Εγγραφα 1982: Φόκλαντς/Kύπρος και λόρδος Μπέλστετ ή «Bedstead»

 

Φανούλα Αργυρού, ερευνήτρια/δημοσιογράφος, με έδρα το ΛονδίνοAgora Dialogue

Καλύψαμε πριν λίγες μέρες τις κυριότερες ειδήσεις από τις νέες ετήσιες αποδεσμεύσεις των βρετανικών επισήμων εγγράφων του Βρετ. Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας που αφορούν και το Κυπριακό.

Σήμερα θα  επεκταθώ σε ένα σημείο που χρίζει περαιτέρω ενημέρωσης. Σε  ένα συγκεκριμένο έγγραφο –κατά τα άλλα εκτός χρόνου – που αναφερόταν και δικαιολογούσε την στάση της Βρετανίας το 1974 και γιατί δεν επενέβη να βοηθήσει την Κύπρο.

Το 1982 ήταν η χρονιά που η Βρετανία έκανε την εισβολή στις νήσους Φόκλαντς.  Στις 28 December 2012 το Κρατικό Αρχείο αποδέσμευσε  περισσότερους από 6,000 φακέλους για το 1982 αποκλειστικά για τον πόλεμο με την Αργεντινή και την εισβολή της Βρετανίας στις νήσους Φόκλαντς επί πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ.

Στην ομογένεια Βρετανίας εκατοντάδες ομογενείς τότε γράφαμε στους βουλευτές μας και  υπενθυμίζαμε και τονίζαμε  γενικά στους Βρετανούς πολιτικούς και την κυβέρνηση την απαθέστατη στάση της τότε Εργατικής κυβέρνησης Γουίλσον/Κάλλαχαν να μην κάνει τίποτα να σταματήσει την τουρκική εισβολή,  που ήταν μάλιστα και ‘εγγυήτρια δύναμη’ για την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Στο Φόρειν΄Οφις τότε στη θέση του Υφυπουργού είχε διοριστεί ο λόρδος Μπέλστετ (Belstead). Ο οποίος ήταν από τους πλέον άσχετους με την πολιτική άρα δεν γνώριζε τίποτα για το τι έπραξε και δεν έπραξε και γιατί το 1974 η τότε βρετανική κυβέρνηση. Και εφόσον δεν γνώριζε ζήτησε από τους μανδαρίνους του Φόρειν ΄Οφις να του εξηγήσουν για να μπορεί  να απαντά στο βομβαρδισμό κυριολεκτικά που δεχόταν και ήταν υποχρεωμένος να απαντά ως προς γιατί το 1974 η Βρετανία δεν έκανε τίποτα για την Κύπρο.  Και του ετοίμασαν λοιπόν ένα συνοπτικό «ιστορικό», στα μέτρα που ταίριασε για την συγκεκριμένη χρονική περίπτωση,  ότι χρειαζόταν να «ξέρει» και πως να «απαντά» εφόσον ο ίδιος δεν γνώριζε τίποτα άλλο. ΄Οπως τους βόλευε δηλαδή. Η απάντηση που όλοι παίρναμε, λοιπόν, ως κλισιέ  τότε,  ήταν ΄Αλλο η Κύπρος άλλο τα Φόκλαντς’.

Στα πλαίσια αυτά επικαλέστηκαν διάφορα για να δικαιολογήσουν την προμελετημένη απόφασή τους να μην σταματήσουν την τουρκική εισβολή. Και ότι νοιαζόντουσαν τόσο πολύ για την απώλεια ανθρώπινης ζωής που δεν ήθελαν να…προκαλέσουν περισσότερους σκοτωμούς με δική τους επέμβαση!

Ενώ η πραγματικότητα, που την αποκάλυψαν πέραν πάσης αμφιβολίας τα ίδια τα προηγούμενα έγγραφα για το έτος 1974 και μετέπειτα (αλλά ο άσχετος λόρδος Μπέλστετ δεν χαμπάριζε), ουδόλως ταυτιζόταν με όσα του έδωσαν να χρησιμοποιεί ως καθοδηγητικό «κώδικα» απαντήσεων.

Από τις 17 Ιουλίου 1974 όταν είχαν την καθοριστική συνάντηση στη πρωθυπουργική κατοικία με τον σφαγέα Ετσεβίτ και την μισή του κυβέρνηση και στρατιωτική ηγεσία που είχαν φθάσει αυθημερόν στο Λονδίνο για να πάρει (και το πήρε) το πράσινο φως για την εισβολή, ο τελευταίος τους είχε ΠΕΙ μέχρι που σκόπευε να φθάσει η γραμμή της εισβολής. Και η βρετανική κυβέρνηση τότε ήταν προαποφασισμένη να προχωρήσει η τουρκική εισβολή γιατί στόχος της ήταν η ανατροπή της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο και αντικατάστασή της με ένα νέο στάτους από το οποίο να μπορούσε και η ίδια να εγκατέλειπε τις βρετανικές βάσεις…

Ο λόρδος Belstead πέθανε σε ηλικία 73 ετών το 2005.  Σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο, ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος, ταπεινός, πάντα χαρούμενος όμως δεν τον ενδιέφερε ποσώς η πολιτική.  Και παρόλο που δεν ήταν στο επίπεδο των πολιτικών που θεωρούνταν «ένας από μας» από την ομάδα της Θάτσερ, τον θεώρησαν αρκετά ασφαλή άτομο  στη θέση του Υφυπουργού όταν ο λόρδος Κάρρινγτον (Υπουργός Εξωτερικών) και η ομάδα του παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους μετά την εισβολή στις νήσους Φόκλαντς.  Η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε καταλάβει την αξία κάποιου που δεν ήταν πολιτικοποιημένος, έγραψε ο βρετανικός Τύπος, δηλαδή ένα άτομο που βόλευε, εφόσον θα έκανε ότι του έλεγαν.

Ο λόρδος Μπέλστετ μάλιστα είχε κληρονομήσει και ένα παρατσούκλι από τους συναδέλφους του οι οποίοι τον αποκαλούσαν κάποτε και λόρδο «Bedstead” τόσο ήσυχος και άσχετος προφανώς ήταν με την πολιτική.

Αξίζει να σημειώσω  ότι στα πρόσφατα έγγραφα για το 1982 δεν βρήκαμε τις εκατοντάδες των επιστολών  που είχαν σταλεί σε βουλευτές και το Φόρειν ΄Οφις από τους ομογενείς και όχι μόνον για την στάση της Βρετανίας έναντι της Κύπρου το 1974. (Ενώ υπάρχουν πολλές τέτοιες σε σχέση με τους Αγνοούμενους). Γιατί αν αποδεσμεύονταν τότε θα ήταν εμφανέστατος και ο άμεσος λόγος για την «καθοδήγηση» που ετοίμασαν οι μανδαρίνοι