<<Rogoff (Harvard): Γιατί ήταν καταδικασμένο να αποτύχει το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης>>

 

"Τα καλύτερα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων είναι αυτά στα οποία η κυβέρνηση προτείνει τις αλλαγές πολιτικής και το ΔΝΤ βοηθά στη διαμόρφωσή τους κατά παραγγελία" 

Στην επιβολή μέτρων που δεν στηρίζει η ελληνική κυβέρνηση ώστε να μπορέσει να τα εφαρμόσει για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις αποδίδει την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος διάσωσης ο καθηγητής Οικονομικών του Harvard Kenneth Rogoff.
Σε άρθρο του στο Project Syndicate με τίτλο «Γιατί απέτυχε το ελληνικό πρόγραμμα», επιχειρεί να καταδείξει ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως μια επιτυχημένη προσαρμογή σε μεταρρυθμίσεις απαιτεί να αποτελούν πρόταση της χώρας.
Όπως υποστηρίζει ακόμα και αν οι διαπραγματεύσεις ξεπεράσουν τα πιο πρόσφατα ακανθώδη σημεία, θα είναι δύσκολο να δείξει κανείς εμπιστοσύνη στην υλοποίησή τους αν ο ελληνικός λαός δεν έχει πειστεί.
Αυτό έχει δείξει μέχρι τώρα η εμπειρία, σημειώνει.
Και χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, συνεχίζει, υπάρχουν λίγες πιθανότητες η ελληνική οικονομία να δει βιώσιμη σταθερότητα και ανάπτυξη – όχι μόνο επειδή οι δανειστές είναι απρόθυμοι να συνεχίσουν την παράταση χρηματοδότησης μιας μη μεταρρυθμισμένης Ελλάδας με περισσότερα χρήματα από εκείνα που καλείται να πληρώσει.
Ο Rogoff σχολιάζει ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει στους πιστωτές της σημαντική επιρροή αλλά προφανώς όχι αρκετή για να αλλάξει το βασικό τρόπο σκέψης.
Η Ελλάδα παραμένει πολύ μια κυρίαρχη χώρα, όχι μια χώρα υπό κυριαρχία, τονίζει ο καθηγητής του Harvard.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα καλύτερα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων είναι αυτά στα οποία η κυβέρνηση της οφειλέτριας χώρας προτείνει τις αλλαγές πολιτικής και το ΔΝΤ βοηθά στη διαμόρφωση ενός προγράμματος κατά παραγγελία και παρέχει την πολιτική κάλυψη για την εφαρμογή τους.
Το να τα επιβάλλεις από τα έξω στο εσωτερικό μιας χώρας απλά δεν αποτελεί επιλογή με αποτέλεσμα, τονίζει ο Rogoff.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις η ελληνική κυβέρνηση και οι ψηφοφόροι της πρέπει να τις πιστέψουν.
Αυτό, εξάλλου, σχολιάζει δεν αποτελεί καινούργιο μάθημα και αναφέρεται στην ταραχώδη σχέση του ΔΝΤ με την Ουκρανία.
Εάν μια κυβέρνηση είναι ανίκανη ή αδιάφορη στο να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, προσθέτει, η καλύτερη επιλογή είναι να δώσεις τα χρήματα όταν οι μεταρρυθμίσεις υλοποιηθούν, όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα.
Δυστυχώς, συνεχίζει, αυτή η προσέγγιση δεν αποδείχθηκε κατάλληλη για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις εδώ.
Οι όροι των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων συχνά ρίχνουν το βάρος της πλάστιγγας υπέρ εγχώριων φατριών και αν δεν υπάρχει θέληση στο εσωτερικό της χώρας ώστε να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις σύντομα θα εγκαταλειφθούν.
Ο Rogoff καταλήγει ότι το μάθημα από την Ελλάδα και άλλα αποτυχημένα προγράμματα διάσωσης είναι αφυπνιστικό.
Εάν ένα πρόγραμμα για το χρέος απαιτεί μια βαθιά αλλαγή στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο της χώρας η καλύτερη επιλογή ίσως είναι η διαγραφή των ιδιωτικών απωλειών παρά να ρίχνουμε χρήμα στο Δημόσιο για να τις καλύψουμε.
Σε περιπτώσεις όπως η Ελλάδα οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ίσως ήταν καλύτερα να έχουν σχεδιαστεί εντός της χώρας ειδικά όσον αφορά στη βελτίωση του δημοσιονομικού κανονισμού.