Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΟΡΜΗ, ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Του Πανίκου Παναγιώτου – http://www.philenews.com
Μερικά λεπτά μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ένας γνωστός Αμερικανός αναλυτής θεμάτων αμυντικής πολιτικής και στρατηγικής χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη φράση «η ημέρα που θα αλλάξει τον κόσμο».
Στην αρχή, νομίσαμε ότι επειδή οι ΗΠΑ δέχτηκαν στο έδαφός τους επίθεση τέτοιας μορφής από τότε που πραγματοποιήθηκε η ιαπωνική αεροπορική επίθεση στη ναυτική βάση του Περλ Χάρμπορ, στις 7η Δεκεμβρίου 1941, ήταν κάπως φυσικό να παρουσιάζεται μια «βεβιασμένη εκτίμηση» για τις συνέπειες και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις αυτού του τραγικού και πρωτοφανούς τρομοκρατικού χτυπήματος. Τελικά, ο χρόνος έδειξε ότι ο αναλυτής όχι μόνο πρόβλεψε τι εξελίξεις, αλλά έδωσε την εντύπωση ότι ήξερε τι θα γίνει, λες και είχε καταγραμμένα όλα όσα θα συνέβαιναν στο μέλλον.
Η εν ψυχρώ δολοφονία τριών χιλιάδων ανθρώπων στη Νέα Υόρκη έγινε υποτίθεται στο όνομα του Ισλάμ. Στη συνέχεια, για την καταπολέμηση δήθεν της τρομοκρατίας πραγματοποιήθηκαν οι αποτυχημένες αμερικανο-νατοϊκές εισβολές σε Αφγανιστάν και Ιράκ, αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και παραπληγικούς, καταστραμμένες και διαλυμένες χώρες, χαμένα τρισεκατομμύρια δολάρια και στρατιές προσφύγων, πεινασμένων και συνάμα εκατοντάδων χιλιάδων τρομοκρατών. Πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, δεν υπήρχε αυτή η χαώδης κατάσταση στην περιοχή, ούτε το χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους, ούτε τέτοια ανασφάλεια και τρομολαγνεία που επισκιάζει τα πάντα, ούτε και ο προσηλυτισμός χιλιάδων νεαρών μουσουλμάνων σε Ευρώπη και Αμερική.
Η θρησκεία μπορεί να είναι η αφορμή δημιουργίας των σημερινών συνθηκών, αλλά οι αιτίες είναι βαθύτερες, καθαρά πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές, ανάλογα με τους ανταγωνισμούς και τα συμφέροντα. Η ασφάλεια και η ειρήνη θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο όσο θα υπάρχουν ξένες επεμβάσεις και κατοχές, φτώχεια, κοινωνική ανισότητα, έλλειψη παιδείας και όσο ο πλούτος των κρατών θα συγκεντρώνεται στους ολίγους, σε δικτάτορες και σουλτάνους, σε επιχειρηματικούς κολοσσούς και σε διεφθαρμένους τραπεζίτες και πολιτικούς.
Χωρίς την καταπολέμηση των γενεσιουργών αιτιών της τρομοκρατίας και χωρίς την προαγωγή του κοινού συμφέροντος και του περί δικαίου αισθήματος των πολιτών σε όλες αυτές τις γειτονιές του κόσμου, οι κάθε λογής τζιχαντιστές θα συνεχίσουν να ξεπηδούν παντού σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας.
Του Πανίκου Παναγιώτου – http://www.philenews.com
Μερικά λεπτά μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ένας γνωστός Αμερικανός αναλυτής θεμάτων αμυντικής πολιτικής και στρατηγικής χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη φράση «η ημέρα που θα αλλάξει τον κόσμο».
Στην αρχή, νομίσαμε ότι επειδή οι ΗΠΑ δέχτηκαν στο έδαφός τους επίθεση τέτοιας μορφής από τότε που πραγματοποιήθηκε η ιαπωνική αεροπορική επίθεση στη ναυτική βάση του Περλ Χάρμπορ, στις 7η Δεκεμβρίου 1941, ήταν κάπως φυσικό να παρουσιάζεται μια «βεβιασμένη εκτίμηση» για τις συνέπειες και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις αυτού του τραγικού και πρωτοφανούς τρομοκρατικού χτυπήματος. Τελικά, ο χρόνος έδειξε ότι ο αναλυτής όχι μόνο πρόβλεψε τι εξελίξεις, αλλά έδωσε την εντύπωση ότι ήξερε τι θα γίνει, λες και είχε καταγραμμένα όλα όσα θα συνέβαιναν στο μέλλον.
Η εν ψυχρώ δολοφονία τριών χιλιάδων ανθρώπων στη Νέα Υόρκη έγινε υποτίθεται στο όνομα του Ισλάμ. Στη συνέχεια, για την καταπολέμηση δήθεν της τρομοκρατίας πραγματοποιήθηκαν οι αποτυχημένες αμερικανο-νατοϊκές εισβολές σε Αφγανιστάν και Ιράκ, αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και παραπληγικούς, καταστραμμένες και διαλυμένες χώρες, χαμένα τρισεκατομμύρια δολάρια και στρατιές προσφύγων, πεινασμένων και συνάμα εκατοντάδων χιλιάδων τρομοκρατών. Πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, δεν υπήρχε αυτή η χαώδης κατάσταση στην περιοχή, ούτε το χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους, ούτε τέτοια ανασφάλεια και τρομολαγνεία που επισκιάζει τα πάντα, ούτε και ο προσηλυτισμός χιλιάδων νεαρών μουσουλμάνων σε Ευρώπη και Αμερική.
Η θρησκεία μπορεί να είναι η αφορμή δημιουργίας των σημερινών συνθηκών, αλλά οι αιτίες είναι βαθύτερες, καθαρά πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές, ανάλογα με τους ανταγωνισμούς και τα συμφέροντα. Η ασφάλεια και η ειρήνη θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο όσο θα υπάρχουν ξένες επεμβάσεις και κατοχές, φτώχεια, κοινωνική ανισότητα, έλλειψη παιδείας και όσο ο πλούτος των κρατών θα συγκεντρώνεται στους ολίγους, σε δικτάτορες και σουλτάνους, σε επιχειρηματικούς κολοσσούς και σε διεφθαρμένους τραπεζίτες και πολιτικούς.
Χωρίς την καταπολέμηση των γενεσιουργών αιτιών της τρομοκρατίας και χωρίς την προαγωγή του κοινού συμφέροντος και του περί δικαίου αισθήματος των πολιτών σε όλες αυτές τις γειτονιές του κόσμου, οι κάθε λογής τζιχαντιστές θα συνεχίσουν να ξεπηδούν παντού σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου