<<Focus στην ουσία>>

Του Ανδρέα Παράσχου

Όταν τον Μάρτιο του 2013, μετά το περιβόητο Κούρεμα ακούσαμε τον Προεδρο της Δημοκρατίας - αφού οι εταίροι, όπως ομολόγησε, του τοποθέτησαν το πιστόλι στον κρόταφο- να διακηρυττει ότι θα διερευνηθεί το σκάνδαλο που βούλιαξε την οικονομία του τόπου και οι υπεύθυνοι θα οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσυνης, πολλοί είχαν πιστεψει ότι πιάσαμε πάτο και θα έπεφταν όντως κεφάλια. Το περί δικαίου αίσθημα του κόσμου και η απαίτηση να αποδοθεί δικαιοσύνη αντικατροπτριζόταν σε όλες τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες έδειχναν να υπάρχει μια τεράστια απαξίωση της πολιτικής, των πολιτικών και των κομματικών σχηματισμών για το λόγο ότι θεωρούνταν διαπλεκόμενα με το τραπεζικό σύμπλεγμα των λεγόμενων golden boys που κατακριμνύστηκε παίρνοντας μαζί του στο βυθό του οικονομικού ναυαγίου όλη τη χώρα. Από τότε πέρασαν 1038 μέρες, μέχρι που να έχουμε μια απτή απόδειξη της θέληση της Πολιτείας για απόδοςη δικαιοσύνης. Τη 1038η μέρα, ο Γενικός Ειςαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανακοίνωςε ότι, "δεν υπάρχει ποινικό αδίκημα" στην πολύκροτη υπόθεση της Focus.  Ότι δηλαδή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ δεν μπορούν να ελεχθούν ποινικά για τις 600.000 ευρώ το πρώτο και τις 881.430 ευρώ το δεύτερο, που χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτηθεί η κάθοδος στην Κύπρο ψηφοφόρων τους από το εξωτερικό. Μάλιστα ελέχθη στον Κύπριο πολίτη που παρακολούθησε από τηλεοράσεως τον Γενικό Εισαγγελέα ότι οι αστυνομικοί ανακριτές δεν ρώτησαν καν τον φερόμενο ως χρηματοδότη εφοπλιστή Μιχάλη Ζολώτα αν όντως έδωσε τα συγκεκριμένα ποσά κι αν ναι γιατί; Οι δηλώσεις που ακολούθησαν μετά τη συνέντευξη Τύπου του Γενικού Εισαγγελέα από τα δύο κόμματα που νοίωθουν δικαιομένα ή και από τα υπόλοιπα που υπονούν συγκάληψη ενός καραμπινάτου σκανδάλου, ουδεμία σημασία έχουν. Η κωλοσυρμαθκία της κουφής φάνηκε από πολύ νωρίς και συγκεκριμένα από την εποχή της Επιτροπής Πική. Δικαιοσύνη δεν πρόκειται να αποδοθεί ούτε για το σκάνδαλο της οικονομίας, όπως δεν αποδόθηκε ούτε για το σκάνδαλο του ΧΑΚ, ούτε για το έγκλημα της Ήλιος, ούτε για το Μαρί. Από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη συνέρχεται εις σάρκαν μίαν με το πολιτικο-οικονομικό σύστημα πραγμάτων που διορίζει δικαστές και εισαγγελείς, είναι αναπόφευκτο να λειτουργεί με τους άγραφους κανόνες εκείνων που την ορίζουν. Έτσι ο πολίτης είναι καταδικασμένος να πληρώνει πάντα τον λογαριασμό όσο ανέχεται να υπομένει σιωπηλά και αγόγγυστα τα τρία κακά της μοίρας που του φορτώνει εδώ και δεκαετίες ένα αμαρτωλό κατεστημένο: την έλλειψη λογοδοσίας, την ασυδοσία και την ατιμωρησία!