ΓΙΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Είμαι φοβερά απογοητευμένος από το αποτέλεσμα των Βουλευτικών Εκλογών της περασμένης Κυριακής, γιατί οι απώλειες που υπέστησαν τα 3 μεγάλα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ,ΔΗΚΟ είναι δυσανάλογα μικρότερες συγκρινόμενες με  το μέγεθος της καταστροφής που αυτά επέφεραν στην Κύπρο και τον Λαό της.

Προεκλογικά όλα σχεδόν τα Κόμματα και Πολιτικές Κινήσεις,  πέραν του πολιτικού κατεστημένου που αποτελείται από τα πιο πάνω κόμματα, τα οποία και κατακρίνω σφοδρά τα τελευταία χρόνια, μου πρότειναν να κατέλθω σαν υποψήφιος τους στις Βουλευτικές Εκλογές της περασμένης Κυριακής. Αρνήθηκα όμως να το πράξω για 2 κυρίως λόγους:

1)      Γιατί ο αρρωστημένος κομματικός πατριωτισμός και η ιδιοτέλεια του κύπριου και κυρίως του βολεμένου ευρύτερου δημόσιου τομέα που προστατεύεται από το σύστημα δεν αφήνουν τα πράγματα να αλλάξουν.

2)      Γιατί στην πολιτική δεν έχουν πλέον μέλλον οι τίμιοι και πατριώτες πολίτες αλλά τα λαμόγια. ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, ΟΣΟ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΟΥ ΒΑΡΟΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΠΙΑΝΕΙΣ ΠΑΤΟ ΚΑΙ ΟΣΟ ΦΕΛΛΟΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΠΙΑΝΕΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ.

Μέσα από αυτά τα δεδομένα θα σκεφτώ πάρα πολύ αν θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω τα τελευταία 15 χρόνια. Να προσπαθώ δηλαδή ν’ αφυπνίσω τον κύπριο για να αλλάξει στάση και να περάσει από την ιδιοτέλεια και την πολιτική ηλιθιότητα στην φιλοπατρία και στην προκοπή.

Όμηρος Αλεξάνδρου

 

<<Απειλείται με κατάρρευση η διεθνής οικονομία - Θα χυθεί αίμα...>>

Έρχεται μία τεράστια «αιματοβαμμένη» μάχη, καθώς οι κεντρικές τράπεζες άλλων χωρών που αναζητούν εναγωνίως δολάρια θα βρεθούν να πολιορκούν τη Fed - Μόνη λύση κάποιο είδος συλλογικής υποτίμησης ή και διαγραφή χρέους

Ο επικεφαλής της εταιρείας επενδύσεων και αναλύσεων Mauldin Economics, John Mauldin, είπε ότι ο οικονομικός κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μία σειρά αδύναμων κρίκων, οποιοσδήποτε από τους οποίους θα μπορούσε να σπάσει ανά πάσα στιγμή.
Οποτεδήποτε και αν συμβεί, οι κεντρικές τράπεζες και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ανταποκριθούν με τρόπους που δεν έχουμε δει ποτέ ξανά στο παρελθόν.
Προκειμένου να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση, θα πρέπει να σκεφτούμε το αδιανόητο.
Σε ομιλία του στο Συνέδριο Επενδυτικής Στρατηγικής της Mauldin Economics, o Mauldin περιέγραψε τους 5 αδύναμους κρίκους στην παγκόσμια οικονομική αλυσίδα.
* Η Ευρώπη είναι φορτωμένη με χρέος, πολιορκούμενη από τους πρόσφυγες και αδύναμη να συνεργαστεί για λύσεις.
* Ο κινέζος ηγέτης Xi Jinping βρίσκεται εγκλωβισμένος εν μέσω των οραμάτων για μεγαλείο και της πραγματικότητας της οικονομικής ανάπτυξης.
* Η Ιαπωνία θα συνεχίσει να «φουσκώνει» μετά μανίας, επειδή δεν έχει άλλες εναλλακτικές.
* Οι αναδυόμενες αγορές που έχτισαν ένα υπέρογκο χρέος σε δολάρια θα έχουν σοβαρά προβλήματα να το αποπληρώσουν
* Το χειρότερο όλων είναι ότι οι ΗΠΑ είναι αντιμέτωπες με το φάσμα των αρνητικών επιτοκίων και έναν κατακλυσμιαίο αποπληθωρισμό, τον οποίο οι κεντρικοί τραπεζίτες της δεν ξέρουν πως να τον σταματήσουν.
Το βασικό ερώτημα, σύμφωνα με τον Mauldin, είναι απλό:
Τι θα έκανε η Fed;
Ο ίδιος χαρακτήρισε το ιστορικό προβλέψεων της Fed τραγικό, λέγοντας ότι «είναι στατιστικά αδύνατο να είναι κανείς τόσο κακός».
Ο Mauldin πιστεύει ότι οι οικονομολόγοι της Fed λειτουργούν ως προς τη δουλειά τους σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια.
Προσπαθούν να τονώσουν την ανάπτυξη μέσω των επιτοκίων και της άφθονης ρευστότητας, επειδή αυτή είναι η βασική υπόθεσή τους.
Άλλες ιδέες ή η πιθανότητα ότι η ρευστότητα μπορεί να μην αποτελεί πανάκεια για τα πάντα ούτε καν περνούν από το μυαλό τους.
Που θα οδηγήσει όλο αυτό;Ο Mauldin προβλέπει μία τεράστια «αιματοβαμμένη» μάχη, καθώς οι κεντρικές τράπεζες άλλων χωρών που αναζητούν εναγωνίως δολάρια θα βρεθούν να πολιορκούν τη Fed.
Η μόνη πιθανή λύση θα είναι κάποιο είδος συλλογικής υποτίμησης ή ακόμη και διαγραφής χρέους.
Αυτό δεν ακούγεται και πολύ ευχάριστο, αλλά η εναλλακτική είναι ένας νομισματικός πόλεμος που θα κάνει το 1930 να μοιάζει με πικνίκ.

 

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ – ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ - ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Αγαπητοί μου φίλες και φίλοι

Για 15 χρόνια τώρα επικοινωνώ μαζί σας για να σας εκφράσω την αγωνία μου και να μοιραστώ μαζί σας τις ανησυχίες μου για το κατάντημα στο οποίο το παλαιοκομματικό κατεστημένο οδήγησε την Κύπρο μας για την οποία ο πατέρας και ο θείος μου θυσίασαν την ζωή τους κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59.

Κατέκρινα έντονα τα κόμματα εξουσίας ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και τους Προέδρους που ανέδειξαν τις τελευταίες δεκαετίες γιατί φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την οικονομική καταστροφή και την επικείμενη τουρκοποίηση της Κύπρου μας με βάσει την Ομοσπονδία (ΔΔΟ) και το σχέδιο ΑΝΑΝ.

Ήμουν πάντα ειλικρινής μαζί σας γιατί έγνοια μου ήταν η εξυπηρέτηση του καλώς νοούμενου συμφέροντος της Κύπρου μας και όχι η προώθηση οιουδήποτε προσωπικού μου συμφέροντος. Πολλοί από τις δεκάδες χιλιάδες λήπτες των άρθρων μου ενώ συμφωνούσαν μαζί μου, περιοδικά μου ζητούσαν επιτακτικά να προτείνω τρόπους, πώς θα απαλλαγούμε από τα τρία αμαρτωλά κόμματα εξουσίας χωρίς όμως να ήμουν σε θέση να προτείνω κάτι αξιόπιστο και υλοποιήσιμο. Ακόμη και σήμερα δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει κάποια 100% αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή. Ωστόσο επιλέγοντας να ψηφίσω τα υπόλοιπα κόμματα και κινήσεις πέρα των τριών πιο πάνω κομμάτων, ανοίγω ένα παράθυρο ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον και παράλληλα στέλλω και ένα ηχηρό μήνυμα στα 3 πιο πάνω διεφθαρμένα κόμματα εξουσίας ότι δηλαδή ο λαός τιμωρεί όσους αποδεδειγμένα κατάστρεψαν τον τόπο του. Αν τα 3 πιο πάνω κόμματα δεν έχουν σοβαρές απώλειες στις βουλευτικές εκλογές του Μάη, μπορείτε να μου πείτε παρακαλώ γιατί θα πρέπει να αναμένομε ότι αυτά τα κόμματα θα σταματήσουν τον καταστροφικό τους ρόλο;

Παρακολούθησα από κοντά τις προεκλογικές εκστρατείες όλων σχεδόν των μικρότερων κομμάτων και νέων σχηματισμών και με ικανοποίηση σας μεταφέρω ότι στα προγράμματα τους υπάρχουν σημαντικές προτάσεις τόσο για τον εκσυγχρονισμό του διεφθαρμένου κράτους όσο και στην οικονομία και το εθνικό θέμα.

Προχθές βρέθηκα σε προεκλογική συγκέντρωση της ‘’Συμμαχίας Πολιτών’’ στην Λεμεσό και ακούγοντας τον Πρόεδρο της κ. Γιώργο Λιλλήκα να μας αναφέρει συγκλονιστικές λεπτομέρειες των σκανδάλων του κατεστημένου και κυρίως τον εγκληματικό χειρισμό του Κυπριακού, μου ανέβηκε κυριολεκτικά το αίμα στο κεφάλι.

Σας προτρέπω να αφιερώσετε λίγα λεπτά από τον χρόνο σας για να δείτε το πιο κάτω Βίντεο για να αντληθείτε πόσο επικίνδυνος για την επιβίωση της Κύπρου μας είναι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όσο και το αδίστακτο παλαιοκομματικό κατεστημένο και να πράξετε ανάλογα στις επερχόμενες εκλογές της 22 Μαίου

Πατήστε στον πιο κάτω σύνδεσμο για να ακούσετε συγκλονιστικές λεπτομέρειες

www.tinyurl.com/pant2016

Όμηρος Αλεξάνδρου

<<ΜΥΘΟΣ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΕΙΑΣ>>

Υπό αμφισβήτηση τίθενται τα στοιχεία που δείχνουν ότι η ανεργία στην Κύπρο μειώθηκε με τον ταχύτερο ρυθμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με πέρσι.

Η πραγματικότητα της αγοράς εργασίας συνεχίζει να είναι θλιβερή και δεν αφήνει περιθώριο για κανένα πανηγυρισμό, επισημαίνει το Ινστιτούτο Εργασίας Κύπρου (ΙΝΕΚ) - ΠΕΟ σημειώνοντας ότι η μείωση της ανεργίας αποδίδεται στη μετανάστευση και στην εγκατάλειψη της προσπάθειας εξεύρεσης εργασίας.

Με αφορμή την ανακοίνωση των στοιχείων από τη Eurostat για την ανεργία, ο γενικός διευθυντής του ΙΝΕΚ - ΠΕΟ Παύλος Καλοσυνάτος σκιαγραφεί στη StockWatch την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, κατά τον μήνα Μάρτιο 2016 η ανεργία στην Κύπρο ανήλθε στο 12,1% και μειώθηκε 4,1 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρσι. Σε σύγκριση με τον Φεβρουάριο του 2016 το ποσοστό μειώθηκε κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες.

Ο κ. Καλοσυνάτος σημειώνει ότι το «επίσημο» ποσοστό ανεργίας υπολογίζεται με τη βοήθεια της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (ΕΕΔ) που γίνεται σε τριμηνιαία βάση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ με την ίδια μεθοδολογία, ενώ δεν μπορεί να εξηγήσει πώς υπολογίζει το ποσοστό η Eurostat.

Σημειώνει ότι για το τέταρτο τρίμηνο του 2015 η ΕΕΔ παρουσιάζει μία σχετικά θεματική πτώση του ποσοστού ανεργίας από 16% το τέταρτο τρίμηνο του 2014 σε 12.8% το τέταρτο τρίμηνο του 2015, γεγονός που υπό κάποιες συνθήκες θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με αισιοδοξία.

«Ωστόσο, μία πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία αποκαλύπτει ένα παράδοξο. Η απασχόληση το 4ο τρίμηνο του 2015 μειώθηκε στις 361,448 από 365,804 που ήταν το 4ο τρίμηνο του 2014. Υπό κανονικές συνθήκες η μείωση της απασχόλησης θα έπρεπε να οδηγήσει το ποσοστό ανεργίας σε αύξηση και όχι σε μείωση. Η λύση του παραδόξου βρίσκεται στον όγκο του εργατικού δυναμικού, στο συνολικό αριθμό των απασχολούμενων και ανέργων. Η ΕΕΔ 2015 παρουσιάζει το εργατικό δυναμικό να μειώνεται με ακόμη πιο θεαματικό ρυθμό: Από 435,491 που ήταν το 4ο τρίμηνο του 2014 μειώθηκε στις 414,469 το 4ο τρίμηνο του 2015, δηλαδή κατά 21 χιλιάδες».

Το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγει από τα στοιχεία το ερευνητικό ινστιτούτο της ΠΕΟ είναι «ότι δεν υπάρχει λόγος για πανηγυρισμούς».

«Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε όχι επειδή η οικονομική δραστηριότητα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, αλλά επειδή μειώθηκε ο αριθμός των εργαζομένων ή/και αυτών που αναζητούν εργασία. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην αύξηση της μετανάστευσης εργαζομένων από την Κύπρο στο εξωτερικό (κάτι που υποστηρίζεται και από τα στοιχεία μείωσης του συνολικού πληθυσμού της χώρας) ή στο γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός ανέργων, ιδιαίτερα οι μακροχρόνια άνεργοι, εγκαταλείπουν λόγω απογοήτευσης την προσπάθεια αναζήτησης εργασίας», αναφέρει ο κ. Καλοσυνάτος.

«Οι τελευταίοι, σύμφωνα με τη μεθοδολογία της ΕΕΔ, υπολογίζονται στον ανενεργό πληθυσμό: Γυναίκες και άντρες που ενώ βρίσκονται σε εργάσιμη ηλικία (15 - 64 ετών) δεν εργάζονται και δεν αναζητούν εργασία».

«Η πραγματικότητα της αγοράς εργασίας συνεχίζει να είναι θλιβερή και δεν αφήνει περιθώριο για κανένα πανηγυρισμό. Να πανηγυρίζουμε επειδή η κατάσταση της αγοράς εργασίας οδηγεί εργαζόμενους στη μετανάστευση στο εξωτερικό ή στην εγκατάλειψη της προσπάθειας εξεύρεσης εργασίας είναι τουλάχιστον προκλητικό, εάν όχι κοροϊδία», τονίζει.

ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

(Όπως το 2009) Οι Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, ειδοποίησαν πριν λίγες ημέρες, την Ελληνική πλευρά, για τον άμεσο κίνδυνο κατάληψης της νησίδας «Πάσας» ανατολικά της Χίου!

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/05/2009.html#ixzz47hRaLxSs

Οι πληροφορίες οι οποίες αποδεσμεύονται από την Ελληνική πλευρά (μετά την ανθελληνική κίνηση του Αμερικανού πρέσβη να ζητήσει στην ουσία την παραίτηση μας από τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα), κάνουν ξεκάθαρα λόγο για ενημέρωση της Ελληνικής κυβέρνησης, από την Ρωσική πλευρά και συγκεκριμένα, τις Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, για την πραγματοποίηση από την Τουρκία επιχείρησης κατάληψης της νησίδας “Πάσας" ανατολικά της Χίου.

Ακολούθησε έκτακτο ΚΥΣΕΑ, από την ελληνική πλευρά και επιτέλους, λέμε επιτέλους, λειτούργησαν τα ελάχιστα αντανακλαστικά για να μην χάσουμε εθνικό έδαφος. Η αποστολή σε χρόνο ρεκόρ Ελλήνων καταδρομέων, σε θέσεις κλειδιά στο αρχιπέλαγος, όπως και στην νησίδα “Πάσας", απέτρεψε προς στιγμήν την Τουρκική ενέργεια.  

Φαίνεται πως υπάρχει μιας μορφής επικοινωνία, ανάμεσα σε Ρωσικό δίαυλο επικοινωνιών και το Ελληνικό ΓΕΕΘΑ, όπως ακριβώς και το 2009, όταν και πάλι με ρωσικές πληροφορίες από δορυφόρους, ο τότε αρχηγός ΓΓΕΘΑ Γράψας μετέφερε 4.000 καταδρομείς σε ελληνικές νησίδες και χάλασε τα σχέδια των Τούρκων.  Τότε ο στρατηγός Γράψας πλήρωσε με την αποστρατεία του, την συγκεκριμένη κίνηση, με εντολή και πάλι των Αμερικανών, οι οποίοι,  και το dioptranews επιμένει σε αυτό, είναι οι κακοί δαίμονες του έθνους μας.  

Καλούμε την στρατιωτική ηγεσία του ΓΕΕΘΑ, να πυκνώσει τις συννενοήσεις, με τις υπηρεσίες ασφαλείας της ρωσικής ομοσπονδίας, επ’ωφελεία της εθνικής μας ανεξαρτησίας.

Ελλάς-Ρωσία-Eκκλησία!

Γιατί ο Πούτιν επενδύει στην Ορθοδοξία

Τίνα Μανδηλαρά

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/05/e.html

(Ελαφρά τροποποίηση του άρθρου)

Εν όψει της επίσκεψης του Ρώσου προέδρου στην Ελλάδα, το νέο βιβλίο «Στο μυαλό του Βλαντιμίρ Πούτιν» αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς αναλύει το όραμά του για τη δημιουργία μιας ορθόδοξης αυτοκρατορίας, που καθιστά σύμμαχο την Ελλαδική Εκκλησία και φυσικά το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Δεν είναι μόνο από τους επιδραστικότερους ανθρώπους στον πλανήτη, σύμφωνα με το περιοδικό «Time», τη λίστα Forbes και τη διεθνή κοινή γνώμη, αλλά κι αυτός που κατάφερε να επανενώσει τη διαλυμένη Σοβιετική Ενωση.

Ξεκινώντας την καριέρα του στην Αγία Πετρούπολη όπου γεννήθηκε, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατέκτησε τη Μόσχα και από σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων και πρώην ηγετικό στέλεχος της KGB κατέληξε στο τιμόνι της ρωσικής παντοκρατορίας, το οποίο κρατάει σταθερά εδώ και 17 χρόνια. Στην εμπέδωση του μεγαλεπήβολου πλάνου του για την αναβίωση του ρωσικού κλέους, σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει η Ορθοδοξία, καθώς όπως και ο ίδιος είχε αναφέρει σε λόγο του: «Με την έλευση του χριστιανισμού, της Ορθοδοξίας, άρχισε να δημιουργείται το ρωσικό έθνος και το ενωμένο ρωσικό κράτος».

Δεν είναι τυχαίο ότι στη συνάντηση που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα, ο Ρώσος ηγέτης όχι μόνο του ζήτησε να τον βοηθήσει στην οργάνωση των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της σημαντικής επετείου της χιλιετίας της ρωσικής παρουσίας στο Αγιον Ορος, αλλά και να συμβάλει ενεργά στη διάδοση του ρόλου της Ορθοδοξίας. Μάλιστα, ανάμεσα στα συμβολικά δώρα που χάρισε στον Ελληνα πρωθυπουργό ο Ρώσος πρόεδρος, ήταν και η εικόνα του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνος, την οποία είχε κλέψει αξιωματικός των Ες-Ες από μοναστήρι της Σπάρτης. Επιπλέον, ο Πούτιν στις συνεντεύξεις του δεν παραλείπει ποτέ να αναφέρει το γεγονός ότι η μητέρα του τον βάφτισε κρυφά χριστιανό ορθόδοξο όταν κάτι τέτοιο ήταν ακόμα απαγορευμένο, ενώ φρόντισε να αποθέσει τον βαφτιστικό του σταυρό πάνω στον Πανάγιο Τάφο κατά την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα. Τι είναι αυτό, όμως, που έχει καταστήσει την Ορθοδοξία αναπόσπαστο μέρος του καθολικού οράματος του Βλαντιμίρ Πούτιν;

Ανοιχτή γραμμή με το Αγιον Ορος

Στο άκρως ενδιαφέρον βιβλίο του Μισέλ Ελτσανινόφ «Στο μυαλό του Βλαντιμίρ Πούτιν» (μτφ. Τζία Καραγεώργου) εξετάζονται αναλυτικά όλοι οι θεωρητικοί παράγοντες που ενίσχυσαν το σχέδιο του Ρώσου ηγέτη και αποτέλεσαν τους κεντρικούς του πυλώνες. Οπως επισημαίνεται στο οπισθόφυλλο του διεθνούς μπεστ σέλερ (που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διάμετρος), αυτό που διερευνάται, μεταξύ άλλων, είναι «πώς συγκροτείται το όραμα του Πούτιν για τη “ρωσική οδό” και ποια επίδραση ασκούν στον Ρώσο πρόεδρο η Ορθοδοξία, το Βυζάντιο, το σοβιετικό καθεστώς, ο Μαρξ, ο Ντοστογιέφσκι, η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ή ο πανσλαβισμός».  Ο συγγραφέας Μισέλ Ελτσανινόφ (που θεωρείται από τους πλέον γνωστούς διανοούμενους στη Γαλλία), γνωρίζει καλά την αντιφατική σχέση του προέδρου της Ρωσίας με τη Δύση, ενώ ως φιλόσοφος και μέλος της ομάδας των αρχισυντακτών του περιοδικού «Philosophie» ξέρει καλά με ποιον τρόπο ο Πούτιν χρησιμοποιεί τη θεωρία, τη φιλοσοφία και τη θρησκεία για την εδραίωση της δύναμής του. Η ηγετική θέση του Ρώσου προέδρου εξηγείται άλλωστε από τον επαναπροσδιορισμό του πανσλαβισμού και τη χρήση της Ορθοδοξίας ως κατεξοχήν βάσης του σχεδίου του. Γι’ αυτό και μια πλειάδα ανθρώπων, φιλοσόφων, συνεργατών, συγγραφέων και σκηνοθετών συνιστά τη βασική ομάδα επιρροής του.

Χαρακτηριστική είναι η υποστήριξη του Ρώσου προέδρου από τον διάσημο σκηνοθέτη Νικίτα Μιχάλκοφ, ο οποίος, όπως τονίζει ο Ελτσανινόφ στο βιβλίο του, «εδώ και δύο δεκαετίες ισχυρίζεται ότι ενσαρκώνει την ανανέωση της Λευκής Ρωσίας μετά την πτώση του κομμουνισμού και πρέπει να έχει κάνει τον πρόεδρο -είναι από τους πλησίον του- κοινωνό των αναγνωσμάτων του. Αυτός είναι που έβαλε στα χέρια του ανδρός το έργο του φιλοσόφου Ιβάν Ιλίν».

Αλλος ένας είναι ο Βλαντιμίρ Γιακούνιν, «αυτός που συμμετέχει ενεργά και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα υπόλοιπα μέλη της εν λόγω ομάδας στη μελέτη της ρωσικής διανόησης και στην ανάπτυξη μιας συντηρητικής θεώρησης του κόσμου. Είναι διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και οργανώνει συναντήσεις διανοουμένων γύρω από το θέμα του “Διαλόγου των πολιτισμών”» 

Εξάλλου, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι μιας νέας πνευματικής, θρησκευτικής ομήγυρης που δείχνουν να επηρεάζουν τον Πούτιν, όπως μεταξύ άλλων και ο πατέρας Τύχων Σεβκούνοφ. «Αυτός ο πρώην φοιτητής της Σχολής Κινηματογράφου της Μόσχας είναι τώρα ηγούμενος της Ιεράς Μονής της Υπαπαντής στο Σρέτενσκι στο κέντρο της Μόσχας, είναι ισχυρός, εμπνέει δέος και λέγεται πως ασκεί μεγάλη επιρροή στον πρόεδρο», γράφει χαρακτηριστικά ο Ελτσανινόφ. Ο συγγραφέας παραπέμπει, μάλιστα, στο θρυλικό κείμενο των «Financial Times», το οποίο έκανε διεθνώς γνωστή την ισχυρή αλληλεπίδραση Πούτιν - πατέρα Τύχωνα, διατηρεί τρομερές διεθνείς διασυνδέσεις, με το μοναστήρι του να μοιάζει το κέντρο του ρωσικού σύμπαντος.

Ο Πάτερ Τύχων δίνει γραμμή

Στο άρθρο της εφημερίδας «Financial Times», αναδεικνύεται η στενή σύνδεση της Μονής της Υπαπαντής με το Αγιον Ορος, που είναι, όπως αναφέρεται, το πρότυπο. Σύμφωνα με το άρθρο, ο διάσημος πλέον Ρώσος αρχιμανδρίτης όχι μόνο γνωρίζει τον Πούτιν από την πρώτη μέρα της εκλογής του, αλλά είναι αυτός που τον συνοδεύει στα ταξίδια του στο εξωτερικό ασκώντας υψηλής τάξης διπλωματία. Σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, αναφέρουν οι «F.T.», ο περιώνυμος αρχιμανδρίτης δήλωσε: «Ο πρόεδρος Πούτιν δεν είναι μόνο τυπικά χριστιανός ορθόδοξος, αλλά εξομολογείται, παρίσταται στις παρακλήσεις και δηλώνει υποταγή στον Θεό». Μάλιστα η αυτοβιογραφία του Τύχωνος όχι μόνο έγινε το απόλυτο ευπώλητο βιβλίο την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του στη Ρωσία, αλλά κατάφερε να εκτοπίσει ακόμα και τις πολυσυζητημένες «Πενήντα αποχρώσεις του Γκρι» - με τον ίδιο να θεωρείται πλέον κράτος εν κράτει.

Ωστόσο, το πολυεπίπεδο βιβλίο του Ελτσανινόφ δεν μένει μόνο στην περίπτωση του Τύχωνα, αλλά προσπαθεί να ρίξει φως σε όλες τις παραμέτρους της επιρροής της ορθόδοξης παράδοσης που έχει τις απαρχές της στο κίνημα των Λευκών και φτάνει έως τους μυστικιστές του 19ου αιώνα, ενώ περιλαμβάνει ακόμα και σύγχρονους ιερείς και μύστες. «Οι νοσταλγοί της εποχής του Λευκού Κινήματος είναι στα ουράνια εκείνη την Παρασκευή του Σεπτεμβρίου του 2005», γράφει χαρακτηριστικά ο Ελτσανινόφ για ένα περιστατικό που δείχνει την απόλυτη δύναμη της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Ρωσία - και όχι μόνο. «Κάτω από τον θόλο του ορθόδοξου καθεδρικού ναού του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, στο Παρίσι, αντηχεί η συγκινητική προσευχή για τους νεκρούς, το αιωνία τους η μνήμη, από μια χορωδία που κατέφθασε για την περίσταση από τη Ρωσία (...)

Νοσταλγοί του Λευκού Κινήματος

Ανάμεσα στους Μοσχοβίτες ο Αρχιμανδρίτης Τύχων Σεβκούνοφ λέγεται ότι είναι ο πνευματικός του Πούτιν. Ολοι συμφωνούν πως ο ιερωμένος αυτός έχει μπροστά του λαμπρό μέλλον. Στην πρώτη σειρά βλέπει κανείς σημαντικές προσωπικότητες, όπως τον Ρώσο υπουργό Πολιτισμού και τον πρέσβη της Ρωσίας στη Γαλλία. Ομως ο εκλεκτός των εκλεκτών είναι ο κινηματογραφιστής Νικίτα Μιχάλκοφ, ο πρωτομάστορας της τελετής. Αυτό που γίνεται τη συγκεκριμένη στιγμή στην εκκλησία είναι μια λειτουργία εις μνήμην των αποθανόντων που μόλις έχει γίνει η εκταφή των λειψάνων τους». «Χρειάζεται μια καινούργια ιδέα που θα πηγάζει από τη θρησκεία, ενώ η πνευματική πεμπτουσία της θα πηγάζει από το έθνος, γιατί μόνον αυτή μπορεί να βοηθήσει τη Ρωσία του αύριο να αναγεννηθεί και να εδραιωθεί», γράφει ο Ελτσανινόφ. Γι’ αυτό και «Ο Πούτιν αποφασίζει να κάνει τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία σύμμαχό του για να εξυγιάνει το ήθος του λαού».

Ως εκ τούτου, το όραμα της Ορθοδοξίας τον βοηθάει να νικήσει τις «πολύχρωμες» επαναστάσεις, όπως την Επανάσταση των Ρόδων στη Γεωργία ή την Πορτοκαλί στην Ουκρανία, καθώς ο Πούτιν βλέπει παντού γύρω του εχθρικές δυνάμεις.

Επιρροή τότε ασκούν γύρω του διάφοροι γνωστοί μύστες του 19ου αιώνα, όπως ο Λεόντιεφ, που έδειχνε εκτός από «αισθητιστής, λάτρης του ηρωικού αρχαϊκού κάλλους, να διαθέτει και μια μυστικιστική πλευρά.  Με βάση τον Λεόντιεφ ο Πούτιν στήνει το σχέδιο για ένα «κράτος πολιτιστικό που στηρίζεται στον ρωσικό λαό, στη ρωσική γλώσσα, στον ρωσικό πολιτισμό, στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και στα λοιπά παραδοσιακά θρησκεύματα της Ρωσίας», όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ίδιος ο Πούτιν στον λόγο του που παρατίθεται στο βιβλίο του Ελτσανινόφ.

Το δόγμα Ντανιλέφσκι και η «Μαμά Ρωσία»

Στόχος του Πούτιν είναι, επομένως, να εμφυσήσει στον ρωσικό λαό μια πίστη σε υψηλά ιδανικά, όπως αυτό της Ορθοδοξίας, θυμίζοντάς του τις επιτυχίες του «ενάντια στον ξένο κατακτητή και την ανάλογη “Ενωση όλων Σλάβων υπό την αιγίδα της Ρωσίας”», κατά τα πρότυπα του Ντανιλέφσκι.

«Αλλη ιδέα που δανείστηκε από τους σλαβόφιλους είναι εκείνη σύμφωνα με την οποία ο λαός που ενσαρκώνει με τον χαρακτήρα του αυτή τη θρησκευτικότητα απεχθάνεται τη βία, είναι ταπεινός, τρέφει σεβασμό. Πλην της θρησκείας, οι Σλάβοι χαρακτηρίζονται από την ικανότητά τους για πολιτική ανεξαρτησία και για την αγάπη τους για την κοινωνική ελευθερία. Ομως ο σλαβικός πολιτισμός, κατά τον Ντανιλέφσκι, βρίσκεται στις απαρχές του και για να βρει πραγματικά τον εαυτό του θα πρέπει να σταματήσει να μιμείται δουλικά τη Δύση - ως εκ τούτου θα πρέπει να την πολεμήσει», τονίζει ο συγγραφέας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι σύμβουλοι του Κρεμλίνου να εργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση της σύγκρουσης με τη Δύση και στην ανάλογη εμπέδωση όχι μόνο ενός σλαβικού οράματος, αλλά κυρίως, όπως επισημαίνει ο Ελτσανινόφ, ενός ευρασιατικού ονείρου.

«Οταν επετεύχθη η συμφιλίωση μεταξύ του Πατριαρχείου της Μόσχας και της Εκκλησίας, της επονομαζόμενης “εκτός συνόρων”, η οποία ιδρύθηκε ως διαμαρτυρία για την υποταγή της Εκκλησίας στους μπολσεβίκους οι οποίοι την κηδεμόνευαν, ο Πούτιν το αναγγέλλει: “Η αναγέννηση της εκκλησιαστικής ενότητας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποκατάσταση της χαμένης ενότητας ολόκληρου του ρωσικού κόσμου, του οποίου ένα από τα πνευματικά θεμέλια ήταν ανέκαθεν η ορθόδοξη πίστη”. Το ρωσικό κράτος δημιουργεί ή παρεισδύει στις γλωσσικές, οικονομικές, πολιτιστικές ή θρησκευτικές ενώσεις με σκοπό να καταφέρει να μετατρέψει τους Ρώσους εμιγκρέδες σε απολύτως υπάκουους φορείς επιρροής», γράφει ο Ελτσανινόφ στο βιβλίο του.

Καταλυτικός παράγων η Ελλάδα

Καταλυτικό ρόλο, επομένως, στην ενωτική προοπτική του Πατριαρχείου της Μόσχας με την Ορθοδοξία φαίνεται να έπαιξε η Εκκλησία της Ελλάδος. Και ο Ελτσανινόφ θεωρεί ότι στόχος τους είναι, εφόσον δεν μπορούν να είναι ενωτικοί μέσω του Πατριαρχείου της Ρωσίας λόγω των αντιθέσεων των Εκκλησιών αλλά και των διαφορετικών θρησκειών που ενυπάρχουν στα βάθη της ρωσικής στέπας, να «καλοπιάσουν», κατά κάποιον τρόπο, εμάς τους Ελληνες και να ενωθούν με άρρηκτους φιλικούς δεσμούς με τη χώρα μας.

«Είναι λοιπόν δυνατή η δημιουργία μιας ορθόδοξης ή χριστιανικής αυτοκρατορίας; Μοιάζει δύσκολο επειδή, κατά κύριο λόγο, η Ρωσία είναι χώρα στην οποία συνυπάρχουν πολλές θρησκείες και δόγματα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, οραματιζόμενος μια αυτοκρατορία θεμελιωμένη στις θρησκευτικές αρχές, θα αποξένωνε όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της χώρας, για να μη μιλήσουμε για βουδιστές και σαμανιστές. Ο πρόεδρος χρησιμοποιεί τη θρησκεία για να εξασφαλίσει την υποστήριξη της ορθόδοξης πλειοψηφίας της χώρας, για να κολακεύσει, εάν και εφόσον χρειαστεί, τους Ελληνες ή τους Σέρβους». Παράμετροι που είναι σημαντικό να λάβει κανείς υπόψη, δεδομένης της επικείμενης άφιξης του Πούτιν στη χώρα μας αλλά και της έκθεσης «Αθως. Το Αγιον Ορος», που διοργανώνεται στη Ρωσική Δούμα, στο πλαίσιο του αφιερωματικού «2016: Ετος Ελληνικού Πολιτισμού στη Ρωσία και Ρωσικού Πολιτισμού στην Ελλάδα»

 

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ο ΚΥΡΙΟΣ ‘’ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑ’’

 Επικίνδυνος, ή αχάμπαρος;

Ο Νίκος Αναστασιάδης, λοιπόν, δηλώνει πως δεν γνώριζε σε ποια κατάσταση βρισκόταν η χώρα την οποία ήθελε να κυβερνήσει, γι' αυτό υποχρεώθηκε να αποδεχθεί το κούρεμα καταθέσεων.

Ο Νίκος Αναστασιάδης δηλώνει πως όταν ελάμβανε, ως Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, τα εκατομμύρια από τη Focus, για τη χρηματοδότηση του κόμματός του, σε προεκλογική μάλιστα περίοδο, δεν γνώριζε τι ήταν η Focus. Δηλαδή, αν δεν ήταν χρηματοδότης η Focus, αλλά κάποιο παρακλάδι της ιταλικής μαφίας, θα ελάμβανε τη χρηματοδότηση, χωρίς να ερευνά ποιος ήταν ο χρηματοδότης και από πού προέρχονταν τα λεφτά.

Ο Νίκος Αναστασιάδης δηλώνει πως όταν υπέγραφε το συμβόλαιο της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, δεν ενδιαφέρθηκε να το διαβάσει και δεν γνώριζε τι υπέγραφε.
Ο Νίκος Αναστασιάδης δηλώνει πως όταν δεσμευόταν πως θα πατάξει τη γραφειοκρατία, τρεις μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησής του, δεν γνώριζε πόσο τεράστιο πρόβλημα ήταν η γραφειοκρατία στη χώρα που ήθελε να κυβερνήσει.

Δηλαδή ένα υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο εγνώριζε και ζούσε καθημερινά ο τελευταίος πολίτης της χώρας, το αγνοούσε, και το θεωρούσε εύκολο να λυθεί μέσα σε τρεις μήνες ο αρχηγός του μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος του τόπου, ο άνθρωπος που ήθελε να κυβερνήσει και να μεταρρυθμίσει τη χώρα. Χωρίς να γνωρίζει τι συνέβαινε μέσα στη χώρα του!

Ο Νίκος Αναστασιάδης δεσμευόταν ότι τρεις μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, θα έθετε σε εφαρμογή το σχέδιο «πρότυπο μοντέλο ανάπτυξης του Τροόδους», χωρίς να γνωρίζει ότι τα ταμεία του κράτους ήταν άδεια.

Ο Νίκος Αναστασιάδης, εξαγγέλλοντας πριν από μερικές ημέρες μέτρα της Κυβέρνησης για πάταξη των απεργών της ΠΑΣΥΝΟ, δήλωνε πως θα επιστρατεύσει νοσηλευτές από τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να γνωρίζει ότι υπάρχει έλλειψη νοσηλευτών. Δήλωνε επίσης πως θα χρησιμοποιήσει τα ασθενοφόρα της Πολιτικής Άμυνας, αγνοώντας πως η Πολιτική Άμυνα δεν διαθέτει ασθενοφόρα.

Θα μπορούσαμε, με μάρτυρα τις παραδοχές, τις δηλώσεις και τις γκάφες του Προέδρου της Δημοκρατίας, να αναδείξουμε εκατοντάδες «δεν γνώριζα» του Προέδρου Αναστασιάδη. Αρκούν όσα προαναφέραμε. Ούτε πριν εκλεγεί Πρόεδρος, ούτε σήμερα που είναι Πρόεδρος, ο Νίκος Αναστασιάδης, γνωρίζει τα προβλήματα του κόσμου, έχει σαφή αντίληψη της κατάστασης της χώρας που κυβερνά, αγνοεί τι συμβαίνει μέσα στην ίδια τη χώρα του. Δεν το λέμε εμείς. Το παραδέχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά, πρώτη φορά ηγέτης κράτους δηλώνει πως είχε τη φιλοδοξία, και διεκδίκησε το ύπατο αξίωμα του κράτους του, χωρίς να γνωρίζει τι συνέβαινε μέσα στο κράτος του! Ποια προβλήματα αντιμετώπιζε αυτό το κράτος. Πρόκειται για μοναδική περίπτωση στο παγκόσμιο πολιτικό στερέωμα! Πολιτικός να αναλαμβάνει τα ηνία του κράτους και μάλιστα σε στιγμές που το κράτος βρισκόταν σε οριακή στιγμή, αλλά να μη γνωρίζει σε ποια κατάσταση βρισκόταν η χώρα που φιλοδοξούσε να κυβερνήσει.

Αν ο Νίκος Αναστασιάδης λέγει την αλήθεια, ότι όντως δεν γνώριζε τι επρόκειτο να διαχειρισθεί, τότε είναι ως να ομολογεί ότι υπήρξε ανεύθυνος και αχάμπαρος. Αν όμως, εγνώριζε, αλλά ενέπαιζε τον λαό και τον παραπλανούσε, τάσσοντάς του να τον οδηγήσει στη Γη της Επαγγελίας, τότε είναι ως να δηλώνει επικίνδυνος.

Δεν γνωρίζουμε πόσα ακόμη... «δεν γνώριζα» θα ακούσουμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μέχρι να λήξει η θητεία του. Δεν γνωρίζουμε πόσες καταστροφικές ακόμη αποφάσεις θα λάβει, χωρίς να γνωρίζει, και πόσες φορές θα επικαλεσθεί το πιστόλι στον κρόταφο, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Είναι δύσκολο, πλέον, να τον εμπιστευθεί ένας προβληματιζόμενος πολίτης. Και πολύ περισσότερο, να τον εμπιστευθεί στον χειρισμό του εθνικού θέματος και στις αποφάσεις που θα λάβει.

Αλίμονο, εάν έλθει αύριο και δηλώσει πως δεν γνώριζε τι εστί Τουρκία. Αλίμονο, εάν οδηγήσει τα πράγματα, με την πολιτική του, σε μία καταστροφική λύση και επικαλεσθεί πάλιν το πιστόλι στον κρόταφο. Αλίμονο, εάν χρησιμοποιήσει εκ νέου τις παραπλανήσεις και τις ωραιοποιήσεις, και πείσει τον λαό να αποδεχθεί αυτά που συμφώνησε. Θα επιφέρει το τελειωτικό κτύπημα.

Το διπλό κτύπημα κατά του λαού του. Την πρώτη φορά κατέστρεψε την οικονομία του τόπου, ενώ υποσχόταν να τη σώσει. Ευχόμαστε, ο Θεός να βάλει το χέρι Του και να τον συγκρατήσει, ώστε να μην οδηγήσει σε δεύτερη καταστροφή τον κυπριακό Ελληνισμό. Παραπλανώντας τον λαό ότι επανένωσε τη χώρα του...

<<ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ – Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ >> 

Του Όμηρου Αλεξάνδρου

Οικονομολόγου, Λογιστή - Ελεγκτή

Δεν παρακολούθησα την προχθεσινή συνέντευξη αλλά ούτε και αυτή της προηγούμενης βδομάδας του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη που έδωσε με αφορμή την συμπλήρωση 3 χρόνων από την ανάληψη της διακυβέρνησης της δύσμοιρης αυτής χώρας. Ο λόγος προφανής, γιατί απλά δεν αντέχω την υποκρισία και διπλοπροσωπία του.

Τον Αναστασιάδη τον παρακολουθώ  από τότε που έκανε τα πρώτα του βήματα στην πολιτική και πιο συγκεκριμένα, όταν σχεδόν κάθε χρόνο ερχόταν στην γενέτειρα μου, το χωριό Λιμνάτι της Λεμεσού, για να εκφωνήσει τον επιμνημόσυνο λόγο των ηρώων της ΕΟΚΑ, του πατέρα μου Βασίλη Αλεξάνδρου και του θείου μου Δημήτρη Χαραλάμπους. Οι πύρινοι λόγοι και οι πατριωτικές κορώνες που εκστόμιζε υποκριτικά τότε ο Αναστασιάδης ηχούν ακόμη στα αυτιά μου και παρακολουθώντας την πολιτική του  πορεία από τότε μέχρι σήμερα, το μόνο που αισθάνομαι είναι μια απίστευτη εμετίλα. Αισθάνομαι έτσι γιατί τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του ο ΔΗΣΥ πρόδωσαν και καπηλεύτηκαν πολιτικά αυτόν τον αγνό αγώνα και την θυσία των παλικαριών του και πλούτισαν δια της εξουσίας.

Η δυσπιστία μου σε αυτό τον άνθρωπο ξεκινά από το 1974,  για τον ρόλο που ίδιος και η οικογένεια του έπαιξαν στο πραξικόπημα και συνεχίζεται, όχι άδικα μέχρι και σήμερα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς για τον Αναστασιάδη; Τον ρόλο που έπαιξε στο έγκλημα του Χρηματιστηρίου το 1999; τον ρόλο που έπαιξε στο Σχέδιο Ανάν το 2004; Τον ρόλο και τα παιχνίδια εξουσίας που έπαιξε για να αναδείξει Πρόεδρο τον ανόητο και ανεκδιήγητο Δημήτρη Χριστόφια;  το ρόλο που έπαιξε ο ίδιος και το γραφείο του στο ξέπλυμα των ρώσικων κεφαλαίων και στο κούρεμα καταθέσεων του 2013 που ήταν οι κύριοι λόγοι που οδήγησαν στην κατάρρευση των τραπεζών και στην καταστροφή της οικονομίας;

ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ

Για να μην σας κουράσω, Θα σταθώ στο τελευταίο, το κούρεμα καταθέσεων. Άκουσα ψες στις ειδήσεις αποσπάσματα από την προχθεσινή συνέντευξη του Προέδρου που έλεγε, ότι ήταν μεγάλο λάθος που ο ίδιος προεκλογικά δεσμεύθηκε ότι δεν θα δεχθεί κούρεμα καταθέσεων και ζήτησε για αυτό συγνώμη. Τι ωραίος ο άνθρωπος, κατάστρεψε την οικονομία και καθάρισε με ένα συγνώμη!!! Ελάχιστοι ίσως κατάλαβαν τι σημαίνει αυτό το συγνώμη. Μόνο αυτοί που γνωρίζουν καλά τον χαρακτήρα του ανδρός και  μπορούν να διαβάσουν πίσω από τις λέξεις και την γλώσσα του σώματος του μπορούν να αντιληφθούν τι ακριβώς είχε στο μυαλό του λέγοντας τα πιο πάνω. Πηγαίνοντας πίσω στα γεγονότα που επισυνέβησαν τον Μάρτη του 2013, αναδεικνύεται μεγαλόπρεπα για μια ακόμη φορά η απίστευτη υποκρισία αυτού του ανθρώπου. Την ίδια ώρα, συνεργάτες του, που τους σφύριξε από πριν το κούρεμα, άλλοι αλώνιζαν στο εξωτερικό (Συνέταιρος του γραφείου του και ο Φούλλης) και άλλοι συνεργάτες του στα ενδότερα των τραπεζών, στην κλειστή περίοδο για τις τράπεζες βοηθούσαν στην διαφυγή των κεφαλαίων τους. Ας δώσουν στην δημοσιότητα τι κατέγραφε η κάμερα ασφαλείας στα δήθεν άδεια και κλειστά κτίρια των τραπεζών για να μας διαψεύσουν ότι δήθεν αυτή την περίοδο δεν διέφυγαν κεφάλαια στενών συνεργατών, συγγενών και δικά του συμποσούμενα γύρω στα 5δισ ) Γιατί κύριε Γενικέ Εισαγγελέα κοροϊδεύετε το κόσμο ότι δήθεν διερευνάτε το σκάνδαλο της οικονομίας; Χάθηκαν περί τα 30 δις από το κούρεμα καταθέσεων, το ξεπούλημα των καταστημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα κ.λ.π και ο Πρόεδρος με τον Φούλλη παινεύονται ότι δήθεν επί διακυβέρνησης τους πάνε κάποιοι φυλακή για καμιά 50ρια εκατομμύρια για τα ΧΥΤΑ τα ΧΥΤΗ, και τα σκατά τα δικά τους μας τα δίνουν να τα φαμε, Ε ασσικτίρ υποκριτές και απατεώνες. Ε ασσικτίρ κυπριακέ λαέ που αντί να βάλεις τον Αναστασιάδη φυλακή τον έκανες Πρόεδρο!!!  

Τι ακριβώς όμως συνέβηκε τότε; Πια είναι η αλήθεια που για ακόμα μια φορά μας κρύβει ο Αναστασιάδης;

  

Ας πάρουμε τα γεγονότα απο την αρχή.  Ο Αναστασιάδης με τον τότε Υπουργό Οικονομικών Μιχάλη Σαρρή και άλλους συνεργάτες του μετά απο πολύωρη συνεδρία στο πρώτο Γιούρογκρουπ ανακοίνωσαν το «πρώτο κούρεμα» που περιελάμβανε και τις εγγυημένες καταθέσεις. Στον προχθεσινό απολογισμό του ο Αναστασιάδης επανέλαβε το γνωστό ψέμα ότι δηλαδή ‘’τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για τους καταθέτες με το πρώτο κούρεμα, αλλά δυστυχώς το απέρριψε η Βουλή’’. Η αλήθεια όμως δυστυχώς είναι άλλη και είναι αυτή που δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι, που είναι η εξής: ‘’Το πρώτο κούρεμα που πρότεινε ο Αναστασιάδης, περιελάμβανε τις εγγυημένες καταθέσεις μέχρι €100,000. Στις 4 Απριλίου 2013, ο Μάριο Ντράγκι. αναφέρθηκε στα γεγονότα και εξήγησε ότι το πρώτο κούρεμα αφορούσε τις εγγυημένες καταθέσεις και δεν γινόταν αποδεκτό για σοβαρούς λόγους, τόσο νομικούς όσο και λόγους συστημικού κινδύνου. Για αυτό, την επόμενη μέρα, στις 17 Μαρτίου 2013, έγινε τηλεδιάσκεψη του Γιούρογκρουπ με την οποία διορθώθηκε το σοβαρό λάθος και ακυρώθηκε η πρόταση για κούρεμα των εγγυημένων καταθέσεων. Επομένως, το πρώτο κούρεμα που μέχρι σήμερα υποκριτικά διατυμπανίζει ο Αναστασιάδης ως καλύτερο σενάριο για την οικονομία, είχε ήδη ακυρωθεί και ήταν ανύπαρκτο όταν η Βουλή το απέρριπτε λίγες μέρες αργότερα, χωρίς να γνωρίζει την ακύρωση για τις εγγυημένες καταθέσεις

Το τραγικό και συνάμα απίστευτο της όλης υπόθεσης είναι ότι η Κυπριακή Βουλή απέρριψε το «πρώτο κούρεμα» χωρίς να γνωρίζει την προηγηθείσα παρέμβαση της ΕΚΤ. Γιατί λοιπόν δεν γνωστοποιήθηκε η ακύρωση του πρώτου κουρέματος επί των εγγυημένων καταθέσεων; Γιατί ο Αναστασιάδης ζήτησε από τη Βουλή να εγκρίνει κάτι που ήταν ήδη άκυρο; Γιατί δεν υπήρξε καμιά άλλη πρόταση από τον Αναστασιάδη και καταλήξαμε στο δεύτερο κούρεμα; Ενώ όλα τα πιο πάνω είναι γνωστά σε πολλά ΜΜΕ, δυστυχώς όλοι αυτοί παίξανε το παιχνίδι συγκάλυψης του Προέδρου για να μη μάθει ο Κυπριακός Λαός  την αλήθεια.

Το μοναδικό στην υφήλιο πείραμα του κουρέματος καταθέσεων που στην ουσία πρότεινε ο ίδιος ο Αναστασιάδης (και που δήθεν το δέχθηκε με το πιστόλι στο κρόταφο ) έχει καταδικάσει την οικονομία της Κύπρου σε πλήρη μαρασμό η οποία δύσκολα θα ανακάμψει. Δύσκολα θα ανακάμψει γιατί κανείς πλέον ξένος επενδυτής δεν μπορεί να εμπιστευθεί να επενδύσει τα χρήματα του σε ένα πειραματόζωο με διεφθαρμένους, υποκριτές και ανεπαρκείς πολιτικούς ηγέτες.

Γνωρίζοντας προσωπικά για χρόνια τον Νίκο Αναστασιάδη, πολύ φοβάμαι ότι η καταστροφή της οικονομίας δεν είναι το μεγαλύτερο κακό που μας έχει συμβεί ακόμη. Το μεγαλύτερο κακό λόγω της παρουσίας του Αναστασιάδη έπεται και δεν είναι άλλο από τη τουρκοποίηση της Κύπρου, δια της μη δημοκρατικής, ρατσιστικής και μη οικονομικά βιώσιμης λύσης στην βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Πως αλήθεια να εμπιστευτώ ένα Πρόεδρο που είναι συνώνυμος με το ψέμα και την υποκρισία; πώς να εμπιστευτώ τέλος ένα Πρόεδρο που μεταβαίνει στις διαπραγματεύσεις για να διαπραγματευτεί το Κυπριακό υπό την επήρεια αλκοόλ; Ο θεός να βάλει το χέρι του.