<<Οι δανειστές πέταξαν τις προτάσεις του Τσίπρα στα μούτρα του>>

 

Οι σημειώσεις και τα σβησίματα με κόκκινο στυλό λένε όλη την ιστορία. Οι δανειστές συμπεριφέρονται στον Αλέξη Τσίπρα όπως ένας δάσκαλος που πρέπει να αντιμετωπίσει έναν αργόστροφο μαθητή.

Το μήνυμα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, που έλαβε ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ότι δεν έχει κάνει καλά τις εργασίες του και πρέπει να τις ξανακάνει.

Ο Λάρι Έλιοτ του Guardian χρησιμοποιεί αυτό το παράδειγμα για να δείξει πόσο δύσκολη γίνεται πλέον η ζωή του Αλέξη Τσίπρα απέναντι στους δανειστές. Τη στιγμή μάλιστα που εκείνος προσπέρασε κάποιες κόκκινες γραμμές του και ήταν πεπεισμένος ότι οι συμβιβασμοί του θα ήταν αρκετοί για την άλλη πλευρά.

«Η Αθήνα δεν θα έπρεπε να νιώθει έκπληξη για την υποδοχή που είχαν οι προτάσεις από το ΔΝΤ. Είναι πάγια η θέση του ότι οι επιδιορθώσεις πρέπει να προέλθουν κατά 80% από μεταρρυθμίσεις και μόλις 20% από φόρους. Μόνο που το πλάνο που τους έδωσε ο Τσίπρας ακολουθούσε άλλη κατεύθυνση. Το 92% των μέτρων ήταν φόροι. Ακόμη κι αν οι Έλληνες κατάφερναν να συλλέξουν όλους τους φόρους, εκείνοι που θα επιβάλλονταν στις επιχειρήσεις θα μείωναν τις πιθανότητες ανάπτυξης», αναφέρει ο δημοσιογράφος της βρετανικής εφημερίδας.

Θυμίζει, δε, πως ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Ολιβιέ Μπλανσάρντ, πολύ πρόσφατα είχε παραδεχθεί δημόσια ότι «δεν είναι λογικό να ζητάει κανείς πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3% από την Ελλάδα και ότι ένα ποσοστό κοντά στο 1% θα ήταν αποδεκτό από τους δανειστές. Για να γίνει, όμως, αυτό θα πρέπει να υπάρξει μεταρρύθμιση στον ΦΠΑ και στις συντάξεις».

Οι συντάξεις είναι έτσι και αλλιώς ένα σημαντικό θέμα στη συζήτηση, καθώς οι δαπάνες φτάνουν στο 16% του ΑΕΠ. Γι' αυτό και οι δανειστές ζητούν μειώσεις στο 1% του ΑΕΠ (από αυτό το 16%). Το ΔΝΤ δεν απορρίπτει τα ισοδύναμα μέτρα, αρκεί όμως να έχουν δημοσιονομικό κέρδος. Η απάντηση της Ελλάδας, μέσω των μέτρων που κατέθεσε, δεν άφησε ικανοποιημένους τους αξιωματούχους του ΔΝΤ. Το αντίθετο, θα έλεγε κανείς. Η Ελλάδα επιμένει πως για να γίνουν όλα αυτά που ζητούν οι δανειστές θα πρέπει προηγουμένως να έχει γίνει μια σημαντική μείωση του χρέους.

Οι αναλύσεις του ΔΝΤ, από το 2010, κατέληγαν στο συμπέρασμα πως μέχρι το 2020 το χρέος της Ελλάδας θα πέσει στο 120% του ΑΕΠ και ότι θα χρειαζόταν ετήσια ανάπτυξη της οικονομίας στο 3%, ο πληθωρισμός θα κυμαινόταν μεταξύ 1-2% τον χρόνο και ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα έφτανε στο 4% ανά έτος.

Το σκίτσο του Guardian: Ο Γιούνκερ πρέπει να είναι πολύ θυμωμένος – δεν τον αφήνουν να ρίχνει σφαλιάρες στον Τσίπρα όλη την ημέρα

Καμία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπόρεσαν να πάρουν σάρκα και οστά. Η ελληνική οικονομία πλήττεται από τον αποπληθωρισμό και για να έχει πρωτογενές πλεόνασμα στο 4% θα πρέπει να βουλιάξει την οικονομία της σε μόνιμη ύφεση.

Για να καταλήξει ο Έλιοτ: «Η διαγραφή χρέους θα έσπαγε τον φαύλο κύκλο. Θα μείωνε την ανάγκη για λιτότητα και θα ήταν λιγότερο τοξική από πολιτικής άποψης για την Ελλάδα. Το ΔΝΤ το γνωρίζει, γι' αυτό και πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση. Μόνο που οι εταίροι της Ελλάδας διαφωνούν πλήρως, καθώς δεν θα μπορούσαν να το εξηγήσουν στους δικούς τους φορολογούμενους, ενώ αυτή η κίνηση θα αποτελούσε καλό χαρτί για τα κόμματα στην Ισπανία και την Πορτογαλία που τάσσονται κατά των μνημονίων. Έτσι, στον Τσίπρα μένουν ελάχιστες επιλογές: είτε παραδίδεται, είτε αποχωρεί».