<<Κατά του Νάτο – Υπέρ μιας Ανεξάρτητης Ευρώπης>>

Διεθνής συνάντηση εναντίον της διατήρησης και της περαιτέρω επέκτασης και ανάπτυξης της Ατλαντικής Συμμαχίας πραγματοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα στη Ρώμη, με πρωτοβουλία της ιταλικής επιτροπής «’Οχι στο ΝΑΤΟ, ‘Όχι στον πόλεμο» και με τη συμμετοχή μιας πλειάδας προσωπικοτήτων από δέκα ευρωπαϊκές χώρες, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Λίβανο, μεταξύ των οποίων (νυν και πρώην) κοινοβουλευτικοί από την Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 

Αφορμή για τη συνάντηση απετέλεσε η γιγαντιαία άσκηση του ΝΑΤΟ «Trident Juncture» που ο παριστάμενος βουλευτής και μέλος του ΠΓ του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαϊδης χαρακτήρισε ως «πρόβα πολέμου», που αποσκοπεί να τρομάξει όλο τον πλανήτη. Μια από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της συμμαχίας, η άσκηση αυτή διεξάγεται σε μια τεράστια περιοχή από τον Ατλαντικό μέχρι τη Βόρεια Ευρώπη και τη Μεσόγειο, με τη συμμετοχή περισσότερων των 35.000 στρατιωτών από 30 χώρες. 

 Πέραν όμως της διαμαρτυρίας για την άσκηση, σκοπός της συνάντησης ήταν, σύμφωνα με τους οργανωτές, να συντονιστούν οι προσπάθειες ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τον ρόλο της Ατλαντικής Συμμαχίας, αλλά και κατάργησης του ΝΑΤΟ, ως απαραίτητου βήματος για την προστασία της ειρήνης και την εδραίωση της ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας.

Από την Ελλάδα συμμετείχαν στη συνάντηση ο αντιπρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ Μάριος Κρητικός και ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, ενώ μήνυμα υποστήριξης στην προσπάθεια έστειλε ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Από την Κύπρο συμμετείχε ο βουλευτής και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαϊδης. Την υποστήριξή του εξέφρασε με μήνυμά του ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ ‘Αντρος Κυπριανού, που δεν μπόρεσε να παρευρεθεί  λόγω της επίσκεψης του ‘Ελληνα Υπουργού Εξωτερικών στην Κύπρο.

Οι ομιλητές από την Ελλάδα και την Κύπρο στάθηκαν ιδιαίτερα στον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε το ΝΑΤΟ στην επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας της 21^ης Απριλίου 1967 στην Ελλάδα, στο πραξικόπημα και την απόπειρα δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου το 1974 και στην επακολουθήσασα τουρκική εισβολή στο νησί.

«Ούτε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο, ούτε η Κύπρος στο ΝΑΤΟ» ήταν η χαρακτηριστική φόρμουλα που χρησιμοποίησε ο κ. Λουκαϊδης, που αναφέρθηκε στον ρόλο του ΑΚΕΛ, χάρη στην αποφασιστική στάση του οποίου και στις θέσεις του σε αυτό το θεμα, με τις οποίες συμφωνεί η πλειοψηφία του κυπριακού λαού, απετράπησαν, όπως είπε, τα σχέδια ένταξης του νησιού και στην Ατλαντική Συμμαχία και στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», που λειτουργεί ουσιαστικά ως προθάλαμος ένταξης.

Ο αντιπρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ Μάριος Κρητικός υπογράμμισε από την πλευρά του ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αγωνίζονται για μια Ευρώπη χωρίς πυρηνικά όπλα και για την κατάργηση του ΝΑΤΟ, «παγκόσμιου χωροφύλακα του καπιταλισμού». Απαιτούν από την κυβέρνηση την άμεση επιστροφή των ελληνικών δυνάμεων που συμμετέχουν στις «επιθετικές αποστολές» της Ατλαντικής Συμμαχίας, «τα καταστροφικά, τραγικά αποτελέσματα των οποίων είναι σήμερα ορατά σε όλους με τις γιγαντιαίες προσφυγικές ροές». Συμμετοχή σε τέτοιες αποστολές, τόνισε, είναι τελείως απαράδεκτη και για τον πρόσθετο λόγο ότι δαπανώνται χρήματα που τα έχει απελπιστικά ανάγκη η ελληνική κοινωνία.

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος τόνισε από την πλευρά του την οργανική ενότητα του παγκόσμιου «νεοφιλελεύθερου» και του παγκόσμιου «νεοσυντηρητικού» σχεδίου, που αποβλέπουν στην σε βάθος αναδόμηση του συνόλου των κοινωνικο-πολιτικών συσχετισμών και του συστήματος διεθνών σχέσεων που κληροδότησε η νίκη επί του φασισμού στον 2^οΠαγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και οι αντιαποικιακές επαναστάσεις που ακολούθησαν στη Μέση Ανατολή (και στην Κύπρο). Στην Ελλάδα, υπογράμμισε, συναντώνται τώρα, αφενός τα καταστροφικά αποτελέσματα της επίθεσης του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου εναντίον της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του κράτους πρόνοιας, αφετέρου η αντανάκλαση μιας νέας και φοβερής μορφής ιμπεριαλισμού, που ασκείται στην Μέση Ανατολή. Ο ιμπεριαλισμός και η αποικιοκρατία δεν είναι καινούρια φαινόμενα για την περιοχή αυτή, αυτό που είναι καινούριο, τόνισε, είναι ότι τώρα δεν επιδιώκεται η κατάκτηση, αλλά κυριολεκτικά η καταστροφή των χωρών. 

Ο ‘Ελληνας συγγραφέας υποστήριξε ότι και σήμερα η λειτουργία του ΝΑΤΟ παραμένει αυτή που περιέγραψε ο στρατιωτικός σύμβουλος του Τσώρτσιλ Λόρδος Ισμέυ, δηλαδή να «κρατά τους Αμερικανούς μέσα, τους Γερμανούς (Ευρωπαίους) κάτω και τους Ρώσους έξω» από την Ευρώπη. Υπενθύμισε ότι στη συνθήκη του Μάαστριχτ υπάρχει όρος που επιβάλλει στην ΕΕ την πρόσδεση στη Συμμαχία και τόνισε ότι η ευρωπαϊκή ανεξαρτησία είναι αδιανόητη εντός του ΝΑΤΟ, όπως και η αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων μπροστά στην Ευρώπη αδιανόητη  χωρίς την ανεξαρτησία της.

Ο Τζιουλιέττο Κιέζα, από τους γνωστότερους Ιταλούς διανοούμενους και σχολιαστές και πρώην ευρωβουλευτής, αναφέρθηκε εκτενώς στην ουκρανική κρίση, υπογραμμίζοντας, στην παρέμβασή του, ότι η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη πρέπει να αντιληφθεί ότι το ΝΑΤΟ είναι ένας οργανισμός που προετοιμάζει πρακτικά τον 3^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Αρκετοί Ιταλοί ομιλητές αναφέρθηκαν στην «κατάληψη» πολύ μεγάλων περιοχών της Σικελίας και της Σαρδηνίας από το ΝΑΤΟ και τις έντονες και πολύ αρνητικές περιβαντολλογικές συνέπειες από την ύπαρξη και λειτουργία των εγκαταστάσεων αυτών, ενώ άλλοι ομιλητές υπογράμμισαν την ουσιαστική κατάργηση από την Ατλαντική Συμμαχία της λαϊκής κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας των κρατών-μελών. 

Πολλοί ομιλητές στάθηκαν ιδιαίτερα στο ότι η «αυτοδιάλυση» του «σοβιετικού κομμουνισμού», εναντίον του οποίου υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε η Ατλαντική Συμμαχία, οδήγησε κατά παράδοξο τρόπο στη διεύρυνση της συμμαχίας και στην απόδοση ενός παγκόσμιου πλέον και καθαρά επιθετικού ρόλου.

Οι συμμετέχοντες καταδίκασαν τις ασκήσεις που τώρα διεξάγονται σε μια τεράστια περιοχή της Ευρώπης και συμφώνησαν να συντονίσουν τις δράσεις ενημέρωσης για και εναντίωσης στις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ.