<<Αθλιότητα δίχως τέλος>>

Του Ανδρέα Παράσχου

Στις 28 Μαρτίου 2013, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να διορίσει τριμελή Ερευνητική Επιτροπή υπό τον Γεώργιο Πική για να εξετάσει θέμα ευθύνης ή ευθυνών για την κατάσταση στην οποία περιήλθε το τραπεζικό σύστημα και η οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά και το βαθύ «κούρεμα» που μας επεφύλαξαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, είχα προβλέψει ότι, κι αυτή τη φορά, δεν θα απεδίδετο δικαιοσύνη. Ένας νεότερος συνάδελφος, ευφυέστατος και ευπαίδευτος, με ρώτησε γιατί σπεύδω να προκαταλάβω μία κυβερνητική πρόθεση που φαινόταν αποφασιστική, αλλά και να αμφισβητήσω δικαστικούς εγνωσμένου κύρους. Διατύπωσα την εκτίμηση ότι εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος, όπως το σκάνδαλο του ΧΑΚ και οι τραγωδίες της Ήλιος και του Μαρί απέδειξαν ότι η δικαιοσύνη στην Κύπρο έχει καταντήσει θεραπαινίδα του πολιτικού συστήματος, το οποίο διαπλέκεται επικίνδυνα με μία ισχυρή κάστα του οικονομικού κατεστημένου, με «υπασπιστές και εταίρους», δικηγόρους, τραπεζίτες, λογιστές και ελεγκτές. Τότε ο καλός συνάδελφος, ο οποίος θεωρούσε το μνημόνιο που μας επιβλήθηκε ως μοναδική ευκαιρία για εξυγίανση της οικονομίας, διατύπωσε την εκτίμηση ότι αν χαθεί η δυνατότητα αλλαγής της νοοτροπίας της διαπλοκής, τότε κανένα μνημόνιο δεν μας σώζει. Η ιστορία, που όπως έγραψε κάποτε ο Καρλ Μαρξ «επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία», δηλαδή τον αλγεινό Μάρτη του 2013, τρία σχεδόν χρόνια μετά, έμελλε να επιβεβαιωθεί «και τη δεύτερη φορά σαν φάρσα», διά του κορυφαίου αξιωματούχου της κυπριακής Δικαιοσύνης, ο οποίος ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι ουδέν ποινικό αδίκημα προκύπτει από την έκθεση των αστυνομικών ανακριτών σχετικά με το ενδεχόμενο χρηματοδότησης από την εταιρεία Focus προς κυπριακά κόμματα, δηλαδή ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Ο γενικός εισαγγελέας αναφερόμενος στον ΔΗΣΥ σημείωσε πως οι ανακριτές διαπιστώνουν ότι έχει επωφεληθεί με 600.000 ευρώ μέσω τριών εμβασμάτων από τη Focus, ενώ σε ό,τι αφορά σε χρηματικά εμβάσματα, τα οποία πιθανώς να σχετίζονται με το ΑΚΕΛ (αναφέρθηκε σε 881.430 ευρώ), είπε πως η διασύνδεση του όποιου ενδεχομένου εμπλοκής του κόμματος είναι σίγουρα πιο χαλαρής μορφής από την περίπτωση του ΔΗΣΥ. Επ' ουδενί αμφισβητούμε τη νομική επάρκεια του κ. Κληρίδη. Απεναντίας. Ωστόσο, εκείνο που στην προκειμένη αμφισβητείται είναι η έστω λογικοφανής τεκμηρίωση των λεχθέντων προς δικαιολόγηση της απόφασης. Μετά λύπης διαπιστώσαμε, για άλλη μία φορά, να υποτιμάται η νοημοσύνη του φορολογούμενου πολίτη, ο οποίος πασχίζει νυχθημερόν με νύχια και με δόντια να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του έναντι ενός κράτους που τον οδήγησε στο χείλος του γκρεμού κι αντί στοιχειωδώς να τον σέβεται, τον χλευάζει. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το ένα εκατομμύριο του εφοπλιστή Μιχάλη Ζολώτα της Focus ήταν αρκετό για να στείλει τον πρώην διοικητή της ΚΤΚ Χριστόδουλο Χριστοδούλου στη φυλακή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο εφοπλιστής ούτε καν ερωτήθηκε. Τέλος, διαφωνώ με τα μικρά κόμματα που θέτουν έστω ζήτημα πολιτικής ηθικής, διότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μπορεί ούτε το ΔΗΚΟ, με το ξέπλυμα Μιλόσεβιτς, να μιλά για σχοινί ούτε και η ΕΔΕΚ, με τα πετροδόλαρα Καντάφι, να κόπτεται. Αποδεικνύεται καθημερινά ότι ηθική η πολιτική δεν έχει. Ηθική έχει ο άνθρωπος που αγωνίζεται έντιμα να επιβιώσει σε μία κοινωνία που η πολιτική τη μετέτρεψε σε ζούγκλα και που βιώνει καθημερινά μία αθλιότητα δίχως τέλος.