<<Μείζον γεωπολιτικό παζάρι για το Συριακό>>
Επισήμως, στο τελικό ανακοινωθέν τους οι G20 ανάγουν «τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας σε ύψιστη προτεραιότητα», αναγνωρίζοντας «πλήρως τον κεντρικό ρόλο του ΟΗΕ και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο» και σε συνδυασμό με μια «συντονισμένη και πλήρη απάντηση στην προσφυγική κρίση και τις συνέπειές της μακροπρόθεσμα (...) ανάλογα με τα μέσα» κάθε χώρας, συμφωνώντας σε αυστηρότερους συνοριακούς ελέγχους, βελτιστοποίηση στην ανταλλαγή πληροφοριών και καταπολέμηση της χρηματοδότησης των τρομοκρατικών δικτύων.
«Δούναι και λαβείν»
Ομως το βασικό πλέον ερώτημα για τον -μέχρι στιγμής τουλάχιστον απρόθυμο στην αποστολή χερσαίων δυνάμεων- Αμερικανό πρόεδρο «είναι εάν καθίσταται δυνατός ένας συντονισμός με τη Ρωσία» κατά του «Ι.Κ.», σχολιάζει η «Wall Street Journal».
Προοπτική που είχε λίγο-πολύ εκφράσει ήδη ακροθιγώς από την Αττάλεια ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα, αναγνωρίζοντας «τη σημασία των στρατιωτικών προσπαθειών της Ρωσίας» στη Συρία.
Μια πιο περιεκτική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα πιθανόν να έδωσε χθες από την Αττάλεια ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, σκιαγραφώντας τα «δούναι και λαβείν» μιας συμφωνίας.
Αφού λοιπόν έριξε πρώτα τη... βόμβα ότι η χώρα του παρουσίασε στη σύνοδο στοιχεία «για τη χρηματοδότηση διαφορετικών μονάδων του “Ι.Κ.” από ιδιώτες, με χρήματα που προέρχονται αποδεδειγμένα από 40 χώρες, ανάμεσά τους και μέλη του G20» -εκθέτοντας ουσιαστικά τους πιο προβληματικούς συμμάχους των ΗΠΑ- o Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε έτοιμος για την υποστήριξη της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης στη μάχη κατά του «Ι.Κ.», με την οποία τόνισε ότι η Μόσχα έχει ήδη ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας.
«Θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή βάση για τις μετέπειτα διεργασίες της πολιτικής διευθέτησης» της συριακής κρίσης, υπογράμμισε, στηλιτεύοντας την εμμονή της Δύσης -με ειδική μάλιστα αναφορά στους Γάλλους- υπέρ του πολιτικού παροπλισμού του Σύρου προέδρου και συμμάχου του, Μπασάρ αλ Ασαντ. «Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στη μάχη εναντίον της τρομοκρατίας. Και ακριβώς σε αυτή τη βάση πρέπει να συνάψουμε μια συμφωνία σχετικά με μια πολιτική μεταρρύθμιση» στη Συρία, συμπλήρωσε ο Πούτιν.
«Προφανώς η Μόσχα προσδοκά ότι θα υπάρξει μία συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας η συνεργασία στο θέμα της Συρίας θα οδηγήσει σε χαλάρωση των δυτικών κυρώσεων για το θέμα της Ουκρανίας», παρατηρεί η «WSJ».
«Μέχρι τώρα» πάντως, προσθέτει, «οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι [κυρίως οι Ανατολικοευρωπαίοι] αντιστέκονται σε μια τέτοια συσχέτιση», όπως και οι Αμερικανοί...
«Οταν το ρίσκο είναι τόσο υψηλό και οι ανάγκες τόσο αυξημένες, μπορεί το ΝΑΤΟ και οι χώρες της Ε.Ε. να συνεχίσουν ως έχουν;», έθεσε χθες το έτερο καυτό, πλην διαμετρικά αντίθετο, ερώτημα των ημερών ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, μιλώντας στην ετήσια σύνοδο της Υπηρεσίας Ευρωπαϊκής Αμυνας-EDA, στις Βρυξέλλες, κι ενώ παραμένει ακόμη ανοιχτό το ενδεχόμενο η Γαλλία (ή κάποιο άλλο κράτος-μέλος της Συμμαχίας) να ζητήσει κάποια στιγμή την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του Καταστατικού της Συμμαχίας περί «συλλογικής άμυνας», με αφορμή το μακελειό στο Παρίσι.
Αντίστοιχου προβληματισμού αναμένεται να είναι και η σημερινή σύνοδος των υπ. Αμύνης της Ε.Ε., εν προκειμένω βάσει της ρήτρας συλλογικής άμυνας που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη και καλεί τα κράτη-μέλη να συνδράμουν όποιο από αυτά δέχεται επίθεση.
«Θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας και θα συνεργαστούμε στενότερα (...) για να αντιμετωπίσουμε την κλιμάκωση του εξτρεμισμού» διακήρυξε χθες ο Στόλτενμπεργκ.
Η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ -συμπλήρωσε, έχοντας στο πλευρό του την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι- δεν μπορούν πλέον να χαράσσουν παράλληλες πολιτικές προς τον ίδιο στόχο. Θα πρέπει να συνεργαστούμε, κατέληξε, «χέρι με χέρι».
Την Παρασκευή
Λίγο νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί στη βελγική πρωτεύουσα η προγραμματισμένη σύνοδος των ΥΠΕΞ των «28», οι οποίοι -όπως ανακοίνωσε η Μογκερίνι- συμφώνησαν σε τρία σημεία όσον αφορά την κρίση στη Συρία:
(α) δρομολόγηση της πολιτικής μετάβασης στη Δαμασκό,
(β) κήρυξη κατάπαυσης του πυρός στη χώρα και
(γ) ενίσχυση της ανθρωπιστικής βοήθειας, ούτως ώστε να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους πολίτες της Συρίας.
Οσον αφορά το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα (που θα συζητηθεί εκτενέστερα την Παρασκευή στην έκτακτη σύνοδο των υπ. Εσωτερικών των «28»), οι ΥΠΕΞ υπογράμμισαν τη σημασία της συνεργασίας με την Τουρκία, τον Λίβανο και την Ιορδανία.
Ενόψει μάλιστα της προαναγγελθείσης συνόδου κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας, περί τα τέλη Νοεμβρίου, η Μογκερίνι υπογράμμισε ότι η συνεργασία με την Αγκυρα έχει ευρύτερη πολιτική διάσταση και δεν αφορά μόνο τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη.
Δήλωση που ήλθε μάλλον να «κουμπώσει» με τις χθεσινές -σε συντονισμό με το Βερολίνο- δηλώσεις Ολάντ για ταχεία εφαρμογή «συντονισμένων και συστηματικών ελέγχων» στα εξωτερικά της σύνορα, «διαφορετικά θα επιστρέψει στα εθνικά σύνορα. Κι αυτό -κατέληξε σε δραματικούς τόνους- θα σηματοδοτήσει τη διάλυση της ενωμένης Ευρώπης».
Συντάκτης:
Ενόσω ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ κήρυττε πρακτικά χθες από το Παρίσι τη νέα φάση των στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά του «Ισλαμικού κράτους» στη Συρία -συνοδεία εκκλήσεων για τη συγκρότηση ενός ενιαίου και ισχυρού συνασπισμού σε συντονισμό με τις ΗΠΑ, αλλά και τη Ρωσία, μάλιστα προαναγγέλλοντας τριμερή συνάντηση κορυφής οσονούπω- οι ηγέτες των G20 ολοκλήρωναν μέσα σε κλίμα... δημιουργικής ασάφειας στην Αττάλεια της Τουρκίας τη διήμερη σύνοδο κορυφής, που -όπως όλα δείχνουν- εξελίχθηκε με άξονα το συριακό/προσφυγικό ζήτημα σε μείζον γεωπολιτικό παζάρι.Επισήμως, στο τελικό ανακοινωθέν τους οι G20 ανάγουν «τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας σε ύψιστη προτεραιότητα», αναγνωρίζοντας «πλήρως τον κεντρικό ρόλο του ΟΗΕ και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο» και σε συνδυασμό με μια «συντονισμένη και πλήρη απάντηση στην προσφυγική κρίση και τις συνέπειές της μακροπρόθεσμα (...) ανάλογα με τα μέσα» κάθε χώρας, συμφωνώντας σε αυστηρότερους συνοριακούς ελέγχους, βελτιστοποίηση στην ανταλλαγή πληροφοριών και καταπολέμηση της χρηματοδότησης των τρομοκρατικών δικτύων.
«Δούναι και λαβείν»
Ομως το βασικό πλέον ερώτημα για τον -μέχρι στιγμής τουλάχιστον απρόθυμο στην αποστολή χερσαίων δυνάμεων- Αμερικανό πρόεδρο «είναι εάν καθίσταται δυνατός ένας συντονισμός με τη Ρωσία» κατά του «Ι.Κ.», σχολιάζει η «Wall Street Journal».Προοπτική που είχε λίγο-πολύ εκφράσει ήδη ακροθιγώς από την Αττάλεια ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα, αναγνωρίζοντας «τη σημασία των στρατιωτικών προσπαθειών της Ρωσίας» στη Συρία.
Μια πιο περιεκτική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα πιθανόν να έδωσε χθες από την Αττάλεια ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, σκιαγραφώντας τα «δούναι και λαβείν» μιας συμφωνίας.
Αφού λοιπόν έριξε πρώτα τη... βόμβα ότι η χώρα του παρουσίασε στη σύνοδο στοιχεία «για τη χρηματοδότηση διαφορετικών μονάδων του “Ι.Κ.” από ιδιώτες, με χρήματα που προέρχονται αποδεδειγμένα από 40 χώρες, ανάμεσά τους και μέλη του G20» -εκθέτοντας ουσιαστικά τους πιο προβληματικούς συμμάχους των ΗΠΑ- o Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε έτοιμος για την υποστήριξη της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης στη μάχη κατά του «Ι.Κ.», με την οποία τόνισε ότι η Μόσχα έχει ήδη ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας.
«Θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή βάση για τις μετέπειτα διεργασίες της πολιτικής διευθέτησης» της συριακής κρίσης, υπογράμμισε, στηλιτεύοντας την εμμονή της Δύσης -με ειδική μάλιστα αναφορά στους Γάλλους- υπέρ του πολιτικού παροπλισμού του Σύρου προέδρου και συμμάχου του, Μπασάρ αλ Ασαντ. «Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στη μάχη εναντίον της τρομοκρατίας. Και ακριβώς σε αυτή τη βάση πρέπει να συνάψουμε μια συμφωνία σχετικά με μια πολιτική μεταρρύθμιση» στη Συρία, συμπλήρωσε ο Πούτιν.
«Προφανώς η Μόσχα προσδοκά ότι θα υπάρξει μία συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας η συνεργασία στο θέμα της Συρίας θα οδηγήσει σε χαλάρωση των δυτικών κυρώσεων για το θέμα της Ουκρανίας», παρατηρεί η «WSJ».
«Μέχρι τώρα» πάντως, προσθέτει, «οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι [κυρίως οι Ανατολικοευρωπαίοι] αντιστέκονται σε μια τέτοια συσχέτιση», όπως και οι Αμερικανοί...
«Οταν το ρίσκο είναι τόσο υψηλό και οι ανάγκες τόσο αυξημένες, μπορεί το ΝΑΤΟ και οι χώρες της Ε.Ε. να συνεχίσουν ως έχουν;», έθεσε χθες το έτερο καυτό, πλην διαμετρικά αντίθετο, ερώτημα των ημερών ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, μιλώντας στην ετήσια σύνοδο της Υπηρεσίας Ευρωπαϊκής Αμυνας-EDA, στις Βρυξέλλες, κι ενώ παραμένει ακόμη ανοιχτό το ενδεχόμενο η Γαλλία (ή κάποιο άλλο κράτος-μέλος της Συμμαχίας) να ζητήσει κάποια στιγμή την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του Καταστατικού της Συμμαχίας περί «συλλογικής άμυνας», με αφορμή το μακελειό στο Παρίσι.
Αντίστοιχου προβληματισμού αναμένεται να είναι και η σημερινή σύνοδος των υπ. Αμύνης της Ε.Ε., εν προκειμένω βάσει της ρήτρας συλλογικής άμυνας που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη και καλεί τα κράτη-μέλη να συνδράμουν όποιο από αυτά δέχεται επίθεση.
«Θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας και θα συνεργαστούμε στενότερα (...) για να αντιμετωπίσουμε την κλιμάκωση του εξτρεμισμού» διακήρυξε χθες ο Στόλτενμπεργκ.
Η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ -συμπλήρωσε, έχοντας στο πλευρό του την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι- δεν μπορούν πλέον να χαράσσουν παράλληλες πολιτικές προς τον ίδιο στόχο. Θα πρέπει να συνεργαστούμε, κατέληξε, «χέρι με χέρι».
Την Παρασκευή
Λίγο νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί στη βελγική πρωτεύουσα η προγραμματισμένη σύνοδος των ΥΠΕΞ των «28», οι οποίοι -όπως ανακοίνωσε η Μογκερίνι- συμφώνησαν σε τρία σημεία όσον αφορά την κρίση στη Συρία:(α) δρομολόγηση της πολιτικής μετάβασης στη Δαμασκό,
(β) κήρυξη κατάπαυσης του πυρός στη χώρα και
(γ) ενίσχυση της ανθρωπιστικής βοήθειας, ούτως ώστε να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους πολίτες της Συρίας.
Οσον αφορά το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα (που θα συζητηθεί εκτενέστερα την Παρασκευή στην έκτακτη σύνοδο των υπ. Εσωτερικών των «28»), οι ΥΠΕΞ υπογράμμισαν τη σημασία της συνεργασίας με την Τουρκία, τον Λίβανο και την Ιορδανία.
Ενόψει μάλιστα της προαναγγελθείσης συνόδου κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας, περί τα τέλη Νοεμβρίου, η Μογκερίνι υπογράμμισε ότι η συνεργασία με την Αγκυρα έχει ευρύτερη πολιτική διάσταση και δεν αφορά μόνο τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη.
Δήλωση που ήλθε μάλλον να «κουμπώσει» με τις χθεσινές -σε συντονισμό με το Βερολίνο- δηλώσεις Ολάντ για ταχεία εφαρμογή «συντονισμένων και συστηματικών ελέγχων» στα εξωτερικά της σύνορα, «διαφορετικά θα επιστρέψει στα εθνικά σύνορα. Κι αυτό -κατέληξε σε δραματικούς τόνους- θα σηματοδοτήσει τη διάλυση της ενωμένης Ευρώπης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου