Η ορατή απειλή αφανισμού

Τον ιστορικό αφανισμό του κυπριακού Ελληνισμού με σφαγές, ξεριζωμούς

και άλλες θανατηφόρες μεθοδεύσεις της βαρβαρότητας επιδίωξαν διάφορα

επιδρομικά φύλα από αιώνων. Τα φουσάτα των εισβολέων πάτησαν το νησί

πολύ πριν του εκχριστιανισμού. Ασσύριοι, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Φοίνικες

και αργότερα σταυροφόροι Φράγκοι επέπεσαν καταιγιστικά εναντίον της

Κύπρου. Οι Τούρκοι ενέσκηψαν σαν θεομηνία το 1570, όταν ο πληθυσμός

ανερχόταν στις 270 χιλιάδες (απογραφή Βενετών) και σε μικρό διάστημα

τουρκοκρατίας απέμειναν 35 χιλιάδες Έλληνες (απογραφή Τούρκων).

Ο κόσμος αφανίστηκε με σφαγές, διωγμούς, φυγή στα ξένα. Κι όμως ο

Ελληνισμός, με την καρτερία και την πίστη του ακατάλυτες δυνάμεις,

μπόρεσε να κρατηθεί στα χώματά του και με την πάροδο του χρόνου να

αποκατασταθεί δημογραφικά στην ιστορία του πολιτισμού. Οι στατιστικοί

αριθμοί είναι ενδεικτικοί. Το 1700 το σύνολο των κατοίκων μειώθηκε σε

60 χιλιάδες, εκ των οποίων οι 18 χιλιάδες ήσαν μουσουλμάνοι, βίαια

εξισλαμισθέντες ή επήλυδες. Το 1804 η απογραφή δείχνει 80 χιλιάδες

Έλληνες και 20 χιλιάδες μουσουλμάνους. Το 1891 (Άγγλοι), η σχέση είναι

161.247 με 48.044. Το 1901, επί αγγλοκρατίας, 182.000 με 51.309 και

4.313 άλλοι. (Γιάννη Σπανού «Κυπριακή Λογοτεχνία» Β. εκδ.I.Sp.

Pubrisher, Λευκωσία 1978).

Από τα αριθμητικά δεδομένα ευχερώς συνάγεται ότι το Ελληνικό κι

Ορθόδοξο πληθυσμιακό στοιχείο ήταν προικισμένο με ψυχικές δυνάμεις που

υπερτερούσαν των όπλων και των μεθόδων των στιφών της αγριότητας και

αναδημιουργούσαν την ιστορική υπεροχή εθνικής καταγωγής.

Γνώριζαν αυτές τις δυνάμεις οι εισβολείς της δεύτερης τουρκοκρατίας του

1974 και από την πρώτη ώρα που επέπεσαν στην πατρίδα μας άρχισαν τη

γενοκτονία. Τους διωγμούς των Ελλήνων και την εθνική κάθαρση με μαζικές

σφαγές, τρόμο, βιασμούς, ξεριζωμούς, με ταυτόχρονη εισαγωγή συρφετών

από την Ανατολία και παράλληλη προώθηση ισλαμικού στοιχείου, που

παρεισφρέει διαρκώς στα απομένοντα ελεύθερα εδάφη. Το αποτέλεσμα,

ανατριχιαστικό. Εν έτει 2014 ο Ελληνισμός αποτελεί μειοψηφία σε

σύγκριση με τους εποίκους Τούρκους και τους άλλους ξένους που διακινεί

ο κατακτητής και τροφοδοτεί ο αρχοντοχωριατισμός της ασυνειδησίας για

τη συνοδεία των σκυλιών και την αγωγή των παιδιών!

Εδώ πια έχουμε επανάληψη του φαινομένου του Λιβάνου και της

Αλεξανδρέττας. Επί προεδρίας Ισμέτ Ινονού και πρωθυπουργίας Ρεφίκ

Σαϊντάμ, η Τουρκία αγόρασε(!) την Αλεξανδρέττα έναντι 7 εκατομμυρίων

φράγκων από τη γαλλική κυβέρνηση (κατάθεση στη γαλλική Klering 23

Ιουνίου 1939). Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία πώλησε την Κύπρο στην Αγγλία

έναντι 92.000 λιρών, ποσό που η νέα κατοχική χώρα εξανάγκασε τον λαό

του νησιού να πληρώνει με άγριες φορολογίες. Ήταν τα οικτρά φαινόμενα

αγοραπωλησιών λαών. Με τη διέλευση του χρόνου η Τουρκία επέφερε

δημογραφική αλλοτρίωση της Αλεξανδρέττας.

Σχετική και η πολιτικοκοινωνική περιπέτεια του Λιβάνου. Η χώρα με τις

μυστικές συμφωνίες Σάικς-Πικώ (1916), περιήλθε στην κατοχή της Γαλλίας

(1914-1926). Το 1944 απέκτησε ανεξαρτησία. Από τις 13 Απριλίου 1975 έως

18 Οκτωβρίου 1976 ο Λίβανος κατασπαραζόταν από την εμφύλια διαμάχη

μεταξύ Φαλαγγιτών (δεξιών χριστιανών) και αριστερών μουσουλμάνων

Παλαιστινίων. Στο μεταξύ διάστημα επιδιωκόταν η σχεδιασμένη δημογραφική

αλλαγή και ενώ υπερτερούσε το χριστιανικό στοιχείο, σήμερα περιήλθε στη

μειοψηφία του 39% έναντι 59%.

Αυτά τα σχέδια εφαρμόζει η Τουρκία στην πατρίδα μας. Αλλάζει διαρκώς τα

πληθυσμιακά δεδομένα και δημιουργεί διαστρεβλωτική δημογραφική εικόνα,

με κραυγαλέα επιδίωξη την ολοκληρωτική επέκταση της τουρκικής

επικράτειας σ' ολόκληρη την Κύπρο και υπαγωγή τού από χιλιετιών

ελληνικού νησιού σε βιλαέτιο της Άγκυρας.

Υπενθυμίζω και αναφορά μη επιβεβαιωμένης πληροφορίας ότι, στο πλαίσιο

του σχεδίου Κόφι Ανάν, μελετήθηκε πρόγραμμα μετακίνησης μουσουλμανικών

οικογενειών σε πολυκατοικίες που θ' ανεγείρονταν με τουρκικά χρήματα

στον Στρόβολο, την Έγκωμη και αλλού, αλλά και σε εγκατάσταση εποίκων με

ενοίκιο ή αγορά διαμερισμάτων σε αμιγώς ελληνικές γειτονιές, με προφανή

σκοπό τον εξαναγκασμό των Ελλήνων να εγκαταλείψουν τους χώρους συνήθους

διαμονής ή και να μεταναστεύσουν.

Την επί του θέματος ενημέρωση επαναλαμβάνω από ετών, επισημαίνοντας

τους εμφωλεύοντες κινδύνους και την προωθούμενη ιστορική ατιμία.

Προκαλώ τις κυβερνήσεις, αλλά η φωνή ηχεί ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Και διάπυρη είναι η ελπίδα πως η σημερινή Κυβέρνηση θα προβληματιστεί

και θα αντιμετωπίσει την απειλή στις δυνατότητες των νέων δεδομένων.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