<<ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΩΘΩΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ>>

Ο Στέφανος Στεφάνου στέλεχος του ΑΚΕΛ και πρώην Κυβερνητικός Εκπρόσωπος  του γραφικού και ανεκδιήγητου Χριστόφια δήλωσε:

‘’ Κάποιοι έστρωναν κόκκινα χαλιά στο πρώην αφεντικό της πτωχεύσασας Λαϊκής Τράπεζας Ανδρέα Βγενόπουλο’’

Καλά κύριε Στεφάνου, εσείς τα κατακόκκινα κομούνια, …. που  τρώγατε …μωρά με τα πάμπερς…που λέει ο λόγος, που κατακλέβατε το κράτος, και που καμιά σχέση δεν έχετε με την γνήσια κομμουνιστική ιδεολογία τι κάνατε; εντοπίζατε δηλαδή τα προβλήματα των τραπεζών και τα επιλύατε;

Σας υπενθυμίζω ότι την περίοδο 2008 – 2010 ο Βγενόπουλος μπαινόβγαινε στο Προεδρικό πιο συχνά από ότι ο άλλος ανεκδιήγητος σύντροφος σας, ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος σας  Άνδρος Κοπρι…ανού.

Στις 4/12/2008 ο Βγενόπουλος εξερχόμενος του Προεδρικού δήλωνε επί λέξη:

‘’ O Πρόεδρος της Δημοκρατίας γνωρίζει επακριβώς το τι συμβαίνει στην διεθνή οικονομία ( κούνια που τον κούναγε) και έχει αρκετές εναλλακτικές σκέψεις για το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν ενδεχόμενες αρνητικές εξελίξεις στην κυπριακή οικονομία’’ Προφανώς ήταν τότε που ο Βγενόπουλος σας είχε πάρει χαμπάρι τι κωθώνια και κορόιδα ήσασταν.

Σας υπενθυμίζω επίσης ότι εσείς και το κόμμα σας που ‘’δεν στρώσατε κόκκινα χαλιά στους τραπεζίτες’’ ότι επί διακυβέρνησης σας, τρείς τραπεζίτες διετέλεσαν Υπουργοί Οικονομικών, ο Χαρίλαος Σταυράκης, ο Κίκης Καζαμίας και ο Βάσος Σιαρλή. Ο πρώτος μάλιστα μας διαβεβαίωνε  τότε βλακωδώς ότι δεν κινδυνεύαμε από την οικονομική κρίση και ότι αυτή …..θα περάσει ξυστά πάνω από τα κεφάλια μας και δεν θα μας αγγίξει…. Την περίοδο της διακυβέρνησης σας, κάνατε τόσες συσσωρευμένες μαλακίες που κάνατε τον άλλο προβληματικό, τον Νίκο Χρυσάνθου Αναστασιάδη …να μοιάζει με σωτήρα. Ο θεός να σας …ρεουλάρει κύριε Στεφάνου. Μα τι λέω; αφού..θεό δεν έχετε …αλλά ούτε και θεό πιστεύετε, πώς να σας ρεουλάρει;

Ας  με συγχωρέσουν κάποιοι που είμαι σκληρός και απαξιωτικός με τους πολιτικούς, αλλά δεν μπορεί η Κύπρος να είναι στον γκρεμό και ο λαός της σε πλήρη απόγνωση, και κάποιοι πολιτικοί να μας  κοροιδεύουν και να υποτιμούν βάναυσα την νοημοσύνη μας και να απαιτούν και από πάνω τον σεβασμό μας. Ένας σωστός πολίτης που αγαπά και πονά πραγματικά τον τόπο του δεν μπορεί να σέβεται πολιτικούς και κόμματα που μας έχουν φέρει σε αυτό το δύσμοιρο χάλι. Έχει και η υπομονή τα όρια της

Όμηρος Αλεξά