Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕΣ


Ε! όχι κύριε Αντώνη Σαμαρά εσείς δεν έπρεπε να ‘’πουλήσετε’’ την Κύπρο όπως την ‘’πούλησε’’ η χούντα των Αθηνών το 1974.  Σας  πίστωνα με περισσότερη μόρφωση, μυαλό και διορατικότητα από αυτό που διέθεταν τα ανδρείκελα της χούντας. Με απογοητεύσατε γιατί περίμενα από εσάς περισσότερο πατριωτισμό και όραμα για τον ελληνισμό γενικότερα.

Το 1974 με αφορμή το πραξικόπημα της δικής σας Χούντας, συνεπικουρούμενης από κάποια φανατισμένα και ανόητα κυπριακά μυαλά ,αλλά και με την προδοτική στάση κάποιων επίορκων ηγετών κατόπιν, η Τουρκία κατέλαβε το 40% της Κύπρου.

Άλμα στο σήμερα. Στο Γιούρογκρουπ του Οκτώβρη του 2011 ο δικός μας ανόητος, ο Δημήτρης Χριστόφιας, συναίνεσε στο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων με αποτέλεσμα η Κύπρος να υποστεί ζημιά 4.8 δις, χωρίς προηγούμενη εξασφάλιση από τους ευρωπαίους ‘’εταίρους μας’’, ενέργεια που είχε σαν αποτέλεσμα η οικονομία της Κύπρου να κλονισθεί ανεπανόρθωτα.  Και αν εδώ στην Κύπρο έχουμε ανίκανους και ανόητους πολιτικούς που δεν αντιλήφθηκαν τις συνέπειες του κουρέματος, τι να πούμε για σας; είστε και εσείς τόσο ανόητος κύριε Πρωθυπουργέ ; Όχι κύριε Σαμαρά, δεν είστε τόσο ανόητος, απλά μας πουλήσατε, όπως μας πουλήσατε και στα τελευταία Γιουρογκρουπ στις 15/3/2013 και 25/3/2013, κατά τα οποία η Κύπρος δέχθηκε την χαριστική βολή από αυτό το τερατούργημα που ακούει στο όνομα Ε.Ε

Το  τελευταίο πετσόκομμα της Κύπρου με την εγκληματική ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης, δεν είχε να κάνει τόσο με την λεγόμενη δημοσιονομική πειθαρχία όσο με την ευρύτερη Γεωστρατηγική και Γεωπολιτική σημασία της Κύπρου που κάθετε σε ένα τεράστιο απόθεμα φυσικού αερίου. Είστε όλοι ανιστόρητοι, αδιάβαστοι και άσχετοι στο πως διαμορφώνονται οι γεωπολιτικές ισορροπίες. Τόσος είναι ο ραγιαδισμός και η δειλία σας απέναντι στην Τουρκία από την οποία άγεσται και φέρεσται κύριε Σαμαρά που τόσο εσείς όσο και οι προκάτοχοι σας δεν τόλμησατε να ασκήσετε το αδιαμφισβήτητο και κυρίαρχο δικαίωμα σας για υπογραφή συμφωνίας με την Κυπριακή Δημοκρατία (Ισραήλ, Αίγυπτος και Λίβανος υπέγραψαν τέτοια συμφωνία μαζί μας) για καθορισμό της ΑΟΖ, προκειμένου Κύπρος και Ελλάδα να συνεκμεταλλευτούν το θεόσταλτο δώρο του φυσικού αερίου και να ξεφύγουν από την μιζέρια και την εξάρτηση τους από τους εξωτερικούς εχθρούς του Ελληνισμού. Λέγω εξωτερικούς εχθρούς, γιατί ο ελληνισμός έχει και εσωτερικούς εχθρούς, που δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς του.

Οι εκάστοτε ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου από το 1960 αποδείχθηκαν ανίκανες και πολύ κατώτερες των περιστάσεων, για αυτό ο  ευρύτερος ελληνισμός αισθάνεται για αυτές ντροπή και οργή. Το μόνο που ενδιαφέρει τις εκάστοτε κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας είναι να προσπαθούν σε κάθε συνάντηση τους, με περισσή υποκρισία και μασημένα λόγια , να παρουσιάζονται στους δύο λαούς ως ομονοούσες και ενωμένες στα εθνικά θέματα, για να επιβιώνουν και να εξυπηρετούν στενά προσωπικά και κομματικά συμφέροντα. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, ποτέ δεν υπήρχε ένας ευρύτερος πολιτικοοικονομικός σχεδιασμός με όραμα και σταθερότητα στις επιδιώξεις μας. Δεν διδαχθήκαμε από τα λάθη μας, για αυτό δεχόμαστε την μια ήττα μετά την άλλη και οδηγούμε τον ελληνισμό σε συρρίκνωση.

Κλείνοντας θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τίποτα με τα αδέλφια μας στην Ελλάδα τα οποία υποφέρουν όπως και εμείς από τους ανόητους και διεφθαρμένους πολιτικούς τους. Η Ελλάδα για μένα ήταν, είναι και θα παραμείνει ιδέα ιερή, ένας φωτεινός  φάρος και έτσι θα αισθάνομαι μέχρι να πεθάνω. Στα δύο νεαρά παιδιά μου επαναλαμβάνω συχνά πυκνά τα τελευταία λόγια πού άκουσα από τον πατέρα μου πριν θυσιάσει την ζωή του στο αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α κατά των Άγγλων το 1959. ’ Σ αγαπώ πάρα πολύ, αλλά πιο πολύ από εσένα αγαπώ την Κύπρο και την Ελλάδα’’. Δεν θα μπορούσα εγώ να αισθάνομαι προσωπικά κάτι διαφορετικό σήμερα,  είναι η ελάχιστη οφειλόμενη τιμή σε όσους θυσίασαν την ζωή τους στους αγώνες για την ελευθερία και την τιμή του ελληνισμού.

Όμηρος Αλεξάνδρου
 

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ



Από το 2005, υπό την τότε ιδιότητα μου ως Πρόεδρου του Συνδέσμου Επενδυτών Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου (ΠΑΣΕΧΑ), έστειλα τις πιο κάτω επιστολές στον πρώην Υπουργό Οικονομικών και μετέπειτα Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Χριστόδουλο Χριστοδούλου. Με τις  επιστολές αυτές κατέκρινα την πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας επί των ημερών του (1/5/2002 -26/4/2007) στην ανεξέλεγκτη παραχώρηση δανείων για επενδύσεις, κυρίως στο κατασκευαστικό τομέα, και τον προειδοποιούσα ότι μια τέτοια πολιτική θα οδηγούσε σε μια πολύ μεγαλύτερη φούσκα από εκείνη του Χρηματιστηρίου το 1999.

Με αφορμή την επανεμφάνιση αυτού του κυρίου στα ΜΜΕ για να μας βοηθήσει δήθεν με την «σοφία και την εμπειρία» του να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία, σας παραθέτω πιο κάτω αυτές μου τις επιστολές και σας παρακαλώ θερμά να τις διαβάσετε για να καταλάβετε καλύτερα ποίοι μας οδήγησαν στην σημερινή καταστροφή. Τον κύριο αυτόν, του οποίου η ακαδημαϊκή  μόρφωση είναι επιπέδου νηπιαγωγείου ‘’Τα τρία Παπάκια’’ τον διόρισε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης στην κυβέρνηση 1960--1966, αρχικά σαν αποθηκάριο στο Γραφείο Τύπου και μετέπειτα αστυνομικό. Κατόπιν ο Γλαύκος Κληρίδης τον διόρισε Υπουργό Εσωτερικών, κατόπιν Υπουργό Οικονομικών και λίγο πριν χάσει την εξουσία τον βόλεψε στην θέση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, αν είναι ποτέ δυνατόν!!! Αυτή είναι η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, γιατί σε θέσεις κλειδιά διορίζονο πάντοτε ανίκανοι γλύφτες ημέτεροι σφουγγοκωλάριοι, και μια τέτοια χώρα δεν μπορεί να πάει μπροστά. Με την αποχώρηση του Χριστοδούλου στις 26/4/2007 και τον διορισμό ως νέου Διοικητού του Αθανάσιου Ορφανίδη του κοινοποιήσαμε αυτές μας τις επιστολές και το προτρέψαμε να περιορίσει την πιστωτική επέκταση των τραπεζών κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα, από ρευστά διαθέσιμα που προήρχοντο κυρίως από Ρώσους ολιγάρχες. Λίγες μέρες μετά ο Αθανάσιος Ορφανίδης με επιστολή του στις εμπορικές τράπεζες τις καλούσε να περιορίσουν το ποσοστό ενυπόθηκου δανεισμού από 70% σε 60%. Και τι δεν έγινε μετά από αυτό, όλοι οι επιχειρηματίες της οικοδομικής βιομηχανίας έπεσαν πάνω του να το φάνε. Και ενώ ο Α. Ορφανίδης παρέμενε ανένδοτος στο μέτρο που πήρε, οι επιχειρηματίες κατευθύνθηκαν στο Υπουργείο Οικονομικών και πήγαν μέχρι τον τότε Πρόεδρο Τάσο Παπαδόπουλου, ο οποίος τελικά ενέδωσε στις απαιτήσεις των επιχειρηματιών και παρενέβηκε στο έργο του Διοικητή και πέτυχε να επανέλθει το ποσοστό στο 70%. Η φούσκα έσκασε το 2010 και σήμερα πτωχεύσαμε.  

‘’υπερπατριώτης’’ και διεφθαρμένος Πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος πέτυχε το δήθεν οικονομικό θαύμα την περίοδο της διακυβέρνησης του 2003-2008 γιατί στηρίχθηκε στη αντισυνταγματική φορολογική αμνηστία του 2002 και στη μετέπειτα φούσκα των ακινήτων. Ήταν αυτός που έσπρωξε σε παραίτηση τον ικανότερο και τιμιότερο των δικαστικών πρώην Γενικό Εισαγγελέα Σόλωνα Νικήτα όταν αυτός προσπαθούσε να κινηθεί δικαστικά ενάντια σε όλους όσους έκλεψαν τις οικονομίες του λαού στο Χρηματιστήριο. Είναι το δικηγορικό γραφείο ‘’Τάσος Παπαδόπουλος και Σία’’ που σαν δικηγόρος της Λαϊκής Τράπεζας, του Λανίτη και του Σιακόλα, κυνηγούσε τους επενδυτές στα δικαστήρια (ένας από αυτούς ήμουν και εγώ) για τα παράνομα επενδυτικά δάνεια του ΧΑΚ.

Τον Τάσο διαδέχθηκε το από κάθε άποψη άρρωστο ανθρωπάκι, που ακούει στο όνομα Δημήτρης Χριστόφιας μετά από μυστική συμφωνία που είχαν, έστω και αν την αθέτησε ο Τάσος επαναδιεκδικώντας την προεδρία. Η κορτιζόνη που έπαιρνε καθημερινά αυτός ο άνθρωπος λόγω των γνωστών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τον έκανε συχνά πυκνά να χάνει τα λογικά του να νιώθει υπεράνθρωπος και να λέει του κόσμου τις μαλακίες, κάτι τέτοιο μου το επιβεβαίωσαν ειδικοί γιατροί που γνωρίζουν το πρόβλημα του. Βοηθούντος και του δογματικού ΑΚΕΛ ο ανόητος αυτός ανθρωπάκος σκόρπισε όλα τα αποθεματικά της φούσκας του Τάσου και ξόδευε κάθε χρόνο για 5 χρόνια 1.5 δις περισσότερα από τα εισοδήματα του κράτους. Έδωσε δε ο αθεόφοβος μόλις βγήκε στην εξουσία ακόμα και στο Νίκο Σιακόλα επίδομα, το οποίο ο ίδιος επέστρεψε επιδεικτικά και επικοινωνιακά στο κράτος.

Και σαν να μην  έφταναν τα πιο πάνω μας προέκυψε στην εξουσία στις 24/2/2013 άλλος προβληματικός, ο πατριάρχης της διαφθοράς και του ρουσφετιού, Νίκος Χ(ΑΚ)ρυσάνθου Αναστασιάδης (ΝΧΑ), που με το ουίσκι που υπερκαταναλώνει, αμφιβάλλω αν το μυαλό του λειτουργεί περισσότερο από 2-3 ώρες την ημέρα. Είναι γνωστή η πορεία του ΝΧΑ στην πολιτική, σας την ανέλυσα σε προηγούμενα μηνύματα μου. Απλά να σας υπενθυμίσω ότι ο κύριος αυτός το 1974 ήταν δικηγόρος των πραξικοπηματιών, και το 1999 στο ΧΑΚ το κόμμα του ίδρυε επενδυτικές εταιρείες (Όπως και το ΔΗΚΟ) για να κερδοσκοπήσει σε βάρος του λαού. Έκαμνε δε ο ίδιος προσωπικά πολλές χρηματιστηριακές συναλλαγές με το ψευδώνυμο Χρύσανθου για να μην γίνει αντιληπτός. Φοβάμαι ότι ο ΝΧΑ, που από αριθμούς δεν  σκαμπάζει  γιατί τον ζαλίζουν, θα είναι ο τελευταίος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας σαν κράτος.

Τα ΜΜΕ είναι επίσης ένοχα για την σημερινή μας κατάντια, γιατί ποτέ δεν έδωσαν πρόσβαση σε όσους κατέκριναν το διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο με το οποίο αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Είναι για αυτό το λόγο που εγώ προσωπικά κατέφυγα στο διαδύκτιο για να επικοινωνώ μαζί σας. Κατά την άποψη μου Καναλλάρχες και Εκδότες είναι ότι πιο βρώμικο υπάρχει στην Κύπρο, γιατί μονίμως τα ‘’παίρνουν’’ για να αναδεικνύουν στην πολιτική ανίκανους και να συγκαλύπτουν τα εγκλήματα τους

Αν μετά και την πτώχευση της Κύπρου δεν υπάρξει τιμωρία των ενόχων κατ’ ευθείαν από τους πολίτες( η Δικαιοσύνη είναι υποχείριο των πολιτικών) τότε σίγουρα δεν θα υπάρχει κράτος για να συνεχίσουν οι άθλιοι να διαπράττουν τα εγκλήματα τους σε βάρος του.

Όμηρος Αλεξάνδρου
Εγκεκριμένος Λογιστής - Ελεγκτής


ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΑΞΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
Τ.Κ. 51906,  Τ.Τ 3509
Λεμεσός - Κύπρος

Κύριο Χριστόδουλο Χριστοδούλου
Πρώην Διοικητή Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου
Λευκωσία,
                                                                                 Με Ταχυδρομείο, με φαξ και με email
Λεμεσός, 25 Σεπτεμβρίου 2007

Κύριε,

Θέμα: Τα εγκλήματα των τραπεζών και ο ρόλος του Χριστόδουλου Χριστοδουλου

Αγαπητέ Κύριε Χριστοδούλου,

Εν όσο ήσασταν ακόμη Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας σας ασκήσαμε έντονη κριτική (επιστολές26/7/2005,22/08/2005,02/02/2006, 04/07/2006), για τον ρόλο και την στάση σας έναντι των εμπορικών τραπεζών σε σχέση με το έγκλημα του Χρηματιστηρίου καθώς επίσης και για την ασύδοτη χρηματοδότηση του κατασκευαστικού τομέα και την αλματώδη αύξηση της πιστωτικής επέκτασης από υπερβάλλουσα ρευστότητα που προέρχεται κυρίως από τα ρώσικα κεφάλαια 

Κατά την ημέρα της αποχώρησης σας από την Κεντρική Τράπεζα στις 26/4/2007 και σε δηλώσεις σας μεταγενέστερα στο τύπο, μας είπατε πολλά και διάφορα συνταρακτικά στα οποία όμως, όταν είσαστε ακόμη εν ενεργεία, για ευνόητους λόγους, δεν τολμούσατε να κάνετε καμία αναφορά:

Είπατε επί λέξη:

1.<< Πολιτειακοί αξιωματούχοι και Εκτελεστικοί Πρόεδροι τραπεζών παρότρυναν το 1999 -2000, χωρίς ίχνος ντροπής και σεβασμού προς την  αντικειμενική πραγματικότητα, τον κόσμο να συνεχίσει να επενδύει στις μετοχές των τραπεζών, τις οποίες έκριναν πολύ ελκυστικές, μέχρις ότου ήρθε η κατάρρευση και η καταστροφή των πτωχών και αδυνάτων, χωρίς κανένας μέχρι σήμερα να έχει αναλάβει τις ηθικές και υλικές ευθύνες και να υποστεί τις ποινικές συνέπειες για τις τρισάθλιες υπαίτιες πράξεις και παραλήψεις του.>>

2. << Όταν ανάλαβα Διοικητής τον Μάιο του 2002 ήταν τραγική η κατάσταση του τραπεζικού μας συστήματος. Συγκεκριμένα διαπίστωσα ότι οι τράπεζες κατά την περίοδο της χρηματιστηριακής φούσκας είχαν παραχωρήσει δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις για αγορά μετοχών ύψους £600 εκατομμυρίων και σε μερικές περιπτώσεις χωρίς καν να υποβληθεί γραπτή αίτηση από συγκεκριμένο ενδιαφερόμενο ή να εξετασθεί υποβληθείσα αίτηση από τα αρμόδια όργανα της τράπεζας.>>

3. << Χωρίς υπερβολή, το τραπεζικό μας σύστημα, τελώντας υπό το βάρος των τεράστιων ποσών των επισφαλών δανείων της χρηματιστηριακής θεομηνίας βρισκόταν, όταν ανέλαβα Διοικητής, σε τραγική κατάσταση.>>

4.<< Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, πέραν των ανωτέρω ασυδοσιών, μερικές Διοικήσεις τραπεζών, ενεργώντας παρατύπως και αυθαιρέτως, είχαν επενδύσει σημαντικό μέρος των αποθεμάτων των ταμείων προνοίας στις δικές τους μετοχές. Ως αποτέλεσμα, τα ελλείμματα στα εν λόγω ταμεία των τριών μεγάλων τραπεζών κατά την 31/12/2002, ανήρχοντο στο συνολικό ποσό των £ 135 εκατομμυρίων.

5.<< Έτσι η σημαντική ανεπάρκεια στις προβλέψεις, που είχε παρουσιαστεί κατά την περίοδο 2000-2002, τερματίστηκε και η εσφαλμένη εικόνα, που δινόταν από τη συγκάλυψη της θλιβερής πραγματικότητας με όλους τους συνεπαγόμενους κινδύνους, ανατράπηκε και αποκαταστάθηκε η τάξη και η αντικειμενική πραγματικότητα.>>

Αγαπητέ μας Χριστόδουλε, πριν από λίγες μέρες ο υποφαινόμενος, εκ μέρους του Συνδέσμου μας, επικοινώνησε τηλεφωνικώς 3 φορές με το γραφείο της θυγατέρας σας, όπου τώρα όπως αντιλαμβανόμαστε δραστηριοποιήστε, αλλά αρνηθήκατε να μας μιλήσετε για να μας δώσετε κάποιες εξηγήσεις για τα όσα συνταρακτικά αναφέρετε πιο πάνω.

Ο λόγος που αρνηθήκατε φυσικά να μας μιλήσετε είναι προφανής και δεν διαφέρει από το λόγους που έχει τόσο ο Πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος όσο και ο εγκάθετος του Γενικός Εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης. Δυστυχώς, όλοι εσείς που τώρα κάνετε τις αθώες περιστέρες, είσαστε με το υπόλοιπο διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο οι κύριοι συντελεστές του εγκλήματος του ΧΑΚ και της φούσκας των ακινήτων.

Όταν ακόμη ήσασταν εν ενεργεία Διοικητής της Κεντρικής βολευόσασταν και σιωπούσατε για να εξυπηρετήσετε τόσο τα δικά σας συμφέροντα όσο και τα συμφέροντα του αμαρτωλού κατεστημένου, τώρα που την κάνατε και εσείς γίνατε λαλίστατος και καλός πατερούλης. Θα σας υπενθυμίσουμε όμως μερικές από τις δικές σας αμαρτίες όταν ήσασταν ακόμη Διοικητής.

  1. Κλείσατε τα μάτια στα £148. εκατομμύρια που συγκεκριμένη τράπεζα δάνεισε παράνομα για παράνομη αγορά ιδίων μετοχών πρώτης έκδοσης που είχε σαν αποτέλεσμα την χειραγώγηση  των τιμών των μετοχών της.

  1. Κλείσατε τα μάτια όταν μεγαλοδικηγόρος, συγγενής Διοικητού μεγάλης τράπεζας, εισέπραττε από την τράπεζα αυτή, υπό την παράτυπη νομική και διοικητική του ιδιότητα £1800.000, χωρίς να δώσει εξηγήσεις για τον σκοπό για τον οποίον, το ποσό αυτό πληρώθηκε.(Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ένα τέτοιο μεγάλο ποσό πιθανόν να είχε διοχετευτεί στο γνωστό παραδικαστικό κύκλωμα) 

  1. Για να βελτιώσετε την θλιβερή και ψεύτικη εικόνα που έδειχνα οι λογαριασμοί των τριών μεγάλων τραπεζών, θυσιάσατε τους επενδυτές και τα δίκαια τους και δώσατε γραπτές οδηγίες στις τράπεζες το 2004 να στραφούν δικαστικά εναντίον των καταδολιευθέντων επενδυτών για να εισπράξουν τα παράνομα δάνεια που δόθηκαν για επενδύσεις στο ΧΑΚ το 1999-2000.

  1. Επιτρέψατε την αύξηση της πιστωτικής επέκτασης και αφήσατε τις τράπεζες να κερδοσκοπήσουν χρηματοδοτώντας ασύδοτα τον κατασκευαστικό τομέα και όχι μόνο, με αποτέλεσμα η Κύπρος να μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο και η κάθε κουτσή Μαρία να βαφτίζεται εργολάβος και να γεμίζει την Κύπρο με επικίνδυνες κατασκευές.

  1. Μείνατε αδρανής μαζί με το υπόλοιπο κατεστημένο στο ανεξέλεγκτο ξεπούλημα της ελεύθερης Κυπριακής γης στους ξένους. Η Μάλτα και ακόμη η τεράστια σε σχέση με την Κύπρος Πολωνία, έβαλαν περιορισμούς στην αγορά γης από τους ξένους, εδώ, όπως συνήθως συμβαίνει ... Πωλείται Πατρίς.

  1. Σας κατηγορούν ακόμη ότι εν όσο είσαστε ακόμη Διοικητής της Κεντρικής, ιδρύατε μαζί με την θυγατέρα σας εταιρεία που παρείχε υπηρεσίες σπουδών Banking  και υποχρεώσατε τις τράπεζες και τους υπαλλήλους των να συμβληθούν μαζί με την εταιρία της θυγατέρας σας. Και μια που μιλάμε για θυγατέρες και υιούς, θυμηθήκαμε ότι το δικηγορικό γραφείο που κυνηγά τους επενδυτές στα δικαστήρια για λογαριασμό της πρώην Κυπριακής και νυν αραβοαμερικάνικων συμφερόντων Λαϊκής Τράπεζας, για τα παράνομα δάνεια του ΧΑΚ, δεν ανήκει στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο, αλλά στα παιδιά του ..... άρα αθώος όπως και εσείς .... έλεος πια.

Με βάση τα πιο πάνω, αγαπητέ μας Χριστόδουλε, δεν μας πείσατε ποτέ για τις αγνές σας προθέσεις ούτε όταν ήσασταν στη θέση του Διοικητή, αλλά ούτε και όταν παραιτηθήκατε και κάνατε τις πιο πάνω απίστευτες παραδοχές. Σε μια ευνομούμενη χώρα και όχι σε μια Μπανανία, όπως είναι η Κύπρος, μετά από τέτοιες δηλώσεις, ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, επεμβαίνουν  αμέσως αυτεπάγγελτα και διώκουν όλους αυτούς στους οποίους αναφέρεστε και δεν τους συγκαλύπτουν με αντάλλαγμα την διατήρηση της θέσης τους και όχι μόνον.

Μπορεί τέλος αγαπητέ Κύριε Χριστοδούλου ο εγκάθετος του Προέδρου Παπαδόπουλου, Γενικός Εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης, να κήρυξε τελικά όλους τους κοινούς εγκληματίες και κλέφτες του ΧΑΚ αθώους, μπορεί όλοι αυτοί οι ‘’αθώοι’’ χωρίς ίχνος ντροπής να εξευτελίζουν τους επενδυτές καθημερινά  στα δικαστήρία, αλλά ας μην ξεχνάνε όλοι αυτοί, ότι όλα εδώ πληρώνονται.

Κατά τα άλλα να μας ζήσετε όλοι και να σας χαιρόμαστε. Εσάς έχουμε γιατί εσάς αξίζουμε να έχουμε. Άμα η Κυπριακή Μπανανία, που κατηγορείται από όλους τους ξένους, ότι αποτελεί το μεγαλύτερο κέντρο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος στην Υφήλιο, βρει ποτέ την ελευθερία της, να μου σφυρίξετε κλέφτικα.


Με εκτίμηση

Για Σύνδεσμο Επενδυτών ΠΑΣΕΧΑ



Όμηρος Αλεξάνδρου

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

ΠΕΡΙ  ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑΣ


Η επιβολή κουρέματος στις καταθέσεις κυπρίων και ξένων που είναι καταθετημένες στις κυπριακές τράπεζες  ήταν κάτι το πρωτοφανές και αναπάντεχο, με αποτέλεσμα να αναστατώσει όχι μόνο την κυπριακή κοινωνία και τους ξένους καταθέτες (κυρίως ρώσους) αλλά και τους λαούς άλλων ευρωπαϊκών χωρών που βρίσκονται σε δανειακή σύμβαση με την Τρόικα η που βρίσκονται στο προθάλαμο ενός Μνημονίου.
Στην περίπτωση της Κύπρου οι Τροικανοί εξάντλησαν όλη τους την αυστηρότητα όχι μόνο γιατί θεωρούσαν ανέκαθεν την Κύπρο σαν ένα φορολογικό παράδεισο που ανταγωνίζετο τα συμφέροντα κάποιων ευρωπαϊκών κρατών αλλά όπως ισχυρίζονται γιατί γινόταν επίσης ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κυρίως Ρώσων μεγιστάνων. Οι Γερμανοί κυρίως δικαιολογούν την στάση τους επιρρίπτοντας τις ευθύνες στις πρακτικές που ακολούθησε η Κύπρος στη συγκέντρωση μεγάλης και άγνωστης προέλευσης κεφαλαίων τα τελευταία χρόνια.
Από την άλλη το γεγονός ότι στην περίπτωση της Ισλανδίας, για παράδειγμα,  η Ε.Ε. προσέτρεξε να αποζημιώσει τους ξένους καταθέτες των χρεοκοπημένων ισλανδικών τραπεζών δείχνει για ακόμα μια φορά ότι οι ταγοί της Ευρώπης και όχι μόνον, χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην κρίση χρέους και δεν μπορούν να κρύψουν τις γεωπολιτικές τους προσεγγίσεις στην περίπτωση της Κύπρου. Μήπως  ο στόχος των κατ’ επίφαση εταίρων μας είναι να διαταραχθούν οι οικονομικές και πολιτικές σχέσεις Κύπρου- Ρωσίας με ότι αυτό συνεπάγεται;

Σε ότι αφορά το επιχείρημα που προβάλλεται για τον υπερδιογκωμένο τραπεζικό τομέα της Κύπρου και την συστημιτικότητα του, θα μπορούσε κάποιος να αντιπαραβάλει το παράδειγμα της Μάλτας και του Λουξεμβούργου. Η Bank of Valetta, για παράδειγμα που είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Μάλτας,  έχει ισολογισμό ύψους 7 με 8 δισ. ευρώ, σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας που δεν ξεπερνά τα 8 με 9 δίς, αποτελεί δε ένα συστημικό πιστωτικό ίδρυμα, με όλες τις συνέπειες που το μέγεθός της μπορεί να έχει για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της. Στο σύνολό του, ο τραπεζικός κλάδος της Μάλτας ξεπερνά το ΑΕΠ της χώρας κατά περίπου 11 περίπου φορές. Ακόμα πιο τρανό παράδειγμα είναι αυτό του Λουξεμβούργου του οποίου  ο τραπεζικός κλάδος είναι πολύ μεγαλύτερος από το δικό μας(7 φορές το ΑΕΠ)  είναι περίπου 23 φορές το ΑΕΠ, λόγω κυρίως των διασυνδέσων της χώρας αυτής με τις γειτονικές  Γερμανία και τη Γαλλία.

Σε ότι αφορά το επιχείρημα που προβάλλουν οι ξένοι ότι δηλαδή η Κύπρος αποτελεί φορολογικό παράδεισο (10% φόρος εισοδήματος) θα πρέπει να τονισθεί ότι δεν είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απολαμβάνει το συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς. Πέραν της Κύπρου, οι φορολογικοί  παράδεισοι εντός ευρωπαϊκής επικράτειας  είναι πολλοί για τους οποίους όμως ‘’η δίκαιη ΕΕ’’ δεν δρώνει το αυτί της. Αυτοί είναι η Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μονακό, Ελβετία, Γιβραλτάρ, Σαν Μαρίνο, Isle of Man και άλλοι.
Τόσο η Κύπρος όσο και τα πιο πάνω τραπεζικά κέντρα έχουν γίνει στο παρελθόν δέκτες συστάσεων για τις πρακτικές αποδοχής καταθέσεων και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Είναι να απορεί κανείς γιατί οι Γερμανοί και οι άλλοι βόρειοι ‘’σύμμαχοι’’ κυνηγούν μόνο την Κύπρο με τόση αυστηρότητα; Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής δεν αφορά μόνο την Κύπρο είναι κάτι που συμβαίνει εντός της Ευρωπαϊκής επικράτειας και στην Κομισιόν εναπόκειται να διορθώσει το φορολογικό σύστημα για να γίνει πιο δίκαιο.

Το ξήλωμα των φορολογικών παραδείσων, και ιδιαίτερα η αντιμετώπιση του ξεπλύματος χρήματος στο οποίο εμπλέκονται επίσης και μεγάλες χώρες όπως Γερμανία, Αγγλία κ.λ.π δεν αντιμετωπίζεται με τον πιο δίκαιο τρόπο, αφού η ανοιχτή αντιπαράθεση Γερμανίας, Κύπρου και Ρωσίας είναι έντονα πολιτική και μπορεί να οδηγήσει σε μια ευρύτερη γεωπολιτική σύγκρουση με ανυπολόγιστες συνέπειες  κυρίως για την Ε.Ε.
Τα ρώσικα κεφάλαια μπορεί μέχρις ενός σημείου να βοήθησαν την οικονομία, όμως η ανεξέλεγκτη αυτή ροή κεφαλαίων αποδείχθηκε για την Κύπρο μπούμερανκ για τους εξής λόγους:  Γιατί δεν επενδύθηκαν απο τους ίδιους τους ρώσσους στην πραγματική οικονομία για να προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας και φόρους στο κράτος. Η έντονη εισροή κεφαλαίων σε καιρούς ανάπτυξης θα πρέπει να επιβαρύνεται με ένα έστω χαμηλό φόρο εισροής, εκροής για να μην δημιουργεί για το κράτος που την δέχεται προβλήματα υπερβάλλουσας ρευστότητας. Οι Τραπεζίτες, με την ανοχή της Κεντρική Τράπεζας, δυστυχώς διοχέτευσαν αυτή την υπερβάλλουσα ρευστότητα υπο μορφή δανείων στην οικονομία και κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα με αποτέλεσμα και η ‘κουτσή Μαρία’’ να κάνει τον Developer και να γεμίζει την χώρα με οικοδομές τερατουργήματα. Ένα μεγάλο επίσης μέρος από τα ρώσικα κεφάλαια επενδύθηκε απο τις τράπεζες σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που οδήγησε με την σειρά του στο κούρεμα των 4,8 δίς με όλα τα καταστρεπτικά για τον κυπριακό τραπεζικό κλάδο συνεπακόλουθα

Κλείνοντας θα πρέπει να επισημάνω ότι η Ευρώπη της ‘’αλληλεγγύης’’ τείνει να μετατραπεί σε μια ζούγκλα προώθησης συμφερόντων και αυτό όφειλε να το γνωρίζει καλά το διεφθαρμένο κυπριακό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο που μας οδήγησε σε αυτό το απίστευτο χάλι. Το όποιο ξέπλυμα γίνεται στην Κύπρο δεν πρέπει να συγκαλύπτεται από την χειραγωγημένη κυπριακή δικαιοσύνη, επειδή σε αυτό απλά εμπλέκονται και δικηγορικά γραφεία πολιτικών προσώπων. Η απόρριψη από το Κυπριακό Κοινοβούλιο του κουρέματος των καταθέσεων με πομπώδεις δηλώσεις από τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, μπορεί να είναι επί της αρχής σωστή αλλά δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει τους πολίτες του τόπου από την σκληρή αλήθεια, ότι δηλαδή, ο μεγάλος ένοχος για την πτώχευση της Κύπρου, ο μεγαλύτερος εχθρός μας δεν είναι οι ξένοι, είναι οι πολιτικοί μας και το τραπεζικό κατεστημένο που τους χρηματοδοτεί.  
Όμηρος Αλεξάνδρου
Εγκεκριμένος Λογιστής – Ελεγκτής



Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ΠΩΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Ο ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΓΙΩΡΚΑΤΖΙΗΣ


Σαν σήμερα στις 15/3/1970 δολοφονήθηκε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζιης. Το ΜΠΛΟΚ http://omirosalexandrou.blogspot.com.Θα σας υπενθυμίσει σήμερα τα έργα και τις ημέρες του ανδρός. Επειδή πολλοί από τους λήπτες των μηνυμάτων μου είναι νέοι και έλληνες που ζουν στο εξωτερικό και ενδεχομένως να μην γνωρίζουν ποίος ήταν ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζιης  σας αναφέρω συνοπτικά τα ακόλουθα:

Ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζιης ήταν υπουργός Εσωτερικών και Άμυνας του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου την περίοδο 1960-68 και είχε έντονη δράση κατά την περίοδο του Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α 1955-59. Ήταν νυμφευμένος με την  Φωτεινή που προερχόταν από την πλουσιότερη οικογένεια της Κύπρου την οικογένεια Λεβέντη. Μετά την δολοφονία του Γιωρκάτζιη η σύζυγος του παντρεύτηκε το 1972 στο Παρίσι  τον πρώην Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσο Παπαδόπουλο φίλο και κουμπάρο του Γιωρκάτζιη .
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για τον τρόπο με τον οποίο είχε γίνει η δολοφονία Γιωρκάτζιη. Όλες αυτές οι εκδοχές λίγο, πολύ συγκλίνουν με την  πιο κάτω εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική έρευνα την οποία και σας μεταφέρω αυτούσια.

Δύο σημεία κρατάω από την ταραχώδη εκείνη περίοδο της νεοϊδρυθείσης Κυπριακής Δημοκρατίας (α) Την εκμετάλλευση από κάποιους  του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α κατά τον άγγλων για να αναρριχηθούν σε πολιτειακά αξιώματα και να ικανοποιήσουν προσωπικές φιλοδοξίες αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες  που μια τέτοια συμπεριφορά συνεπάγεται για τον τόπο τους και (β) Την χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και υποταγή της στα κελεύσματα της εκτελεστικής εξουσίας προκειμένου να συγκαλυφθούν εγκλήματα. Όπως τότε έτσι και σήμερα, ίδιες νοοτροπίες και συμπεριφορές από τις αμαρτωλές εξουσίες οι οποίες οδήγησαν την Κύπρο στην σημερινή τραγική κατάσταση.


Όμηρος Αλεξάνδρου


Ντοκουμέντα για το δολοφόνο του Γιωρκάτζη

Έχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια από τη δολοφονία του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, σε μια ερημική περιοχή έξω από τη Μια Μηλιά, στις 15 Μαρτίου 1970. Όσοι είναι μέσα στα πράγματα έχουν εικόνα για το ποιος και γιατί τον δολοφόνησε. Στην κοινωνία, όμως, πλανώνται διάφορες θεωρίες τόσο για τους εκτελεστές όσο και για τα κίνητρά τους.

Ο Μακάριος Δρουσιώτης ερεύνησε διεξοδικά τα γεγονότα και στο καινούργιο του βιβλίο με τίτλο "Δύο απόπειρες και μια Δολοφονία" δημοσιεύει ντοκουμέντα που τεκμηριώνουν την ταυτότητα του εκτελεστή. Πρόκειται, σύμφωνα με το βιβλίο, για τον τότε διοικητή των ΛΟΚ Δημήτριο Παπαποστόλου, ο οποίος έδρασε σε συνεργασία με τον σωματοφύλακα του Μακαρίου, Αθανάσιο Πουλίτσα.

Τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά: Ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, πανίσχυρος υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Μακαρίου, συνεργάστηκε με τον Αλέκο Παναγούλη για τη δολοφονία του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου. Η απόπειρα απέτυχε, ο ρόλος του Γιωρκάτζη αποκαλύφθηκε και είχε ως συνέπεια την παραίτησή του.

Μόλις μήνες μετά, ο Γιωρκάτζης συνέπραξε με μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών, υπό τον Δημήτριο Παπαποστόλου για να δολοφονήσουν τον Μακάριο καταρρίπτοντας το ελικόπτερό του. Η απόπειρα απέτυχε και οι συνεργάτες του, Έλληνες αξιωματικοί, τον δολοφόνησαν και του έκλεισαν το στόμα. Αυτές οι δύο απόπειρες και η μια δολοφονία, που έδωσαν και το τίτλο στο βιβλίο, συνθέτουν όλο το σκηνικό της ταραγμένης περιόδου 1967 - 1970 της κυπριακής ιστορίας.

Συμμαχία με τον Ασλανίδη

Πώς, όμως, ερμηνεύεται η συνεργασία του Γιωρκάτζη με στελέχη της χούντας να δολοφονήσουν τον Μακάριο, μόνο μερικούς μήνες μετά τη σύμπραξη Γιωρκάτζη - Παναγούλη για τη δολοφονία του επικεφαλής του καθεστώτος Γεώργιου Παπαδόπουλου;

Στο βιβλίο ο συγγραφέας δίνει μια ερμηνεία την οποία στηρίζει με αρχειακό υλικό: Η χούντα ήταν διχασμένη σε δύο φατρίες. Από τη μια ήταν η ομάδα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου και από την άλλη η ομάδα των Ασλανίδη, Ιωαννίδη και Λαδά. Οι δύο φατρίες ανταγωνίζονταν μεταξύ τους και ο Γιωρκάτζης, αφού παγίδευσε τον Παναγούλη, έπαιξε με τους αντιπάλους του Παπαδόπουλου στη χούντα που επεδίωκαν το φάγωμά του.

Όταν το εγχείρημα απέτυχε και ο Γιωρκάτζης πλήρωσε το τίμημα, προσπάθησε για ένα δεύτερο γύρο, σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Ασλανίδη. Το "σχέδιο Ασλανίδη" πρόβλεπε δολοφονία του Μακαρίου και ανατροπή του Παπαδόπουλου στην Ελλάδα, κάτι που θα τον έφερνε ξανά στην εξουσία. Η τελική κατάληξη, όπως αποκαλύπτεται από σειρά εγγράφων της αμερικανικής διπλωματική αλληλογραφίας, ήταν η διπλή ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και την Τουρκία.

Συντονιστής του σχεδίου αυτού ήταν ο διοικητής των ΛΟΚ στην Κύπρο, Δημήτριος Παπαποστόλου, ο οποίος είχε στο μεταξύ διεισδύσει στο περιβάλλον του Μακαρίου και ανέλαβε την ευθύνη της προσωπικής του ασφάλειας. Ο Παπαποστόλου ήταν αυτός που δολοφόνησε τον Γιωρκάτζη για να του κλείσει το στόμα.

Οι ερμηνείες του συγγραφέα τεκμηριώνονται από πρωτογενές αρχειακό υλικό. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται έγγραφα τα οποία ήταν μέρος του προσωπικού αρχείου του τότε συνεργάτη του Μακαρίου, Γεώργιου Τομπάζου, ο οποίος διετέλεσε και διευθυντής της ΚΥΠ.

Μεταξύ των εγγράφων αυτών περιλαμβάνονται δύο ντοκουμέντα (δημοσιεύονται για πρώτη φορά) που ενοχοποιούν τον Παπαποστόλου για την εκτέλεση του Γιωρκάτζη:
  • Μια κατάθεση της ερωμένης του Δ. Παπαποστόλου, η οποία μίλησε εμπιστευτικά στον Γ. Τομπάζο, μερικούς μήνες μετά τη δολοφονία του Γιωρκάτζη.
  • Αντίγραφο μιας σκηνοθετημένης κατάθεσης που έδωσε ο Παπαποστόλου στην αστυνομία, στην οποία πλαστογράφησε την υπογραφή του ανακριτή για να δημιουργήσει άλλοθι.

Το στημένο άλλοθι

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται στο βιβλίο, ο Μακάριος πήρε την απόφαση να συγκαλύψει τη συμμετοχή του Παπαποστόλου και του σωματοφύλακά του, Αθανάσιου Πουλίτσα, στην απόπειρα κατά της ζωής του και στη δολοφονία του Γιωρκάτζη. Μέχρι τώρα επικράτησε η άποψη ότι τα κίνητρα του Μακαρίου ήταν ο φόβος για πιθανό πραξικόπημα της χούντας. Ο συγγραφέας απορρίπτει αυτή την εκδοχή και απαριθμεί μια σειρά από άλλους λόγους που ώθησαν τον Μακάριο να παρέμβει στο ανακριτικό έργο για να κλείσει η υπόθεση.

Ο Δ. Παπαποστόλου "ανακρίθηκε" έναν ακριβώς μήνα μετά τη δολοφονία του Γιωρκάτζη. Όμως η κατάθεση που έδωσε ήταν εικονική. Ο βοηθός αρχηγός αστυνομίας Μιχαλάκης Παντελίδης τον επισκέφθηκε στο γραφείο του στο ΓΕΕΦ και του ζήτησε να γράψει μόνος του την κατάθεσή του για τις κινήσεις του τη μέρα και την ώρα που διαπράχθηκε ο φόνος.

Η "κατάθεση" λήφθηκε εξ ονόματος του ανακριτή Παναγιώτη Αριστοκλέους, ο οποίος όμως δεν ήταν παρών. Ο Παπαποστόλου έγραψε την κατάθεσή του στο τυποποιημένο έντυπο που χρησιμοποιούσε η αστυνομία και περιέγραψε τα γεγονότα όπως αυτά ταίριαζαν με το σκηνοθετημένο άλλοθί του και ακολούθως την υπέγραψε.

Κάτω από την υπογραφή του, με τον ίδιο ακριβώς γραφικό χαρακτήρα, έγραψε την εξής σημείωση: "Η κατάθεσις αύτη ελήφθη υπ' εμού εις Αρχηγείον της Αστυνομίας σήμερον 14.4.70 εις την παρουσίαν του κ. Μ. Παντελίδη Β/Αρχηγού Αστυνομίας η ώρα 4.10 μ.μ. του ανεγνώσθη και ως ορθή την υπέγραψε εις την παρουσίαν μας".

Η σημείωση αυτή φέρει την υπογραφή "Π. Αριστοκλέους / Αστυν.". Όμως ο Αριστοκλέους δεν ήταν καν παρών και η υπογραφή του είναι με τον ίδιο ακριβώς γραφικό χαρακτήρα με τη χειρόγραφη κατάθεση και την υπογραφή του Παπαποστόλου, ενώ δεν μοιάζει καθόλου με την πραγματική υπογραφή του Αριστοκλέους. Την κατάθεση υπέγραψε ως μάρτυρας ο Μιχαλάκης Παντελίδης. (Δες το ντοκουμέντο στη φωτογραφία).

Δηλαδή, ο Παπαποστόλου, στην παρουσία του βοηθού αρχηγού Αστυνομίας Μιχαλάκη Παντελίδη, έγραψε την κατάθεση, την υπέγραψε, έγραψε το σημείωμα του ανακριτή και πλαστογράφησε την υπογραφή του!

Στην κατάθεσή του, ο Παπαποστόλου έδωσε τα ονόματα πολλών ατόμων που συνάντησε την ώρα του φόνου. Τα άτομα αυτά πέρασαν στη συνέχεια από το γραφείο του Π. Αριστοκλέους και υποστήριξαν το άλλοθί του. "Τους έφερναν τον έναν μετά τον άλλο και απάγγελλαν την κατάθεσή τους, όπως τα παιδιά λένε το "Πιστεύω" στο κατηχητικό", μαρτύρησε πολλά χρόνια αργότερα στον συγγραφέα ο Π. Αριστοκλέους.


Τον κάρφωσε η ερωμένη

Πέραν του γεγονότος ότι ο Παπαποστόλου χρειάστηκε να σκηνοθετήσει άλλοθι, τον ενοχοποίησε για το φόνο η ερωμένη του, η οποία, λίγους μήνες αργότερα, ομολόγησε στον Γ. Τομπάζο ότι ο Παπαποστόλου ενεχόταν στο φόνο του Γιωρκάτζη.

Στην "κατάθεσή" του ο Παπαποστόλου ανέφερε ότι τη μέρα του φόνου πήγε βόλτα στην Ακανθού με φιλενάδα του, την οποία δεν κατονόμασε, διότι, όπως ανέφερε, ήταν σύζυγος συναδέλφου του. Επέστρεψε στη Λευκωσία και πήγε στο σπίτι του γύρω στις 6.30 μ.μ.

"Περί την 7ην μ.μ. της 15.3.70 αφού εξηκρίβωσα από τηλεφώνου ότι ο Πουλίτσας με ανέμενε, ως είχαμε προκαθορίσει εις την Αρχιεπισκοπήν, μετέβην εκεί και συνήντησα τον κ. Πουλίτσα μετά του οποίου παρέμεινα περί τα 10 λεπτά. Εντός του γραφείου του συνήντησα τον κ. Καψάσκην, τον κ. Γιακουμήν, αδελφόν του Μακαριωτάτου και άλλους.

Ακολούθως μετά του κ. Πουλίτσα ανεχωρήσαμε περί την 7.15 μ.μ. διά του οχήματος ΕD 609 και μετέβημεν εις την Λέσχην της Εθνικής Φρουράς. Το όχημα, αφού το κλείδωσα, το άφησα έξωθι της εν λόγω Λέσχης". Ο Παπαποστόλου ισχυρίστηκε ότι έμεινε στη Λέσχη των Αξιωματικών μέχρι τις 9.00 μ.μ., ενώ ο φόνος έγινε γύρω στις 8.00.

Η ερωμένη του Παπαποστόλου, η οποία αναφέρεται με το αρχικό Α., είπε ότι την Κυριακή 15 Μαρτίου πήγε με τον Παπαποστόλου εκδρομή στην Κερύνεια. "Η συμπεριφορά του ήτο διαφορετική από άλλες περιπτώσεις. Ενώ δηλαδή εις άλλας εξορμήσεις η προσπάθεια ήτο να αποφεύγουν γνωστούς, την Κυριακήν εκείνην η προσπάθειά του ήτο να επιδεικνύεται μετά της φίλης του εις τους γνωστούς του."

Το απόγευμα, όταν επέστρεψαν στη Λευκωσία ο Παπαποστόλου οδήγησε τη φίλη του στην περιοχή Λακκοβούναρα, όπου θα συναντούσε το βράδυ τον Γιωρκάτζη, για "να ρομαντζάρουν ολίγον". Έμειναν εκεί για λίγη ώρα και μετά επέστρεψαν στο διαμέρισμα του Παπαποστόλου, όπου παρέμειναν μέχρι το βράδυ. "Κατά την 7.30 μ.μ. εκτύπησε το τηλέφωνον. Επήρε το ακουστικόν ο Παπαποστόλου, ο οποίος ηκούσθη να λέγη εις τον συνομιλιτήν του τας λέξεις "εντάξει, έρχομαι"." Αμέσως ο Παπαποστόλου είπε στη φίλη του: "Εγώ φεύγω για λίγη ώρα. Εσύ πήγαινε ντύθου και να συναντηθούμε απόψε στην Λέσχη". Οι δύο τους έφυγαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις.

Σύμφωνα με το σημείωμα της ΚΥΠ που συντάχθηκε μετά τη συνομιλία με τη φίλη του, η Α. τον περίμενε στη Λέσχη όπως είχαν συνεννοηθεί. "Κατά την 8.45 ή 9 μ.μ. εισήλθαν εις την λέσχην οι Παπαποστόλου και Πουλίτσας με προσωπείον κάπως θορυβημένον (αγριωπόν). Η συμπεριφορά του Παπαποστόλου ήτο ασυνήθης. Δεν έδωσε καθόλου σημασίαν εις την φίλην του Α. που τον ανέμενεν εκεί, αλλά προσεπάθει να κάμη αισθητήν την παρουσίαν του εις τας διαφόρους ομάδας που εχαρτόπαιζαν ή συνωμίλουν εντός της Λέσχης. Η συμπεριφορά του προς τας ομάδας αυτάς ήτο πλήρης προσποιημένης ευγενείας.

Μετά από ένα τέταρτο, ο Παπαποστόλου εκλήθη στο τηλέφωνο. Όταν τελείωσε το τηλεφώνημά του κατευθύνθηκε προς τη φίλη του και της είπε: "Λυπούμαι, κάπου θα πάω". Ακολούθως έφυγαν μαζί με τον Πουλίτσα".
Την επομένη μέρα ακούγοντας η φίλη του Παπαποστόλου ότι δολοφονήθηκε ο Γιωρκάτζης, τον υποπτεύθηκε αλλά δεν του είπε τίποτα. Σε δύο τρεις μέρες ο Παπαποστόλου οδήγησε την Α. με το αυτοκίνητό του στο στρατόπεδο των ΛΟΚ στον Άγιο Χρυσόστομο όπου συνάντησε τρεις αξιωματικούς. Ο ένας θα πρέπει να ήταν ο Γρηγόριος Μπονάνος, τον οποίο έστειλε το καθεστώς των Αθηνών στην Κύπρο για να διεξαγάγει ένορκη διοικητική εξέταση για τυχόν ανάμειξη Ελλήνων αξιωματικών στα γεγονότα.

Χωρίς να την προετοιμάσει καθόλου, απευθυνόμενος προς τους αξιωματικούς είπε: "Την Κυριακήν ήμουν όλη μέρα μέχρι τις 9 μ.μ. μαζί της. Δεν είναι έτσι Α.;" Η φίλη του απάντησε καταφατικά. Όταν επέστρεψαν στο διαμέρισμα του Παπαποστόλου, η Α. τον ερώτησε: "Πες μου Δημήτρη, έχεις χέρι στην δολοφονίαν του Γιωρκάτζη ή όχι;". Απάντησε ως εξής: "Δεν επερίμενα τέτοιαν ερώτησιν από σένα. Αφού όμως θέλεις να μάθης ..." (Εις το σημείον αυτό έγινεν ένας μορφασμός κατανοήσεως, ισοδυναμών με καταφατικήν απάντησιν.)"...




ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ – ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΝΕΝΕΚΟΣ


Τον Νίκο Χρυσάνθου Αναστασιάδη (ΝΧΑ) τον γνωρίζω καλά από τότε που έκαμνε τα πρώτα του βήματα στην πολιτική. Γνώριζα καλά το ποιόν του χαρακτήρα του, για αυτό όταν κάποιοι  έρποντες και γλείφοντες  σφουγγοκωλάριοι συνωστίζονται γύρω του λίγες μέρες πριν υποκλέψει την εξουσία εγώ με το ίδιο πάθος και χωρίς φόβο σας προειδοποιούσα λέγοντας σας ‘’είναι ένας ψεύτης, υποκριτής και αναξιόπιστος νενέκός’’ Δυστυχώς πάλιν δεν με πιστέψατε …καλά να πάθετε…

Στις 15/3/2013, Παρασκευή των παθών για την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως και το 2004 με το σχέδιο Αναν, είπε πάλι το μεγάλο ΝΑΙ στους ληστοσυμμορίτες τους Τροικανούς και κούρεψε τις καταθέσεις του Κυπριακού Λαού. Το έκανε λέει για να προστατεύσει τους  μισθούς από νέες μειώσεις. Μα για ποίους μισθούς μιλάς νενέκε μου; Μισθοί δεν υπάρχουν πια στον  ιδιωτικό τομέα γιατί κλείνει η μία επιχείρηση μετά την άλλη λόγω παρατεταμένης ύφεσης. Παχουλοί μισθοί και ωφελήματα υπάρχουν μόνον δυστυχώς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στους τραπεζιτικούς, και αυτούς προστατεύεις Νίκαρχε μου εσύ και οι προκάτοχοι σου, γιατί απλά αυτοί είναι πάντα που σας βγάζουν στην εξουσία. Με τι εισοδήματα όμως αυτοί οι δυσθεώρητοι μισθοί θα συνεχίσουν να πληρώνονται σε μια οικονομία που δεν ‘’κινείται φύλο’’;. Τα εφάπαξ αυτών μας κατάστρεψαν, τα €2.100.000 του πρώην Νο. 1 της Τράπεζας Κύπρου Ανδρέα Ηλιάδη και του Α-χριστόφια €300.000 θα κουρευτούν; Με ποία εισοδήματα θα πληρώνεται η παχουλή σύνταξη των €8500.00 μηνιαίως του Δ. Χριστόφια και οι μισθοί των 15 αστυνομικών που θα τον φρουρούν μέχρι που να ψοφήσει;

Πότε θα πληρώσουν οι απατεώνες πολιτικοί και τραπεζίτες για την διάλυση της Κύπρου μας; Δυστυχώς ποτέ γιατί η δικαιοσύνη είναι υποχείριο αυτών των απατεώνων. Στο παρελθόν έχω εκφράσει ξανά άποψη για αυτό το θέμα και επαναλαμβάνω, όσο δεν υπάρχει τιμωρία δεν υπάρχει σωτηρία. Μόνο αν οι πολίτες πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και νοιώσουν ότι απειλούνται θα συνετιστούν, αυτό απέδειξε η σύγχρονη κυπριακή ιστορία, ας το καταλάβουμε επιτέλους.

Πατήστε στο YouTube πιο κάτω για να διαπιστώσετε την προσωποποίηση του ψέματος και της υποκρισίας.

Όμηρος Αλεξάνδρου

‘’Νίκος Αναστασιάδης, δήλωση πριν τις προεδρικές εκλογές, 12/2/2013’’
                                   
 «Θέλω με τον πλέον ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν τρόπον να δεσμευτώ και δεσμεύομαι προς τους Κυπρίουςσυμπατριώτες μας αλλά και τους ξένους επενδυτές, αλλά και ταυτόχρονα να στείλω σαφέστατα μηνύματα προς όλους τους αποδέκτες στο εξωτερικόν ότι δεν πρόκειται –και το υπογραμμίζω- ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων».



 

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ;


Σας μεταφέρω πιο κάτω απόσπασμα του επιμνημόσυνου λόγου που είχε εκφωνήσει την περασμένη Κυριακή ο Πρόεδρος Νίκος Χ(ΑΚ)ρυσάνθου  Αναστασιάδης (ΝΧΑ) στο 11ο μνημόσυνο του πρώην προέδρου Σπύρου Κυπριανού*(Α), καθώς επίσης και τα όσα απίστευτα έγραφε το εκφραστικό όργανο του ΝΧΑ ένα χρόνο πριν (ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ, ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΙΕΣ) *(Β) , όταν το ‘’κόμμα των αρχών’’ το ΔΗΚΟ του Μάριου Κάρογιαν, προσπαθούσε να φράξει τον δρόμο του δοσίλογου ΝΧΑ προς την εξουσία. Σας παρακαλώ όπως συγκρίνετε τα δύο κείμενα για να αντιληφθείτε το ψέμα και την υποκρισία που κρύβουν μέσα τους  οι σημερινοί πολιτικοί μας ηγέτες. Καλώ επίσης όσους παρακολουθούν τον βίο και την πολιτεία του ΝΧΑ, να μου υποδείξουν έστω και μια μη απαξιωτική και μη ειρωνική αναφορά του στο πρόσωπο του Σπύρου όταν ήταν ακόμη εν ζωή. Το ψέμα, η υποκρισία και το χάσμα πολιτικών θέσεων που χωρίζει τα συγκυβερνώντα κόμματα ΔΗ.ΣΥ και ΔΗ.ΚΟ στο κυπριακό πολιτικό πρόβλημα να είστε βέβαιοι ότι θα αναδειχθούν σύντομα όταν θα αρχίσουν ξανά οι συνομιλίες με τους τούρκους, με όλα τα συνεπακόλουθα που είχαμε πολλές φορές στο παρελθόν.

Τον πιο κάτω επιμνημόσυνο λόγο του ΝΧΑ τον άκουσα από την τηλεόραση τον είδα και στο διαδίκτυο ξανά και ξανά  και μονολόγησα….ακούω καλά μεταλλαγμένε χαμαιλέοντα Νίκαρχε μου η μήπως έχω παραισθήσεις;  Είναι για αυτήν την υποκρισία, την ήρωωκαπηλεία και την πολιτική εκμετάλλευση που απαγόρευσα σε όλους τους πολιτικούς και κυρίως στον ΝΧΑ και στα στελέχη του κόμματος του ΔΗ.ΣΥ να εκφωνούν επιμνημόσυνους λόγους στο μνημόσυνο του πατέρα μου, ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α Βασίλη Αλεξάνδρου.
 Και για να μην μου πουν κάποιοι ότι έχω κάποια εμπάθεια με τον ΝΧΑ θα πρέπει να σας θυμίσω ότι ο πρώην πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος, πριν ο Σπύρος τον χρίσει διάδοχο του ως προέδρου του ΔΗ.ΚΟ, έκανε το εξής απίστευτο. Δημοσίευσε την συνταγή ψυχοφαρμάκων του Σπύρου Κυπριανού στην εφημερίδα ‘’Ο Κήρυκας’’ που εξέδιδε. Όταν κάποιοι του άσκησαν κριτική για αυτήν του την πράξη δήλωσε: ‘’Ο λαός οφείλει να γνωρίζει τα προβλήματα υγείας των ηγετών του’’
 Αυτή είναι η ποιότητα των πολιτικών μας ηγετών που σαν λαός τους ανακυκλώνουμε και εναλλάσσουμε στην εξουσία και ας μην αναρωτιούνται κάποιοι γιατί βρισκόμαστε στο σημερινό χάλι. Οι πολιτικοί μας ηγέτες είναι ο καθρέφτης μας, ενός λαού σφουγγοκωλάριων που φοβάται και δείχνει αδικαιολόγητο σεβασμό σε αυτούς που τον εξευτελίζουν, ενός λαού που έχει μάθει να ζει μέσα στην υποκρισία, το ψέμα και την αποχαύνωση . Δεν είμαι βέβαιος αν το Σύμπαν είναι άπειρο, είμαι όμως απόλυτα βέβαιος ότι η πολιτική ανωριμότητα μας σαν λαού, καθώς επίσης και το ψέμα και η υποκρισία στην πολιτική ζωή της Κύπρου είναι όντως άπειρη.  ‘Μήπως τελικά μας εκφράζει απόλυτα ο τίτλος του τραγουδιού του Αντώνη Βαρδή ‘’Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα’’;
Έναν ηγέτη πρέπει να τον φοβούνται και να τον αγαπούν. Αν δεν γίνεται και τα δύο, τότε καλύτερα μόνο να τον φοβούνται.

Όμηρος Αλεξάνδρου 
Είπε ο ΝΧΑ:
*(Α) << O αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού υπήρξε ένας ακούραστος εργάτης, ένας γενναίος μαχητής, ένας αγνός οραματιστής, ένας ένθερμος πατριώτης, ένα ανήσυχο πνεύμα και μια ήρεμη παρουσία, με αξιοπρέπεια στη ζωή και στο θάνατο, τονίζοντας παράλληλα ότι «οι άνθρωποι δεν φεύγουν όσο οι ψυχές τους μιλάνε ακόμη με τις ψυχές εκείνων που συνεχίζουν να τους μνημονεύουν και οι ηγέτες είναι παρόντες όταν η ζωή και το έργο τους γίνει παρακαταθήκη για τους επόμενους και το όραμά τους ταυτιστεί με το όραμα ενός ολάκερου λαού».
Το όραμα του Σπύρου Κυπριανού για μια λύση που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις,  ώστε απαλλαγμένοι από τα δεσμά της τουρκικής στρατιωτικής κηδεμονίας, να προοδεύσουμε μέσα σε μια μεγάλη, ευημερούσα, ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη, μια λύση που θα διασφαλίζει την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού και τη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας, είναι και δικό μας όραμα και η καλύτερη επιμνημόσυνη προσφορά που μπορούμε να καταθέσουμε στη μνήμη του, κατέληξε στον επιμνημόσυνο του λόγο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.>>
Στις 11/3/2012, δέκα χρόνια από τον θάνατο του Σπύρου Κυπριανού η εφημερίδα ‘’Πολίτης’’, εκφραστικό όργανο του ΝΧΑ, γράφει τα πιο κάτω απίστευτα τα οποία σας τα μεταφέρω αυτούσια:

*(Β)  ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ – ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΕΣ

<<Χθες ήταν το μνημόσυνο του Σπύρου Κυπριανού. Έχει 10 χρόνια που χάσαμε τον ιστορικό ηγέτη του ΔΗΚΟ και Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για περισσότερο από μια δεκαετία. Με αφορμή το γεγονός αυτό η στήλη (‘’Ο Κοριός’’) θα του κάνει σήμερα το μνημόσυνο, τουτέστιν μας υπενθυμίζει τα έργα και τις ημέρες του ανδρός .
Λοιπόν αντί για όλες τις υπερβολές και τα ψέματα που λέγονται στα μνημόσυνα στις εκκλησιές με μάρτυρα τον Θεό, που και αυτός θα φρίττει από τις τόσες συσσωρευμένες μαλακίες που ακούγονται στον Οίκο Του, εγώ θα σας διηγηθώ μιαν ιστορία αληθινή. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν πρόκειται για πλάκα. Την ιστορία την έχω ακούσει με διάφορες παραλλαγές από τρεις διαφορετικούς υπουργούς του Σπύρου που είναι ακόμη εν ζωή.  

Όταν πέθανε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις 3/8/1977, ο Σπύρος Κυπριανού που ήταν τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής δεν ήταν στα καλά του . Λίγες εβδομάδες πριν αποδημήσει είς Κύριον ο Μακάριος είχε συμφωνήσει με τον Σπύρο να φύγει ο τελευταίος από την Κύπρο και να πάει μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου στο ΟΗΕ. Ο Μακάριος του έδωσε και μια επιταγή για να πληρώσει τα χρέη του κόμματος του ΔΗΚΟ (ήταν πριν μάθει την τέχνη και γίνει αυτάρκες το ‘’κόμμα των αρχών’’)

Τσούμ, πεθαίνει ο Μακάριος, και ο Σπύρος γίνεται προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οπόταν άλλαξαν τα δεδομένα . Τα Kόμματα δεν είχαν έτοιμες λύσεις , σου λένε, δεν αφήνουμε τον Σπύρο έξι μήνες, μέχρι τις Προεδρικές του 1978; Και τι δεν έγινε σε έξι μήνες. Το περιβάλλον του λέγει: ‘’ μας έλαχε τέτοιο λαχείο, να το αφήσουμε να χαθεί’’; Κι αν δεν είναι καλά ο Σπύρος , τι μ’ αυτό, θα τον προσέχουμε εμείς. Και τι δεν έγινε μέχρι τις εκλογές. ‘’Απήγαγαν’’ τον γιό του Αχιλλέα – άλλη ιστορία αυτή- ο Σπύρος έγινε λαικός ήρωας , το ΑΚΕΛ τον πρόκρινε για οριστικό διάδοχο του Μακαρίου, ο Αστάβιν έφερε το ‘’ναι’’ της Μόσχας, ο Κληρίδης είχε ακόμη το στίγμα του προδότη, οπόταν ο Σπύρος εξελέγη Πρόεδρος χωρίς αντίπαλο. Κυπριακή Δημοκρατία, όνομα τζαι πράμαν.

Τέλος πάντων, ο Πρόεδρος εξακολουθούσε και δεν ήταν καλά, με χειρότερο σημείο επιδείνωσης της κατάστασης του τον Ιούλιο του 1978, όταν αποκάλυψε τη Μεγάλη Συνομωσία και αναφώνησε το ιστορικό: ‘’Θα τα αποκαλύψω όλα και ας θυσιαστώ’’
Το καλοκαίρι του 1978 οι Αμερικανοί πάσκιζαν να βρουν μια άκρη με το Κυπριακό για να αρθεί το εμπάρκο όπλων εναντίον της Τουρκίας, ο Σπύρος ήταν μια μέρα στο γραφείο και τρεις στο κρεβάτι. Το Υπουργικό συνεδρίαζε και στο σπίτι του, με τους υπουργούς να ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλον ‘’ εν πελλός’’. Ο ψυχολόγος του Υπουργικού , υπουργός Υγείας Α. Μικελλίδης ( ψυχίατρος στο επάγγελμα) είπε στους συναδέλφους του: ‘’Κάποιος πρέπει να του φορέσει ζουρλομανδύα, τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνω εγώ’’ Δεν το αποτόλμησε κανείς.

Τελικά τον έπεισαν και πήγε σε ‘’ειδικό κέντρο’’ στο Λονδίνο, αλλά εξέδιδαν ανακοινώσεις ότι έκανε επαφές για το Κυπριακό (η συτζιά του μαύρου). Όταν επέστρεψε ήταν αρκετά καλός. Είχε κάποιες μεταπτώσεις, αλλά καμιά σχέση με την κρίση της εποχής ‘’της μεγάλης συνωμοσίας’’.
Στο μεταξύ, χάθηκε και η συγκυρία της λύσης με το αμερικανοκαναδικό σχέδιο (φρόντισε για αυτό και η Μόσχα) και ο Σπύρος έκανε όχι μια, αλλά δύο θητείες. Οι Υπουργοί του συνέχισαν να ψιθυρίζουν: ‘’εν πελλός’’. Αλλά μέχρις εκεί, είπαμε, στο κάτω – κάτω, πελλότοπος, πελλόκοσμος, τον νούσιμο τι να τον κάμει.   

Άλμα στο σήμερα: Ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είναι στην κατάσταση του Σπύρου (θέλω να πιστεύω), ούτε άκουσα κανένα υπουργό του να ζητά από τους άλλους να του φορέσουν ζουρλομανδύα. Όμως, απ’ όσα βλέπω και απ’ όσα ακούω δεν νομίζω να είναι εντελώς καλά. Είναι σπάνιο πλέον να το συγκρατήσει κανείς. Φοβούνται να του μιλήσουν. Δεν δέχεται κουβέντα, μήτε αμφισβήτηση καμιά. Κι άμα τον κολακεύουν ζει στον κόσμο των ονείρων του. Δεν θα βγει ποτέ κανένας να πει, ‘’ο Πρόεδρος δεν είναι καλά’’ Να σας πω εγώ που έβγαλα όνομα ότι είμαι κακός και μηδενιστής: ‘’Εν Πελλός’’

Η τελευταία συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου για συζήτηση του κυπριακού νομίζω ότι πρέπει να ήταν το κύκνειο άσμα του. Ο Χριστόφιας άρχισε να διαβάζει ένα κείμενο για να απαντήσει σε αυτά που του είπαν την προηγούμενη εβδομάδα – να μεν μείνει που κάτω- αλλά δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει , διότι είπε κάτι για το μακαρίτη τον Τάσο Παπαδόπουλο, θύμωσε ο υιός του Τάσου Νικόλας, μπηχτή στην μπηχτή, ατάκα στην ατάκα, πέρασαν από τα εθνικά στα προσωπικά και έφτασαν στα εσώψυχα τους. Σηκώθηκε πάνω ο Χριστόφιας κούνησε το δείκτη του χεριού του προς τα δύο άλλα σκέλη της πρώην τριμερούς συνεργασίας(ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ) και έριξε τον κεραυνό του. ‘’ Ούτε εσύ, Μάριε ούτε εσύ, Γιαννάκη ήρθατε μια φορά στο αεροδρόμιο να με παραλάβετε!’ Αμάν καημόν που το έχεις σύντροφε, να σε υποδέχονται στο αεροδρόμιο! Αν εν τούτο το πρόβλημα σου, να σου στέλνουμε τη φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς και άγημα των ΛΟΚ, να ηρεμήσεις

‘’Βλέπω τον εαυτό μου στο καθρέφτη και διερωτώμαι αν είμαι ο ίδιος άνθρωπος, ο Δημήτρης Χριστόφιας’’ (το είπε προχθές στις γυναίκες της οργάνωσης ΠΟΓΟ). Καλά το σκέφτηκες, δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος. Τελικά, όλα θέλουν μιαν εξελικτική διαδικασία. Ναι και ο καφετζής μπορεί να γίνει Πρόεδρος, όμως την ώρα που αναλαμβάνει το αξίωμα θα πρέπει να έχει ήδη κάνει το άλμα προς τα εμπρός. Ο δικός μας ήταν ακόμα καφετζής. Οπόταν, ναι, παραζαλίστηκε μέθυσε, έχασε τον έλεγχο και την επαφή με την πραγματικότητα. Άλλαξε ο άνθρωπος σιόρ!

Πόσο Θράσος – να πάει στις Βρυξέλλες και να κάνει διάλεξη στο Κολέγιο των Επιτρόπων για την οικονομική κρίση. Και μετά να πάει στο Συμβούλιο να τους πει ξανά, για την ανθρωποκεντρική προσέγγιση και το κοινωνικό κράτος. Μα ποιο κοινωνικό κράτος, σιορ, που είμαστε η μόνη χώρα στη Ευρώπη που δεν έχει σχέδιο υγείας, που ξοδεύει τα περισσότερα στην παιδεία με το χειρότερο αποτέλεσμα, που όλο το σύστημα εξυπηρετεί την νομενκλατούρα και που ο ‘’απλός άνθρωπος’’ εξευτελίζεται;

Τέλος πάντων μην απελπίζεστε. Θα μας σώσουν οι κινέζοι. Χάσαμε τους Καταρινούς, βρέχει Κινέζους επενδυτές. Ελπίζω να είναι βάσιμες όλες αυτές οι πληροφορίες και να μην μείνουμε στα ‘’θα’’. Και προπάντων όχι μακέτες. Όπως την άλλη φορά που γέμισε το Προεδρικό σείχηδες και στην μέση μια μακέτα, που αποδείχθηκε πως ήταν από άλλο πρότζεκτ και την έφεραν για επικοινωνιακούς λόγους. Για την επένδυση έναντι του ξενοδοχείου Χίλτον άρχισαν με 300 εκ. επένδυση ( Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος πρότεινε να τους δώσουμε και την Τεχνική Σχολή) ύστερα έπεσαν στα 150 εκ., τελικά στα 50 εκ. και μετά στο τίποτα....>>


 


ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΦΤΥΣΙΜΟ


Άκουσα σήμερα με  έκπληξη και οργή ότι οι Δικαστές μας επιμένουν στην μήνυση τους κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας για μια μικρή μείωση στο μισθό τους λόγω της οικονομικής κρίσης. Αυτή είναι η Κυπριακή Δικαιοσύνη, δεν φτάνει που για χρόνια τώρα αθωώνει προκλητικά, με το αζημίωτο βέβαια, τα εγκλήματα του διεφθαρμένου πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, τώρα ‘’θέλει και τον σκύλο χορτάτο και το ψωμί σωστό’’. Σας μεταφέρω πιο κάτω σχετικό άρθρο που σας είχα αποστείλει πριν λίγο καιρό με τίτλο ‘’ Νοσηρές συμπεριφορές βολεμένων’’

Όμηρος Αλεξάνδρου


Νοσηρές συμπεριφορές βολεμένων

<<Καταχωρήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο η πρώτη προσφυγή για ακύρωση της αποκοπής μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.

O αιτητής, που είναι καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, με την προσφυγή του προσέβαλε ως αντισυνταγματική τη νομοθεσία, με την οποία μειώθηκαν οι απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων.

Με την προσφυγή που καταχώρηθηκε μέσω του δικηγόρου Δημοσθένη Στεφανίδη προβάλλονται εφτά λόγοι ακύρωσης του νόμου. Eκτός από το Σύνταγμα, υποστηρίζει ο δικηγόρος,  η επίδικη νομοθεσία προσκρούει και στη Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου αποτελεί δημόσιο δικαίωμα και ότι δεν θεωρείται αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του, αλλά παροχή για την αξιοπρεπή διαβίωσή του, υπογραμμίζεται στην προσφυγή που είναι η πρώτη που καταχωρείται για τέτοιο θέμα. Ο όρος «αξιοπρεπής μισθός»,  ερμηνεύεται ως ο μισθός εκείνος που ικανοποιεί τις κοινωνικές, οικονομικές και πνευματικές ανάγκες του δημοσίου υπαλλήλου. Επίσης σημειώνεται ότι οι απολαβές αποτελούν αναφαίρετο δημόσιο δικαίωμα.

Σήμερα, εξάλλου, αρχίζει στο Ανώτατο Δικαστήριο η ακρόαση της προσφυγής που καταχώρησαν οι Δικαστές των Επαρχιακών Δικαστηρίων, οι οποίοι επίσης ζητούν ακύρωση της νομοθεσία που επέτρεψε τη μείωση των μισθών τους.>>>

Είναι να τρελαίνεται κανείς με την κίνηση κάποιων καθηγητών και  του συνόλου των Δικαστών, να ενάγουν την Κυπριακή Δημοκρατία για τις μικρές μειώσεις που έχουν επέλθει στις παχουλές τους αμοιβές και στα υπερπρονόμια που απολαμβάνουν από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατία (1960 ).

Σε μια περίοδο που η Κυπριακή οικονομία έχει οδηγηθεί στη πτώχευση από το άθλιο και διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο. Σε μια περίοδο που ο απλός πολίτης στον ιδιωτικό τομέα, δίνει καθημερινά μια αγωνιώδη και άνιση μάχη για να κρατήσει την δουλεία του σε χρεοκοπημένες εταιρείες, με μισθούς πείνας των €700-800, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ο μισθός των οποίων αρχίζει από 2200 και φθάνει σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και 14000 μηνιαίως, προκαλεί βάναυσα κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Ας δούμε όμως πιο κάτω περισσότερες λεπτομέρειες των δύο αυτών κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων:

Καθηγητές μέσης εκπαίδευσης

Προς άρση κάθε παρεξήγησης, θα πρέπει να αναφέρω ότι δεν έχω τίποτα εναντίον αυτής της τάξης δημοσίων υπαλλήλων, πολλούς δε με τους οποίους διατηρώ άριστες φιλικές σχέσεις για χρόνια. Ούτε επίσης υπάρχει από μέρους μου οιοσδήποτε φθόνος για τα υπερπρονόμια που απολαμβάνουν, καθότι μου προσφέρθηκε και εμένα επίσημα διορισμός το 1991 και τον απέρριψα. Ένας από τους βασικότερους λόγους που απέρριψα τον διορισμό μου ως καθηγητού ήταν η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός και η σχέση εξάρτησης που υπάρχει γενικότερα μεταξύ του δημόσιου υπάλληλου και της διεφθαρμένης καθεστωτικής εξουσίας. Οι περισσότεροι φίλοι μου προέρχονται από τις τάξεις των καθηγητών, και μιλώντας μαζί τους καθημερινά δείχνουν να αναγνωρίζουν την ανάγκη να συνδράμουν και αυτοί στο ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης. Άλλωστε δεν ευθύνονται αυτοί εάν η εκάστοτε διεφθαρμένη εξουσία τους παραχωρούσε υπερπρονόμια από το 1960, προκειμένου να τους ελέγχει, μια και αποτελούσαν πάντα μια τεράστια πηγή άντλησης ψήφων στις διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις.

Όπως συμβαίνει και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, η απόδοση τους σε σχέση πάντα με τις απολαβές τους παραβιάζουν βάναυσα τους στοιχειώδης κανόνες της παραγωγικότητας, λόγω κυρίως των χρόνιων στρεβλώσεων, του σαθρού και διαβλητού συστήματος διορισμού και αξιολόγησης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που σύμφωνα με στατιστικές η Κύπρος ξοδεύει, σε αναλογία πληθυσμού, τα περισσότερα και έχει τα φτωχότερα αποτελέσματα μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.

Για να γίνω πιο κατανοητός σας αναφέρω το εξής αντιπροσωπευτικό παράδειγμα απολαβών καθηγητών σε Κύπρο, Ελλάδα και Γερμανία  με τα ίδια έτη υπηρεσίας, 23 έτη.

  1. Προσωπικός μου φίλος στη Κύπρο, καθηγητής εμποριολόγος. Έπαιρνε πριν τις πρόσφατες αποκοπές μικτό μηνιαίο μισθό €4400 και τώρα παίρνει €3980
  2. Καθηγητής στην Αθήνα, φιλόλογος μετά τις διάφορες αποκοπές παίρνει τώρα μικτό μισθό μόλις €1485.00.
  3. Καθηγητής στη Γερμανία (την πιο ανεπτυγμένη οικονομικά χώρα της Ε.Ε, με την καλύτερη ίσως παιδεία). Βερολίνο €3637, Αμβούργο €3917, Βρέμη €3921.

Και η Ελληνική, αλλά κυρίως η Γερμανική μέση εκπαίδευση είναι από κάθε άποψη πολύ πιο ανεπτυγμένες και παράγουν πολύ περισσότερα θετικά αποτελέσματα από την Κυπριακή. Αφήνω κατά μέρος που οι Γερμανοί έχουν πολύ λιγότερες αργίες λόγω θρησκείας και εθνικών επετείων.

Με βάσει τα πιο πάνω είναι για μένα από κάθε άποψη απαράδεκτο να βλέπεις καθηγητές να απεργούν και να ενάγουν το κράτος που τους πληρώνει για μια μικρή μείωση μισθού, την στιγμή μάλιστα που ο κάθε δημόσιος υπάλληλος, έχει την σιγουριά της μονιμότητας σε αντιδιαστολή με τον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι πρόκληση από μέρους μερίδας καθηγητών, σε μια περίοδο που σε όλα τα σχολεία λειτουργούν συσσίτια για άπορους μαθητές, πολλοί από τους οποίους εκδιώκονται από τα ιδιωτικά φροντιστήρια, που τους έχει οδηγήσει η ανεπαρκής παιδεία μας, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τα δίδακτρα, να έχουν μια τέτοια ανεύθυνη και προκλητική στάση;  

Δικαστές

‘’Η Δικαιοσύνη στην κατεχόμενη μας πατρίδα, που έπρεπε να αποτελεί την πεμπτουσία και φύλακα άγγελο της Δημοκρατίας, έχει καταντήσει υποχείριο και ο Yes Man της διεφθαρμένης εκτελεστικής εξουσίας, της κομματοκρατίας και της οικονομικής ελίτ’’. Τάδε έφή ο ικανότερος και τιμιότερος των δικαστικών, πρώην Γενικός Εισαγγελέας αείμνηστος Σόλωνας Νικήτας σε κατ’ ιδία συνάντηση που είχα μαζί του στο σπίτι του, λίγες μέρες μετά τον εξαναγκασμό του σε παραίτηση από την συγκυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου – ΑΚΕΛ 2003-2008. Το τραγικότερο για την Κυπριακή Δικαιοσύνη, ήταν ότι στην θέση του διορίστηκε αυτός που τον υπέσκαψε, ο ολετήρας της Κυπριακής Δικαιοσύνης Πέτρος Κληρίδης, με βοηθό του το κολλητό του Χριστόφια Άκη Παπασάββα

Ελάχιστα θα μπορούσα να προσθέσω στα όσα ο καλός μου φίλος Σόλωνας Νικήτας μου ανέφερε για την κατάντια της Κυπριακής Δικαιοσύνης. Και δεν έχει άδικο για τους πιο κάτω λόγους:

Η χειραγωγημένη Δικαιοσύνη δεν τιμώρησε, με το αζημίωτο βέβαια, τα μεγαλύτερα εγκλήματα που κατέστρεψαν την Κύπρο και τον λαό της, όπως: Πραξικόπημα 1974, Χρηματιστηριακή απάτη 1999-2000, Αεροπορικό δυστύχημα της ΗΛΙΟΣ, έκρηξη στο Μαρί, Τραπεζική απάτη και πτώχευση της Κύπρου και τόσα άλλα σκάνδαλα και εγκλήματα του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου. Ειδικότερα στο έγκλημα του χρηματιστηρίου, θύμα του οποίου ήμουνα και εγώ, είχα βιώσει προσωπικά και εγώ τις πλέον απίστευτες καταστάσεις, οι οποίες μου προκάλεσαν δέος και εμετείλα.

Αυτή η τάξη των δημοσίων υπαλλήλων, η λεγόμενη ανεξάρτητη κυπριακή δικαιοσύνη, οι διαπλεκόμενοι δικαστές μας, που ο παχουλός τους μισθός αποτελεί ψίχουλα μπροστά στα άλλα κρυφά τους έσοδα, κρίνει ότι ο νόμος που προνοεί για μείωση των μισθών τους, είναι αντισυνταγματικός και ζητά εξαίρεση. Έλεος πια!

Από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας (1960) όλοι, ηγεσία και αποχαυνωμένος λαός που την ανέχθηκε, έβαλαν το χεράκι τους για να φθάσει αυτή η χώρα στην διχοτόμηση και την πτώχευση.

Την αρχή έκανε ο πρώτος Πρόεδρος της Κύπρου Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, που για να προστατευτεί, κυρίως από των Γιωρκατζισμό, διόριζε αβέρτα στην κυβέρνηση του τον κάθε αμόρφωτο και άσχετο με μόνο κριτήριο την αφοσίωση σε αυτόν. Μετά ακολούθησε ο τρελάρας ο Σπύρος Κυπριανού, (ιδέ προηγούμενο άρθρο μου στο Blog μου‘’κύπριοι πρόεδροι, φέρτε τους ζουρλομανδύες’’) στα 10 χρόνια της διακυβέρνησης του έκανε πράγματα και θαύματα στο ρουσφέτι και στον διορισμό ημετέρων στην κυβέρνηση. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την προσωπική μου θλιβερή εμπειρία όταν μου ζήτησε το κόμμα του, το ΔΗΚΟ το κόμμα των ‘'Αρχών’’ η αλλιώς η ‘’Πόρνη της πολιτικής ζωής’’ να βγάλω ταυτότητα του κόμματος για να με διορίσει στο γραφείο του Φόρου Εισοδήματος. Είναι τυχαίο νομίζεται πού το ΔΗΚΟ, με μόλις εκλογική δύναμη 13%, έχει διορίσει στην κυβέρνηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, περισσότερο του 1/3 των υπαλλήλων.; Αυτή η νεμοκλατούρα  με συντονιστή τον ανεκδιήγητο Μάριο Κάρογιαν θα συνεργαστεί με τον έτερο πατριάρχη της διαφθοράς και του ρουσφετιού, Νίκο Αναστασιάδη για να μας φέρουν, άκουσον, άκουσον τον εκσυγχρονισμό και την αξιοκρατία. Θα κάνουν λέγεται και πολλά Υφυπουργεία για να βολευτούν έτσι περισσότεροι ημέτεροι. Εκσυγχρονισμός, όνομα και πράγμα, θα βάλουμε τις αλεπούδες να βλέπουν τις όρνιθες....

Σε ένα τόπο που τον κυβέρνησαν διαχρονικά προβληματικές προσωπικότητες, και που όπως φαίνεται θα συνεχίσουν οι προβληματικοί να τον κυβερνούν,(Εξαιρείται ο ‘’Τρισμέγιστος’’ Δημήτρης Χριστόφιας γιατί απλά έχει το ακαταλόγιστο των πράξεων του), σε ένα τόπο που οι έρποντες και γλύφοντες σφουγγοκωλάριοι δίνουν με την ψήφο τους την εξουσία σε προβληματικούς, αρκεί να έχουν προσωπικά οικονομικά ανταλλάγματα, υπήρχε περίπτωση να γλιτώσει από τη διχοτόμηση και τη πτώχευση; Όλοι σε ένα καζάνι βράζουμε και την κόλαση δεν την γλιτώνομε.  

Όμηρος Αλεξάνδρου