<<Άρωμα ψυχρού πολέμου στη Συρία – Πως άλλαξε το παιχνίδι ο Putin και ο ρόλος της Τουρκίας>>
Οι Ρώσοι, έχουν ήδη επιτύχει πολλά, αναφέρουν οι αμερικανοί αναλυτές
Σε έδαφος για παιχνίδια γοήτρου και επίδειξης ισχύος μετατρέπεται η Συρία τα τελευταία 24ωρα, με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία να αναβιώνουν τις συνθήκες του Ψυχρού Πολέμου την ώρα που οι εξελίξεις δεν έχουν σταματήσει να απειλούν την παγκόσμια σταθερότητα.
Η έγκριση που έλαβε ο ρώσος πρόεδρος V. Putin για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), έρχεται την ώρα που το σχέδιο των ΗΠΑ στη Συρία δεν λειτουργεί.
Η διεθνής υποστήριξη βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία, σε αντίθεση βέβαια με τα κύματα των προσφύγων που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη, με τις ΗΠΑ να έχουν μόνο λίγες επιλογές ακόμη για να διατηρήσουν την επιρροή τους στην περιοχή.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Vladimir Putin αποκάλυψε ότι η Ρωσία είναι σε θέση να εξασφαλίσει μια συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών με την Συρία και το Ιράν, καθώς και το Ιράκ, το οποίο υποτίθεται ότι είναι σύμμαχος των ΗΠΑ.
Αυτά είναι ένα μέρος μιας έξυπνης στρατηγικής του Putin, προκειμένου να αναγκάσει τον πρόεδρο Barack Obama να αντιμετωπίσει αυτό που οι παρατηρητές θεωρούν ότι είναι η σκληρή αλήθεια: Η στρατηγική της Αμερικής πρέπει να αλλάξει.
Η στρατηγική συγκέντρωσης της Ρωσίας στη Συρία να στηρίξει το «βάναυσο» καθεστώς του Bashar Assad ήρθε κατά τις ημέρες των συναντήσεων των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη αυτή την εβδομάδα.
Εκεί, οι παγκόσμιες δυνάμεις ανασυντάχθηκαν μετά την ομιλία του Obama, όταν ανέφερε ότι δεν μπορούν μόνο οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν το ισλαμικό κράτος και να συσπειρώσουν τους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο για να απορρίψουν την ιδεολογία του θρησκευτικού εξτρεμισμού.
Στο μεταξύ το Ισλαμικό Κράτος έχει χάσει έδαφος, αλλά δεν δείχνει σημάδια αποδυνάμωσης στα παραδοσιακά προπύργια του.
Οι νεοσύλλεκτοι συνεχίζουν να εντάσσονται για το λεγόμενο τζιχάντ, ενώ συνεχίζουν να έχουν χρήματα από διεθνείς υποστηρικτές και εσωτερικές πηγές εσόδων.
Εν τω μεταξύ, ο εμφύλιος πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό στη Συρία, καθώς οι αντάρτες μάχονται κατά δυνάμεων πιστών στον Assad, αναγκάζοντας περί τα 7 εκατομμύρια ανθρώπους να φύγουν από τα σπίτια τους και άλλα 4 εκατομμύρια να εγκαταλείψουν τη χώρα ως πρόσφυγες.
Στην ομιλία του Obama την Τρίτη στον ΟΗΕ φάνηκε ότι προσπαθεί να αλλάξει το ύφος του.
«Αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη πρόκληση.
«Πρέπει να είμαστε σαφείς και αυτό είναι πολύ σκληρή δουλειά», ανέφερε.
«Δεν είναι απλά μια στρατιωτική εκστρατεία.
Υπάρχουν βαθιές αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική», πρόσθεσε.
Αυτό αντιπροσωπεύει μια μικρή απόκλιση από τη ρητορική του στην βιαστικά οργανωμένη σύνοδο κορυφής στην Ουάσιγκτον τον Φεβρουάριο, όταν ο Obama επαίνεσε τον συνασπισμό των ΗΠΑ που διοργάνωσε μια εναέρια καταδρομή εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Πράγματι, οι παρατηρητές αμφισβητούν το κατά πόσον η ρητορική είναι αρκετή για να συνεχιστεί η καταστολή του Ισλαμικού Κράτους.
«Δεν έχουμε καμία εσωτερική δύναμη στη Συρία», λέει ο Gordon Adams, ένας περιφερειακός εμπειρογνώμονας και πρώην ανώτερος σύμβουλος του προέδρου Bill Clinton, ο οποίος διδάσκει σήμερα στο American University.
«Η αμερικανική πολιτική πρέπει να αλλάξει», λέει.
Το σχέδιο για την εκπαίδευση 5.400 ανταρτών της Συρίας από το τέλος του τρέχοντος έτους έχει μέχρι στιγμής αποτύχει πλήρως.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τα στρατεύματά τους στη Συρία, όπου θα πρέπει να παλέψουν με τα καθιερωμένα καθεστώτα των άλλων εξτρεμιστικών ομάδων, όπως της Jabhat al-Nusrah και των υπολοίπων κυττάρων της Αλ Κάιντα στην περιοχή.
Η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία έχουν ήδη αυξήσει τις εντάσεις στην αμφιλεγόμενη περιοχή, ιδιαίτερα λόγω της άμεσης στρατιωτικής υποστήριξης των Κούρδων ενόπλων, τους οποίους η Τουρκία θεωρεί ως τρομοκράτες.
Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ δεν έχουν κανέναν έλεγχο πάνω στο Ιράν.
Αυτές οι πραγματικότητες πιθανόν να ανάγκασαν τον Obama την Τρίτη να πει ότι «είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και του Ιράν, για να βρούμε ένα πολιτικό μηχανισμό μετάβασης στη Συρία».
«Η πρωτόγνωρης επιείκειας ομιλία είναι μια λεπτή αλλαγή από την προηγούμενη ένθερμη ρητορική του Obama ότι η ειρήνη στη Συρία στηρίζεται ακριβώς στην αποχώρηση του Assad.
Τώρα οι ΗΠΑ πρέπει να αντιμετωπίσουν μια διττή κρίση στη Συρία: Πρέπει να ανακουφίσουν τους Σύριους από την ανθρωπιστική κρίση που έχει εκτοπίσει περί τα 11 εκατομμύρια ανθρώπους από τα σπίτια τους, και θα πρέπει να συγκεντρώσουν όλες τις πιθανές δυνάμεις ώστε να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος.
Ο Assad ελέγχει περίπου το ένα τέταρτο της χώρας μετά από τέσσερα χρόνια παρατεταμένων και αιματηρών πολεμικών επιχειρήσεων.
Ο Σύριος ηγέτης θα μπορούσε να ανακτήσει κάποιο έδαφος με την υποστήριξη της Ρωσίας, αλλά ποτέ δεν θα κυβερνήσει και πάλι το σύνολο των συμπατριωτών του.
Οι Ρώσοι, πάντως, έχουν ήδη επιτύχει πολλά, αναφέρουν οι αμερικανοί αναλυτές.
Τι σημαίνει η μετακίνηση της ισχύος της Ρωσίας στη Συρία
Η απόφαση της Τουρκίας τον Ιούλιο να ανοίξει τις αεροπορικές βάσεις της κοντά Συρία και το Ιράκ, συμπεριλαμβανομένου και του Ιντσιρλίκ, στην αμερικανική συμμαχία για την καταπολέμηση του ισλαμικού κράτους ήταν ένα παιχνίδι που άλλαξε πολλά για την περιοχή.
Αυτό σήμανε ότι οι αεροπορικές επιδρομές κατά του Ισλαμικού Κράτους έγιναν πιο αποτελεσματικές και λιγότερο δαπανηρές.
Άλλωστε με το που έγινε γνωστή η απόφαση, η παρουσία του ρωσικού στρατού στην περιοχή αυξήθηκε σημαντικά, με τον αριθμό των Ρώσων πολεμικών αεροσκαφών να λέγεται ότι έχει φτάσει τα 28, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλου βεληνεκούς Su-27 Flanker μαχητικών αεροσκαφών αναχαίτισης.
Η ρωσική στρατιωτική συγκέντρωση, που υποστηρίζεται με αεροσκάφη, επιθετικά ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αντιαεροπορικά συστήματα και ένα μεγάλο αριθμό από στρατιωτικό προσωπικό, λέγεται ότι έχει δύο στόχους: την καταπολέμηση του ISIS και την αποτροπή της κατάρρευσης του Προέδρου Assad.
Με αυτή την έννοια, ο αντίκτυπος της ρωσικής παρέμβασης είναι πολύ ισχυρότερος.
Με την τόνωση της στρατιωτικής παρουσίας, η Ρωσία έχει γυρίσει τους συσχετισμούς δυνάμεως υπέρ της.
Θα μπορούσε, μάλιστα, κανείς να προβλέψει τις αρνητικές επιπτώσεις της κίνηση της Ρωσίας στις πολιτικές της Άγκυρας.
Η Άγκυρα είναι τώρα πιθανό να αναγκαστεί να τερματίσει την de facto κατάσταση - σχεδόν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων - που έχει επιβληθεί σε παραμεθόριες περιοχές από το 2012.
Υπενθυμίζεται εδώ ότι τον Ιούνιο του 2012, μετά από την κατάρριψη ενός τουρκικού αναγνωριστικού αεροπλάνου από ένα σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας της Συρίας , η Άγκυρα ανακοίνωσε νέους κανόνες εμπλοκής, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των αεροσκαφών της Συρίας που πετούν κοντά στο τουρκικό εναέριο χώρο.
Δεν υπήρξε καμία ένδειξη μέχρι στιγμής ότι αυτοί οι κανόνες εμπλοκής έχουν αλλάξει.
Από το καλοκαίρι του 2012 όμως, τα τουρκικά ΜΜΕ έχουν κατά καιρούς αναφερθεί σε περιστατικά που τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη απογειώνονται από τις βάσεις τους για να αναχαιτίσουν συριακά αεροπλάνα και ελικόπτερα πετούν "πολύ κοντά" στα σύνορα.
Τώρα, το ερώτημα είναι αν η Άγκυρα επιμείνει σε κανόνες εμπλοκής σε περίπτωση που τα αεροπλάνα που έχουν στα φτερά τους το ρώσικο αστέρι πλησιάσουν τα σύνορα της.
Θα επιχειρήσει η Άγκυρα να δημιουργήσει μια ασφαλή ζώνη κατά μήκος των συνόρων της;
Η πολιτική κατά των αεροσκαφών της Συρίας είναι η πρώτη προϋπόθεση για μια τέτοια ζώνη, η οποία φυσικά απαιτεί τη χρήση της δύναμης του αέρα.
Έτσι, η ανάπτυξη της Ρωσίας μπορεί να εξηγηθεί μόνο με ένα στόχο: να αποτρέψει την Άγκυρα, ως ένα πρώτο βήμα.
Άλλωστε, μπορεί η Τουρκία να άνοιξε τις αεροπορικές της βάσεις, αλλά δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα της ο πόλεμος κατά του ISIS.
Η κίνησή της εντάσσεται περισσότερο στην επιδίωξη της αλλαγής καθεστώτος στη Συρία, η οποία, με τη σειρά του, συνεπάγεται τη δημιουργία και την εκτέλεση της ασφαλούς ζώνης που είχε υποστηρίξει από το 2012.
Έτσι, , τι συνέβη τελικά και συναίνεσε στη συμφωνία για τις αεροπορικές βάσεις τον Ιούλιο μετά από μήνες επίμονης κωλυσιεργίας.
Η έγκριση που έλαβε ο ρώσος πρόεδρος V. Putin για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), έρχεται την ώρα που το σχέδιο των ΗΠΑ στη Συρία δεν λειτουργεί.
Η διεθνής υποστήριξη βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία, σε αντίθεση βέβαια με τα κύματα των προσφύγων που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη, με τις ΗΠΑ να έχουν μόνο λίγες επιλογές ακόμη για να διατηρήσουν την επιρροή τους στην περιοχή.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Vladimir Putin αποκάλυψε ότι η Ρωσία είναι σε θέση να εξασφαλίσει μια συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών με την Συρία και το Ιράν, καθώς και το Ιράκ, το οποίο υποτίθεται ότι είναι σύμμαχος των ΗΠΑ.
Αυτά είναι ένα μέρος μιας έξυπνης στρατηγικής του Putin, προκειμένου να αναγκάσει τον πρόεδρο Barack Obama να αντιμετωπίσει αυτό που οι παρατηρητές θεωρούν ότι είναι η σκληρή αλήθεια: Η στρατηγική της Αμερικής πρέπει να αλλάξει.
Η στρατηγική συγκέντρωσης της Ρωσίας στη Συρία να στηρίξει το «βάναυσο» καθεστώς του Bashar Assad ήρθε κατά τις ημέρες των συναντήσεων των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη αυτή την εβδομάδα.
Εκεί, οι παγκόσμιες δυνάμεις ανασυντάχθηκαν μετά την ομιλία του Obama, όταν ανέφερε ότι δεν μπορούν μόνο οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν το ισλαμικό κράτος και να συσπειρώσουν τους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο για να απορρίψουν την ιδεολογία του θρησκευτικού εξτρεμισμού.
Στο μεταξύ το Ισλαμικό Κράτος έχει χάσει έδαφος, αλλά δεν δείχνει σημάδια αποδυνάμωσης στα παραδοσιακά προπύργια του.
