<<Θρηνολογούν για τους εποίκους.>>

Την περασμένη Κυριακή, 17η Μαΐου, έγραψες άρθρο στη «Σημερινή» με τίτλο: «Η εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας κάτω από το κόκκινο χαλί», στο οποίο απαριθμείς τους τρόπους με τους οποίους κάποιοι προηγούμενοι και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατάργησαν την Κυπριακή Δημοκρατία, με μοναδικό σκοπό να φανούν αρεστοί είτε σε ξένους είτε στους Τούρκους. Το περασμένο Σάββατο, 16 του Μάη, δημοσιεύτηκε στη «Σημερινή» επιστολή που σου είχα αποστείλει και στην οποία αποκαλούσα την ηγεσία του κυπριακού λαού «ηλίθια». Άσχετο αν πολλοί, διαβάζοντας το εν λόγω κείμενό μου, ενθουσιάστηκαν και ανακάλυψαν πως είμαι και πατριώτης και μου απένειμαν και τα ανάλογα εύσημα, εγώ ομολογώ πως ο χαρακτηρισμός με τον οποίο στόλισα τους εν λόγω κυρίους ήταν το λιγότερο άστοχος.

Επειδή, φίλτατε Σάββα, όταν κάποιος είναι όντως ηλίθιος απαλλάσσεται από την ευθύνη των πράξεών του, λόγω της βλακείας του. Και ο Μακάριος και ο Βασιλείου και ο Κληρίδης και ο Χριστόφιας και ο Αναστασιάδης δεν μπορούν να απαλλαγούν από τις ευθύνες για τις πράξεις τους, που απαριθμείς στο άρθρο σου, λόγω βλακείας. Αλλά, γιατί, τότε διαπράττουν όλα εκείνα τα «λάθη», θα ρωτούσε ίσως κάποιος. Η απάντηση είναι απλή, όπως το αβγό του Κολόμβου και μας τη δίνει ο Δημοσθένης στον «Γ’ Ολυνθιακό» του.

Επειδή κάποιοι από αυτούς από άσημοι γίνανε κάποιοι και ηδονίζονται να τους περπατάνε σε κόκκινα χαλιά και να τους παρουσιάζουν τα αγήματα όπλα, άλλοι επειδή από φτωχοί, ασχολούμενοι με την πολιτική, γίνανε πλούσιοι. Και επειδή ο σκοπός τους, όταν αποφάσισαν να ασχοληθούν με την πολιτική, δεν ήταν κανένας άλλος από το να πραγματοποιήσουν τα προσωπικά τους όνειρα και επιδιώξεις και οπωσδήποτε όχι για να λύσουν τα προβλήματα του τόπου, πράγμα για το οποίο χρειάζεται να έχουν και κάποια προσόντα, τα οποία βεβαίως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έχουν!

Άκουα προ ημερών την κ. Ειρήνη Χαραλαμπίδου, βουλευτίνα του ΑΚΕΛ, από κάποιο σταθμό να θρηνολογεί για τους καημένους τους ανθρώπους, τους εποίκους, που ήρθαν (!) πριν από τόσα χρόνια στην Κύπρο και έφτιαξαν εδώ τη ζωή και τις οικογένειές τους, και τι θα γίνει με εκείνους τους ανθρώπους κ.τ.λ., κ.τ.λ. Ξέρεις τι θα έκανα αν την είχα μπροστά μου; Θα τη ρωτούσα ποιους εκπροσωπεί στη Βουλή που βρίσκεται με την ψήφο κάποιων καλών συμπατριωτών μας. Εκείνους που την έστειλαν εκεί ή τους εποίκους; Οι έποικοι δεν έχουν κάποιο Τούρκο να τους εκπροσωπήσει; Να κλάψει για λογαριασμό τους; Την Καλλισθένη, στο σπίτι της οποίας έκανε τη ζωή και την οικογένειά του ο εν λόγω έποικος, εκδιώκοντάς την κακήν κακώς, δεν υπάρχει κανένας να την εκπροσωπήσει;

Βάλθηκαν όλοι, και Έλληνες και Τούρκοι και όλη η υφήλιος να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των εποίκων και των Τουρκοκυπρίων; Εμάς, ούτε ο Πρόεδρος του κράτους μας δεν έχει κάτι να πει για τα δικά μας συμφέροντα; Μόνη του έγνοια είναι τα κόκκινα χαλιά και τα «κύριε πρόεδρε», που του απευθύνει ο κάθε άσχετος «τζιεγκένης» από το όποιο ανάθεμα μας κουβαλήθηκε εδώ; Δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά, μείναμε μόνοι μας; Θα πρέπει να καταλάβουμε, δηλαδή, πως αν θέλουμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας θα πρέπει να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι, με όποιον τρόπο κόψει ο νους μας; Θα πρέπει δηλαδή να το πάρουμε απόφαση πως εκείνοι που ψηφίζουμε και έχουμε την εντύπωση πως μας εκπροσωπούν, μας έχουν διαγράψει και πως κατατάσσονται και εκείνοι ανάμεσα στους εχθρούς μας;
Όχι, αν είναι έτσι, να μας το πουν καθαρά για να λάβουμε και εμείς τα μέτρα μας! Επειδή εγώ, που είμαι πρόσφυγας από την Κερύνεια, αντί οι ηγέτες μου να αγωνίζονται να μου δώσουν τη δυνατότητα να επιστρέψω στο σπίτι μου στην Κερύνεια, αγωνίζονται για τα δικαιώματα του εποίκου που θρονιάστηκε με τη βία στο σπίτι μου, τότε ξέρω εγώ με ποιον τρόπο θα διασφαλίσω ο ίδιος το δίκιο μου… Αυτό θέλουν οι ηγέτες μας; Επειδή, τους υπενθυμίζω, εκτός από το Βαρώσι, τη Μόρφου και την Καρπασία είναι και η Κερύνεια κατεχόμενη! Τι κάνουν για μας τους Κερυνειώτες εκτός από το να θρηνολογούν για τους εποίκους;

ΑΝΔΡΕΑΣ Τ. ΛΟΥΚΑ
Πρόσφυγας από το Αγριδάκι της Κερύνειας