Κύπριος: Αππωμένος, εγωιστής και ασεβής

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Σήμερα, ο καλός Κύπριος θεωρείται ηλίθιος

  Ο πολιτισμός είναι πρώτα δρόμος. Κι αυτός ο μακρύς και τραχύς δρόμος

δεν διατρέχεται με επιδείξεις αρχοντοχωριάτικου αππώματος, ασέβειας,

εξυπνοβλακείας και ξιπασιάς αλλά καταχτιέται με πράξεις σεβασμού,

πνευματικής καλλιέργειας, δημιουργίας, προσωπικής και καθολικής

τελείωσης και ανάτασης, για να καταλήξει σε τεχνουργήματα και

αριστουργήματα του πνεύματος και έργα των ανθρώπων. Ο πολιτισμός ενός

λαού κρίνεται όχι μόνο από τα μεγάλα και τρανταχτά έργα, αλλά πρώτα από

μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας. Η ευγένεια, το ήθος, η

ευπροσηγορία, η ανοχή, η φιλαλληλία, η ανιδιοτελής προσφορά, η αγάπη

προς τον πλησίον, η αξιοπρέπεια, προπάντων ο σεβασμός του άλλου, επειδή

γνωρίζουμε τα όρια της δικής μας ελευθερίας, που σταματούν εκεί που

αρχίζει η ελευθερία του συμπολίτη μας. Δυο πρόσφατα γεγονότα, κοντά στα

τόσα άλλα θλιβερά που στιγματίζουν τη ζωή μας, είναι ενδεικτικά πόσο

ακόμα δρόμο καλούμαστε να διανύσουμε ως κυπριακός Ελληνισμός, για να

λεγόμαστε πολιτισμένοι. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι οι Κύπριοι είναι

απολίτιστοι, αππωμένοι, ξιπασμένοι και ασεβείς. Αρκούν μόνο μερικοί για

να καταστρέψουν την εικόνα.

Παράδειγμα πρώτον: Καταγγέλθηκε στη Βουλή πως δεκάδες χιλιάδες

τηλεφωνικές κλήσεις πολιτών προς διάφορες κρατικές υπηρεσίες μένουν

αναπάντητες. Γιατί; Η εύκολη εξήγηση, που δεν γίνεται αποδεκτή, είναι

ότι οι υπάλληλοι μειώθηκαν, η δουλειά τους αυξήθηκε, άρα δεν έχουν

χρόνο να απαντούν στα τηλεφωνήματα πολιτών. Η πραγματική εξήγηση, που

δεν ισχύει για όλους τους δημ. υπαλλήλους, είναι άλλη: Είναι εκείνη η

άθλια νοοτροπία, ότι οι δημ. υπάλληλοι είναι μια ειδική κάστα ανθρώπων,

που δεν πρέπει να ενοχλούνται από τους πολίτες. Σε αρκετούς έχει

δημιουργηθεί το σύνδρομο του σατραπίσκου: Επειδή έχουν κάποια εξουσία,

με βαναυσότητα και κακότητα αρέσκονται να ταλαιπωρούν και να βασανίζουν

τους πολίτες υπό τη μέγκενη της γραφειοκρατίας, άτεγκτων κανονισμών και

σκληρών νόμων. Το πιο θλιβερό: Είναι η ασέβεια προς τον πολίτη. Δεν

ακούει κανείς τα τηλέφωνα που χτυπούν στις κρατικές υπηρεσίες; Έπαθαν

συλλογική κώφωση; Όχι! Απλώς δεν ανέχονται, οι ασεβείς, να ενοχλούνται

στη μακαριότητα της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητάς τους.

