<<Φοβερές αποκαλύψεις για τον Ουκρανικό Εμφύλιο.>>

Σήμερα ο ιστότοπος Hot Doc μας αποκαλύπτει ότι ολοκληρώθηκε η έκθεση του δολοφονημένου αντίπαλου του Πούτιν Νέμτσοφ που αποκάλυπτε την άτυπη στρατιωτική εμπλοκή ρωσικών κύκλων στον ουκρανικό εμφύλιο.

Σώπα. Εγώ πίστευα ότι οι Ρώσοι θα καθόντουσαν άπραγοι να παρακολουθούν τη «Δημοκρατία» να τους πνίγει όπως κάνουν οι Έλληνες, να χειροκροτούν τους απροκάλυπτους διατλαντικούς αποικειοκρατικούς πολέμους και να περιμένουν χαρούμενοι μια δεύτερη περίοδο Γιέλτσιν όταν η πρώτη οδήγησε στον άνευ όρων διαμελισμό της Σοβιετικής Ένωσης και την οικονομική διάλυση της Ρωσίας.

Αφού λοιπόν υπάρχουν χιλιάδες διαρροές για τους βρώμικους διατλαντικούς πολέμους με κόστος εκατομμύρια ζωές και συνέπειες την άνοδο του τζιχαντισμού και άλλα πολλά όμορφα τα οποία το ελληνικά μήντια περιγράφουν πάντα άλλοτε εκ των υστέρων με αιτιάσεις μετεωρολογικού τύπου, αφού οι διατλαντιστές οδήγησαν την Ουκρανία στην απόλυτη καταστροφή, ήρθαν τώρα να κουνήσουν ξανά το δάκτυλο στη Ρωσία η οποία μόλις έχει επιβιώσει ενός απίστευτου οικονομικού πολέμου από τη Δύση.

Οι Ρώσοι επιβίωσαν αυτού του οικονομικού πολέμου γιατί ήταν προετοιμασμένοι. Οι Έλληνες και η προσκοπική τους κυβέρνηση ακόμη αναρωτιούνται αν στα αλήθεια οι διατλαντιστές μας κάνουν πόλεμο…

Αλλά ας δούμε το παρασκήνιο της υπόθεσης όπως αυτό περιγράφεται από τον William Engdahl και συμφωνεί απόλυτα με την ακτινογραφία που έχω κάνει στους Ρώσους ολιγάρχες και τις σχέσεις τους με τις διεθνείς ελίτ.

Η «έκθεση Νέμτσοφ» ολοκληρώθηκε από την ΜΚΟ “Open Russia”, μαγαζάκι του φυλακισμένου ρώσου ολιγάρχη Michael Khodorkovsky που εμπνεύστηκε από τα απανταχού Open Society Foundations του «φιλέλληνα» Τσορτζ Σορος, του ανθρώπου που έχει εμπλακεί σε δεκάδες οικονομικά ατυχήματα, «κοινωνικές επαναστάσεις» και άλλα φιλανθρωπικά τινά.

 Η αντιπαλότητα Πούτιν- Khodorkovsky δεν είναι τωρινό φρούτο.

Ο Πούτιν, στον αγώνα του για να αποκαταστήσει την κρατική ισχύ της διαλυμένης τότε από τους ολιγάρχες Ρωσίας, εμφανίστηκε ως ο άνθρωπος τους.

Με το που ανέλαβε την εξουσία τους μαχαίρωσε ευθύς εξαρχής πισώπλατα υποχρεώνοντας τους στον «έντιμο συμβιβασμό» του να επαναπατρίσουν τα χρήματα που έβγαλαν από τη διάλυση της Ρωσίας και να πάρουν συγχωροχάρτι αρκεί να μην μπλέκουν στα πόδια των κρατικών μονοπωλίων, κυρίως δηλαδή της ενέργειας.

Ο Khodorkovsky δεν μπορούσε να συμβιβαστεί καθώς ήταν πετρελαιάς.

Το βασίλειο του Ρώσου Βαρδινογιάννη εδραιώθηκε όταν, σε δημοπρασία που ανέλαβε ιδιωτική του τράπεζα, αγόρασε τη μεγαλύτερη ρωσική εταιρία πετρελαιοειδών, την Yukos, τιμή των 309 εκατομμυρίων ποσό εξευτελιστικό αν αναλογιστεί κανείς πως η αξία της μερικά χρόνια αργότερα υπολογιζόταν στα 45 ΔΙΣ με την προσωπική περιουσία του Khodorkovsky από το πλιάτσικο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης να αγγίζει τα 15 δις μόλις στα 40 του χρόνια, ηλικία ορόσημο για τους περισσότερους ρώσους ολιγάρχες που γίναν δισεκατομμυριούχοι διυλίζοντας τη Ρωσία με εξωτερική αρωγή.

Ο Πούτιν του στησε φορολογική παγίδα και απαίτησε 25 δις από την Yukos ενώ παράλληλα πάγωσε τις οικονομικές δραστηριότητες της.

To 2003 οι αρχές συλλαμβάνουν τον Khodorkovsky, ωθούν σε χρεοκοπούν τη Yukos και αγοράζουν τα κομμάτια της αντί πινακίου φακής για να σχηματίσουν τα κρατικά μονοπώλια ενέργειας.

Η κρατική εκδίκηση ήταν ένα πιάτο που σερβιρίστηκε κρύο στον Khodorkovsky- παγωμένο όσο το κρύο της Σιβηρίας.

Ο Πούτιν δεν περίμενε «συμφωνία με θεσμούς» για να στραφεί κατά των ολιγαρχών που δεν ευθυγραμμίστηκαν με την αποκατάσταση της κρατικής ισχύος.

Αν περίμενε, θα είχε πέσει ο ίδιος στην παγίδα που του χε στήσει ο Khodorkovsky: Γιατί ο Khodorkovsky λοιπόν προετοιμαζόταν να πουλήσει μερίδιο της Yukos στην Carlyle στην οποία εμπλοκή και συμφέροντα έχει η προεδρική οικογένεια των Bush ενώ προετοίμαζε το έδαφος για την μεταβίβαση του 40% της Yukos σε περίπτωση φυλάκισης του στον λόρδο Ρόθτσιλντ σε.

Δεν είναι τυχαίο δε ότι στο ΔΣ του Open Russia είχε προσκαλέσει όχι μόνο τον λόρδο Ροθτσιλντ αλλά και τον μακελάρη Κίσσινγκερ που ξεκίνησε την λαοκτόνο καριέρα του ως άνθρωπος των Ροκφέλλερ.

Η εμπλοκή των Ροθτσιλντ στη «ρευστοποίηση» της πάλαι πότε σοβιετικής ένωσης δεν αποτελεί μυστικό. Ιδιαίτερα ωφελήθηκε άλλωστε ο συνομήλικος των Ρώσων ολιγαρχών Ναθάνιελ Ρόθτσιλντ ο οποίος έστησε καριέρα και προσωπική περιουσία εις βάρος του ρωσικού λαού, τμήμα του οποίου μερικά χρόνια μετά θα λιμοκτονούσε.

Οι ελληνικοί παραλληλισμοί

Όλοι οι ισχυροί πίσω από τους Νέμτσοφ και Khodorkovsky, ο ένας στο χώμα κι ο άλλος στη φυλακή, έχουν έμμεσα ή άμεσα εμπλοκή με καυτά ελληνικά ζητήματα.

Η αυτουργία του Κίσσιγκερ στη Χούντα και το διχασμό της Κύπρου θα έπρεπε να διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία.

Η Carlyle των Bush ήταν αυτή που χρηματοδότησε τον Λαυρεντιάδη για την υπονόμευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Λιγότερο προφανής είναι η εμπλοκή των Ροθτσιλντ στην πρόσφατη ελληνική ιστορία παρότι η εμπλοκή τους στη χρηματοδότηση της ελληνικής επανάστασης και στην οικονομική πολιτική του Όθωνα επίσης θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Μεγάλη η παράδοση τους στην Ελλάδα και θαρρώ πως δε διακόπηκε ποτέ αλλά αυτό θέλει προσεκτικότερη μελέτη.

Όσο για τον άλλο φιλέλληνα, το Σόρος που θαυμάζει ο κύριος Βαρουφάκης, αυτός κερδοσκόπησε για μια ακόμη φορά κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης ενώ τα πάρε δώσε του με τον ΓΑΠ και οι φιλανθρωπικές του προσφορές δεν έχουν διαφύγει της δημοσιογραφικής προσοχής.

Άλλωστε το πουλέν του Σόρος και κολλητός του ΓΑΠ  Άλεξ Ρόντος, μετά την όποια εμπλοκή του στην τρομοκράτηση του Κώστα Καραμανλή, σήμερα αντιμετωπίζει απειλή φυλάκισης για απιστία και οικονομικά εγκλήματα καθώς ΜΚΟ του που λάμβανε κρατική χρηματοδότηση για αποναρκοθέτηση ήταν μάλλον αγωγός που επέστρεφε με το αζημίωτο χρήματα διαφθοράς στις διεθνείς ελίτ.

Είναι τόσο αστείο αυτοί ναρκοθέτησαν τη χώρα να έχουν ΜΚΟ αποναρκοθέτησης.

(Εδώ αξίζει μια παρένθεση, κι όχι αριστερή: Κάντε αναζήτηση στο Blog για όλα τα παραπάνω ονόματα σε αγγλικούς και ελληνικούς χαρακτήρες για να δείτε τη μεγάλη εικόνα)

Πολλοί πανίσχυροι εγκληματίες σταματήθηκαν από τα κράτη με όπλο τη φοροδιαφυγή.

Η πρώτη φορά αριστερά μπορεί να μη δίνει πλήρη ασυλία στους ολιγάρχες όπως έκαναν οι προηγούμενοι, αλλά συνέχισε την πολιτική της νομιμοποίησης της φοροδιαφυγής.

Χωρίς πρόστιμα, χωρίς προσαυξήσεις, χωρίς ποινές, χωρίς κατασχέσεις, στο όνομα της ανωτέρας οικονομικής βίας, οι ολιγάρχες δίνουν κάτι ψηλά και μάλιστα και με δόσεις στο πλυντήριο του λογιστηρίου και καθαρίζουν εφάπαξ από τα οικονομικά τους εγκλήματα τα οποία ο ελληνικός λαός πληρώνει και θα συνεχίσει να πληρώνει μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. .

Στην Ελλάδα, η φοροδιαφυγή δεν είναι πια έγκλημα, είναι ατόπημα.

Αυτά τα ηθικά διδάγματα δίνει μια κυβέρνηση του ηθικού πλεονεκτήματος στους πολίτες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/5/2015