανισμούς του εξωτερικού. Τα πράγματα φυσικά δεν σταματούν εδώ. Ο κουμπάρος και φίλος του Προέδρου Αναστασιάδη (ο Πρόεδρος έχει τους περισσότερους κουμπάρους από οιονδήποτε άλλον στην Κύπρο), Τώνης Αντωνίου είχε διοριστεί, εκτός από πρόεδρος των Κυπριακών Αερογραμμών, οι οποίες βρίσκονται ένα βήμα πριν το οριστικό κλείσιμο, και στο ΔΣ του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΤΕ.ΠΑ.Κ). Από πληροφορίες που έχω  ο Πρόεδρος ΝΧΑ πρόκειται να τον προωθήσει στην κενωθείσα πρόσφατα θέση του προέδρου του ΤΕ.ΠΑ.Κ

Ο κύριος Αντωνίου, όπως και πολλοί άλλοι, του ΝΧΑ μη εξαιρουμένου, για τα εκατομμύρια που οικειοποιήθηκε με ψευδείς και παραπλανητικές παραστάσεις αντί να καταλήξει στην φυλακή και να υποχρεωθεί να τα επιστρέψει, τα επένδυσε σε ακίνητα  επ’ ονόματι της οικογενειακής του εταιρείας Micrologic Ltd. Πιο συγκεκριμένα είχε αγοράσει, μεταξύ άλλων, το 2000 γη 1900 τ.μ. με κτίρια 3500 τ.μ. επί της οδού Λεκορπουζιέ 31, 3075 Λεμεσός για το ποσό των ΛΚ 675.000 ( €1.154.000), τα ανακαίνισε το 2003 και στην συνέχεια τα ενοικίασε μέσω του ΤΕ.ΠΑ.Κ στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, παράρτημα  του Υπουργείου Παιδείας. Αν δεν κάνω λάθος το ακίνητο αυτό είναι το μόνο απ’ όλα τα ενοικιαζόμενα κτήρια του ΤΕ.ΠΑ.Κ που βρίσκεται εκτός πανεπιστημιακού δακτυλίου. Από πληροφορίες που κυκλοφορούν, μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου με τα απίστευτα ψηλά ενοίκια του ΤΕ.ΠΑ.Κ, όλα ‘’από σύμπτωση’’ ιδιοκτησία ημετέρων, το ενοίκιο του κουμπάρου από €18200 μηνιαίως, μέσα στα πλαίσια του ‘’εκσυγχρονισμού’’ και της ‘’περισυλλογής’’ που επιχειρεί ο ΝΧΑ έχει αυξηθεί στα €20000 μηνιαίως, η άλλως €15 το τ.μ. Αν κάπου υπάρχει λάθος στα όσα αναφέρω ας τα διαψεύσει ο κουμπάρος του προέδρου. Αν και προεδρικός κουμπάρος, ας ψάξει καλύτερα το Γραφείο Φόρου Εισοδήματος για να διαπιστωθεί αν o κουμπάρος πλήρωσε φόρους πάνω στα τεράστια ποσά που έχει αποκομίσει από το 2000 μέχρι σήμερα.

Θα μου πει κάποιος, αμάν βρέ αδελφέ, σταμάτα επιτέλους την κριτική σου στο σύστημα και ιδιαίτερα στον πρόεδρο Αναστασιάδη, στο κάτω, κάτω αυτόν επέλεξε ο λαός για να το κυβερνήσει, άσε τον ήσυχο να κάνει την δουλειά. Μα, ακριβώς για αυτό του ασκώ κριτική, γιατί απλά δεν κάνει την δουλειά του και ούτε κυβερνά. Σαν γνήσιος διάδοχος του ανεκδιήγητου Χριστόφια και προστάτης του αρρωστημένου και αμαρτωλού κατεστημένου συνεχίζει να εφαρμόζει με γηνάτι το ξερόλικο δόγμα του, ‘’εγώ είμαι ο πρόεδρος και ότι θέλω κάνω’’. Συνεχίζει προκλητικά να βολεύει ημετέρους, διεφθαρμένους και ανίκανους και να παραγκωνίζει τους άξιους και τίμιους. Σ’ ότι αφορά την επιλογή του κυπριακού λαού να το εκλέξει πρόεδρο, σεβαστή μεν άστοχη κατά τη άποψη μου δε. Όχι τόσο γιατί δεν είχε κρίση ο λαός, αλλά γιατί εγκλωβίστηκε και παραπλανήθηκε από τις ψεύτικες υποσχέσεις του.

Ο Πρόεδρο ΝΧΑ ας πάψει ‘’να τριγυρνά σαν δολοφόνος στο χώρο του εγκλήματος’’, και να προκαλεί βάναυσα το δημόσιο αίσθημα με τις επιλογές του να διορίζει σε καίρια πόστα φίλους και κουμπάρους και γενικά όμοιους του που έδρασαν από κοινού το 1999-2000 στο ΧΑΚ και κατασπάραξαν τις οικονομίες 200.000 περίπου κυπριών. Ο  ΝΧΑ, σαν γνήσιος εκφραστής του αμαρτωλού κατεστημένου, με τις άστοχες επιλογές  υπουργών και συνεργατών του, καθώς επίσης και με τις όποιες εξαρτήσεις των ταλαιπωρούν, δυστυχώς δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει, και αυτό είναι πασιφανές 7 μήνες μετά την εκλογή του.  Επιβάλλεται εδώ και τώρα να σοβαρευτεί και να κάνει κάποιο ξεσκαρτάρισμα των συνεργατών του, να αλλάξει νοοτροπία και να σταματήσει να μας προκαλεί ανασφάλεια και απόγνωση με την συμπεριφορά του. Ας μην εφησυχάζει ο πρόεδρος και ο περίγυρος του, γιατί η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση θα κάνει τους πολίτες απρόβλεπτους και βίαιους και οι επιπτώσεις για την Κύπρο μας θα είναι ολέθριες.

Όμηρος Αλεξάνδρου

http://omirosalexandrou.blogspot.com.

  

* Το Χρυσάνθου παραπέμπει στο ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο ‘’αδιάφθορος’’ Νίκος Αναστασιάδης στις χρηματιστηριακές του συναλλαγές κατά την διάρκεια της χρηματιστηριακής απάτης του 1999-2000 για να εξαπατά τους ανυποψίαστους επενδυτές, να θησαυρίζει σε βάρος τους και να μην γίνεται αντιληπτός

Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ 

ΜΕΙΝΕΤΕ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ!  ΜΕΙΝΕΤΕ ΤΡΕΛΟΙ!

Οι μόνοι γνήσιοι έλληνες που υπάρχουν για μένα είναι οι ‘’τρελοί έλληνες’’, αυτοί που είναι τρελοί για ζωή, τρελοί για κουβέντα, τρελοί να σωθούν και να σώσουν την πατρίδα τους, που θέλουν να τα χαρούν όλα μέσα σε μια και μόνη στιγμή. Αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται ή λένε ένα κοινότυπο πράγμα, αλλά που καίγονται, καίγονται, όμοιοι με τις κίτρινες μυθικές φωτιές των πυρσών, εκπυρσοκροτώντας σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στ’ άστρα και στη μέση, βλέπουμε το ελληνικότατο μπλε φως του πυρήνα τους να σκάει και ο καθένας κάνει “ααααα!”!

Μέσα στην σημερινή κατάντια του ελληνισμού, δεν έχω παρά να χαιρετίζω τους τρελούς, τους απροσάρμοστους, τους επαναστάτες, τους ταραχοποιούς. Τους στρογγυλούς πασσάλους σε τετράγωνες τρύπες. Αυτούς που βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Δεν αγαπούν τους κανόνες και κυρίως δεν σέβονται το ελεεινό κατεστημένο. Μπορείς να επαναλάβεις τα λεγόμενά τους, να διαφωνήσεις μαζί τους, να τους δοξάσεις ή να τους δαιμονοποιήσεις, αλλά το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις είναι να τους αγνοήσεις. Γιατί αυτοί αλλάζουν τα πράγματα, σπρώχνουν μπροστά το ελληνικό γένος. Ενώ κάποιοι τους βλέπουν σαν τρελούς, εμείς τους βλέπουμε ιδιοφυΐες. Γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί ώστε να πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που τελικά το κατορθώνουν. 

Ο Steve Jobs (Στηβ Τζομπς) ήταν ένας γνήσιος ‘’τρελός’’ αμερικανός που γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1955. Το 1976 ίδρυσε την Apple, την μεγαλύτερη εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών στον κόσμο, μαζί με τον Στήβεν Βόζνιακ. Το 1986 εκδιώχθηκε από την Apple, ίδρυσε την NeXT και αγόρασε την Pixar. To 1997 το τότε το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας επανέφερε τον Στηβ Τζομπς, που το 1986  είχε διώξει, για να προσπαθήσει να την σώσει από την χρεοκοπία. Η τιμή της μετοχής της στο NASDAQ ήταν στα 5 δολάρια και σήμερα αποτιμάται περίπου στα 600 δολάρια

Στις 24 Αυγούστου του 2011 ο Στήβ Τζομπς  παραιτήθηκε από την Apple λόγω προβλημάτων υγείας και πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 2011 από καρκίνο στο πάγκρεας . Στις 12 Ιουνίου του 2005, ο Τζομπς 50 τότε χρονών, εκφώνησε την παρακάτω συγκλονιστική ομιλία κατά την τελετή αποφοίτησης του Πανεπιστήμιου Στάνφορντ των ΗΠΑ: Παραθέτω πιο κάτω το κείμενο της μετάφρασης της ομιλίας που χρησιμοποιήθηκε για τον υποτιτλισμό «Η Νοημοσύνη της καρδιάς». ‘’Τρελοί’’ όπως ο Τζομπς μου δίνουν σήμερα την δυνατότητα να στέλλω ηλεκτρονικά τα μηνύματα μου μέσω του υπολογιστή μου σε δεκάδες χιλιάδες έλληνες σε όλο τον κόσμο και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό. Κάνετε τον κόπο να την διαβάσετε μέχρι τέλους, θα αντλήσετε φοβερά διδάγματα ζωής. Σας παρακαλώ κοινοποιήστε το μήνυμα αυτό σε όσους περισσότερους μπορείτε και κυρίως στους νέους. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων

Να είχαμε και εμείς  τον δικό μας  Στηβ Τζομπς  αντί  όλους αυτούς τους ξερόλες,  ημιμαθείς και  διεφθαρμένους τραπεζίτες και πολιτικούς. Ας εμπνευστούμε λοιπόν από την ‘’νοημοσύνη της δικιάς μας καρδιάς’’, μιας καρδιάς που σίγουρα ηχεί σε κυπριακούς ρυθμούς, και ας αγωνιστούμε με πάθος και με τρέλα για να απαλλαγούμε από το ελεεινό κομματικό και οικονομικό κατεστημένο που οδήγησε αυτόν τον επίγειο παράδεισο που μας χάρισε ο θεός σε αυτό το απίστευτο χάλι.

Όμηρος Αλεξάνδρου

http://omirosalexandrou.blogspot.com.

Η ΟΜΙΛΙΑ

«Είναι τιμή μου να βρίσκομαι σήμερα μαζί σας στην τελετή αποφοίτησής σας από ένα απ' τα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Η αλήθεια να λέγεται, ποτέ δεν αποφοίτησα από Πανεπιστήμιο και αυτή εδώ είναι η πλησιέστερη προσέγγισή μου σε τελετή αποφοίτησης. Σήμερα, θέλω να σας πω 3 ιστορίες από τη ζωή μου. Μόνο αυτό. Τίποτα σπουδαίο. Απλώς ΤΡΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.

Η πρώτη ιστορία έχει να κάνει με το πώς ΝΑ ΕΝΩΝΕΙΣ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ.

Παράτησα τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο Reed μετά τους πρώτους 6 μήνες, αλλά παρέμεινα εκεί ως «ακροατής» για άλλους 18 μήνες, μέχρι να τα παρατήσω οριστικά. Οπότε, γιατί τα παράτησα;

Η ιστορία ξεκινάει προτού γεννηθώ! Η βιολογική μου μητέρα ήταν νεαρή, ανύπαντρη, μεταπτυχιακή φοιτήτρια, και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία. Ένοιωθε βαθειά μέσα της ότι θα έπρεπε να υιοθετηθώ από απόφοιτους Πανεπιστημίου! Έτσι όλα είχαν κανονιστεί ώστε μόλις γεννηθώ να με υιοθετήσουν ένας δικηγόρος και η γυναίκα του. Μόνο που, μόλις βγήκα από τη κοιλιά της μητέρας μου, αυτοί οι δύο την τελευταία στιγμή αποφάσισαν ότι ήθελαν κορίτσι. Έτσι, οι γονείς μου, που ήταν σε λίστα αναμονής, δέχτηκαν ένα τηλεφώνημα τα μεσάνυχτα κι άκουσαν κάποιον να τους ρωτάει: «Έχουμε, αναπάντεχα, ένα νεογέννητο αγοράκι, το θέλετε;». Και απάντησαν: «Φυσικά»! Η βιολογική μου μητέρα ανακάλυψε αργότερα ότι η μητέρα μου δεν είχε τελειώσει Πανεπιστήμιο, κι ότι ο πατέρας μου δεν είχε τελειώσει ούτε καν Γυμνάσιο. Αρνήθηκε να υπογράψει τα τελικά έγγραφα για την υιοθεσία μου. Υποχώρησε, λίγους μήνες αργότερα, μόνο όταν οι γονείς μου υποσχέθηκαν ότι κάποια μέρα θα με έστελναν σε Πανεπιστήμιο.

Αυτό ήταν το ξεκίνημα της ζωής μου. Και 17 χρόνια αργότερα πράγματι πήγα σε Πανεπιστήμιο. Αλλά αφελώς, επέλεξα ένα Πανεπιστήμιο που ήταν σχεδόν ακριβό σαν το Stanford, κι έτσι όλες οι οικονομίες των γονιών μου που ήσαν απλοί εργάτες ξοδεύονταν για τα δίδακτρά μου. Μετά από 6 μήνες, είδα ότι δεν άξιζε τον κόπο. Δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και δεν μπορούσα να καταλάβω πώς το Πανεπιστήμιο θα με βοηθούσε να βρω μια απάντηση. Κι εγώ ήμουν εκεί, ξοδεύοντας όλα τα χρήματα που οι γονείς μου είχαν εξοικονομήσει σε όλη τους τη ζωή. Έτσι, αποφάσισα να εγκαταλείψω τις σπουδές μου, πιστεύοντας ότι όλα θα πάνε καλά. Ήταν πολύ τρομακτικό αυτό που έκανα τότε, αλλά κοιτάζοντας τώρα πίσω, ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ. Τη στιγμή που εγκατέλειψα το κανονικό πρόγραμμα σπουδών, σταμάτησα να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα που δεν με ενδιέφεραν, κι άρχισα να παρακολουθώ εκείνα που μου φαίνονταν ενδιαφέροντα.

Δεν ήταν όλα ωραία και ρομαντικά. Δεν είχα δικό μου δωμάτιο στην Εστία, οπότε κοιμόμουν στο πάτωμα, σε δωμάτια φίλων. Επέστρεφα γυάλινα μπουκάλια Coca-Cola για 5 σεντς το ένα και αγόραζα κάτι για να φάω. Περπατούσα 7 μίλια μέχρι την άλλη άκρη της πόλης κάθε Κυριακή βράδυ για να πάρω δωρεάν ένα πιάτο καλό φαγητό την εβδομάδα που μοίραζαν σε κάποιο ναό των «Χάρε Κρίσνα». Το απολάμβανα όλο αυτό! Και όσα πράγματα ανακάλυψα τυχαία, ακολουθώντας την περιέργεια και τη διαίσθησή μου, αργότερα αποδείχτηκαν ανεκτίμητα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα:  Το Πανεπιστήμιο Reed, εκείνο τον καιρό, διέθετε την πιο καλή σχολή καλλιγραφίας σε όλη τη χώρα. Σε όλη τη Πανεπιστημιούπολη, κάθε αφίσα, κάθε ετικέτα σε κάθε συρτάρι, ήταν γραμμένη με το χέρι, πανέμορφα καλλιγραφημένη. Επειδή τα είχα παρατήσει και δεν ήμουν αναγκασμένος να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα, αποφάσισα να πάρω το μάθημα της καλλιγραφίας για να μάθω να γράφω καλλιγραφικά. Έμαθα, για τις γραμματοσειρές serif και san serif, έμαθα να τροποποιώ το διάστημα μεταξύ των γραμμάτων σε διάφορους συνδυασμούς, έμαθα τι είναι αυτό που κάνει την σπουδαία τυπογραφία, να είναι πραγματικά σπουδαία. Ήταν όμορφη, πρακτικά, καλλιτεχνικά ευφυής με έναν τρόπο που η επιστήμη δεν μπορεί να συλλάβει, και την βρήκα συναρπαστική!

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν υπήρχε καμιά ελπίδα να έχει κάποια πρακτική εφαρμογή στη ζωή μου.

Όμως, 10 χρόνια αργότερα, όταν σχεδιάζαμε τον πρώτο υπολογιστή Macintosh, τα ξαναθυμήθηκα όλα αυτά. Και τα ενσωματώσαμε όλα στον Mac. Ήταν ο πρώτος υπολογιστής με όμορφη τυπογραφία. Εάν δεν είχα παρακολουθήσει εκείνα τα απλά μαθήματα καλλιγραφίας στο Πανεπιστήμιο, ο Mac δεν θα είχε ποτέ, ούτε τις πολλαπλές γραμματοσειρές, ούτε τις γραμματοσειρές με αναλογικά διαστήματα. Και, δεδομένου ότι τα Windows απλώς αντέγραψαν τον Mac, είναι πολύ πιθανό, ότι σήμερα που σας μιλάω, κανένας προσωπικός υπολογιστής δεν θα τις είχε. Εάν δεν τα είχα παρατήσει ποτέ, δεν θα είχα βρεθεί ποτέ σε εκείνο το μάθημα καλλιγραφίας, και οι προσωπικοί υπολογιστές πιθανόν να μην είχαν την υπέροχη τυπογραφία που έχουν. Φυσικά, ήταν αδύνατον ΝΑ ΕΝΩΣΩ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ εκ των προτέρων όλα αυτά, τότε, όταν σπούδαζα στο Πανεπιστήμιο. Αλλά ήταν πάρα πολύ σαφές κοιτώντας εκ των υστέρων 10 χρόνια αργότερα.

Επαναλαμβάνω, δεν μπορείτε ΝΑ ΕΝΩΣΕΤΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ εκ των προτέρων. Μπορείτε ΝΑ ΤΑ ΕΝΩΣΕΤΕ μόνο εκ των υστέρων. Έτσι, πρέπει να έχετε εμπιστοσύνη, ότι ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΘΑ ΕΝΩΘΟΥΝ με κάποιον τρόπο στο μέλλον σας. Πρέπει να έχετε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΚΑΤΙ, στα κότσια σας, στο πεπρωμένο, στη ζωή, στο κάρμα, σ' οτιδήποτε. Γιατί, το να πιστεύετε ότι ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΘΑ ΕΝΩΘΟΥΝ κάπου στη πορεία, θα σας δώσει το κουράγιο ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ, ακόμα κι όταν θα σας οδηγεί εκτός πεπατημένης, και αυτό ΘΑ ΚΑΝΕΙ όλη ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ!

Η δεύτερη ιστορία μου είναι για ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ και ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ.

Ήμουν τυχερός. Βρήκα πολύ νωρίς αυτό που μου άρεσε να κάνω στη ζωή. Ο Woz κι εγώ ξεκινήσαμε την Apple στο γκαράζ των γονιών μου, όταν ήμουν 20 χρονών. Δουλέψαμε σκληρά, και σε 10 χρόνια η Apple είχε εξελιχθεί από κάτι που αφορούσε μόνο εμάς τους δύο σ' ένα γκαράζ, σε μία εταιρεία αξίας 2.000.000.000 δολαρίων με πάνω από 4.000 εργαζόμενους. Είχαμε μόλις κυκλοφορήσει την καλύτερή μας δημιουργία –τον Macintosh- ένα χρόνο νωρίτερα, κι εγώ είχα μόλις κλείσει τα 30. Και μετά απολύθηκα!!! Πως γίνεται να απολυθείς από μία εταιρεία που εσύ έχεις ιδρύσει; Λοιπόν, καθώς η Apple μεγάλωνε, προσλάβαμε κάποιον που πίστευα ότι ήταν ταλαντούχος, να διευθύνει την εταιρεία μαζί μου, και για τον πρώτο περίπου χρόνο τα πράγματα πήγαιναν καλά. Στη συνέχεια όμως τα οράματα μας για το μέλλον άρχισαν να αποκλίνουν, και τελικά αποτύχαμε. Όταν συνέβη αυτό το Διοικητικό μας Συμβούλιο τάχθηκε μαζί του. Έτσι, στα 30 ήμουν εκτός! Με πολύ επίσημο τρόπο, εκτός. Ό,τι ήταν στο επίκεντρο ολόκληρης της ενήλικης ζωής μου είχε χαθεί. Κι αυτό ήταν καταστροφικό!

Πραγματικά, δεν ήξερα τί να κάνω για μερικούς μήνες. Ένιωθα ότι είχα απογοητεύσει τη προηγούμενη γενιά επιχειρηματιών, ότι μου έπεσε η σκυτάλη τη στιγμή που μου την έδιναν. Συναντήθηκα με τον David Packard και τον Bob Noyce, και προσπάθησα να ζητήσω συγνώμη που τα θαλάσσωσα τόσο άσχημα. Έγινα δημόσια ρεζίλι και σκέφτηκα ακόμη και να φύγω μακριά από τη Silicon Valley. Αλλά σιγά-σιγά κάτι άρχισε να φωτίζει μέσα μου - Αγαπούσα ακόμα αυτό που έκαμνα. Η ανατροπή των δεδομένων στην Apple, δεν είχαν αλλάξει ούτε ένα bit. Με είχαν απορρίψει, αλλά ήμουν ακόμα ερωτευμένος! Κι έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω από την αρχή.

Δεν το έβλεπα τότε, αλλά μετά αποδείχτηκε ότι η απόλυσή μου από την Apple ήταν το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να μου είχε ποτέ συμβεί! Το βάρος της επιτυχίας, αντικαταστάθηκε από την ελαφράδα του να είσαι και πάλι πρωτάρης, λιγότερο σίγουρος για το καθετί! Η απόλυση με απελευθέρωσε για να μπω σε μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου.

Κατά τη διάρκεια της επόμενης πενταετίας, ίδρυσα μια εταιρεία με το όνομα NeXT, μια άλλη εταιρεία με το όνομα Pixar, και ερωτεύτηκα με μια εκπληκτική γυναίκα που έμελλε να γίνει η σύζυγός μου. Η Pixar προχώρησε στη δημιουργία της πρώτης παγκοσμίως μεγάλου μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων σε υπολογιστή, το toy Story, και είναι σήμερα το πιο επιτυχημένο Animation Studio στον κόσμο! Σε μια συγκλονιστική ανατροπή των γεγονότων, η Apple αγόρασε τη NeXT, εγώ επέστρεψα στην Apple, και η τεχνολογία που αναπτύξαμε στη NeXT έγινε η καρδιά της τρέχουσας αναγέννησης της Apple. Και μαζί με την Laurene έχουμε μια υπέροχη οικογένεια.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχα απολυθεί από την Apple. Ήταν ένα απαίσιο στη γεύση φάρμακο, αλλά νομίζω ότι ο ασθενής το είχε ανάγκη! Μερικές φορές, η ζωή σε χτυπά στο κεφάλι με ένα τούβλο! ΜΗΝ ΧΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ! Είμαι πεπεισμένος πως το μόνο πράγμα που με κράτησε όρθιο, ήταν ότι αγαπούσα αυτό που έκαμνα. Πρέπει να βρείτε τί είναι αυτό που αγαπάτε. Κι αυτό ισχύει τόσο για την εργασία σας όσο και για τους συντρόφους σας. Η εργασία σας θα καλύψει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας, και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι, είναι να κάνετε κάτι που θα πιστεύετε ότι είναι σπουδαίο. Και ο μόνος τρόπος για να κάνετε κάτι σπουδαίο είναι να αγαπάτε αυτό που κάμνετε! Αν δεν το έχετε βρει ακόμα, συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαύεστε. Όπως με όλα τα θέματα της καρδιάς, θα είστε σίγουροι ότι είναι αυτό, όταν το βρείτε. Και όπως κάθε σπουδαία σχέση, θα γίνεται όλο και καλύτερο, καθώς θα περνούν τα χρόνια. Οπότε, συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαύεστε.

Η τρίτη ιστορία μου, έχει να κάνει ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ.

Όταν ήμουν 17 ετών, διάβασα ένα ρητό που έλεγε: «Εάν ζεις την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία σου, κάποια μέρα σχεδόν σίγουρα θα δικαιωθείς»! Μου έκανε εντύπωση, και από τότε, εδώ και 33 χρόνια, κοιτάζω στον καθρέφτη κάθε πρωί και ρωτάω τον εαυτό μου: «Αν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταία της ζωής μου, θα ήθελα να κάνω αυτό που έχω σκοπό να κάνω σήμερα;» Και κάθε φορά που η απάντηση είναι «Όχι» για πάρα πολλές μέρες στη σειρά, ξέρω ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.

Η υπενθύμιση ότι θα είμαι νεκρός σύντομα, είναι το πιο σημαντικό εργαλείο που έχω συναντήσει για να με βοηθάει να κάμνω τις μεγάλες επιλογές στη ζωή. Επειδή σχεδόν τα πάντα, όλες οι έξωθεν προσδοκίες, όλοι οι εγωισμοί, όλες οι φοβίες της αμηχανίας ή της αποτυχίας, όλα καταρρέουν μπροστά στο θάνατο, αφήνοντας μόνο ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό. Το να θυμάσαι ότι πρόκειται να πεθάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να αποφύγεις την παγίδα της σκέψης ότι τάχα έχεις κάτι να χάσεις. Είσαι ήδη γυμνός! Δεν υπάρχει κανένας λόγος, να μην ακολουθήσεις την καρδιά σου!

Περίπου πριν από ένα χρόνο μου διέγνωσαν καρκίνο. Έκανα μαγνητική τομογραφία στις 7.30 το πρωί, κι έδειξε ξεκάθαρα ανάπτυξη όγκων στο πάγκρεας μου. Εγώ δεν ήξερα καν τι είναι το πάγκρεας. Οι γιατροί μου είπαν πως ήταν σχεδόν σίγουρα ένας τύπος καρκίνου που είναι ανίατος, και ότι δεν ήταν αναμενόμενο να ζήσω πάνω από 3 έως 6 μήνες. Ο γιατρός μου με συμβούλευσε να πάω σπίτι και «να τακτοποιήσω τις προσωπικές μου υποθέσεις», μία φράση που χρησιμοποιούν οι γιατροί αντί να σου πουν «προετοιμάσου να πεθάνεις». Σημαίνει να προσπαθήσεις, σε ελάχιστους μήνες να πεις στα παιδιά σου αυτά για τα οποία νόμιζες ότι είχες τα επόμενα 10 χρόνια, για να τους τα πεις. Σημαίνει να βεβαιωθείς ότι, πεθαίνοντας δεν αφήνεις πίσω σου εκκρεμότητες που θα ταλαιπωρήσουν την οικογένειά σου. Σημαίνει να πεις τα αντίο σου.

Έζησα με εκείνη την διάγνωση όλη τη μέρα. Αργότερα εκείνο το βράδυ έκανα μια βιοψία. Μου κάρφωσαν ένα ενδοσκόπιο, (από το στόμα) στο λαιμό μου, μέσα από το στομάχι και από εκεί στο έντερο και πέρασαν μια βελόνα στο πάγκρεας από όπου πήραν μερικά καρκινικά κύτταρα. Ήμουν ναρκωμένος, αλλά η γυναίκα μου, που ήταν εκεί μου είπε ότι όταν είδαν στο μικροσκόπιο τα κύτταρα, οι γιατροί άρχισαν να κλαίνε, διότι αποδείχτηκε ότι είχα μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος που θεραπεύεται χειρουργικά. Έκανα την εγχείρηση και ευτυχώς είμαι καλά τώρα.

Αυτό ήταν το κοντινότερο σημείο που έχω βρεθεί αντιμέτωπος με το θάνατο. Και ελπίζω να παραμείνει για μερικές δεκαετίες ακόμα. Έχοντας ζήσει αυτήν την εμπειρία, νομίζω μπορώ, με μεγαλύτερη σιγουριά απ’ ότι όταν ο θάνατος ήταν για μένα απλώς μια αφηρημένη έννοια, να σας πω ότι:

Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Ακόμα και οι άνθρωποι που θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, δεν θέλουν να πεθάνουν για να φτάσουν εκεί! Κι όμως, ο θάνατος είναι ο προορισμός που όλοι μοιραζόμαστε. Ποτέ, κανείς δεν του έχει ξεφύγει! Κι αυτό είναι όπως θα έπρεπε, γιατί ο θάνατος είναι, ίσως, η καλύτερη εφεύρεση της Ζωής! Ο Θάνατος είναι παράγοντας αλλαγής της ζωής. «Καθαρίζει» το παλιό κι ανοίγει το δρόμο για το καινούργιο. Τώρα το καινούργιο είστε εσείς. Αλλά κάποια μέρα, όχι πολύ μακριά από τώρα, σιγά-σιγά θα γίνεται το παλιό, και θα σας «καθαρίσει»! Συγγνώμη που γίνομαι τόσο δραματικός, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

Ο χρόνος σας είναι περιορισμένος γι' αυτό μην τον σπαταλάτε ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου! Μην παγιδεύεστε στο δόγμα, που σημαίνει να ζείτε από τα συμπεράσματα ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΑΛΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Μην αφήνετε το θόρυβο των απόψεων των άλλων να πνίγει τη δική σας εσωτερική φωνή. Και, το πιο σημαντικό, να έχετε πάντα το θάρρος ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ και τη διαίσθησή σας. Αυτές, με κάποιο τρόπο, ήδη γνωρίζουν τί πραγματικά θέλετε να γίνετε. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.

Όταν ήμουν νέος, υπήρχε ένα εκπληκτικό έντυπο με τίτλο «The Whole Earth Catalog» - «Ο Κατάλογος Όλης της Γης» το οποίο ήταν μία από τις βίβλους της γενιάς μου. Δημιουργήθηκε από έναν συνάδελφο που ονομάζεται Stewart Brand, όχι πολύ μακριά από εδώ, στο Menlo Park, και το έφερε στη ζωή με το ποιητικό του άγγιγμα. Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 1960, πριν από τους προσωπικούς υπολογιστές και τις ηλεκτρονικές εκδόσεις, οπότε όλα φτιάχνονταν με γραφομηχανές, ψαλίδια και φωτογραφικές μηχανές Polaroid. Ήταν, περίπου, σαν νάχαμε το Google σε έντυπη μορφή, 35 χρόνια πριν έρθει το Google. Ήταν ιδεαλιστικό, και ξεχείλιζε από έξυπνα εργαλεία και σημαντικές ιδέες.

Ο Stewart και η ομάδα του έβγαλαν πολλά τεύχη του «The Whole Earth Catalog», και στη συνέχεια, όταν είχε κάνει τον κύκλο του, έβγαλαν και ένα τελευταίο τεύχος. Ήταν τα μέσα της δεκαετίας του 1970, και εγώ ήμουν στην ηλικία σας. Στο οπισθόφυλλο αυτού του τελευταίου τεύχους, υπήρχε η φωτογραφία ενός επαρχιακού δρόμου νωρίς τα ξημερώματα, ενός δρόμου που μπορεί να βρεθείτε κι εσείς κάποια στιγμή, αν είστε αρκετά τολμηροί να κάνετε ωτοστόπ. Και από κάτω της υπήρχαν τα λόγια: «Μείνε πεινασμένος. Μείνε τρελός». Ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμα κατά το κλείσιμό τους: ΜΕΙΝΕ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ! ΜΕΙΝΕ ΤΡΕΛΟΣ! Αυτό ευχόμουν πάντοτε στον εαυτό μου. Και τώρα, καθώς αποφοιτάτε και ξεκινάτε μια καινούργια ζωή, αυτό εύχομαι και σε σας:

ΜΕΙΝΕΤΕ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ!

ΜΕΙΝΕΤΕ ΤΡΕΛΟΙ!

Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!»

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΑ ΟΥΙΣΚΑΚΙΑ ΚΑΙ Ο ΤΖΟΓΟΣ

Μετά την αποστολή σε εσάς του άρθρου μου ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ; πολλοί από εσάς ζήτησαν διευκρινίσεις για το αν ο Πρόεδρος Νίκος Χρύσανθου* Αναστασιάδης (ΝΧΑ) είπε εκείνο ή το άλλο κ.λ.π. Επειδή μου είναι αδύνατο να απαντήσω σε όλους, παραθέτω πιο κάτω, το τι ακριβώς είπε o NXA στο θέμα αλκοόλ και τζόγου, καθώς επίσης και απόσπασμα του VIDEO που αφορά το θέμα αυτό:

Σε απάντηση κατά πόσο είναι εθισμένος στο τζόγο και στο αλκοόλ είπε ότι ‘’έχει πάει κατά καιρούς σε καζίνο, αλλά δεν ξέρει να παίζει ούτε πόκερ, ούτε πόκα, αλλά ούτε και ποκεριζέ. Παραδέχτηκε ότι υπήρξε μια περίοδος που στα συνέδρια του εξωτερικού πήγαιναν με άλλα πολιτικά πρόσωπα στα καζίνα των ξενοδοχείων, αλλά ήξερε πόσα θα διέθετε με την παρέα του – είχαν ‘’κάσια’’ και όταν τελείωνε έφευγαν σχεδόν πάντα χαμένοι’’

Όσον αφορά στο αλκοόλ η κατάσταση σύμφωνα με τον ίδιο διαφέρει… «Το αλκοόλ μ’ αρέσει». Όπως είπε «Δεν είμαι εξ εκείνων που κρύβονται. Το μεσημέρι, κάτι που συνιστώ σε όλους…, το πιο αξιόλογο φάρμακο αν θέλεις να ηρεμήσεις μετά από μια κουραστική μέρα να πάρεις 1 ή 2 ουισκάκια, να χαλαρώσεις και μετά από το μεσημβρινό φαγητό να ξεκουραστείς. Αυτή τη συνταγή ας την υιοθετήσουν κι άλλοι και θα δουν πόσο ωφέλιμη είναι…».Τώρα κατά πόσο είναι εθισμένος στο αλκοόλ, μίλησε για αρρωστημένη φαντασίωση…<<Τώρα πέρα από αυτό, όποιος με συλλάβει να είμαι μεθυσμένος, μπορεί να λάβει ένα σημαντικό ποσόν που δεν το γνωρίζω, εσείς μπορείτε να το καθορίσετε>>. 

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ, ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ VIDEO και μετά διαβάστε πιο κάτω τα δικά μου σχετικά σχόλια:  

1.   Νίκος Αναστασιάδης στο Τετ Α Τετ - YouTube

www.youtube.com/watch?v=EPzSqiCXRwk‎

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από τα πιο πάνω; Αν οι πιο πάνω δηλώσεις έγιναν υπό την επήρεια αλκοόλ θα μπορούσε κάποιος να τις αγνοήσει, αν όμως αυτές οι δηλώσεις έγιναν χωρίς την προηγούμενη κατανάλωση αλκοόλ, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τον Πρόεδρο. Καλά Πρόεδρε από πότε το σκωτσέζικο ουίσκι έγινε φάρμακο για να μας βοηθά να χαλαρώνουμαι, να κοιμόμαστε και να ξεχνάμε τα προβλήματα μας; Είναι λίγα τα προβλήματα που εσείς, οι προκάτοχοι σας και γενικά η ελεεινή κομματοκρατία έχετε προκαλέσει στο δύσμοιρο αυτό λαό για να μπορούμε ‘’να καθαρίζουμε’’ με δύο ουισκάκια το μεσημεράκι; Τουλάχιστο να μας συστήνατε να καταναλώνουμε κυπριακό κρασί και ζηβανία για να βοηθούμαι και την οικονομία μας;

Σε ότι αφορά την ώρα έναρξης κατανάλωσης ουίσκι, να μου επιτρέψει ο Πρόεδρος να αντιπαραβάλω την δική μου προσωπική διαπίστωση. Το 2003 αν δεν με απατά η μνήμη μου, σαν Σύνδεσμος Λογιστών παρευρεθήκαμε στην Βουλή για να προβάλουμε τις θέσεις μας σε σχέση με θέματα εναρμόνισης του Ελεγκτικού Επαγγέλματος με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Όλοι, βουλευτές και μη, βρισκόμασταν στο κυλικείο της Βουλής γύρω στις 10+45 και απολαμβάναμε οι πλείστοι όρθιοι, άλλοι τον καφέ μας, άλλοι το τσάι μας και άλλοι την πορτοκαλάδα μας, με εξαίρεση τον ΝΧΑ ο οποίος απολάμβανε το διπλό του ουίσκι. Ρώτησα συνάδελφο λογιστή αν όντως αυτό που έπινε ο ΝΧΑ ήταν ουίσκι. Πριν καν προλάβει να μου το επιβεβαιώσει, νυν βουλευτής μικρού κόμματος που στήριξε τον ΝΧΑ στις πρόσφατες εκλογές,  παρενέβη να μου το επιβεβαιώσει προσθέτοντας μάλιστα και κάποιο διόλου κολακευτικό σχόλιο για τον ΝΧΑ.

Αν Πρόεδρε ακόμη έχετε τις ίδιες συνήθειες με αυτές που είχατε πριν αρπάξετε την προεδρική καρέκλα, να καταναλώνετε δηλαδή τα δύο,… και άλλα δυο… και άλλα δύο ουισκάκια σας με το μεσημεριανό σας και μετά να κοιμάστε 2-3 ώρες, και μετά ξυπνώντας να συνεχίζετε τα ουισκάκια σας, τότε σίγουρα δεν έπρεπε να επιδιώξετε να γίνεται πρόεδρος αυτής της διαλυμένης χώρας που παλεύει να βγει από τα τραγικά αδιέξοδα της. Εσείς που χωρίς ποτέ να δουλέψετε, κυνηγώντας τους επενδυτές του ΧΑΚ και τα ρώσικα κεφάλαια και αξιοποιώντας την θέση σας ως πολιτικού, έχετε βγάλει εκατομμύρια, αναρωτηθήκατε ποτέ, πόσοι από τους κύπριους εργαζόμενους (όσοι ακόμη έχουν δουλειά στο ιδιωτικό τομέα) μπορούν να καταναλώνουν το ακριβό σας ουίσκι Black Label και να έχουν μετά τον χρόνο να κοιμούνται 2-3 ώρες όπως εσείς;

  

 Η Κύπρος δεν είναι η Αμερική του κλινικά ηλίθιου George Bush Junior, η οποία σαν κράτος με πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και με σωστές δομές, λειτουργεί και να ευημερεί και χωρίς Πρόεδρο. Η Κύπρος είναι μια διαλυμένη χώρα, χωρίς ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, χωρίς δομές και με καταρρακωμένους θεσμούς. Μια Μπανανιά που για να μετατραπεί σε κράτος, χρειάζεται έναν πρόεδρο χωρίς εξαρτήσεις και αμαρτωλό παρελθόν. Χρειάζεται μια ισχυρή προσωπικότητα που να έχει όραμα, να χαράσσει δρόμο και να εμπνέει και όχι έναν ανιστόρητο και αδιάβαστο State Man χωρίς στοιχειώδη γνώση περί γεωπολιτικής.

Όντας ακόμη στην αξιωματική αντιπολίτευση Πρόεδρε, αντί να ασκήσετε σωστή αντιπολίτευση και πίεση στο άρρωστο Χριστόφια για να αποφύγουμε την κατάρρευση, μέσω του δικηγορικού σας γραφείου ασχολούσασταν με το κουκούλωμα  αδιευκρίνιστου προέλευσης ρώσικων κεφαλαίων τα οποία απετέλεσαν το μεγάλο μπούμερανγκ για την κυπριακή οικονομία. Τρέχατε επίσης σε γάμους, βαφτίσια και χοροεσπερίδες και με τες καππακοτές σας χειραψίες προσγελούσατε, θωπεύατε και κολακεύατε τον κάθε ανόητο και ανώριμο κύπριο ψηφοφόρο. Τώρα όμως που αυτοί οι ανώριμοι ψηφοφόροι σας εμπιστεύτηκαν την προεδρία, δεν μπορείτε να προσαρμοστείτε και να απαλλαγείτε από τις συνήθειες και εξαρτήσεις σας με αποτέλεσμα άλλοι να κυβερνούν αυτή την χώρα. Είναι τυχαίο που ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Χρίστος Στυλιανίδης, έχει μετατραπεί σε σκιώδη η/και αναπληρωτή Πρόεδρο και τα καθήκοντα του τα ανέλαβε ο βοηθός Κυβερνητικός Εκπρόσωπος; Αντιλαμβανόμενος τις αδυναμίες σας, τόσο σαν άνθρωπου όσο και σαν πολιτικού να ανταποκριθείτε στις επικείμενες συνομιλίες για το κυπριακό, φθάσατε στο σημείο να διορίσετε ακόμη και Συνομιλητή  στο Κυπριακό, διολισθαίνοντας με αυτό τον τρόπο στις πάγιες απαιτήσεις της Τουρκίας για Τετραμερή, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το πολιτικό μας πρόβλημα.

Σε ότι αφορά την σχέση σας με το τζόγο θα πρέπει να παρατηρήσω ότι σαν γνήσιος κύπριος, πάντα σας άρεσε και σας αρέσει ο τζόγος. Αναφέρατε στην συνέντευξη σας ότι σχεδόν πάντα χάνατε όταν πηγαίνατε να τζογάρετε σε καζίνο. Χάνατε γιατί στο καζίνο άλλοι μοιράζουν την τράπουλα, με το Χρηματιστήριο όμως κύριε Χρύσανθου* μια χαρά τα πήγατε εσείς και οι όμοιοι σας. Η κυβέρνηση Κληρίδη, εσείς και το κόμμα σας, αφού σημαδέψατε την τράπουλα την μοιράσατε στον ανυποψίαστο λαό και μετά πατώντας κυριολεκτικά επί πτωμάτων καταληστεύσατε τις οικονομίες 200.000 κυπρίων.

Ο Μάριος Κληρίδης, ίσως ο μοναδικός ‘’καθαρός Κληρίδης’’, Πρόεδρος τότε της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, έλεγε στην καφετέρια του ΚΟΤ στην Λεμεσό(Αυτήκοος μάρτυρας ο καθηγητής Παντελής Νικολαίδης): ‘’O Αναστασιάδης με τρέλαινε κάθε μέρα στα τηλέφωνα και με πίεζε για να προωθήσω άμεσα για δημοσιοποίηση καινούργιες εταιρείες στο χρηματιστήριο στις οποίες ο ίδιος και το κόμμα του (Επενδυτική Εταιρεία του ΔΗ.ΣΥ με το όνομα  REVOLUTION INVESTMENTS LTD) διέθεταν ιδιωτικές τοποθετήσεις. Για όσους δεν γνωρίζουν, διευκρηνίζω ότι, Ιδιωτική Τοποθέτηση σημαίνει τη παραχώρηση νέων μετοχών που εξέδιδε μια εταιρεία πριν εισαχθεί στο χρηματιστήριο, και που παραχωρούνταν συνήθως σε ημέτερους και κυρίως σε πολιτικά πρόσωπα προκειμένου να βοηθήσουν στην επίσπευση των διαδικασιών εισδοχής στο ΧΑΚ. Με την εισδοχή αυτών των μετοχών στο Χρηματιστήριο ο κάθε επιτήδειος που τις κατείχε τις ξεφόρτωνε στους ανυποψίαστους υποψήφιους αγοραστές. Την περίοδο της φούσκας και της απόλυτης τρέλας η τιμή της μετοχής μιας εταιρείας που εισαγόταν στο ΧΑΚ  αυξανόταν κατά 10 με 15 φορές από την τιμή έκδοσης της. Ο πρόεδρος της κεφαλαιαγοράς συνέχισε λέγοντας: ‘’O Αναστασιάδης μου ασκούσε φοβερή πίεση για να προχωρήσουν σύντομα οι διαδικασίες για την εισαγωγή της μεγαλύτερης φούσκας του ΧΑΚ, της εταιρείας GLOBAL SOFT’’ στην οποία ο Αναστασιάδης και το κόμμα του κατείχαν σημαντικό αριθμό μετοχών όπως συνέβαινε και με την εταιρεία Louis Cruise Lines .  Για τη ιστορία η χρηματιστηριακή αξία της GLOBAL SOFT μετά την εισαγωγή της στο ΧΑΚ διαμορφώθηκε σε Λίρες Κύπρου 800 εκ (σε ευρώ 1.7 δις ευρώ). Ο κύριος Παντελής Νικολαίδης, έγγραφε επίσης σε άρθρο του στο διαδύκτιο: ‘’Στο Κόστα Καφέ το 2007, άκουσα τον πρώην βουλευτή κύριο Ρίκκο Ερωτοκρίτου, που ο ΝΧΑ διόρισε πρόσφατα Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, να δηλώνει δημόσια.’’ Να με διορίσει ο Πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος Γενικό Εισαγγελέα, και η πρώτη μου ενέργεια είναι να βάλω στην φυλακή τον Νίκο Χρυσάνθου* Αναστασιάδη για τα εγκλήματα που διέπραξε στο χρηματιστήριο’’... Ρε πώς αλλάζουν οι καιροί....και γιατί δεν το κάνεις τώρα κύριε Ερωτοκρίτου; Ανεξάρτητη Αρχή δεν έπρεπε να είναι η Γενική Εισαγγελία;  

Δηλαδή ο ‘’αδιάφθορος’’ ΝΧΑ, αντί να παρέμβει μαζί με το κόμμα του και την τότε κυβέρνηση του υπέργηρου Κληρίδη για να προστατεύσει το λαό από την ληστεία, συμμετείχε σαν κοινός ληστής στην λεηλασία των οικονομιών ενός ολόκληρου λαού. Αυτά που αναφέρω πιο πάνω δεν είναι καινούργια πράγματα, τα επαναλαμβάνω τα τελευταία 12 χρόνια μέσω του διαδικτύου, μια που τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, (ΜΜΕ) δεν μας έδιναν ποτέ πρόσβαση για να ξεσκεπάσουμε την απάτη από την οποία επωφελούντο και τα ίδια. Πριν ακόμη υποβάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος προειδοποιούσα ότι ο ΝΧΑ, σαν γνήσιος εκπρόσωπος του αμαρτωλού κομματικού κατεστημένου, είναι ο πλέον ακατάλληλος για την προεδρία μιας διαλυμένης χώρας. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει, πώς μπορεί ένας άνθρωπος με τόσο βεβαρημένο βιογραφικό και με τόσες πολιτικές και όχι μόνον εξαρτήσεις, πέραν από τις όποιες εξαρτήσεις που τυχόν μπορεί να έχει από το ουίσκυ, θα μπορούσε να εκσυγχρονίσει μια διαλυμένη χώρα; Θεωρώ πώς τόσο ο ΝΧΑ όσο και ο προκάτοχος του, ο ανεκδιήγητος Χριστόφιας, δεν έπερεπε να διεκδικήσουν εξουσία και να οδηγήσουν έναν λαό σε απόγνωση λόγω των προσωπικών τους προβλημάτων.

Για τον καθένα από εμάς, οι όποιες εξαρτήσεις η/και ασθένειες από τι οποίες μπορεί να υποφέρουμε, επηρεάζουν εμάς προσωπικά καθώς επίσης και το στενό οικογενειακό μας περιβάλλο. Για όσους όμως αποφασίζουν να διεκδικήσουν την προεδρία κάποιας χώρας, εν γνώσει τους ότι είναι ασθενείς η/και εξαρτημένοι, ισοδυναμεί με έγκλημα, γιατί οι όποιες αδυναμίες τους απορρέουν από το πρόβλημα τους μπορεί να καταστρέψουν έναν ολόκληρο λαό.

Όμηρος Αλεξάνδρου    

http://omirosalexandrou.blogspot.com.

 * Το Χρυσάνθου παραπέμπει στο ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο ''αδιάφθορος''

Νίκος Αναστασιάδης στις χρηματιστηριακές του συναλλαγές κατά την διάρκεια

της χρηματιστηριακής απάτης του 1999-2000 για να εξαπατά τους ανυποψίαστους

επενδυτές, να θησαυρίζει σε βάρος τους και να μην γίνεται αντιληπτός

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ

 Για χρόνια υπήρχαν φήμες ότι οι διεθνείς χρηματοοικονομικοί θεσμοί επιδίδονταν στην τέχνη της δημιουργίας ‘ ψευδό-κρίσεων’ προκειμένου να υποχρεώνουν χώρες να υποκύπτουν στις επιθυμίες τους, όμως ήταν δύσκολο να αποδειχθούν αυτές οι φήμες.

Η πιο εκτενής μαρτυρία προέρχεται από τον Ντέιβισον Μπαντού , ένα πληροφοριοδότη που εργαζόταν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ) και κατηγόρησε τον οργανισμό ότι ‘μαγείρευε’ τα στοιχεία προκειμένου να καταδικάσει την οικονομία μίας χώρας που ήταν μεν φτωχή αλλά είχε ισχυρή θέληση αντίστασης.

  

Ο Μπαντού γεννήθηκε στην Γρενάδα, σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (London School of Economics -LSE) και ξεχώριζε στην Ουάσιγκτον για το αντισυμβατικό προσωπικό του στυλ.  Άφηνε τα μαλλιά του αχτένιστα όπως ο Αϊνστάιν και προτιμούσε να φοράει αντιανεμικά μπουφάν αντί για ριγέ κουστούμια.  Εργάστηκε για δώδεκα χρόνια στο ΔΝΤ σχεδιάζοντας προγράμματα διαρθρωτικών προσαρμογών για την Αφρική, την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.  Μετά την απότομη στροφή του οργανισμού προς τα δεξιά επί της εποχής Ρέιγκαν και Θάτσερ, ο ανεξάρτητα σκεπτόμενος Μπαντού άρχισε να αισθάνεται ολοένα και πιο άβολα στην δουλειά του.  Το ΔΝΤ είχε γεμίσει με Παιδιά του Σικάγο υπό την ηγεσία του εκτελεστικού διευθυντή, του φανατικού νεοφιλελεύθερου Μισέλ Καμντεσί.  Όταν ο Μπαντού παραιτήθηκε , το 1988, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην αποκάλυψη των ενόχων μυστικών του πρώην εργοδότη του.  Η πρώτη του ενέργεια ήταν να στείλει μία ανοιχτή επιστολή στον Καμντεσί, υιοθετώντας το επικριτικό ύφος της επιστολής που είχε στείλει πριν από μία δεκαετία ο Αντρέ Γκούντερ Φράνκ στον Μίλτον Φρίντμαν.

  

Με γλαφυρότητα σπάνια για οικονομολόγο του ΔΝΤ, ο Μπαντού άρχιζε την επιστολή του ως εξής  «Σήμερα παραιτούμαι από το προσωπικό του ΔΝΤ ύστερα από δώδεκα χρόνια και έπειτα από χιλιάδες μέρες εργασίας στο εξωτερικό ως αξιωματούχος του ΔΝΤ, κατά την διάρκεια των οποίων, με όπλα τα ‘φάρμακά’ σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι εναντίον των κυβερνήσεων και των λαών της Λατινικής Αμερικής , της Καραϊβικής και της Αφρικής.  Για μένα η παραίτηση μου είναι μία ανεκτίμητη απελευθέρωση, επειδή με αυτό τον τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω ότι θα μπορέσω να ξεπλένω τα χέρια μου από αυτό που στα μάτια μου είναι το αίμα εκατομμυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων…  Ξέρετε, το αίμα αυτό είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμια.  Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει πάνω μου κρούστα. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας.»

Ο Μπαντού συνεχίζει τεκμηριώνοντας τες καταγγελίες του εναντίον του ΔΝΤ ότι χρησιμοποιούσε τις στατιστικές ως ‘φονικά’ όπλα.  Παρέθετε λεπτομερή στοιχεία για το πώς, ως υπάλληλος του ΔΝΤ, είχε αναμειχθεί σε εσκεμμένα ‘στατιστικά σφάλματα’ προκειμένου να διογκωθούν τα αριθμητικά στοιχεία στις εκθέσεις του Ταμείου για το πλούσιο σε πετρέλαιο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, ώστε η χώρα να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή από ότι ήταν στην πραγματικότητα.  Ο Μπαντού ισχυριζόταν ότι το ΔΝΤ είχε διογκώσει τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό κόστος, με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας να φαίνεται πολύ χαμηλή- παρόλο που το Ταμείο γνώριζε τα πραγματικά δεδομένα.  Σε μια άλλη περίπτωση, διατεινόταν, το ΔΝΤ , «επινόησε, κυριολεκτικά από το πουθενά, ένα τεράστια απλήρωτο κρατικό χρέος».

 Αυτές οι «απαράδεκτες παρατυπίες», που, σύμφωνα με τον Μπαντού, ήταν εσκεμμένες και δεν οφείλονταν σε « επιπόλαιους μαθηματικούς υπολογισμούς», αντιμετωπιστήκαν ως αδιαμφισβήτητα δεδομένα από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, οι οποίες έκριναν την οικονομία του Τρινιντάντ και Τομπάγκο επισφαλή και σταμάτησαν να τα χρηματοδοτούν.  Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας , που είχαν πυροδοτηθεί από την μείωση της τιμής του πετρελαίου, του βασικού εξαγωγικού προϊόντος της, πήραν γρήγορα ολέθριες διαστάσεις και το Τρινιντάντ και Τομπάγκο υποχρεώθηκαν να ικετεύσουν το ΔΝΤ να διασώσει την οικονομία του.  Το Ταμείο απαίτησε να γίνει αποδεκτό αυτό που ο Μπαντού αποκαλεί «το πιο θανατηφόρο φάρμακο» του ΔΝΤ… απολύσεις, περικοπές στους μισθούς, και «όλη η γκάμα» των πολιτικών διαρθρωτικής προσαρμογής.  Ο Μπαντού περιέγραφε την διαδικασία ως «εσκεμμένη διακοπή της οικονομικής γραμμής ζωής της χώρας μέσω τεχνασμάτων», με σκοπό « αφού πρώτα το Τρινιντάντ και Τομπάγκο καταστραφεί οικονομικά , να υποστεί στη συνέχεια την απαιτούμενη διαδικασία αναμόρφωσης».

 
Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι "οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας από μία χούφτα αξιωματούχων.  Αντιμετώπιζε ολόκληρο το πρόγραμμα των διαρθρωτικών προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή μαζικών βασανιστηρίων, καθώς «κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν από τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας.  Όμως εμείς γελάμε απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα».

Μετά την δημοσίευση της επιστολής η κυβέρνηση του Τρινιντάντ και Τομπάγκο ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες και διαπιστώθηκε ότι ήταν σωστές. Το ΔΝΤ είχε διογκώσει και χαλκεύσει στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για την χώρα. 

Ωστόσο, παρά την προσεκτική τεκμηρίωση τους, οι εκρηκτικές κατηγορίες του Μπαντού κυριολεκτικά έπεσαν στο κενό.  Το Τρινιντάντ και Τομπάγκο είναι ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών στα ανοιχτά της Βενεζουέλα και, εκτός αν οι κάτοικοι της χώρας καταλάβουν τα κεντρικά γραφεία του ΔΝΤ , είναι μάλλον απίθανο τα παράπονά τους να προσελκύσουν την παγκόσμια προσοχή.

……………………………………………………………………………………………..

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενός θεσμού που δημιουργήθηκε με τα χρήματα των φορολογουμένων εκατόν εβδομήντα οκτώ (178) χωρών με αποστολή να βοηθάει στην ανοικοδόμηση και να ενισχύει τις αδύναμες οικονομίες, υποστήριζε ότι τα κράτη έπρεπε να χρεοκοπούν χάριν των ευκαιριών που θα δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν από τα ερείπια…! )  

ΠΕΡΙ ΜΠΑΝΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 H παραπομπή του Πρωθυπουργού του ισλανδικού κραχ του 2008, Geir Haarde ενώπιον της δικαιοσύνης, η φυλάκιση του τραπεζίτη της τράπεζας Glitnir, Larus Welding, και η προσαγωγή 90 συνολικά υπόπτων ενώπιον της δικαιοσύνης, ήταν το αποτέλεσμα της δημοσιοποίησης του πορίσματος της Ερευνητικής Επιτροπής που συστάθηκε από το ισλανδικό κοινοβούλιο το Δεκέμβριο του 2008. Οι ισλανδικές Αρχές, θεσμοί και κοινωνία, λειτούργησαν με αστραπιαίες κινήσεις, οδήγησαν την τότε Κυβέρνηση σε παραίτηση και στη συνέχεια με αποφασιστικά βήματα γύρισαν σελίδα. Έτσι λειτούργησε η Δημοκρατία της Ισλανδίας και η Δικαιοσύνη της στην περίπτωση της πτώχευσης της χώρας, σε αντιδιαστολή με το πώς ενήργησε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Μπανανίας Νίκος Χρύσανθου* Αναστασιάδης διορίζοντας τη δική μας Επιτροπή φιάσκο. Πιο κάτω παρουσιάζονται οι  βασικότερες διαφορές σε ότι αφορά τον τρόπο που λειτούργησε η Ερευνητική Επιτροπή της Ισλανδίας σε αντιδιαστολή με αυτή της Μπανανίας της Κύπρου.

Με απόλυτη μυστικότητα

Το ισλανδικό κοινοβούλιο διόρισε τον Δεκέβριο του 2008, τριμελή ερευνητική επιτροπή αποτελούμενη από ένα δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τον Ισλανδό Συνήγορο του Πολίτη και μια Ακαδημαϊκό Καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. 

Η επιτροπή προχώρησε από μόνη της στην πρόσληψη δεκάδων εμπειρογνωμόνων στα θέματα οικονομίας και εργάστηκε για περίπου πέντε μήνες με απόλυτη μυστικότητα. Κατά τη διάρκεια του έργου της, δεν διέρρευσε ούτε λέξη στα ΜΜΕ ενώ κανένα από τα μέλη της δεν μίλησε ποτέ σε δημοσιογράφο. Στην περίπτωση της Κύπρου η Ερευνητική Επιτροπή λειτούργησε με ανοικτές ακροάσεις κάτι που όπως είδαμε είχε ως αποτέλεσμα συνεχείς παρεμβάσεις πολιτικών και άλλων προσώπων. Συνολικά κατέθεσαν 150 μάρτυρες. Κατά τη διάρκεια των ερευνών της, είχε επίσης συμβουλευτεί εμπειρογνώμονες από τις ΗΠΑ, πράγμα που στην περίπτωση της Κύπρου δεν έγινε. Η δημοσιοποίηση του πορίσματος έγινε σε ανύποπτο χρόνο προκαλώντας σοκ σε ολόκληρη τη χώρα. Δόθηκε στο Κοινοβούλιο ενώ παράλληλα αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

Επιστημονικά τεκμηριωμένο περιεχόμενο

Ρίχνοντας μια ματιά στο περιεχόμενο του πορίσματος, διαπιστώνει κανείς ότι προκειμένου να συνταχθεί το συγκεκριμένο κείμενο, συνέβαλαν επιστήμονες και εμπειρογνώμονες. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην περίπτωση της Ερευνητικής Επιτροπής Πική, η Κυβέρνηση είχε προχωρήσει στον διορισμό τεσσάρων εμπειρογνωμόνων για να στηρίξουν με τις γνώσεις τους την επιτροπή, ωστόσο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν αξιοποιήθηκαν. Το πόρισμα μπαίνει εις βάθος αναλύοντας όλες της πτυχές της «πολυσύνθετης» όπως χαρακτηρίζεται κρίσης, οι οποίες συνέδραμαν στην εξάπλωση του ιού με αποτέλεσμα το κραχ του 2008. Το πόρισμα έλεγχε τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας για το γεγονός ότι παρόλο που βρισκόταν σε πλήρη συνεννόηση με τον Κεντρικό Τραπεζίτη, εντούτοις δεν έπραξε όσα έπρεπε για να βάλει σε τάξη τις τράπεζες οι οποίες ρίχθηκαν ουσιαστικά στο κυνήγι του κέρδους.

Στη συνέχεια και όταν ο τότε Πρωθυπουργός βρέθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης, τα στοιχεία αυτά δεν τεκμηριώθηκαν. Παρόλα αυτά η τότε κυβέρνηση είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση. Με παρόμοιο τρόπο, τα στοιχεία που δίνονταν μέσω του πορίσματος για τον τρόπο που λειτούργησαν τραπεζίτες της χώρας αλλά και πολιτικοί, ιδιαίτερα σε ότι αφορούσε τον τρόπο που ιδιωτικοποιήθηκαν κρατικά τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, ήταν αρκετά για να οδηγήσουν δεκάδες υπαίτιους ενώπιον της δικαιοσύνης και αρκετούς στη φυλακή.

Οι κατηγορίες για ελλιπή εποπτεία από τις αρχές της χώρας, απεριόριστη παροχή δανείων από τις τράπεζες χωρίς εγγυήσεις, απεριόριστη επέκταση τους στο εξωτερικό με αποτέλεσμα το τραπεζικό σύστημα της χώρας να ξεπεράσει κατά πολύ το μέγεθος της εθνικής οικονομίας καθώς και σωρεία σκανδάλων, τεκμηριώνονταν μέσω του πορίσματος με ονόματα, αριθμούς, γραφικές παραστάσεις με τρόπο που δεν μπορούσαν να αμφισβητηθούν από κανένα.

Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι το πόρισμα είναι προϊόν μιας τεράστιας επιστημονικής έρευνας η οποία δεν βασίστηκε εξ’ ολοκλήρου στις μαρτυρίες που δόθηκαν, όπως έγινε από την δική μας ερευνητική επιτροπή, αλλά με την συμβολή εμπειρογνωμόνων έριξε φως στα αίτια που οδήγησαν τη χώρα στο κραχ του 2008. Το τελικό κείμενο και τα ευρήματα του, εκτός ότι βοήθησαν σημαντικά το έργο της δικαιοσύνης, αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για τις μελλοντικές κυβερνήσεις της χώρας καθώς και για άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοιας φύσης προβλήματα. Τέτοια χώρα θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί και η Κύπρος, η οποία επέλεξε να μην παραδειγματιστεί από την Ισλανδία. 

Τι έγινε στην Μπανανιά μας;

Προσωπικά είχα ασκήσει εντονότατη κριτική στο Νίκο Χρύσανθου* Αναστασιάδη, τόσο κατά την σύσταση της Τριμελούς Ερευνητικής Επιτροπής, όσο και κατά την διάρκεια της θητείας της, διαβλέποντας μάλιστα την βέβαια παταγώδη αποτυχία της.

Με ενοχλεί αφάνταστα η υποκρισία των πολιτικών και ιδιαίτερα η αναίσχυντη υποκρισία του Προέδρου, ο οποίος εμπαίζει τον λαό με τόσο προκλητικότατο τρόπο. Η πτώχευση της Κύπρου δεν οφείλεται μόνο στην καταστροφική πενταετία του ανεκδιήγητου Χριστόφια, που η Επιτροπή κλήθηκε να διερευνήσει, αλλά ανάγεται στο μακρινό παρελθόν. Οι στρεβλώσεις στην οικονομία που μας οδήγησαν στην σημερινή θλιβερή κατάσταση είναι διαχρονικές και έχουν να κάνουν με το άρρωστο πολιτικό σύστημα και την διεφθαρμένη κομματοκρατία.

Η καταστροφική πορεία της οικονομίας είχε σαν κύρια αφετηρία την απάτη του χρηματιστηρίου το 1999. Στην εξουσία τότε ήταν ο πολιτικός μέντορας του σημερινού προέδρου, ο υπέργηρος Γλαύκος Κληρίδης,  του οποίου οι αντοχές και τα αντανακλαστικά λόγω προχωρημένης  ηλικίας ήταν μειωμένα, με αποτέλεσμα να δράσει ο Νίκος Χρύσανθου* Αναστασιάδης μαζί με τους όμοιους του και να καταληστεύσουν τις οικονομίες εκατοντάδων χιλιάδων ανυποψίαστων πολιτών. Το Κόμμα του Προέδρου, ο ΔΗ.ΣΥ μαζί με τους σημερινούς εταίρους του στην εξουσία, το ΔΗΚΟ μέχρι και εταιρείες ίδρυσαν για να εκμεταλλευθούν, σαν κοινοί απατεώνες, την άγνοια του κύπριου περί χρηματιστηρίου. Η φούσκα του χρηματιστηρίου οδήγησε με την σειρά της στην φούσκα των ακινήτων, η οποία επίσης έσκασε το 2008.

Μεγάλη συμβολή στην πτώχευση της Κύπρου είχαν επίσης  και τα ρώσικα κεφάλαια που προσελκήθηκαν στο ελλιπώς εποπτευόμενο τραπεζικό σύστημα προσφέροντας τους πολύ ψηλά καταθετικά επιτόκια της τάξης του 7%, την στιγμή που στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης το καταθετικό επιτόκιο ήταν περίπου3%. Τα 45 δις περίπου ρώσικα κεφάλαια  που εισέρευσαν στην Κύπρο, βοηθούμενα από δικηγορικά γραφεία πολιτικών, με πρωτοπόρο το δικηγορικό γραφείο του νυν Προέδρου αποτέλεσαν μπούμερανκ για την κυπριακή οικονομία. Τα κεφάλαια αυτά  διοχετεύτηκαν από τους ανόητους τραπεζίτες μας στα ελληνικά ομόλογα, από τα οποία είχαμε ζημιές πέραν των 4 δις και στον ανεξέλεγκτο ιδιωτικό δανεισμό των 70δις, που σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ της Κύπρου είναι υπερδιπλάσιο του μέσου όρου των χωρών της ΕΕ. Η κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα αυτή την στιγμή είναι τραγική, γιατί λόγω της ύφεσης ένα στα δύο δάνεια τείνει να μην εξυπηρετείται. Αφήνω κατά μέρος ότι  τα ρώσικα κεφάλαια χρηματοδότησαν προεκλογικές εκστρατείες και ότι μαζί με τον υπόκοσμο αποτελούν τους βασικούς αιμοδότες τη ελεεινής κομματκρατίας.  

Με δεδομένα τα πιο πάνω, ανάμενε κανείς από τον κύριο Χρύσανθου* να ενεργήσει όπως ενήργησαν οι Ισλανδοί και να κινδυνεύει μαζί με τους όμοιους του να βρεθεί στην φυλακή; Ανεξάρτητα όμως του τι επιθυμεί και το τι βολεύει το αμαρτωλό πολιτικό κατεστημένο, πού ήταν η χειραγωγημένη κυπριακή Δικαιοσύνη και ιδιαίτερα ο ολετήρας της, ανεκδιήγητος πρώην Γενικός Εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης, του οποίου η ανοχή και η συμβολή στην συγκάλυψη της απάτης του ΧΑΚ το 1999 οδήγησε στην σημερινή θλιβερή κατάσταση;

Το είπα και το ξαναλέγω, δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Κύπρο. Όπως είπε και ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας αείμνηστος Σόλων Νικήτας, ο τιμιότερος και ικανότερος των δικαστικών, τον οποίο ‘’ έφαγε’’ ο Τάσος μαζί με τον Χριστόφια, η Δικαιοσύνη από πεμπτουσία της Δημοκρατίας που έπρεπε να είναι έχει καταντήσει δυστυχώς ο YES MAN της εκτελεστικής εξουσίας. Κράτος χωρίς δικαιοσύνη δεν είναι κράτος αλλά μια μπανανία όπου οι διάφοροι απατεώνες πολιτικοί αλωνίζουν και πίνουν το αίμα αυτού του αποχαυνωμένου λαού, που αφού επιλέγει να παραμένει απαθής με όσα έχουν συμβεί, του αξίζουν ακόμη χειρότερα.    

Όμηρος Αλεξάνδρου

http://omirosalexandrou.blogspot.com.

 * Το Χρυσάνθου παραπέμπει στο ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο ''αδιάφθορος''

Νίκος Αναστασιάδης στις χρηματιστηριακές του συναλλαγές κατά την διάρκεια

της χρηματιστηριακής απάτης του 1999-2000 για να εξαπατά τους ανυποψίαστους

επενδυτές, να θησαυρίζει σε βάρος τους και να μην γίνεται αντιληπτός