Το υπουργικό συμβούλιο, στην τελευταία συνεδρία του, αποφάσισε ένα

κωμικό ημίμετρο: Σε κάθε υπηρεσία, δυο-τρεις υπάλληλοι θα απαντούν στα

τηλέφωνα. Δεν είναι λύση, είναι συγκάλυψη του προβλήματος κάτω από το

χαλί. Το πρόβλημα είναι μέγα ζήτημα παιδείας! Τρόπων καλής

συμπεριφοράς. Νοοτροπίας. Σεβασμού προς τους πολίτες. Αυτογνωσίας και

αυτεπίγνωσης. Αυτά δεν διδάσκονται από τη μια στιγμή στην άλλη,

χρειάζεται μια ζωή και, προπάντων, προσωπική απόφαση να γίνεις

καλύτερος, ανεκτικός, ευγενικός και πολιτισμένος. Παράδειγμα δεύτερον:

Για πολλοστή φορά και γι' ακόμα μια χρονιά, φοιτητική οργάνωση λέρωσε

κυριολεκτικά τους δρόμους, τα φώτα τροχαίας, στύλους ηλεκτρικού στη

Λευκωσία, με μεγάλες αφίσες για συναυλία που διοργανώνει. Πόσα χρόνια η

ίδια άθλια, απολίτιστη, προσβλητική και χωρκάτικη συμπεριφορά;

Δεν βλέπει κανείς; Ούτε οι Δήμοι της μείζονος Λευκωσίας ούτε η

Αστυνομία ούτε η ΑΗΚ ούτε το κράτος, αυτήν την ενσυνείδητη, εγκληματική

περιβαλλοντική συμπεριφορά μορφωμένων (!!!) υποτίθεται ανθρώπων;

Υπάρχουν χώροι για αφισοκόλληση. Γιατί δεν τους χρησιμοποιούν; Οι

νόμοι, ισχύουν ή δεν ισχύουν; Τι να τα κάνουμε τα πτυχία, τα μάστερ και

τα δοκτοράτα, που πολλοί νέοι λένε ότι έχουν, αφού αποτυγχάνουν στις

εξετάσεις καλής συμπεριφοράς, σεβασμού των πολιτών και των νόμων, του

περιβάλλοντος; Ιδού το οξύμωρο: Γίνονται εκστρατείες για

ευαισθητοποίηση των πολιτών για το περιβάλλον και οι πρώτοι που το

μαγαρίζουν είναι εκείνοι που πρώτοι οφείλουν να το υπερασπίζουν: Οι

νέοι, οι φοιτητές, οι οργανώσεις τους. Από την άλλη, η συντεταγμένη

πολιτεία και τα όργανά της απραχτούν, αδιαφορούν, δεν εφαρμόζουν τους

νόμους.

Ισχύει αυτό που επισημαίνει και ο γνωστός ψυχίατρος, Τάκης Χ. Ευδόκας,

στο τελευταίο βιβλίο του, «Ο χαρακτήρας του Κύπριου»: «Κρύψε να

περάσουμεν…».

Ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται στον δρόμο: Όταν οδηγούμε, αν σεβόμαστε

τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας και τους άλλους οδηγούς. Έχετε όλοι

παραδείγματα αππωμένης και επιδειξιομανούς τετράτροχης αλαζονείας και

παρανομίας από πολλούς. Γιατί; Διότι η ασέβεια είναι αδελφή της

απειθαρχίας, της ανευθυνότητας, της ξιπασιάς, του εγωισμού και της

ατιμωρησίας. Όπως ο Τάκης Χ. Ευδόκας σημειώνει: «Ο Κύπριος έγινε

πονηρός, ψεύτης, εξυπνόβλακας και εγωιστής. Τα χρήματα τον έκαναν

περισσότερο αρχοντοχωριάτη. Μετά το 1974, έχασε τα ιδανικά του,

στέγνωσε από πατριωτισμό. Σήμερα, ο καλός Κύπριος θεωρείται ηλίθιος».

Το τραγικότερο: Ως Κύπρος δαπανούμε τα πιο πολλά εκατομμύρια από τους

εταίρους μας για την παιδεία. Αποτέλεσμα; Σχεδόν μηδέν! Η μόρφωση δεν

είναι χαρτιά αλλά παιδεία, σεβασμός, αυτοπειθαρχία και πολιτισμός.

Έχουμε έναν πολύ μακρύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε…