Άριστου Μιχαηλίδη
Ευτυχώς, που ήταν κι ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ στο στούντιο του ΡΙΚ και κατέθεσε κάποιες αλήθειες, ψύχραιμα κι επιστημονικά, γιατί το κρατικό ίδρυμα είτε δεν αντιλαμβάνεται τις ευθύνες του είτε συνειδητά επέλεξε να συμβάλει με αμαρτωλό πάθος στην εξαπάτηση του κυπριακού ελληνισμού. Αν ακούγαμε μόνο τους Ελληνοκύπριους συνομιλητές και τη δημοσιογράφο, που τελευταία ειδικεύεται στα ντοκιμαντέρ για τη σύγχρονη ιστορία μας, θα πιστεύαμε ότι οι πατεράδες μας δεν έκαναν άλλη δουλειά παρά να σφάζουν Τουρκοκύπριους και να κάνουν σχέδια για να τους εξοντώσουν από προσώπου γης. Πρώτα ένα επιπόλαιο ρεπορτάζ, που το ονόμασαν «εν ονόματι της πατρίδας» (αντί εν ονόματι της παραπλάνησης) και πάσκιζε να βάλει απλούς ανθρώπους να κατηγορούν τον εαυτό τους με εξυπνακίστικη καθοδήγηση και να κρίνουν ιστορικά γεγονότα με κουβέντες του καφενέ. Και μετά η συζήτηση στο στούντιο με έναν πρώην πολιτικό, που όταν έβγαινε βουλευτής φώναζε στις πλατείες ότι θα ρίχνουμε πέτρες μέχρι να φύγουν οι Αττίλες κι αν δεν έχουμε πέτρες θα ρίχνουμε στραγάλια κι απ' όταν αποχώρησε από τα βολευτιλίκια γυρίζει στις τηλεοράσεις να αφηγείται ιστορίες από τα νεανικά του επεισόδια, όταν ήταν στις ένοπλες ομάδες όπου άλλοι, αλλά όχι ο ίδιος, έσφαζαν Τ/κ. Κι ένας άλλος, επιστήμονας κι αυτός, να είναι σίγουρος ότι οι Ε/κ οφείλουν να απολογηθούν επίσημα στους Τ/κ παρόλο που δεν υπάρχει ακόμα η ιστορική έρευνα που θα φωτίσει τα γεγονότα. Και μια δημοσιογράφος, που το όνειρό της είναι να μας κάνει να ζητήσουμε ήμαρτον όλοι μαζί οι Ε/κ για τα κακά που κάναμε και για τον απαίσιο εθνικισμό μας και να αγκαλιάσουμε μετανοημένοι τους αδελφούς μας Τ/κ, να κλάψουμε ο ένας στην αγκάλη του άλλου. Φρου φρου κι αρώματα, δηλαδή, για μια βαριά ιστορία γεμάτη σκοτεινές μέρες και σκοτεινότερες νύκτες, που δεν μπορεί να γράφεται μέσα από μουτζουρωμένες σελίδες και με την ελαφρότητα της προαποφασισμένης ενοχής ολόκληρου λαού, είτε της μιας είτε της άλλης κοινότητας και παραβλέποντας τους κύριους ενόχους της τραγωδίας μας, που ήταν πίσω από κάθε επεισόδιο και πίσω από κάθε δολοφονία: την Τουρκία και τη Βρετανία. Γι' αυτό, λέμε, έχει τεράστια ευθύνη το κρατικό κανάλι όταν καταπιάνεται με αυτά τα ζητήματα και τα μετατρέπει σε προπαγανδιστικό όργανο ξένων συμφερόντων και όχι πάντως του κυπριακού λαού.
Ευτυχώς, λοιπόν, που ήταν εκεί ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, που δεν έχει φαίνεται τα υπαρξιακά προβλήματα ψευδο-προοδευτισμού των Ελληνοκυπρίων και προσπαθούσε να λέει αποστασιοποιημένος τα γεγονότα. Ότι η ΕΟΚΑ δεν είχε ποτέ στοχοποιήσει τους Τ/κ, ότι η ένταση δημιουργήθηκε όταν οι Βρετανοί διόρισαν έναντι του αγώνα εκατοντάδες επικουρικούς Τ/κ, ότι η πρώτη οργανωμένη επίθεση κατά των Τ/κ δεν έγινε από Ε/κ αλλά από την ΤΜΤ, ότι η ΤΜΤ δολοφόνησε, ξυλοκόπησε, τρομοκράτησε Τ/κ. Στον κόσμο τους όμως οι άλλοι. Μιαν καλήν ημέραν, λέει, ξεκίνησαν οι Τ/κ του Μούτταλλου να κατεβαίνουν πάνοπλοι στην Πάφο και να επιτίθενται στους Ε/κ, στα καταστήματα, στους δρόμους, να πιάνουν 300 ομήρους, αλλά το πρόβλημα ήταν που αντέδρασαν οι Ε/κ κι έκαναν ομάδες για να αμυνθούν και ανατίναξαν οι αφιλότιμοι και τον μιναρέ όπου οι καημένοι Τ/κ έστηναν το πολυβόλο τους και θέριζαν. Γιατί να ανατινάξουν τον μιναρέ οι Ε/κ; Μα, επειδή ήταν εθνικιστές, τι άλλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου