<<Tο ευρωπαϊκό σύστημα διαχείρισης κρίσεων είναι ερασιτεχνικό>>

Οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα καθορίσουν την τύχη της Ελλάδος και της ΕΕ… αναφέρει το Columbia University

Η καταστροφή της Ελλάδος έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον του πλανήτη για δύο λόγους αναφέρει σε ανάλυση του Columbia University
Πρώτον, γιατί προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι μια οικονομία έχει καταρρεύσει μπροστά στα μάτια μας.
Οι ουρές στα ATMs των τραπεζών προσομοιάζουν με την μεγάλη ύφεση στις ΗΠΑ το 1929.  
Δεύτερον, προκαλεί αποτροπιασμό το γεγονός ότι έχουν αποτύχει να αποτρέψουν το ναυάγιο της Ελλάδος εδώ και πολλά χρόνια.
Τόσοι ηγέτες, τόσοι θεσμοί, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ δεν έχουν καταφέρει να βρουν μια λύση.
Αν αυτή κατάσταση συνεχιστεί, θα θεωρείται ζητούμενο και η συνοχή της ΕΕ προσεχώς.
Το νέο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδος είναι απόλυτα επιβεβλημένο αλλά πρέπει να έχει δύο άμεσους στόχους.

Πρώτον, οι τράπεζες στην Ελλάδα θα πρέπει να ανοίξουν άμεσα, χωρίς καθυστέρηση.
Η απόφαση της ΕΚΤ να αρνηθεί να παρέχει ELA προς το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος, ήταν καταστροφική εξέλιξη.
 Η απόφαση αυτή, έδειξε ότι είναι άκρως πολιτικοποιημένη η εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ.
Η στάση της ΕΚΤ θα πρέπει να αξιολογηθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος.
Με το κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών, η ΕΚΤ ουσιαστικά  κλείνει το σύνολο της οικονομίας καθώς καμία οικονομία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ένα σύστημα πληρωμών.
Η ΕΚΤ πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της αμέσως, γιατί οι  τράπεζες που έχουν κλείσει δεν θα μπορέσουν να διασωθούν.

Δεύτερον, θα πρέπει μέρος της συμφωνίας να είναι η ελάφρυνση του χρέους.
Η άρνηση της υπόλοιπης Ευρώπης, και κυρίως της Γερμανία, να αναγνωρίσει ότι το χρέος αποτελεί μείζον θέμα για την Ελλάδα αποτελεί το μεγάλο ψέμα αυτής της κρίσης.
Ο καθένας ξέρει ποια είναι η αλήθεια - η Ελλάδα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις τρέχουσες δανειακές υποχρεώσεις της στο ακέραιο - αλλά κανείς θέλει να συμμετάσχει σε τέτοιου είδους  διαπραγματεύσεις.
Οι έλληνες αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα προσπαθήσει να συζητήσουν την ανάγκη για αναδιάρθρωση του χρέους προτείνοντας μειώσεις στα επιτόκια,  παράταση προθεσμίας εξόφλησης και ίσως μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους.
Ωστόσο, το ελληνικό αίτημα απορρίφθηκε από τους δανειστές.

Όμως όταν οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν πριν από δύο εβδομάδες, το ζήτημα του ελληνικού χρέους επανήλθε.
Το ΔΝΤ ήταν ο πρώτος εκ των δανειστών που έσπασε την σιωπή, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, στη συνέχεια, άφησαν να εννοηθεί ότι ο Πρόεδρος Obama και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου είχαν προσπαθήσει να πείσουν τη Γερμανίδα Καγκελάριο A. Merkel και τον υπουργό Οικονομικών W. Schaeuble να συνδράμουν στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Στη συνέχεια, ακόμα και ο Schaeuble που είχε ταχθεί κατά οποιαδήποτε αναδιάρθρωσης,  παραδέχθηκε ότι η Ελλάδα χρειάζεται μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αλλά δεν μπορούν να παρθούν για παραβιάζουν τις διατάξεις της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά το Schaeuble και η Merkel αναγνώρισε ότι θα μπορούσαν να βρεθούν κάποιες λύσεις για το χρέος.
Το γεγονός ότι το ελληνικό υπερβολικό χρέος αναγνωρίστηκε μόνο μετά από την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το ευρωπαϊκό σύστημα διαχείρισης κρίσεων είναι ανεπαρκές, ακραία πολιτικοποιημένο και ερασιτεχνικό.
Όμως όλα αυτά δεν δικαιολογούν τα τραγικά λάθη της Ελλάδος, τις  πελατειακές σχέσεις, τη διαφθορά και την κακοδιαχείριση.
Ωστόσο, η αποτυχία των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων είναι πιο ανησυχητική.
Εάν η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να σώσουν την Ελλάδα, δεν θα είναι σε θέση να σώσει τον εαυτό της.

Η ΕΕ σήμερα λειτουργεί με ένα μοντέλο που μοιάζει σαν τις ΗΠΑ βάσει των άρθρων της Συνομοσπονδίας.
Η κυβερνητική δομή των ΗΠΑ, είναι αναποτελεσματική και παραμένει ως έχει από την εποχή της ανεξαρτησίας από τη Βρετανία το 1781 έως την υιοθέτηση του Συντάγματος το 1787.

Η ΕΕ σήμερα στερείται εξουσιών και αποτελεσματικής εκτελεστικής εξουσίας ώστε να αντιμετωπίσει την τρέχουσα οικονομική κρίση.
Αντί μια ισχυρή εκτελεστική εξουσία, έχει στραφεί στο ευρωπαϊκό Κοινοβουλίου, τους  επιτρόπους που καθορίζουν τις εθνικές πολιτικές  παραμερίζοντας ενίοτε (συχνά ασύστολα) την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αυτό συμβαίνει γιατί  οι πολιτικοί προτάσσουν την εθνική πολιτική, και όχι το ευρύτερο συμφέρον της Ευρώπης.

Το Eurogroup περιλαμβάνει 19 υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, ενσαρκώνει αυτή την καταστροφική δυναμική, η οποία συνέρχεται κάθε λίγες εβδομάδες (ή ακόμα και πιο συχνά) για τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρώπη βάσει των εθνικών πολιτικών προκαταλήψεων και όχι με μια ορθολογική προσέγγιση για την επίλυση προβλημάτων.
Η Γερμανία έχει την τάση να κυριαρχεί  αλλά οι ασυμφωνίες που καταγράφονται πολλές φορές οδηγούν τα αποτελέσματα των Eurogroup σε φιάσκο.
Η περίπτωση της Κύπρου είναι χαρακτηριστική η μερική κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων, υπονόμευσε την εμπιστοσύνη στην Ευρώπη για τις τράπεζες.
Μέσα σε όλη αυτή τη δυσλειτουργία, ένας διεθνής θεσμός έχει παραμείνει ακόμη αλώβητος….το ΔΝΤ.
Οι αναλύσεις του ΔΝΤ είναι μακράν οι πιο επαγγελματικές  και οι λιγότερο πολιτικοποιημένες.
Η παράταιρη δομή λήψης αποφάσεων της Ευρώπης επέτρεψε στην Γερμανία να υπερισχύσει.
Η Γερμανία θα μπορούσε να θυσιάσει την Ελλάδα στο βωμό ενός αφηρημένου και ανεφάρμοστου προγράμματος.
Είμαστε τώρα πραγματικά στο φινάλε.
Οι τράπεζες στην Ελλάδα έχουν κλείσει, το χρέος έχει αναγνωριστεί ως μη βιώσιμο και όμως το μέλλον τόσο των τραπεζών όσο και του χρέους παραμένει αβέβαιο.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα καθορίσουν την τύχη της Ελλάδος και της ΕΕ…