<<To ΔΝΤ με την πολιτική του κατέστρεψε την ελληνική οικονομία>>
Οι πιστωτές να αναγνωρίσουν ότι το ελληνικό χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί αναφέρει ο Galbraith
Με τίτλο δύσκολες οι επιλογές του ΔΝΤ για την Ελλάδα ο James K. Galbraith του Lyndon B. Johnson School of Public Affairs, University of Texas προσπαθεί να εξηγήσει τι μέλλει γενέσθαι με την Ελλάδα και επικρίνει το ΔΝΤ για την καταστροφή που προκάλεσε στην Ελλάδα.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Olivier Blanchard, έθεσε πρόσφατα ένα απλό και σημαντικό ερώτημα:
«Τι είδους συμβιβασμούς πρέπει να πραγματοποιήσει η Ελλάδα, και οι επίσημοι δανειστές;».Όμως θα υπέβαλλα δύο ερωτήματα αναφέρει ο Galbraith.
Πόση προσαρμογή έχει ήδη κάνει έως τώρα η Ελλάδα;
Πως τα αξιολογούν οι δανειστές;
Τον Μάιο του 2010, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε σε μια δημοσιονομική προσαρμογή που ισοδυναμεί με το 16% του ΑΕΠ από το 2010 έως το 2013.
Ως εκ τούτου, η Ελλάδα σταδιακά από έλλειμμα πρωτογενούς προϋπολογισμού περίπου 10% του ΑΕΠ (που δεν περιλαμβάνονται οι πληρωμές τόκων για το χρέος) σε πρωτογενές πλεόνασμα το 2014 μακράν το μεγαλύτερο σε σύγκριση με την αφετηρία.
Το ΔΝΤ προέβλεπε (βάσει του πληθωρισμού) ότι το ΑΕΠ στην Ελλάδα θα συρρικνωθεί κατά περίπου 5% κατά την περίοδο 2010-2011, θα σταθεροποιηθεί το 2012 και θα αυξηθεί στη συνέχεια. Στην πραγματικότητα, το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά -25%, και δεν ανέκαμψε έως τώρα.
Και επειδή, το ονομαστικό ΑΕΠ μειώθηκε το 2014 και εξακολουθεί να μειώνεται, ο λόγος χρέους / ΑΕΠ, ο οποίος έπρεπε να είχε σταθεροποιηθεί πριν από τρία χρόνια, συνεχίζει να αυξάνεται.
Ο Blanchard ανέφερε το 2012 ότι η Ελλάδα συμφώνησε «να δημιουργεί ισχυρό πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να μειώσει τα χρέη της ενώ θα εφαρμόσει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν σε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης»
Αυτές οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν σημαντικά χαμηλότερες δημόσιες δαπάνες, ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, και βαθιές περικοπές στις συντάξεις.
Η Ελλάδα υιοθέτησε αυτή την συνταγή, αλλά το πρόβλημα δεν λύθηκε.
Το ΔΝΤ και άλλοι πιστωτές της Ελλάδος έχουν εκτιμήσει ότι η τεράστια δημοσιονομική συρρίκνωση έχει μόνο προσωρινή επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα, την απασχόληση, καθώς και στους φόρους, ενώ μειώνοντας τους μισθούς, τις συντάξεις και τις θέσεις απασχόλησης μπορεί να αποτελέσει την μαγική συνταγή για την ανάπτυξη.
Το σενάριο αυτό διαψεύστηκε πλήρως.
Πράγματι, μετά το 2010 η προσαρμογή στην Ελλάδα οδήγησε σε οικονομική καταστροφή και το χειρότερο αυτό προήλθε λόγω των πολλών λαθών του ΔΝΤ.
Ο Blanchard πρέπει να ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει φιάσκο.
Μόλις σπάσει η σύνδεση των «μεταρρυθμίσεων» και της ανάπτυξης - όπως στην Ελλάδα – τα βασικά επιχειρήματα του ΔΝΤ έχουν καταρρεύσει.
Η αρχική απαίτηση των πιστωτών για 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενή πλεονάσματα οδηγούν στην πραγματικότητα σε ακόμη πιο βαθιά ύφεση.
Το ΔΝΤ επιμένει.
Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι οι συντάξεις και μισθοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 75% των πρωτογενών δαπανών ενώ ήδη έχουν υπάρξει περιστολές 25%
Οι συνταξιοδοτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 16% του ΑΕΠ και οι δαπάνες του προϋπολογισμού για την στήριξη του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι κοντά στο 10% του ΑΕΠ.
Πιστεύουμε ότι η μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 1% του ΑΕΠ (από 16% στο 15%) είναι απαραίτητη, και ότι μπορεί να γίνει με παράλληλη προστασία των χαμηλοσυνταξιούχων έχει αναφέρει το ΔΝΤ.
Όμως οι συντάξεις και οι μισθοί έχουν ήδη περιοριστεί δραστικά.
Και να θυμάστε:
Η επίδραση αυτής της προσέγγισης στο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας είναι μεγάλη. Έτσι, σε αντίθεση με τις συντριπτικές αποδείξεις ότι το ΔΝΤ απέτυχε, το ΔΝΤ θέλει τώρα και άλλες περικοπές σε συντάξεις, που έχουν ήδη μειωθεί 40% σε πολλές περιπτώσεις.
Οι νέες περικοπές που ζητάει το ΔΝΤ θα χτυπήσει τους φτωχούς πολύ σκληρά.Οι πληρωμές για συντάξεις αντιπροσωπεύουν πλέον το 16% του ελληνικού ΑΕΠ, ακριβώς επειδή οικονομία στην Ελλάδα είναι 25% μικρότερη από ό, τι το 2009.
Χωρίς πέντε χρόνια από την καταστροφική λιτότητα, το ελληνικό ΑΕΠ θα μπορούσε να είναι 33% υψηλότερο από ό, τι είναι τώρα, και οι συντάξεις θα αντιστοιχούσαν στο 12% αντί 16% του ΑΕΠ.
Τα μαθηματικά είναι απλά.
Ο Blanchard καλεί την κυβέρνηση στην Ελλάδα να καταθέσει "πραγματικά αξιόπιστα μέτρα."
Δεν θα έπρεπε και το ΔΝΤ να πράξει το ίδιο;
Για να μειωθούν οι δαπάνες σε συντάξεις κατά 1% του ΑΕΠ, απαιτείται ανάπτυξη 4% ετησίως για δύο χρόνια.
Ένα μεγάλο θέμα είναι το ελληνικό χρέος
Όπως όλοι γνωρίζουν στο ΔΝΤ, η απειλή του χρέους είναι μια τεράστια μη χρηματοδοτούμενη υποχρέωση της Ελλάδος, όσο η Ελλάδα δεν έχει ανάπτυξη.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε κρίση χρέους, αργά ή γρήγορα, καταλήγει σε αναδιάρθρωση ή χρεοκοπία.
Ο Blanchard του ΔΝΤ είναι γνώστης στα θέματα δημόσιου χρέους. Ξέρει πράγματι ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Στο σημείο αυτό, η Ελλάδα και το ΔΝΤ συμφωνούν.
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει μια αξιόπιστη πρόταση του χρέους.
Κατ 'αρχάς, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) αν δανείσει 27 δισεκ ευρώ
Δεύτερον, να χρησιμοποιήσει τα κέρδη για να εξοφλήσει το ΔΝΤ. Τρίτον, η Ελλάδα να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η Ελλάδα θα συμφωνούσε με δίκαιους όρους για ένα δάνειο από τον ESM.
Με το μοντέλο που ακολουθείται τώρα η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να στρέφεται στον εσωτερικό δανεισμό.
Ο Blanchard του ΔΝΤ επιμένει ότι τώρα είναι η ώρα για "δύσκολες επιλογές, και δεσμεύσεις που πρέπει να γίνουν και από τις δύο πλευρές."
Οι Έλληνες έχουν ήδη προβεί σε δύσκολες επιλογές.
Τώρα είναι η σειρά του ΔΝΤ, αρχής γενομένης με την απόφαση να παραδεχτεί το γεγονός αυτό οι πολιτικές που επιβλήθηκαν για πέντε ολόκληρα χρόνια προκάλεσαν καταστροφή.
Οι άλλοι πιστωτές πρέπει να αναγνωρίσουν ότι το ελληνικό χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Olivier Blanchard, έθεσε πρόσφατα ένα απλό και σημαντικό ερώτημα:
«Τι είδους συμβιβασμούς πρέπει να πραγματοποιήσει η Ελλάδα, και οι επίσημοι δανειστές;».Όμως θα υπέβαλλα δύο ερωτήματα αναφέρει ο Galbraith.
Πόση προσαρμογή έχει ήδη κάνει έως τώρα η Ελλάδα;
Πως τα αξιολογούν οι δανειστές;
Τον Μάιο του 2010, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε σε μια δημοσιονομική προσαρμογή που ισοδυναμεί με το 16% του ΑΕΠ από το 2010 έως το 2013.
Ως εκ τούτου, η Ελλάδα σταδιακά από έλλειμμα πρωτογενούς προϋπολογισμού περίπου 10% του ΑΕΠ (που δεν περιλαμβάνονται οι πληρωμές τόκων για το χρέος) σε πρωτογενές πλεόνασμα το 2014 μακράν το μεγαλύτερο σε σύγκριση με την αφετηρία.
Το ΔΝΤ προέβλεπε (βάσει του πληθωρισμού) ότι το ΑΕΠ στην Ελλάδα θα συρρικνωθεί κατά περίπου 5% κατά την περίοδο 2010-2011, θα σταθεροποιηθεί το 2012 και θα αυξηθεί στη συνέχεια. Στην πραγματικότητα, το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά -25%, και δεν ανέκαμψε έως τώρα.
Και επειδή, το ονομαστικό ΑΕΠ μειώθηκε το 2014 και εξακολουθεί να μειώνεται, ο λόγος χρέους / ΑΕΠ, ο οποίος έπρεπε να είχε σταθεροποιηθεί πριν από τρία χρόνια, συνεχίζει να αυξάνεται.
Ο Blanchard ανέφερε το 2012 ότι η Ελλάδα συμφώνησε «να δημιουργεί ισχυρό πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να μειώσει τα χρέη της ενώ θα εφαρμόσει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν σε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης»
Αυτές οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν σημαντικά χαμηλότερες δημόσιες δαπάνες, ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, και βαθιές περικοπές στις συντάξεις.
Η Ελλάδα υιοθέτησε αυτή την συνταγή, αλλά το πρόβλημα δεν λύθηκε.
Το ΔΝΤ και άλλοι πιστωτές της Ελλάδος έχουν εκτιμήσει ότι η τεράστια δημοσιονομική συρρίκνωση έχει μόνο προσωρινή επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα, την απασχόληση, καθώς και στους φόρους, ενώ μειώνοντας τους μισθούς, τις συντάξεις και τις θέσεις απασχόλησης μπορεί να αποτελέσει την μαγική συνταγή για την ανάπτυξη.
Το σενάριο αυτό διαψεύστηκε πλήρως.
Πράγματι, μετά το 2010 η προσαρμογή στην Ελλάδα οδήγησε σε οικονομική καταστροφή και το χειρότερο αυτό προήλθε λόγω των πολλών λαθών του ΔΝΤ.
Ο Blanchard πρέπει να ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει φιάσκο.
Μόλις σπάσει η σύνδεση των «μεταρρυθμίσεων» και της ανάπτυξης - όπως στην Ελλάδα – τα βασικά επιχειρήματα του ΔΝΤ έχουν καταρρεύσει.
Η αρχική απαίτηση των πιστωτών για 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενή πλεονάσματα οδηγούν στην πραγματικότητα σε ακόμη πιο βαθιά ύφεση.
Το ΔΝΤ επιμένει.
Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι οι συντάξεις και μισθοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 75% των πρωτογενών δαπανών ενώ ήδη έχουν υπάρξει περιστολές 25%
Οι συνταξιοδοτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 16% του ΑΕΠ και οι δαπάνες του προϋπολογισμού για την στήριξη του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι κοντά στο 10% του ΑΕΠ.
Πιστεύουμε ότι η μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 1% του ΑΕΠ (από 16% στο 15%) είναι απαραίτητη, και ότι μπορεί να γίνει με παράλληλη προστασία των χαμηλοσυνταξιούχων έχει αναφέρει το ΔΝΤ.
Όμως οι συντάξεις και οι μισθοί έχουν ήδη περιοριστεί δραστικά.
Και να θυμάστε:
Η επίδραση αυτής της προσέγγισης στο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας είναι μεγάλη. Έτσι, σε αντίθεση με τις συντριπτικές αποδείξεις ότι το ΔΝΤ απέτυχε, το ΔΝΤ θέλει τώρα και άλλες περικοπές σε συντάξεις, που έχουν ήδη μειωθεί 40% σε πολλές περιπτώσεις.
Οι νέες περικοπές που ζητάει το ΔΝΤ θα χτυπήσει τους φτωχούς πολύ σκληρά.Οι πληρωμές για συντάξεις αντιπροσωπεύουν πλέον το 16% του ελληνικού ΑΕΠ, ακριβώς επειδή οικονομία στην Ελλάδα είναι 25% μικρότερη από ό, τι το 2009.
Χωρίς πέντε χρόνια από την καταστροφική λιτότητα, το ελληνικό ΑΕΠ θα μπορούσε να είναι 33% υψηλότερο από ό, τι είναι τώρα, και οι συντάξεις θα αντιστοιχούσαν στο 12% αντί 16% του ΑΕΠ.
Τα μαθηματικά είναι απλά.
Ο Blanchard καλεί την κυβέρνηση στην Ελλάδα να καταθέσει "πραγματικά αξιόπιστα μέτρα."
Δεν θα έπρεπε και το ΔΝΤ να πράξει το ίδιο;
Για να μειωθούν οι δαπάνες σε συντάξεις κατά 1% του ΑΕΠ, απαιτείται ανάπτυξη 4% ετησίως για δύο χρόνια.
Ένα μεγάλο θέμα είναι το ελληνικό χρέος
Όπως όλοι γνωρίζουν στο ΔΝΤ, η απειλή του χρέους είναι μια τεράστια μη χρηματοδοτούμενη υποχρέωση της Ελλάδος, όσο η Ελλάδα δεν έχει ανάπτυξη.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε κρίση χρέους, αργά ή γρήγορα, καταλήγει σε αναδιάρθρωση ή χρεοκοπία.
Ο Blanchard του ΔΝΤ είναι γνώστης στα θέματα δημόσιου χρέους. Ξέρει πράγματι ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Στο σημείο αυτό, η Ελλάδα και το ΔΝΤ συμφωνούν.
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει μια αξιόπιστη πρόταση του χρέους.
Κατ 'αρχάς, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) αν δανείσει 27 δισεκ ευρώ
Δεύτερον, να χρησιμοποιήσει τα κέρδη για να εξοφλήσει το ΔΝΤ. Τρίτον, η Ελλάδα να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η Ελλάδα θα συμφωνούσε με δίκαιους όρους για ένα δάνειο από τον ESM.
Με το μοντέλο που ακολουθείται τώρα η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να στρέφεται στον εσωτερικό δανεισμό.
Ο Blanchard του ΔΝΤ επιμένει ότι τώρα είναι η ώρα για "δύσκολες επιλογές, και δεσμεύσεις που πρέπει να γίνουν και από τις δύο πλευρές."
Οι Έλληνες έχουν ήδη προβεί σε δύσκολες επιλογές.
Τώρα είναι η σειρά του ΔΝΤ, αρχής γενομένης με την απόφαση να παραδεχτεί το γεγονός αυτό οι πολιτικές που επιβλήθηκαν για πέντε ολόκληρα χρόνια προκάλεσαν καταστροφή.
Οι άλλοι πιστωτές πρέπει να αναγνωρίσουν ότι το ελληνικό χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου