<<ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ>>

Εξαντλώντας και τα τελευταία όρια δουλοπρέπειας ενδοτισμού και εθνικής μειοδοσίας, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμφώνησε να αναλάβει το ΝΑΤΟ τον έλεγχο των θαλασσίων συνόρων της χώρας μας για να ανακοπούν, υποτίθεται, οι ροές των προσφύγων - μεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα. Την παραπάνω απόφαση υποστήριξαν φυσικά και όλα σχεδόν τα κόμματα του λεγομένου "συνταγματικού τόξου".

          Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν ούτε αιφνιδιαστική ούτε παράξενη. Τόσο η παρούσα κυβέρνηση, όσο και η προηγούμενη των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αφού δεν έκαναν το αυτονόητο για μια κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της, να αναθέσουν δηλαδή τον έλεγχο και την ασφάλεια των συνόρων στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, όταν άρχισαν να εισέρχονται καθημερινά λαθραία άρα και παράνομα χιλιάδες τριτοκοσμικών εισβολέων και πάλι δεν αντέδρασαν. Με τον τρόπο αυτόν έδωσαν σε όλον τον κόσμο την εντύπωση πως η χώρα μας είναι μια ανοχύρωτη πολιτεία, ένα μεγάλο "ξέφραγο αμπέλι", στο οποίο όποιος έρχεται όχι μόνο εγκαθίσταται και φιλοξενείται αλλά είναι ελεύθερος να παρανομεί και να συμπεριφέρεται ως επικυρίαρχος.

          Επειδή μεγάλος αριθμός παρανόμων μεταναστών που εισερχόταν στην χώρα μας ως πρόσφυγες μετέβαινε στις χώρες της Κεντρικής, κυρίως και της Βορείου Ευρώπης, οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να αντιδρούν σπασμωδικά. Έτσι για να προστατευτούν άρχισαν σταδιακά να κλείνουν τα σύνορα τους και να αρνούνται να δεχθούν άλλους πρόσφυγες με κίνδυνο να απομονωθεί η χώρα μας και να γίνει χώρος μονίμου εγκατάστασης  των ανεπιθύμητων λαθροεισβολέων. Παράλληλα, κλήθηκε και το ΝΑΤΟ να συνδράμει στην επίλυση του προβλήματος.

 Η εμπλοκή όμως του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση του λεγόμενου " προσφυγικού θέματος" θίγει ευθέως τα συμφέροντα της χώρας μας.

          Κατ' αρχάς, λόγω του ότι επεβλήθη από την Γερμανία σε συμφωνία με την Τουρκία και χωρίς να ερωτηθεί ο 'Έλληνας πρωθυπουργός, αποδεικνύεται κατά τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβητήσεως, ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον μια ανεξάρτητη χώρα αλλά έχει εξελιχθεί σε προτεκτοράτο. Υπέρ της απόψεως αυτής συνηγορεί και το γεγονός ότι η απόφαση για την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ελήφθη με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς διαπραγματεύσεις και, κυρίως, κατά παράβαση του άρθρου 27 παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει να επιτρέπεται η διέλευση ξένης δυνάμεως από την ελληνική επικράτεια και η εγκατάσταση σ΄αυτήν μόνον μόνο με νόμο που θα ψηφισθεί στην Βουλή από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.

          Κατά δεύτερον λόγο, με την παρουσία του ΝΑΤΟ, το "προσφυγικό", ένα θέμα καθαρά της αρμοδιότητας της ΕΕ το οποίο προσπαθούσε να το αντιμετωπίσει η ίδια με την παρουσία και της FRONTEX, μετατρέπεται τώρα σε διεθνές καί μπορούν να παρέμβουν χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ, με πρώτη και καλύτερη την Τουρκία, ο ρόλος της οποίας αναβαθμίζεται. Από κατηγορούμενη που ήταν μέχρι πρότινος για τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου, τους εκβιασμούς που έκανε και διότι προσπαθούσε να εκμεταλλευθεί το πρόβλημα για την εξυπηρέτηση των εθνικών της συμφερόντων, μεταβάλλεται σε ισότιμο εταίρο που συμμετέχει στην συνδιαχείριση του Αιγαίου.

          Με την παραπάνω μεθόδευση η επιτυχία της νατοϊκής παρεμβάσεως, εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την καλή θέληση της Τουρκίας. Όλοι βεβαίως γνωρίζουμε την ικανότητα της να εκμεταλλεύεται τέτοιες ευκαιρίες προς όφελος των συμφερόντων της. Θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε νέες τουρκικές προκλήσεις και εκβιασμούς προς κάθε κατεύθυνση. Επί πλέον δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία για την πλήρη αποτυχία του εγχειρήματος.

          Επειδή δεν έχουν καθοριστεί, προς το παρόν τουλάχιστον, με σαφήνεια τα θέματα των περιοχών ευθύνης και των επιχειρησιακού και τακτικού ελέγχου των δυνάμεων που θα ενεργούν στο Αιγαίο, οι Τούρκοι ήδη αρνήθηκαν να περιπολούν οι νατοϊκές δυνάμεις στις περιοχές της Δωδεκανήσου που την θεωρούν αποστρατικοποιημένη ζώνη αμφισβητώντας έτσι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

          Εφόσον η εξέλιξη αυτή γίνει αποδεκτή από εμάς, κάτι το οποίο θεωρείται βέβαιο πως θα συμβεί, νομιμοποιείται εν τοις πράγμασι (de facto), το " γκριζάρισμα" μεγάλων περιοχών του Αιγαίου. Τούτο διότι στο μέλλον η Τουρκία θα ισχυρισθεί πως εφόσον η Ελλάδα δεν αντέδρασε στην παραπάνω μεθόδευση, σημαίνει πως η υπόψη θαλάσσιες περιοχές και ο εναέριος χώρος τους δεν ανήκουν σε αυτήν. Εάν πάλι αντιδράσουμε, θα κατηγορηθούμε από το ΝΑΤΟ ότι δεν είμαστε ΄΄συνεργάσιμοι΄΄ και παρακωλύουμε το έργο του.

          Επειδή από την πλευρά των ναυτικών επιχειρήσεων το Αιγαίο είναι μια ιδιάζουσα περιοχή λόγω της μορφής των ακτών του αλλά και της υπάρξεως χιλιάδων βραχονησίδων και νησίδων, είναι βέβαιο πως οι ναυτικές δυνάμεις των άλλων χωρών του ΝΑΤΟ, που θα συμμετάσχουν στην επιχείρηση θα αναλάβουν ρόλο παρατηρητή και απλώς θα δίνουν πληροφορίες στις ελληνικές και τουρκικές αρχές για την ύπαρξη παρανόμως κινούμενων μεταναστών ώστε να επιληφθούν αυτές του θέματος. Τότε όμως έρχεται στην επιφάνεια το σοβαρό θέμα της έρευνας και της διασώσεως. Η Τουρκία αμφισβητεί την αρμοδιότητα της Ελλάδος να ασκεί στο Αιγαίο το δικαίωμα αυτό. Συνεπώς, εάν η Νατοϊκή δύναμη ενημερώσει πρώτα την Τουρκία για την ύπαρξη ατόμων στην θάλασσα και τα τουρκικά μέσα τους περισυλλέξουν, η Τουρκία με το σκεπτικό που αναφέρθηκε προηγουμένως, αποκτά δικαίωμα στην έρευνα και διάσωση κάτι το οποίο φυσικά θα επικαλεσθεί στο μέλλον ως δική της αρμοδιότητα.

          Από την άλλη πλευρά, επειδή το Αιγαίο είναι μια κλειστή θάλασσα , η ύπαρξη πλοιαρίων με άτομα σε αυτά θα γίνει άμεσα αντιληπτή και από τις ελληνικές ναυτικές δυνάμεις. Τότε, επειδή η αρμοδιότητα της έρευνας και της διασώσεως στο Αιγαίο ανήκει στην Ελλάδα, κάποιο ελληνικό πλοίο θα κινηθεί αυτοδικαίως προκειμένου να εκτελέσει την αποστολή αυτή. Εάν κινηθεί ταυτόχρονα και τουρκικό πλοίο, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί επεισόδιο. Στην περίπτωση αυτή ενδέχεται να υπάρξουν δυο ανεπιθύμητες εξελίξεις.

α. Η νατοϊκή δύναμη, εφαρμόζοντας το δόγμα Λουνς (παλαιού γραμματέα του ΝΑΤΟ), δεν θα παρέμβει στην υπόψη διαφορά με αποτέλεσμα να υπάρξουν, ενδεχομένως , απρόβλεπτες επιπτώσεις.

β. Ακόμη και αν η διάσωση γίνει από την ελληνική δύναμη, οι διασωθέντες θα πρέπει να μεταφερθούν στην ελληνική ακτή και να μην επιστραφούν στην Τουρκία, οπότε ουσιαστικά δεν έχουμε κάποιο όφελος.

          Ας υποθέσουμε επίσης ότι ένα πλοιάριο με άτομα βρίσκεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, η νατοϊκή δύναμη δίνει αυτή την πληροφορία στις τουρκικές ακτές και εκείνες διατάσσουν να τους περισυλλέξει τουρκικό πλοίο. Στην περίπτωση αυτή η Τουρκία αποκτά το δικαίωμα να παραβιάζει τα χωρικά μας ύδατα, εμείς στα πλαίσια των νατοϊκών μας υποχρεώσεων θα πιεσθούμε να μην αντιδράσουμε και, παράλληλα, επειδή η "διάσωση" έγινε στα χωρικά μας ύδατα  θα υποχρεωθούμε να παραλάβουμε και τα άτομα. Ανάλογη εξέλιξη θα υπάρξει και στην περίπτωση που τουρκικό σκάφος "καταδιώξει" πλοιάριο που ξεκίνησε από την Τουρκία, μέχρι την στιγμή που αυτό θα εισέλθει στα χωρικά μας ύδατα.

 Άμεση αμφισβήτηση εθνικής μας κυριαρχίας θα υπάρξει και στην περίπτωση κατά την οποία πλοιάριο με λαθρομετανάστες εντοπισθεί στην περιοχή των Ιμίων η άλλης αμφισβητουμένης νησίδας μας και παρέμβει για έλεγχο τουρκικό σκάφος.

          Σοβαρό θέμα αμφισβητήσεως της εθνικής μας κυριαρχίας θα προκύψει και στην περίπτωση της πτήσεις εναερίων μέσων της Συμμαχίας, στα πλαίσια της επιτηρήσεως του Αιγαίου. Ως γνωστόν η χώρα μας, για μεν την θάλασσα αναγνωρίζει ως χωρικά ύδατα τα 6 ναυτικά μίλια (ΝΜ), για δε τον εναέριο χώρο τα 10 ΝΜ. Όμως ούτε η Τουρκία αλλά ούτε και το ΝΑΤΟ αναγνωρίζουν ως εύρος του εθνικού εναέριου χώρου τα 10 ΝΜ. Συνεπώς, εάν μία νατοϊκή ή τουρκική φρεγάτα βρίσκεται σε περιοχή μεταξύ 6 ΝΜ και 10 ΝΜ και απονηώσει ένα ελικόπτερο αυτό θα πρέπει να υποβάλει σχέδιο πτήσεως. Εάν αυτό δεν γίνει, κάτι που είναι βέβαιο, το ελικόπτερο πρέπει να αναχαιτιστεί διότι παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο. Σε διαφορετική περίπτωση απεμπολούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Εάν πάλι το αναχαιτίσουμε διακινδυνεύουμε να δημιουργηθεί επεισόδιο.

 Ακόμη όμως και στην περίπτωση κατά την οποία, προκειμένου να αποφευχθούν οι παραπάνω εμπλοκές, παρέμβει ο Γερμανός διοικητής της νατοϊκής δυνάμεως και καθορίσει αυτός την δραστηριότητα στην ζώνη μεταξύ 6 και 10 ΝΜ και εμείς το αποδεχθούμε, εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα.

          Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, έχει και ευρύτερες διαστάσεις. Κατ' αρχάς εξυπηρετεί την πολιτική της Γερμανίας στην οποία η δημοτικότητα της καγκελαρίου Μέρκελ έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα λόγω των λανθασμένων χειρισμών της στο θέμα των προσφύγων. Η λαϊκή αντίδραση έχει κορυφωθεί μετά τις πρόσφατες βιαιοπραγίες των "προσφύγων" σε Αμβούργο και Κολωνία αλλά και της συνεχώς αυξανομένης επιθυμίας όλων σχεδόν των παρανόμων μεταναστών να εγκατασταθούν στην Γερμανία. Με την κίνηση αυτή η Μέρκελ προσπαθεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη της Γερμανίας, ότι ενδιαφέρεται να επιλύσει το προσφυγικό πρόβλημα. Για τους λόγους αυτούς η Γερμανία, εμπλέκοντας και το ΝΑΤΟ, επιδιώκει να διεθνοποιήσει το θέμα, ώστε να διευκολυνθεί σε δεύτερη φάση και η συμμετοχή των ΗΠΑ στην επιχείρηση. Αυτή η συμμετοχή εξυπηρετεί και τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ καθόσον νομιμοποιούνται να εκδηλώσουν στρατιωτική παρουσία στο Αιγαίο ώστε να φέρουν και ναυτικές δυνάμεις σε εγγύτητα με τα μέτωπα των συγκρούσεων στην Μ. Ανατολή. Η εμπλοκή άλλωστε του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αποσκοπεί και στο να δημιουργήσει αντίπαλο δέος στην Ρωσία η οποία κυριαρχώντας στον Εύξεινο Πόντο μετά την προσάρτηση της Κριμαίας προωθεί με αβλαβή διέλευση από τα Δαρδανέλλια δυνάμεις του στόλου της στις βάσεις της στην Συρία μέσω του Αιγαίου στο οποίο έχει εκδηλώσει και αυτή ναυτική και αεροπορική παρουσία που φέρνει σε δύσκολη θέση την Τουρκία κυρίως, αλλά και το ΝΑΤΟ.

          Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σηματοδοτεί επίσης την πρόθεση της Τουρκίας να ζητήσει από την Συμμαχία να προστατεύσει τα σύνορα της και με την Συρία. Με τον τρόπο αυτόν η Τουρκία θα επιδιώξει να αποφύγει το ενδεχόμενο της δημιουργίας ανεξάρτητης και οργανωμένης σε μορφή κράτους, κουρδικής οντότητας στο βόρειο τμήμα της Συρίας η οποία, σε μεταγενέστερο χρόνο θα ενωθεί με τις αντίστοιχες του Ιράκ και της Τουρκίας για την δημιουργία αυτόνομου κουρδικού κράτους. Τα παραπάνω, εξαρτώνται βεβαίως από την εξέλιξη των επιχειρήσεων στο μέτωπο της Συρίας. Η όσο το δυνατόν ταχύτερη πτώση του Χαλεπίου και η εκδίωξη των δυνάμεων του ISIS από εκεί, ακόμη και μία συμφωνία για κατάπαυση του πυρός, θα συμβάλει αποφασιστικά στο να μην υλοποιηθεί αυτή η επιδίωξη της Άγκυρας.

          Με βάση τα προαναφερθέντα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο όχι μόνο δεν θα επιλύσει το πρόβλημα της παράνομης μεταναστεύσεως αλλά θα δημιουργήσει και άλλα μεγαλύτερα από τα οποία θα βγει ζημιωμένη η χώρα μας. Οι κυβερνώντες αλλά και εκείνοι που παριστάνουν την αξιωματική και την "δημοκρατική" αντιπολίτευση, είναι εντελώς ανίκανοι να χειρισθούν τα εθνικά θέματα με αποτέλεσμα να εξευτελίζουν την χώρα στο εξωτερικό και να διασύρουν τις Ένοπλες Δυνάμεις, τις οποίες δεν χρησιμοποιούν για την αποστολή που καθορίζει σ' αυτές το Σύνταγμα της χώρας αλλά, τις έχουν μετατρέψει σε υπηρέτες καθενός που αποφασίζει να έλθει λαθραία στην πατρίδα μας. Από την πλευρά του όμως και ο ελληνικός λαός φέρει μεγάλη ευθύνη για την παρούσα κατάσταση διότι ανέχεται και στηρίζει με την ψήφο του τα κόμματα της διαπλοκής, της διαφθοράς και της υποτέλειας. Η μόνη ελπίδα να μεταβληθούν προς το καλό τα σημερινά δεδομένα είναι μία εθνική κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής που θέλει και μπορεί να βγάλει την χώρα από τα αδιέξοδα και να εξασφαλίσει την επιβίωση του έθνους των Ελλήνων.

Γεώργιος Επιτήδειος

Αντιστράτηγος ε.α