Οι νεοσύλλεκτοι συνεχίζουν να εντάσσονται για το λεγόμενο τζιχάντ, ενώ συνεχίζουν να έχουν χρήματα από διεθνείς υποστηρικτές και εσωτερικές πηγές εσόδων.
Εν τω μεταξύ, ο εμφύλιος πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό στη Συρία, καθώς οι αντάρτες μάχονται κατά δυνάμεων πιστών στον Assad, αναγκάζοντας περί τα 7 εκατομμύρια ανθρώπους να φύγουν από τα σπίτια τους και άλλα 4 εκατομμύρια να εγκαταλείψουν τη χώρα ως πρόσφυγες.
Στην ομιλία του Obama την Τρίτη στον ΟΗΕ φάνηκε ότι προσπαθεί να αλλάξει το ύφος του.
«Αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη πρόκληση.
«Πρέπει να είμαστε σαφείς και αυτό είναι πολύ σκληρή δουλειά», ανέφερε.
«Δεν είναι απλά μια στρατιωτική εκστρατεία.
Υπάρχουν βαθιές αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική», πρόσθεσε.
Αυτό αντιπροσωπεύει μια μικρή απόκλιση από τη ρητορική του στην βιαστικά οργανωμένη σύνοδο κορυφής στην Ουάσιγκτον τον Φεβρουάριο, όταν ο Obama επαίνεσε τον συνασπισμό των ΗΠΑ που διοργάνωσε μια εναέρια καταδρομή εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Πράγματι, οι παρατηρητές αμφισβητούν το κατά πόσον η ρητορική είναι αρκετή για να συνεχιστεί η καταστολή του Ισλαμικού Κράτους.
«Δεν έχουμε καμία εσωτερική δύναμη στη Συρία», λέει ο Gordon Adams, ένας περιφερειακός εμπειρογνώμονας και πρώην ανώτερος σύμβουλος του προέδρου Bill Clinton, ο οποίος διδάσκει σήμερα στο American University.
«Η αμερικανική πολιτική πρέπει να αλλάξει», λέει.
Το σχέδιο για την εκπαίδευση 5.400 ανταρτών της Συρίας από το τέλος του τρέχοντος έτους έχει μέχρι στιγμής αποτύχει πλήρως.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τα στρατεύματά τους στη Συρία, όπου θα πρέπει να παλέψουν με τα καθιερωμένα καθεστώτα των άλλων εξτρεμιστικών ομάδων, όπως της Jabhat al-Nusrah και των υπολοίπων κυττάρων της Αλ Κάιντα στην περιοχή.
Η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία έχουν ήδη αυξήσει τις εντάσεις στην αμφιλεγόμενη περιοχή, ιδιαίτερα λόγω της άμεσης στρατιωτικής υποστήριξης των Κούρδων ενόπλων, τους οποίους η Τουρκία θεωρεί ως τρομοκράτες.
Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ δεν έχουν κανέναν έλεγχο πάνω στο Ιράν.
Αυτές οι πραγματικότητες πιθανόν να ανάγκασαν τον Obama την Τρίτη να πει ότι «είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και του Ιράν, για να βρούμε ένα πολιτικό μηχανισμό μετάβασης στη Συρία».
«Η πρωτόγνωρης επιείκειας ομιλία είναι μια λεπτή αλλαγή από την προηγούμενη ένθερμη ρητορική του Obama ότι η ειρήνη στη Συρία στηρίζεται ακριβώς στην αποχώρηση του Assad.
Τώρα οι ΗΠΑ πρέπει να αντιμετωπίσουν μια διττή κρίση στη Συρία: Πρέπει να ανακουφίσουν τους Σύριους από την ανθρωπιστική κρίση που έχει εκτοπίσει περί τα 11 εκατομμύρια ανθρώπους από τα σπίτια τους, και θα πρέπει να συγκεντρώσουν όλες τις πιθανές δυνάμεις ώστε να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος.
Ο Assad ελέγχει περίπου το ένα τέταρτο της χώρας μετά από τέσσερα χρόνια παρατεταμένων και αιματηρών πολεμικών επιχειρήσεων.
Ο Σύριος ηγέτης θα μπορούσε να ανακτήσει κάποιο έδαφος με την υποστήριξη της Ρωσίας, αλλά ποτέ δεν θα κυβερνήσει και πάλι το σύνολο των συμπατριωτών του.
Οι Ρώσοι, πάντως, έχουν ήδη επιτύχει πολλά, αναφέρουν οι αμερικανοί αναλυτές.
Τι σημαίνει η μετακίνηση της ισχύος της Ρωσίας στη Συρία
Η απόφαση της Τουρκίας τον Ιούλιο να ανοίξει τις αεροπορικές βάσεις της κοντά Συρία και το Ιράκ, συμπεριλαμβανομένου και του Ιντσιρλίκ, στην αμερικανική συμμαχία για την καταπολέμηση του ισλαμικού κράτους ήταν ένα παιχνίδι που άλλαξε πολλά για την περιοχή.
Αυτό σήμανε ότι οι αεροπορικές επιδρομές κατά του Ισλαμικού Κράτους έγιναν πιο αποτελεσματικές και λιγότερο δαπανηρές.
Άλλωστε με το που έγινε γνωστή η απόφαση, η παρουσία του ρωσικού στρατού στην περιοχή αυξήθηκε σημαντικά, με τον αριθμό των Ρώσων πολεμικών αεροσκαφών να λέγεται ότι έχει φτάσει τα 28, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλου βεληνεκούς Su-27 Flanker μαχητικών αεροσκαφών αναχαίτισης.
Η ρωσική στρατιωτική συγκέντρωση, που υποστηρίζεται με αεροσκάφη, επιθετικά ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αντιαεροπορικά συστήματα και ένα μεγάλο αριθμό από στρατιωτικό προσωπικό, λέγεται ότι έχει δύο στόχους: την καταπολέμηση του ISIS και την αποτροπή της κατάρρευσης του Προέδρου Assad.
Με αυτή την έννοια, ο αντίκτυπος της ρωσικής παρέμβασης είναι πολύ ισχυρότερος.
Με την τόνωση της στρατιωτικής παρουσίας, η Ρωσία έχει γυρίσει τους συσχετισμούς δυνάμεως υπέρ της.
Θα μπορούσε, μάλιστα, κανείς να προβλέψει τις αρνητικές επιπτώσεις της κίνηση της Ρωσίας στις πολιτικές της Άγκυρας.
Η Άγκυρα είναι τώρα πιθανό να αναγκαστεί να τερματίσει την de facto κατάσταση - σχεδόν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων - που έχει επιβληθεί σε παραμεθόριες περιοχές από το 2012.
Υπενθυμίζεται εδώ ότι τον Ιούνιο του 2012, μετά από την κατάρριψη ενός τουρκικού αναγνωριστικού αεροπλάνου από ένα σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας της Συρίας , η Άγκυρα ανακοίνωσε νέους κανόνες εμπλοκής, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των αεροσκαφών της Συρίας που πετούν κοντά στο τουρκικό εναέριο χώρο.
Δεν υπήρξε καμία ένδειξη μέχρι στιγμής ότι αυτοί οι κανόνες εμπλοκής έχουν αλλάξει.
Από το καλοκαίρι του 2012 όμως, τα τουρκικά ΜΜΕ έχουν κατά καιρούς αναφερθεί σε περιστατικά που τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη απογειώνονται από τις βάσεις τους για να αναχαιτίσουν συριακά αεροπλάνα και ελικόπτερα πετούν "πολύ κοντά" στα σύνορα.
Τώρα, το ερώτημα είναι αν η Άγκυρα επιμείνει σε κανόνες εμπλοκής σε περίπτωση που τα αεροπλάνα που έχουν στα φτερά τους το ρώσικο αστέρι πλησιάσουν τα σύνορα της.
Θα επιχειρήσει η Άγκυρα να δημιουργήσει μια ασφαλή ζώνη κατά μήκος των συνόρων της;
Η πολιτική κατά των αεροσκαφών της Συρίας είναι η πρώτη προϋπόθεση για μια τέτοια ζώνη, η οποία φυσικά απαιτεί τη χρήση της δύναμης του αέρα.
Έτσι, η ανάπτυξη της Ρωσίας μπορεί να εξηγηθεί μόνο με ένα στόχο: να αποτρέψει την Άγκυρα, ως ένα πρώτο βήμα.
Άλλωστε, μπορεί η Τουρκία να άνοιξε τις αεροπορικές της βάσεις, αλλά δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα της ο πόλεμος κατά του ISIS.
Η κίνησή της εντάσσεται περισσότερο στην επιδίωξη της αλλαγής καθεστώτος στη Συρία, η οποία, με τη σειρά του, συνεπάγεται τη δημιουργία και την εκτέλεση της ασφαλούς ζώνης που είχε υποστηρίξει από το 2012.
Έτσι, , τι συνέβη τελικά και συναίνεσε στη συμφωνία για τις αεροπορικές βάσεις τον Ιούλιο μετά από μήνες επίμονης κωλυσιεργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου