<<Μύθοι σε Κύπρο και Ευρώπη>>

Είναι φανερό πως δεν μάθαμε όσα πραγματικά προηγήθηκαν επί προηγούμενης κυβέρνησης με κατάληξη την Τρόικα, ούτε όσα έγιναν με επίκεντρο το κούρεμα των καταθέσεων (Μάρτιο 2013) επί νέας κυβέρνησης με όσα ακολούθησαν π.χ. πώληση των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών.  Ωστόσο, είναι απίστευτος ο τρόπος που η πολιτική επινοεί για τις ανάγκες της μύθους που επιβιώνουν σε Κύπρο και Ευρώπη.

Τις προάλλες (5 Μαρτίου 2015) φιλοξενούμενος στις ειδήσεις (Σίγμα) ήταν ο κ. Γ. Βασιλείου, πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος με έντονο ύφος απαιτούσε απολογίες από όσους δεν αποδέχτηκαν το πρώτο κούρεμα (που πρότεινε η Κυπριακή Κυβέρνηση) το οποίο  περιελάμβανε «φορολογία» των εγγυημένων καταθέσεων. Ζητούσε απολογίες, διότι κατά τον κ. Βασιλείου, αν γινόταν αποδεχτό θα ήμασταν πολύ καλύτερα σήμερα. Και με χλευαστικό τρόπο αναφέρθηκε σε εκείνους «που φόρεσαν φουστανέλες».  Ο κ. Βασιλείου έχει δικαίωμα στην άποψή του, ακόμη και να χλευάζει άλλους. Αλλά, για το συγκεκριμένο θέμα, ο κ. Ντράγκι  δημόσια ξεκαθάρισε από τις 4 Απριλίου 2013 ότι το πρώτο κούρεμα κρίθηκε ΠΑΡΑΝΟΜΟ και ακυρώθηκε την επόμενη μέρα που προτάθηκε, προτού καν γίνει η ψηφοφορία στην Κυπριακή Βουλή. Ο κ. Ντράγκι δεν έχει ρόλο στα επικοινωνιακά παιγνίδια εντός Κύπρου και γνωρίζει τα γεγονότα από πρώτο χέρι. Ο κ. Βασιλείου δεν είχε ρόλο στο Eurogroup αλλά παρουσιάζεται να γνωρίζει τα γεγονότα καλύτερα από τον Ντράγκι… Προσωπικά, δεν ενδιαφέρομαι για τα επικοινωνιακά παίγνια του Προεδρικού ή της προηγούμενης κυβέρνησης που τώρα προτρέχει για να κερδίσει εντυπώσεις, είτε οποιουδήποτε. Όσοι παρακολουθούν, γνωρίζουν ότι επέμενα ΜΟΝΟΣ για πολλούς μήνες σε αυτό το θέμα κυρίως επειδή πρόσωπα που επηρεάζουν σήμερα τη λήψη αποφάσεων είναι εξουσία και άλλοι που την διεκδικούν είχαν ενεργό ρόλο τότε.

Ένας άλλος μύθος στήθηκε για την πώληση των κυπριακών τραπεζικών υποκαταστημάτων στην Ελλάδα. Έχουν αποκαλυφθεί αρκετά, αλλά η έρευνα σταματά στο γνωστό αόρατο «τοίχο». Αρχικά, προβλήθηκε και εδώ ένα αληθοφανές επιχείρημα προς τον απλό κόσμο που επιβιώνει την καθημερινότητα του χωρίς χρόνο ή τεχνογνωσία για να διερευνήσει το θέμα. Για δύο χρόνια,  ο προεδρικός περίγυρος προέτασσε ότι τα κέρδη της Τρ. Πειραιώς από την απόκτηση των τραπεζικών υποκαταστημάτων ήταν μόνο λογιστικοί αριθμοί (λογιστικά κέρδη) χωρίς αξία. Και στα ΜΜΕ το «επεξηγούσαν» διάφοροι με επιστημονική/ακαδημαϊκή ιδιότητα ώστε η προπαγάνδα να έχει αξιοπιστία. Επί της ουσίας όμως και χωρίς πολύπλοκους αριθμούς, μια ελλαδική τράπεζα με τεράστια τρύπα στην ανακεφαλαιοποίηση της βρέθηκε υπερκαλυμμένη από υπεραξία μερικών δις ευρώ λόγω της απόκτησης των κυπριακών  υποκαταστημάτων! Αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ. Επιπλέον, με την εξαγγελία της απόκτησης των υποκαταστημάτων,  η τιμή της μετοχής της συγκεκριμένης τράπεζας εκτοξεύτηκε 20% σε μια μέρα. Ούτε αυτό είναι λογιστικός αριθμός. Σε τεκμηριωμένο άρθρο του όπου καταγράφονται όλα, ο Καθηγητής Λ. Τριγιώργης ρωτούσε (23 Μαρτίου 2013) με απόγνωση, «Που είναι η κοινή λογική;» Το εξωφρενικό είναι που στην διαπραγματευτική ομάδα του Προεδρικού συμμετείχαν σύμβουλοι και παρασύμβουλοι που ακόμη θέλουν να μας σώσουν. 

Δυστυχώς και στην Ευρώπη, ένα σοβαρό πρόβλημα είναι η μυθοπλασία για τις ανάγκες της πολιτικής, όπως το βιώνω στην Επιτροπή Οικονομικών του Ευρωκοινοβουλίου. Παράδειγμα τούτου είναι η συμφωνία μεταξύ ΕΕ-Ελλάδας η οποία επισημαίνουν ότι «πρέπει να τηρηθεί απόλυτα». Ωστόσο, είναι πολιτική συμφωνία (όχι νομική) που έγινε με συγκεκριμένη βάση και σκεπτικό για ΑΕΠ, ανεργία, πολλαπλασιαστή και άλλα, στα οποία έπεσε έξω. Γιατί πρέπει το άλλο μέρος της συμφωνίας να τηρηθεί απόλυτα; Επιπλέον, γίνεται παραδεκτό (ιδιωτικά) ότι η Ελλάδα αδυνατεί μαθηματικά να αποπληρώσει το χρέος της, αλλά επειδή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι όμηρος της Ευρ. Κεντρικής Τράπεζας που μπορεί να αποκόψει την παροχή ELA, συνεχίζεται μια πολιτική πάνω σε λανθασμένη βάση, στην ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της! Κι ενώ η Ελλάδα πρότεινε σχέδιο αναδιάρθρωσης, η ΕΕ αντί να αντιπροτείνει βιώσιμο σχέδιο, συνεχίζει στο μύθο επειδή αυτό επιβάλλουν οι ανάγκες της πολιτικής αλλά και ο δογματισμός της Γερμανίας που φτάνει ως την Κύπρο.

Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής