<<Οι χώρες της ευρωζώνης «καίγονται» και η Κύπρος τον χαβά της>>

Από τις 20 Φεβρουάριου 2015, που ήταν το κρίσιμο Eurogroup για την παράταση του Ελληνικού προγράμματος, ήταν ξεκάθαρο το πλάνο για τους μήνες που ακολούθησαν.

Από τότε φαίνεται, ότι η 20η Ιουνίου είναι η καταληκτική μέρα στο δράμα της Ελλάδας με την έξοδο από την ευρωζώνη. Οι τέσσερις μήνες πάρε δώσε, δήθεν μεταρρυθμιστικών προτάσεων και αλλαγών στις οικονομικές πολιτικές της χώρας, κανένα αποτέλεσμα δεν θα έφερναν μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, και αυτό έγινε.

Οι κινδυνολογίες για το κακό που έπεται, με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, τόσο για την ευρωζώνη όσο και για την ίδια την χώρα δεν έχουν τελειωμό.  Είναι όμως αλήθεια ή κρύβονται από πίσω ενδεχόμενα κερδοσκοπίας? Ποιός κινδυνεύει στην πραγματικότητα , η Ελλάδα ή άλλες χώρες της ευρωζώνης? Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να υπάρξει χωρίς την ευρωζώνη?

Ας τα βάλουμε σε μια σειρά..

Η έξοδος της Ελλάδας απο το ευρώ, που δεν σημαίνει έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ενδυναμώσει την ευρωζώνη. Φανταστείτε ένα αδυναμος κρίκος να αφαιρεθεί από μια αλυσίδα:  η αλυσίδα θα γίνει πιο δυνατή.  Αυτή η ενδυνάμωση θα συντελέσει στην ανατίμηση του ευρώ έναντι των ξένων νομισμάτων και κατ’επέκταση του δολαρίου.

Όμως, οι εξαγωγικές χώρες της ευρωζώνης στηρίζονταν και στηρίζονται σε ένα φτηνό υποτιμημένο ευρώ, ώστε να εισρέουν έσοδα στις οικονομίες τους από τις εξαγωγές τους  και να κερδίζουν ποσότητα εξαγωγών έναντι της Αμερικής.

 Η Γερμανία, παραδείγματος χάρην, στηρίζεται αποκλειστικά στις εξαγωγές της, εφόσον της επιφέρουν ουσιώδη έσοδα αυξημένα κατά  44% πλεόν. Επίσης, της δημιουργούν απόθεμα, για να στηρίξει το τερατώδες τραπεζικό της οικοδόμημα που πλεόν τείνει να καταρρεύσει.

Αρα, η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη κερδισμένη από την κρίση στην ευρωζώνη και συνεχίζει να στηρίζει το εθνικό της συμφέρον και όχι το συμφέρον της ενωμένης Ευρώπης. Με την έξοδο της Ελλάδας, η Γερμανία και η Γαλλία θα αντιμετωπίσουν σοβαρές δυσκολίες και εκεί φαίνεται το γκρίζο μέλλον της ευρωζώνης. Όμως, ένα οικοδόμημα το οποίο έχει λάθος βάσεις, σε επίπεδο διαχείρησης, διαφάνειας και λειτουργίας, θα πρέπει  να δημιουργηθεί απο την αρχή και να αλλάξει βάσεις, κάτι που δεν είναι του παρόντος να συζητηθεί.

 Δεν μπορεί η Ελλάδα, κάτω από αντίξοες συνθήκες να στηρίξει την οικονομία της εντός του ευρώ, με ανθρωπιστική κρίση, μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, βασικό μισθό 300ευρώ τον μήνα,  κομματιασμένες συντάξεις, άνεργους και άστεγους. Οι περαιτέρω αποκοπές και φορολογίες  δεν θα λύσουν το πρόβλημα, απλά θα το διαιωνίζουν και θα το αυξάνουν.

Με την χρήση του δικού της νομίσματος, θα μπορεί να παράξει, θα γίνει ανταγωνιστική απέναντι στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, θα διοχετευθεί ρευστότητα στην αγορά που τόσο πολύ χρειάζεται, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και θα μειωθεί η ανεργία. Ο πληθωρισμός που θα υπάρξει ,λόγω της έκδοσης  χρήματος και της υποτίμησης του νομίσματος, είναι αναγκαίος κάτω από τις συνθήκες αποπληθωρισμού και ύφεσης. Οι συνθήκες της αγοράς, θα ομαλοποιήσουν εντός σύντομου χρονικού διαστήματος ,όλα όσα αρχικά φαίνονται, για πολλούς, επικίνδυνα.

Σε αυτά τα νέα δεδομένα, οι οικονομίες των χωρών της ευρωζώνης είχαν περιθώριο 4 μηνών για να προετοιμαστούν, να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές και πολλες έχουν ήδη καταρτισμένη στρατηγική. Άραγε η Κύπρος έχει προετοιμαστεί κατάλληλα ή θα βρεθούμε εξ απροόπτου όπως στην περίπτωση του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων?

Η κυβέρνηση, τηρεί σιγή ιχθύος, δηλώνοντας οτι έγιναν ασκήσεις επι χάρτου για την αντιμετώπιση της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, χωρίς να έχει παρουσιάσει στρατηγικό πλάνο για την διαχείρηση των συνεπειών που θα ακολουθήσουν. Επίσης, δεν γνωρίζουμε την έκθεση που έχουμε αυτή την στιγμή στα ελληνικά ομόλογα.  Δυστυχώς, οι συνέπειες για την Κύπρο φαντάζουν τραγικές.

Θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μια Ελλάδα που θα μας ανταγωνίζεται στην κύρια μας βιομηχανία, τον τουρισμο, αλλά και στο εμπόριο. Πλεόν θα εισάγουμε τρόφιμα και ελληνικά προϊόντα, τα οποία θα στοιχίζουν λιγότερο από το να τα παράξουμε. Οι χώρες στις οποίες εξάγουμε κυπριακά προϊόντα, θα τα εισάγουν απο την Ελλάδα με τα νέα δεδομένα. Κατά συνέπεια το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας θα είναι φθηνότερο από το Κυπριακό και η Κυπριακή Οικονομία θα έχει να τηρήσει όρους μνημονίου για παραγωγή 4% πρωτογενούς πλεονάσματος.

Μετά δυσκολίας θα μπορέσουμε κάτω απο τις νέες συνθήκες να πετύχουμε 4%, εκτός και αν αρχίσουμε στοχευμένα να δημιουργούμε ένα ανταγωνιστικό τουριστικό προϊόν, τόσο στις τιμές όσο και στην ποιότητα την οποία θα προσφέρουμε. Θα πρέπει να στοχεύσουμε στην παραγωγή και στις πολιτικές τις οποίες δίνουν κίνητρα στον πρωτογενή τομέα να παράξει και να γίνουμε ανταγωνιστικοί στα ίδια προϊόντα που θα παράγει η Ελλάδα.

Εν κατακλείδι, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έχει και η Κύπρος να αντιμετωπίσει τα ίδια δεδομένα με την κατάληξη της Ελλάδας. Αν δεν κινηθούμε άμεσα για να αντιμετωπίσουμε τους εξωτερικούς κινδύνους, θα αναγκαστούμε σύντομα να επιστρέψουμε στο δικό μας νόμισμα.

Άννα Θεολόγου

Οικονομολόγος