Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

<<Σκληρή απάντηση από τον Προκόπη Παυλόπουλο προς τον Σόιμπλε για το κατοχικό δάνειο>>


Προκλητικά εσφαλμένους χαρακτηρίζει ο Προκόπης Παυλόπουλος τους ισχυρισμούς του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος υποστήριξε χθες ότι η γερμανική κυβέρνηση δε βλέπει να υπάρχει καμία βάση για τη διεκδίκηση επανορθώσεων από την πλευρά της Ελλάδας. Με εκτενές άρθρο του, ο Πρ. Παυλόπουλος απαντά στον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, χαρακτηρίζοντας την οφειλή της Γερμανίας "δημόσιο χρέος χώρας-μέλους της ευρωζώνης".
Αναλυτικά το άρθρο του Πρ. Παυλόπουλου, όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του:
"Οι σημερινοί ισχυρισμοί του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφορικά με τις απαιτήσεις της Ελλάδας ως προς το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, είναι προδήλως –αλλά και προκλητικώς- εσφαλμένοι. Όχι μόνον δεν υφίσταται ζήτημα παραγραφής ή προηγούμενης ρύθμισης, όπως ισχυρίζεται ο κ. Σόιμπλε, αλλά όλως αντιθέτως οι ως άνω ελληνικές απαιτήσεις είναι πλήρως ενεργές από νομική άποψη, όπως άλλωστε είχα επισημάνει ήδη από το 2013 (π.χ. συνέντευξη στη ΝΕΤ και στην εκπομπή «Συμβαίνει τώρα», στις 15.4.2013). Τότε είχα τονίσει:
«Διευκρινίζω ότι έχουμε να κάνουμε με δύο εντελώς διαφορετικά, από νομική άποψη, θέματα. Ήτοι:
Ι. Πρώτον, με το κατοχικό δάνειο προς τη Γερμανία, το οποίο συνήφθη υποχρεωτικώς –ορθότερα με καταναγκαστικό και εκβιαστικό τρόπο- μεταξύ της κατοχικής Ελληνικής Κυβέρνησης και της Γερμανίας, προς συντήρηση των στρατευμάτων κατοχής. Εδώ πρόκειται, λοιπόν, από νομική σκοπιά για ενοχή εκ συμβάσεως. Άρα η αντίστοιχη εκ της συμβάσεως απαίτηση της Ελλάδας είναι ενδοσυμβατικής και όχι αδικοπρακτικής προέλευσης.
Α. Σ' αυτήν την απαίτηση προστίθενται ποσά τα οποία προκύπτουν από συναφείς προς τη δανειακή σύμβαση αιτίες, όπως είναι ιδίως οι τόκοι υπερημερίας λόγω μη έγκαιρης εξόφλησης.
Β. Για την απαίτηση αυτή δεν τίθεται ούτε θέμα παραγραφής ούτε θέμα παραίτησης. Τίθεται μόνο ζήτημα συνολικού υπολογισμού της ως σήμερα. Ας σημειωθεί ότι η ελληνική θέση γίνεται νομικώς τόσο περισσότερο ισχυρότερη, όσο ήδη από την κατοχική περίοδο είχε αρχίσει η αποπληρωμή του δανείου, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά κατά καιρούς.
ΙΙ. Και, δεύτερον, με τις αποζημιώσεις λόγω ανθρώπινων θυμάτων και υλικών καταστροφών στην Ελλάδα από τις δυνάμεις κατοχής.
Α. Επισημαίνω πριν απ' όλα ότι το 1946, στη Διάσκεψη των Παρισίων, είχε προσδιορισθεί ένα –κατά προσέγγιση- ποσό τέτοιων αποζημιώσεων προς την Ελλάδα ύψους 7,5 δισ. δολαρίων.
Β. Κυρίως δε τονίζω με έμφαση ότι το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά «τεχνηέντως» φαίνεται να διατείνεται. Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου) «Συμφώνου Ειρήνης» μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος «αναβλητικής αίρεσης» (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε –πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων.
1. Τούτο –ήτοι η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης»- επήλθε το 1990. Όταν μετά την επανένωση της Γερμανίας η τελευταία απέκτησε ενιαία νομικώς πολιτειακή υπόσταση και κυριαρχία. Ειδικότερα το 1990 υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας.
2. Γίνεται δε σήμερα γενικώς και επισήμως δεκτό –και de facto το έχει αποδεχθεί και η Γερμανία, αφού στη βάση αυτή στηρίζει την εν γένει κυριαρχία της- ότι το ως άνω Σύμφωνο επέχει τη θέση του «Συμφώνου Ειρήνης» που περιγράφει, κατά το Διεθνές Δίκαιο, η προαναφερόμενη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953. Και τούτο διότι μόνον έκτοτε η Γερμανία μπορούσε να υπογράψει ένα τέτοιο «Σύμφωνο», δεδομένου ότι μόνο τότε, όπως ήδη τόνισα, απέκτησε την ενότητά της και την ενιαία κυριαρχία της μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γ. Το «Σύμφωνο 2 + 4» καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως παθόντα από την γερμανική κατοχή κράτη, όπως η Ελλάδα. Είναι δηλαδή νομικό κείμενο γενικής εφαρμογής.
Δ. Η από ελληνικής πλευράς νομική βάση των αποζημιωτικών απαιτήσεων κατά της Γερμανίας βρίσκει σταθερό έρεισμα κυρίως στις διατάξεις του άρθρου 3 της Δ΄ Σύμβασης της Χάγης του 1907, οι οποίες κωδικοποίησαν και τις ως τότε διατάξεις του Δικαίου του Πολέμου. Κατά τις διατάξεις αυτές «ο εμπόλεμος όστις ήθελε παραβιάσει τας διατάξεις του Κανονισμού θα υποχρεούται, αν συντρέχει λόγος, εις αποζημίωσιν, θα είναι δε υπεύθυνος δια πάσας τα πράξεις τας διαπραχθείσας υπό των προσώπων των μετεχόντων της στρατιωτικής του δυνάμεως». Επέκεινα οι διατάξεις των άρθρων 46 και 47 του «Κανονισμού Νόμων και Εθίμων του Πολέμου στην ξηρά», ο οποίος είναι προσαρτημένος στη Δ΄ Σύμβαση της Χάγης του 1907, καθιερώνουν και τις δύο θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου του Πολέμου, ήτοι τις αρχές της προστασίας του σεβασμού του Ανθρώπου και της ατομικής ιδιοκτησίας. Όλες αυτές τις αρχές επικαιροποίησε η απόφαση του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης του 1946.
1. Αυτό είχε αποδεχθεί, έναντι της ελληνικής Κυβέρνησης, επισήμως το 1965 ο τότε Καγκελάριος Λούτβιχ Έρχαρτ.
2. Ο ίδιος δε είχε τότε μιλήσει για επανορθώσεις ύψους 500 εκ. γερμανικών μάρκων.
ΙΙΙ. Η σχετικώς πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, με την οποία απορρίφθηκε ιταλικό αίτημα –υπήρχε και παρέμβαση Ελλήνων διαδίκων- για πολεμικές αποζημιώσεις έναντι της Γερμανίας, ουδόλως αλλάζει τα προαναφερόμενα νομικά δεδομένα και επιχειρήματα υπέρ της Ελλάδας. Και τούτο διότι η ως άνω απόφαση εκδόθηκε ύστερα από προσφυγή ιδιωτών. Τώρα γίνεται λόγος για απαιτήσεις του Ελληνικού Κράτους, κατά το Διεθνές Δίκαιο, τόσο για εξόφληση του κατοχικού δανείου όσο και για την καταβολή αποζημιώσεων λόγω των «πεπραγμένων» των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.
Α. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, το ελάχιστο των κατά τα προαμνημονευόμενα ελληνικών απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας είναι σήμερα, περίπου, 60 δισ. ευρώ από το κατοχικό δάνειο και 110 δισ. ευρώ λόγω αποζημιώσεων. Ήτοι σύνολο, περίπου, 170 δισ. ευρώ. Αλλ' αυτό είναι θέμα ειδικότερου υπολογισμού, ο οποίος θα γίνει με την επιμέλεια των αρμόδιων ελληνικών κρατικών αρχών.
Β. Και κάτι τελευταίο: Η σημερινή ευρωπαϊκή συγκυρία, η οποία χαρακτηρίζεται και από την ανάγκη οριοθέτησης των υποχρεώσεων των χωρών της ευρωζώνης ως προς την επίτευξη βασικών δημοσιονομικών στόχων –μεταξύ των οποίων προέχουσα θέση κατέχει το δημόσιο χρέος κάθε χώρας-μέλους- επιβάλλει και την επίλυση των μεταξύ των χωρών αυτών κάθε είδους συναφών διαφορών, με βάση το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο.»
 
TERRORISM HAS NO RELIGION


This is not against any specific religion, but it's true

The Shoe Bomber was a Muslim
The Beltway Snipers were Muslims
The Fort Hood Shooter was a Muslim
The Underwear Bomber was a Muslim
The U-S.S. Cole Bombers were Muslims
The Madrid Train Bombers were Muslims
The Bali Nightclub Bombers were Muslims
The London Subway Bombers were Muslims
The Moscow Theatre Attackers were Muslims
The Boston Marathon Bombers were Muslims
The Pan-Am flight #93 Bombers were Muslims
The Air France Entebbe Hijackers were Muslims
The Iranian Embassy Takeover, was by Muslims
The Beirut U.S. Embassy Bombers were Muslims
The Libyan U.S. Embassy Attack was by Muslims
The Buenos Aires Suicide Bombers were Muslims
The Israeli Olympic Team Attackers were Muslims
The Kenyan U.S, Embassy Bombers were Muslims
The Saudi, Khobar Towers Bombers were Muslims
The Beirut Marine Barracks Bombers were Muslims
The Besian Russian School Attackers were Muslims
The First World Trade Center Bombers were Muslims
The Bombay, Mumbai, India Attackers were Muslims
The Achille Lauro Cruise Ship Hijackers were Muslims
The Nairobi, Kenya Shopping Mall Killers were Muslims
The September 11th 2001 Airline Hijackers were Muslims
The Sydney, Australia Lindt Cafe Kidnapper was a Muslim
The Peshawar, Pakistani School Children Killers were Muslims
The Paris Charly Hebdo killers were Muslims

Think of it:

Hindus living with Jews = No Problem
Baha'is living with Jews = No Problem
Jews living with Atheists = No Problem
Sikhs living with Hindus = No Problem
Hindus living with Baha'is = No Problem
Christians living with Jews = No Problem
Jews living with Buddhists = No Problem
Shintos living with Atheists = No Problem
Buddhists living with Sikhs = No Problem
Baha'is living with Christians = No Problem
Buddhists living with Shintos = No Problem
Buddhists living with Hindus = No Problem
Hindus living with Christians = No Problem
Atheists living with Buddhists = No Problem
Confusians living with Hindus = No Problem
Atheists living with Confucians = No Problem

Muslims living with Jews = Problem
Muslims living with Sikhs = Problem
Muslims living with Hindus = Problem
Muslims living with Baha'is = Problem
Muslims living with Shintos = Problem
Muslims living with Atheists = Problem
Muslims living with Buddhists = Problem
Muslims living with Christians = Problem
MUSLIMS LIVING WITH MUSLIMS = VERY BIG PROBLEM

SO THIS LEADS TO

They’re not happy in Gaza
They're not happy in Egypt
They're not happy in Libya
They're not happy in Iran
They're not happy in Iraq
They're not happy in Yemen
They're not happy in Pakistan
They're not happy in Syria
They're not happy in Lebanon
They're not happy in Nigeria
They're not happy in Kenya
They're not happy in Sudan
They're not happy in Morocco
They're not happy in Afghanistan


So, where are they happy?

They're happy in Australia
They're happy in Belgium
They're happy in France
They're happy in Holland
They're happy in Italy
They're happy in Germany
They're happy in Spain
They're happy in Sweden
They're happy in Denmark
They're happy in the USA & Canada
They're happy in Norway & India
They're very happy in England (UK)(Loads of Welfare Benefits)
They're happy in almost every country that is not Islamic!
And who do they blame? Not Islam.. Not their leadership... Not themselves...
THEY BLAME THE COUNTRIES THEY ARE HAPPY IN!!
And they want to change the countries they're happy in, to be like the countries they came from where they were unhappy and finally they will get hammered !!!!

Islamic Jihad: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
ISIS: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Al-Qaeda: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Taliban: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Boko Haram: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Al-Nusra: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Abu Sayyaf: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Al-Badr: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Muslim Brotherhood: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Lashkar-e-Taiba: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Ansaru: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Jemaah Islamiyah: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Abdullah Azzam Brigades: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
Al-Shabbab Somalia: AN ISLAMIC TERROR ORGANIZATION
AND A LOT MORE!!!!!!!

And still terror has no religion!

NOT All Muslims are Terrorists. But All Terrorists are Muslims. 

 
<<Η συμφωνία δίνει μόνο χρόνο - Αβέβαιη η αποτελεσματικότητα των μεταρρυθμίσεων>>

Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό για την συμφωνία Ελλάδος με ΕΕ θα κυριαρχήσει ο προβληματισμός
Η περίφημη συμφωνία Ελλάδος με την ΕΕ στο Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου τελεί υπό την έγκριση των προτάσεων για μεταρρυθμίσεις που σήμερα Τρίτη 24 Φεβρουαρίου  θα στείλει στους θεσμούς (Τρόικα) η ελληνική κυβέρνηση.
Το πλάνο μεταρρυθμίσεων πρέπει να είναι σαφές, τεχνικά άρτιο, κοστολογημένο και να θέτει και χρονοδιαγράμματα απόδοσης.
1. Ολόκληρος ο πρώτος πυλώνας της Θεσσαλονίκης που αφορά το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
2. Μεγάλο μέρος του δεύτερου πυλώνα που αφορά την άρση της καταστολής της πραγματικής οικονομίας με άμεση προτεραιότητα στη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των κόκκινων δανείων καθώς και το σταμάτημα πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
3. Στη λίστα υπάρχουν όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης του τέταρτου πυλώνα της Θεσσαλονίκης, όπως:
- Δίκαιο φορολογικό σύστημα
- Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
- Καταπολέμηση της διαπλοκής και της διαφθοράς
- Πάταξη λαθρεμπορίου (ιδιαίτερα σε καύσιμα και καπνό).
- Ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα –μείωση της γραφειοκρατίας
Συγκεκριμένα στον πρώτο πυλώνα του προγράμματος της Θεσσαλονίκης (plus) περιλαμβάνονται το δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, το πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες, η δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους και δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη το πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης. Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων.
Επιπλέον, από τον πρώτο πυλώνα, στη λίστα της ελληνικής κυβέρνησης υπάρχει και η ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικής μέσα μεταφοράς καθώς και η κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.
Από τον δεύτερο πυλώνα στη λίστα που απέστειλε το Μαξίμου στους θεσμούς περιλαμβάνονται μέτρα για την άμεση άρση της καταστολής στην πραγματική οικονομία, η άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η «νέα σεισάχθεια» για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων.
Μετατίθενται για αργότερα, σύμφωνα με πληροφορίες, η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, η ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας και τραπεζών ειδικού σκοπού, η επαναφορά του κατώτατου μισθού.
Από τον τρίτο πυλώνα στις προτάσεις τις κυβέρνησης βρίσκεται η άμεση επαναφορά της εργασιακής νομοθεσίας, της μετενέργειας, των εργασιακών δικαιωμάτων.
Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι στη λίστα προτάσεων θα υπάρχει και η διεύρυνση του αριθμού των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε μια μάχη αλλά η τελική διαπραγμάτευση είναι περίπου υποχώρηση σχεδόν από το 85% με 90% των προεκλογικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση προσπάθησε σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση που απέτυχε.
Η νέα κυβέρνηση τουλάχιστον προσπάθησε αλλά το αποτέλεσμα της προσπάθειας είναι πολύ φτωχό, μα πάρα πολύ φτωχό.
Η μετονομασία λέξεων και ορολογιών και φράσεων κόστισε στην Ελλάδα 25 δισεκ κυρίως λόγω εκροών καταθέσεων.
Ταυτόχρονα όλα τα ανοικτά θέματα που αποτελούσαν τα επίμαχα σημεία της προεκλογικής περιόδου δεν έχουν κλείσει.
Η Ελλάδα κέρδισε κάτι κέρδισε 4 μήνες – αν βεβαίως δεν υπάρξει καμία επιπλοκή με την αξιολόγηση των νέων μεταρρυθμίσεων -.
Το βασικό σενάριο πάντως θέλει να οριστικοποιείται η συμφωνία.
Σε όλα τα άλλα επίπεδα η Ελλάδα έχασε και έχασε πολλά.
Τι έχασε η Ελλάδα;
1)Στην συμφωνία δεν υπάρχει καμία ρητή δέσμευση για το είδος της λύσης που θα προταθεί για το χρέος.
Πέραν μιας γενικόλογης ερμηνείας, λύση για το χρέος δεν υπάρχει.
2)Η Ελλάδα κέρδισε 4 μήνες παράτασης του μνημονίου, που όπως έχουμε εξηγήσει απλά μετονομάστηκε.
Το μνημόνιο μετονομάστηκε σε σύμβαση για την ανάκαμψη και ανάπτυξη, η Τρόικα μετονομάστηκε σε θεσμοί, τα νέα μέτρα μετονομάστηκαν δομικές μεταρρυθμίσεις και γενικώς υπήρξε πολύ μετονομασία.
Παράλληλα το υφιστάμενο πρόγραμμα μετονομάστηκε….υφιστάμενη διευθέτηση.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση άπαξ και αποδέχθηκε την κύρια σύμβαση χρηματοδοτικής διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Facility Agreement, MFFA) de facto αναγνώρισε το μνημόνιο.
Επί της ουσίας σε σχέση με ότι γνωρίζαμε έως τώρα δεν έχουν αλλάξει πολλά πλην του ότι
1)Κερδίσαμε 4 μήνες παράτασης στο μνημόνιο
2)Η Γερμανία ακολουθεί μια πολύ πιο σκληροπυρηνική στάση
3)Δεν υπάρχει καμία δέσμευση για το χρέος
4)Η μετονομασία του μνημονίου κόστισε στην Ελλάδα 25 δισεκ. ευρώ.
Αποτιμώντας την συμφωνία με πολιτικούς και οικονομικούς όρους εξάγονται τα εξής συμπεράσματα


Πολιτική αποτίμηση

Η Ελλάδα υποχρεώθηκε σε σχεδόν 85% με 90% να υιοθετήσει τις θέσεις της Γερμανίας καμουφλαρισμένες πίσω από μετονομασίες λέξεων.
Η Ελλάδα κέρδισε χρόνο 4 μήνες αλλά δεν κατάφερε να παγώσει το μνημόνιο.
Αντ΄ αυτού υπεγράφη μια συμφωνία όπου οι ρήτρες του μνημονίου παραμένουν ενώ το ακόμη χειρότερο η Ελλάδα χρειάστηκε να υποβάλει δέσμη μεταρρυθμίσεων ώστε να πάρει την επόμενη δόση των 1,8 δισεκ.
Δεν υπάρχει δέσμευση για το χρέος πέραν της αναφοράς ότι θα εξεταστεί η βιωσιμότητα του χρέους.
Με όρους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε πολύ χαμηλή απόδοση σε σχέση με τις υψηλές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί.
Ήδη το άρθρο Γλέζου και οι αναφορές για κόκκινες γραμμές του Λαφαζάνη καταδεικνύουν ότι στο εσωτερικό μέτωπο ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει πρόβλημα.
Το πρόβλημα αυτό θα ενταθεί καθώς η Γερμανία θα θελήσει να διασύρει την νέα ελληνική κυβέρνηση από εκδίκηση ή αλαζονεία.

Οικονομική αποτίμηση

Η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου για να αποτιμηθεί με οικονομικούς όρους απαιτείται έγκριση του πλάνου μεταρρυθμίσεων που υποβάλλει η κυβέρνηση.
Αν δεχθούμε ότι οι μεταρρυθμίσεις εγκρίνονται η Ελλάδα κέρδισε λίγο χρόνο 4 μήνες, χωρίς να έχει επιλύσει τα δομικά της προβλήματα.
Για τις τράπεζες η συμφωνία – εφόσον επικυρωθεί και με τις μεταρρυθμίσεις – αποτελεί σοβαρότατη θετική εξέλιξη.
Οι εκροές καταθέσεων που έφθασαν τα 21 δισεκ. θα ανακοπούν και το κυριότερο η ΕΚΤ θα αποκαταστήσει τα collaterals των ελληνικών τραπεζών ώστε να δανείζονται από την ΕΚΤ και όχι μόνο από το ELA.
Για τις τράπεζες οι επιδράσεις της συμφωνίας θα είναι άμεσες και θετικές.
Επίσης οι επενδυτές βραχυχρόνια θα κερδίσουν καθώς οι αποδόσεις των ομολόγων θα υποχωρήσουν σημαντικά και θα σημειωθεί βραχυχρόνια ράλι στο χρηματιστήριο.
Ωστόσο οι επενδυτές να μην παρασυρθούν από τον ενθουσιασμό.
Αν υποχωρήσουν π.χ. το 3ετές στο 9-10% και το 5ετές στο 8% και το cds στην 5ετία στις 1000 από 1599 μονάδες και το χρηματιστήριο κινηθεί προς τις 950 ή το πολύ έως τις 1050 μονάδες (βασικό σενάριο 950 μονάδες, αισιόδοξο 1050 μονάδες) η εικόνα της αγοράς θα έχει βελτιωθεί αλλά η Ελλάδα ακόμη δεν θα μπορεί να βγει στις αγορές….ούτε θα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα με οικονομικούς όρους.
Με επενδυτικούς όρους οι επενδυτές δεν θα πρέπει να ενθουσιαστούν υπερβολικά με την συμφωνία.
Αν οι μεταρρυθμίσεις εγκριθούν είναι 100% βέβαιο ότι θα υπάρξει ράλι στο χρηματιστήριο και στα ομόλογα αλλά για βραχυχρόνιο διάστημα.
Τα προβλήματα της οικονομίας ακόμη είναι εμπρός δεν έχουν αντιμετωπιστεί.
Η μεγάλη πρόκληση για την Ελλάδα δεν είναι μόνο η έγκριση των μεταρρυθμίσεων αλλά η εφαρμογή και απόδοση τους.
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι μεταρρυθμίσεις να μην αποδώσουν π.χ. το κυνήγι της φοροδιαφυγής θέλει χρόνο όπως και του λαθρεμπορίου, απαιτούν χρόνο και άρτιους μηχανισμούς.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει ούτε χρόνο ούτε μηχανισμούς.

Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό θα κυριαρχήσει ο προβληματισμός

Είναι περίπου βέβαιο ότι βραχυχρόνια με όρους αγοράς θα υπάρξει ενθουσιασμός.
Ράλι στο χρηματιστήριο, μεγάλη άνοδο στις τιμές των ομολόγων, εντυπωσιακή πτώση στα CDS γενικώς πολύ καλό κλίμα σε χρηματιστήριο και ομόλογα.
Αυτά θα συμβούν.
Μετά από τα ράλι και το κλίμα ευφορίας θα επανέλθει ο προβληματισμός και αυτός ο νέος προβληματισμός θα φέρει πάλι ισχυρότατες αναταράξεις στην ελληνική πολύπαθη αγορά.
Το κείμενο της συμφωνίας Ελλάδος με ΕΕ…

«Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής οι οποίες ανελήφθησαν από την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια των λίγων τελευταίων εβδομάδων διεξαγάγαμε, από κοινού με τους θεσμούς, έναν εντατικό και εποικοδομητικό διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές και καταλήξαμε σε μια κοινή θέση σήμερα.
Το Eurogroup  σημειώνει, στο πλαίσιο της υπάρχουσας διευθέτησης, το αίτημα των ελληνικών αρχών για την παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Facility Agreement, MFFA), η οποία θεμελιώνεται σε ένα σύνολο δεσμεύσεων.
Ο σκοπός της παράτασης αυτής είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της τρέχουσας διευθέτησης, με την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας η οποία θα εξετασθεί από κοινού με τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς.
Αυτή η παράταση θα γεφυρώσει το χρόνο που θα απαιτηθεί για τις συζητήσεις για μια ενδεχόμενη διάδοχη διευθέτηση ανάμεσα στο Eurogroup, τους θεσμούς και την Ελλάδα.
Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν έναν πρώτο κατάλογο μεταρρυθμιστικών μέτρων, επί τη βάση της τρέχουσας συμφωνίας, ως το τέλος της Δευτέρας 23ης Φεβρουαρίου (2015).
Οι θεσμοί θα εκφέρουν μια πρώτη άποψη για το εάν αυτή είναι επαρκώς συνεκτική ώστε να αποτελέσει ένα έγκυρο σημείο εκκίνησης για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Ο κατάλογος αυτός θα διευκρινιστεί περαιτέρω και κατόπιν θα συμφωνηθεί με τους θεσμούς ως τα τέλη του Απριλίου.
Μόνον η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης του παραταθέντος προγράμματος από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά του την οποιαδήποτε εκταμίευση της εναπομείνασας δόσης από το τρέχον πρόγραμμα του ΕΤΧΣ και την μεταφορά των κερδών του 2014 από το πρόγραμμα SMP.
Αμφότερες υπόκεινται στην έγκριση του Eurogroup.
Ενόψει της αξιολόγησης από τους θεσμούς η Ευρωομάδα συμφωνεί ότι τα κεφάλαια, τα οποία είναι ως τώρα διαθέσιμα στο ΤΧΣ, θα πρέπει να διακρατηθούν από τον ΕΤΧΣ, άνευ δικαιώματος τρίτων, για τη διάρκεια της παράτασης της MFFA.
 Τα κεφάλαια θα συνεχίσουν να είναι διαθέσιμα κατά τη διάρκεια της παράτασης της MFFA και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση και εκκαθάριση τραπεζών.
Θα μπορούν να εκταμιευθούν κατόπιν αιτήματος με απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας / του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού.
Υπό αυτό το φως καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεργαστούν στενά με τους ευρωπαϊκούς και τους διεθνείς θεσμούς και εταίρους.
Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ.
 Συμφωνήσαμε επίσης ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να διαδραματίζει τον δικό του ρόλο.
Οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν τη σθεναρή δέσμευσή τους σε μια ευρύτερη και βαθύτερη διαδικασία εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα αποσκοπεί στην διαρκή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης και απασχόλησης, τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και της προαγωγής της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι αρχές δεσμεύονται στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα.
 Σε αυτό το πλαίσιο οι ελληνικές αρχές ανέλαβαν την ευθύνη να χρησιμοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τη συνεχιζόμενη παροχή τεχνικής βοήθειας.
Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως.
Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως όριζε το ανακοινωθέν του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012.
Οι θεσμοί, σε ότι αφορά τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015.
Με δεδομένες αυτές τις δεσμεύσεις καλωσορίζουμε το ότι σε έναν αριθμό πεδίων, οι ελληνικές πολιτικές προτεραιότητες μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση και την καλύτερη εφαρμογή της τρέχουσας διευθέτησης.
Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς.
Βάσει του αιτήματος, των δεσμεύσεων των ελληνικών αρχών, των γνωμοδοτήσεων των θεσμών και τη σημερινή συμφωνία, θα ξεκινήσουμε τις εθνικές διαδικασίες με σκοπό να καταλήξουμε σε μια οριστική απόφαση για την παράταση της τρέχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης του ΕΤΧΣ για έως και τέσσερις μήνες από το διοικητικό συμβούλιο του ΕΤΧΣ.
 Επίσης καλούμε τους θεσμούς και τις ελληνικές αρχές να ξαναρχίσουν αμέσως το έργο τους που θα επιτρέψει την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Παραμένουμε δεσμευμένοι στη χορήγηση επαρκούς στήριξης στην Ελλάδα ωσότου ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές εφόσον τηρήσει τις δεσμεύσεις εντός του συμφωνημένου πλαισίου».
www.bankingnews.gr

 
ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΤΟΥ Γ. ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ

<<Αίτημα... αντικατάστασης του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη, έθεσε ο γερμανός πρέσβης στην Αθήνα κατά τη διάρκεια συζήτησής του με υπουργό, καθώς ο υπουργός θεωρείται ανεπιθύμητος για το Βερολίνο, υποστηρίζει δημοσίευμα της Real News.

Μάλιστα, το δημοσίευμα αναφέρει πως οι ενστάσεις για τον κ. Βαρουφάκη προέρχονται κυρίως από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τον θεωρεί εμπόδιο στην προσπάθεια συνέχισης των διαπραγματεύσεων.

Για το θέμα, το Βερολίνο έχει κάνει διάφορες "κρούσεις" σε πρόσωπα - κλειδιά στο Μαξίμου, υποστηρίζει επίσης το άρθρο, που αναφέρει πως αυτά που ενοχλούν τη γερμανική πλευρά, είναι:

- Πως "παίζει το αμερικανικό χαρτί", με αναφορές σε πιθανή βοήθεια από τις ΗΠΑ.
- Ότι με το αίτημα για παράταση "κορόιδεψε" το Βερολίνο.
- Και πως μπορεί να γίνει "απρόβλεπτος" στις διαπραγματεύσεις.
>>
·         ΣΧΟΛΙΟ
Αν αυτό δεν είναι ναζιστική/φασιστική νοοτροπία και μέθοδος, τότε τι είναι; Μήπως να αντικαταστήσουμε όλη την Κυβέρνηση με γερμανοτσολιάδες μιας άλλης εποχής; Μήπως να καταργήσουμε τις εκλογές και να τους καλέσουμε να φυτεύσουν την κυβέρνηση της αρεσκείας τους; Μήπως να αντικαταστήσουμε τον Βαρουφάκη με τον Χριστοφοράκη για να κάνει την δουλειά τους; Να δούμε τι άλλο θα ζητήσουν. Διαλύσανε την Γιουγκοσλαβία γιατί από την εποχή του Κάίζερ θέλαν να κατεύουν στην Αδριατική, και τα καταφέρανε. Από τον Όθωνα μέχρι και τον Χριστοφοράκο της SIEMENS μας "πηδάνε" με διάφορους τρόπους και σε διάφορες εποχές. Τώρα ο "κούτσαυλος" δεν αντέχει την αντίσταση. Να τ' ακούνε οι υπόλοιποι "Εταίροι" στην Ευρώπη και να αντιληφθούν τι τους έρχεται.......

 
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΥΨΕΙ ΣΤΟ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ


Το άρθρο ζητάει από την Ελλάδα να μην υποκύψει στο γερμανικό bullying, καθώς το θέμα της δεν έχει μόνο ηθική διάσταση, αλλά και απόλυτα οικονομική. Ο αρθρογράφος Φιλίπ Λεγκρέν σημειώνει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση από την πρώτη στιγμή δεν διαχειρίστηκε σωστά την κρίση εντός των κόλπων της.
Τα έργα της είχαν χειρότερα αποτελέσματα σε σχέση με αυτά που έκαναν οι ΗΠΑ κατά την περίοδο της δικής τους κρίσης, ή η Ιαπωνία που επίσης βίωσε μια έντονα υφεσιακή περίοδο. Το ΑΕΠ της ΕΕ εξακολουθεί να είναι χαμηλό, ενώ η ανεργία καλπάζει. Η πολιτική στάση της Ευρώπης ορίζεται από το Βερολίνο και την Άνγκελα Μέρκελ και υλοποιείται στις Βρυξέλλες, ενώ κάποιες φορές μετριάζεται, αλλά πιο συχνά επιβάλλεται, από την ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη.
Αυτή η αλυσίδα, κατά τον Λεγκρέν, είναι καταστροφική. Και αυτό διότι συνεχίζονται άοκνα οι πολιτικές λιτότητας, οι περικοπές μισθών, η ανεκτικότητα προς τις τράπεζες, η άρνηση για αναδιάρθρωση του χρέους και η προσαρμογή στον μερκαντιλισμό της Γερμανίας: όλα αυτά οδηγούν την Ευρώπη στην τάφρο. Ούτε καν η έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης δεν πρόκειται να αλλάξει τα δεδομένα. Το να διευθετηθεί ένας συμβιβασμός που θα μετατοπίζει τη γραμμή της Μέρκελ κατά ένα χιλιοστό θα είναι ένα λάθος -αυτό που πρέπει να αμφισβητηθεί και να διαλυθεί είναι η γερμανική θέση.
Η Ελλάδα δεν μπορεί μόνη της
Η Ελλάδα από μόνη της δεν είναι σε θέση να αλλάξει την Ευρωζώνη, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης της αυξανόμενης πολιτικής αντίδρασης εναντίον των πολιτικών που προκαλούν στασιμότητα στην Ευρωζώνη. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια υπάρχει η ελπίδα ότι το «νεκρό χέρι του Μερκελισμού» θα ξεκουμπωθεί.
Κατά τον Λεγκρέν, το σχέδιο τεσσάρων σημείων που υπέβαλε ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι εξόχως λογικό. Προϋποθέτει μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα, αύξηση των κοινωνικών δαπανών, λιγότερο επαχθείς υποχρεώσεις και κυρίως μεταρρυθμίσεις, με τη βοήθεια του ΟΟΣΑ, που θα αλλάξουν κατά πολύ την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας. Στο παράλληλο σύμπαν του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όμως, θεωρείται μια ανεύθυνη πρόταση. Η Ελλάδα πρέπει να απομυζηθεί για να εξυπηρετήσει τους ξένους πιστωτές της, στο όνομα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Και ενώ η ελληνική κυβέρνηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, υπάρχει ο φόβος πως θα επικρατήσει η Γερμανία. Η Ελλάδα μπορεί να ξεμείνει από μετρητά, η ΕΚΤ περιορίζει τη ρευστότητα, έτσι ο συμβιβασμός-παράδοση μπορεί να συμβεί τώρα. Κι όμως, αναφέρει το άρθρο, αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ, τότε τα χρέη της προς τις πιστώτριες χώρες δεν θα αποπληρωθούν ποτέ, ενώ οι κερδοσκόποι θα ποντάρουν στην επόμενη χώρα που θα την ακολουθήσει, με την Πορτογαλία να είναι πρώτη στη λίστα.
Τι θέλουν το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη
Θέλουν όντως το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη να σπρώξουν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού; Αμφιβάλλω, λέει ευθαρσώς ο Λεγκρέν. Η Ελλάδα έξω από το ευρώ και χωρίς το χρέος στους ώμους της θα περάσει από μια φάση χάους, αλλά στη συνέχεια θα καταφέρει να αναπτυχθεί. Συνέβη ακόμα και στην Αργεντινή, παρά την κακοδιαχείριση της κατάστασής της από τους πολιτικούς της.
Ο Λεγκρέν επικαλείται την εναλλακτική επιλογή που έχει η Ελλάδα έτσι όπως την έχουν εκθέσει ο Γουίλεμ Μπούιτερ, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup, και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Τζον Κοκρέιν. Σύμφωνα με αυτή, η χώρα θα μπορούσε να καλύψει τις εγχώριες υποχρεώσεις της, όπως πληρωμές συντάξεων, με την έκδοση διαπραγματεύσιμων IOUs που θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τις πληρωμές φόρων -στην πραγματικότητα θα δημιουργούσε ένα παράλληλο νόμισμα. Αυτό το εικονικό χρήμα θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί και για άλλους σκοπούς: για παράδειγμα, για την ανακεφαλαιοποίηση των προβληματικών τραπεζών. Αυτό θα επέτρεπε στην ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει τις υποχρεώσεις της προς τους πιστωτές της στην ΕΕ σχετικά ανώδυνα, παραμένοντας εντός του ευρώ.
Για να καταλήξει: «Το καθεστώς της Ευρωζώνης όπως και πολλά ΜΜΕ θεωρούν ανόητο να αντισταθεί η Ελλάδα στη Γερμανία. Αλλά είναι το ίδιο ανόητο και να υποκύψει. Αυτό που θα συμβεί είναι να αφήσει τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής στο στρατόπεδο του αντι-Μερκελισμού, κάτι που θα προμήνυε κακούς πολιτικούς οιωνούς. Εφόσον η ελληνική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να παραμείνει σταθερή -όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και πολλοί Ευρωπαίοι την καλούν να κάνει- μπορεί να κερδίσει μια πιο δίκαιη συμφωνία για τον ελληνικό λαό και, με λίγη τύχη, για την Ευρωζώνη».

 

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΟΙ  ΑΔΙΕΞΟΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε ΤΗΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ


Ούτε και στο χθεσινό Γιουρογρούπ βρέθηκε κάποια αξιόπιστη και βιώσιμη λύση στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και στο δίκαιο αίτημα που η νέα κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα έθεσε για να μπορέσει ο ελληνικός λαός να ανασάνει και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Δυστυχώς η Ελλάδα έμεινε εντελώς μόνη στο έλεος της Μερκελικής Γερμανίας η οποία κατάφερε με εκβιαστικό τρόπο να στρέψει εναντίον της ακόμα και χώρες του Νότου όπως Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία  οι οποίες αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα με αυτά που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αδελφοί μας.  

Δυστυχώς η Γερμανία υπό την Μέρκελ και οι βόρειοι σύμμαχοι της αδυνατούν να αντιληφθούν για δικούς τους πολιτικούς, οικονομικούς, αλλά δυστυχώς όσο και αν ακούγεται χαζό και για προσωπικούς λόγους, ότι οι πολιτικές που ακολουθούν δεν είναι προς την σωστή κατεύθυνση και οδηγούν τους λαούς ιδιαίτερα του Νότου στην μιζέρια και την Ε.Ε στην κατάρρευση.  

Υπό την ιδιότητα μου ως οικονομολόγου Λογιστή – Ελεγκτή θα μπορούσα να αποδεχθώ την άποψη των ηγετών της Ευρώπης που συμφωνούν και εφαρμόζουν την σκληρή γραμμή λιτότητας που επιβάλλει η Γερμανία δεδομένου ότι μετά από 6 χρόνια μια τέτοια πολιτική έφερνε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Δυστυχώς όχι. Για 6 χρόνια τώρα οι πολίτες, κυρίως του νότου, βιώνουν μια άνευ προηγουμένου οικονομική δυσπραγία και γενικά τις συνέπειες αυτής της αδιέξοδης πολιτικής. Δεν χρειάζεται κάποιος ιδιαίτερη γνώση σε οικονομικά θέματα για να  αντιληφθεί ότι οι πολιτικές της αυστηρής λιτότητας και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών αποδείχθηκαν καταστροφικές. Για να γίνω πιο κατανοητός παραθέτω πιο κάτω κάποιες απόψεις και συγκρίσεις και καλώ όσους έχουν γνώσεις περί οικονομικών να μου πουν που διαφωνούν:

Κατά την άποψη μου ο όρος “Κρίση Χρέους” είναι λανθασμένος και παραπλανητικός με την έννοια ότι δεν υπάρχει σαν τέτοιο πρόβλημα χρέους, καθ’ ότι το χρέος είναι μεταξύ χωρών πιστωτών και χωρών οφειλετών σε κοινό νόμισμα. Η ‘’Κρίση Χρέους’’ είναι μια επινόηση των Γερμανών και βορείων εταίρων τους σε μια προσπάθεια να καλυφθούν οι αδυναμίες που υπάρχουν στην δομή της ΕΕ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Οι συναλλαγές αυτές ονομάζονται διακανονιστηκές και ρυθμιστικές πληρωμές μεταξύ των χωρών μελών, όπως συμβαίνει και στις ΗΠΑ μεταξύ των διαφόρων πολιτειών, διευθετούνται δε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πέσει καμία οικονομία σε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης μια που κάτι τέτοιο δεν συμφέρει σε κανένα. Αυτός ο κανόνας δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην περίπτωση της Ελλάδας με αποτέλεσμα σήμερα να έχει χάσει το 30% περίπου του εθνικού της εισοδήματος. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κρίση χρέους μεμονωμένων χωρών αλλά για πρόβλημα περιφερειακών χρεών μέσα σε μια ομοσπονδιακή ένωση, όπως υποτίθεται έπρεπε να είναι η Ε.Ε.

Είναι γενικώς παραδεκτό από πολλούς έγκριτους οικονομολόγους ότι η ΕΕ από την ίδρυση της αντιμετώπιζε θεσμικά κενά, τα οποία οι ηγέτες της αν πραγματικά επιθυμούν να μην καταρρεύσει θα πρέπει τάχιστα να επιλυθούν και να καλυφθούν. Τέτοια κενά όπως έχουν επανειλημμένα αναφερθεί είναι μεταξύ άλλων, η έλλειψη τραπεζικής ένωσης, η σύνδεση που υπάρχει μεταξύ τραπεζών και δημοσίου χρέους (αυτή η σύνδεση πρέπει να σταματήσει για να μην βαρύνονται τα κράτη με τα χρέη των τραπεζών). Η ανυπαρξία αντισταθμιστικών πληρωμών και γενικά αν δεν ληφθούν μέτρα που θα διατηρούν την συνοχή του συνόλου και την σύγκλιση των οικονομιών, για πια Ένωση μπορεί να μιλάμε; Είναι για την ύπαρξη αυτών των κενών που δεν έχουμε σύγκλιση αλλά απόκλιση των ευρωπαϊκών οικονομιών.    

Με την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία το 1981 και στην προσπάθεια του να εδραιωθεί στην εξουσία το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εκτοξεύτηκε σε δυσθεώρητα ύψη. Η Ελλάδα άρχισε να ξοδεύει περισσότερα από όσα εισέπραττε. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία δημιούργησε ένα πελατειακό και διεφθαρμένο κράτος το οποίο δύσκολα θα απέφευγε την κατάρρευση. Τέτοιες διαρθρωτικές αλλαγές δεν έγιναν ποτέ από καμία κυβέρνηση γιατί ο εκάστοτε πρωθυπουργός της Ελλάδας προέτασσε το κομματικό και προσωπικό συμφέρον σε βάρος των συμφερόντων της χώρας, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Κύπρο. Ουνά φάτσα, ούνα ράτσα
 
Πέραν όμως των τεράστιων ευθυνών όλων των κυβερνήσεων από την μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα η θεραπεία που επιλέχθηκε από την σαθρά δομημένη Τρόικα για την διάσωση της ελληνικής οικονομίας έκανε μεγαλύτερη ζημιά από την ίδια την ασθένεια. Η ομολογία αξιωματούχων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) ότι στην περίπτωση της Ελλάδας υποεκτιμήθηκαν οι συνέπειες της ύφεσης δεν είναι καθόλου τυχαία. Ωστόσο η Μέρκελ και οι συν αυτής συνεχίζουν αυτό το λάθος και εξακολουθούν να αντιπαρατίθενται με το ΔΝΤ σε αυτό που προτείνει, να διαγραφεί δηλαδή ένα μεγάλο μέρος του χρέους για να απελευθερωθεί από το βάρος αυτό η Ελλάδα και ταυτόχρονα να γίνει μια μεγάλη επενδυτική προσπάθεια στην Ελλάδα από ξένους θεσμικούς επενδυτές. Ντόπιοι ιδιώτες επενδυτές και κυρίως ξένοι επενδυτές είναι δύσκολο να έρθουν αυτή την περίοδο αλλά θα μπορούσαν θεσμικά όργανα της ΕΕ να επενδύσουν σε Ελλάδα και Κύπρο όχι τόσο στην δημιουργία επιχειρήσεων αλλά στην κατασκευή υποδομών, δημιουργώντας έτσι θέσεις εργασίας και ενισχύοντας την ροή χρήματος για να μπορέσει να ανακάμψει το ταχύτερο η οικονομία, να ανασάνουν οι άνθρωποι και να πληρωθούν τα υπόλοιπα του χρέους. Ο μόνος τρόπος να πληρώσει ένας οφειλέτης τα χρέη του είναι να έχει εισόδημα, εάν δεν έχει εισόδημα τι χρέη να πληρώσει; Ενόσω Ελλάδα και Κύπρος αποτυγχάνουν, αποτυγχάνει επίσης και κυρίως η λανθασμένη και αντιπαραγωγική ευρωπαϊκή συνταγή που επιβάλλεται σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.
Δεν είμαι ο απόλυτος θιασώτης του Αμερικάνικου μοντέλλου σε θέματα οικονομίας αλλά θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι ΗΠΑ που ακολούθησαν εντελώς διαφορετικές και εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές με αυτές που ακολουθήθηκαν στη ΕΕ, πέτυχαν αξιοθαύμαστα αποτελέσματα από την έναρξη της οικονομικής κρίσης

Στη διάρκεια της τελευταίας 6ετίας, η Αμερική επέτυχε να απεμπλακεί από την κρίση, που αρχικά η ίδια είχε πυροδοτήσει, ενώ η Ευρώπη συνεχίζει να βυθίζεται σε αυτήν, μέχρι σημείου αποπληθωρισμού (déflation) - την εφιαλτικότερη προοπτική για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που εκτίθεται έτσι σε κίνδυνο άμεσης αποσύνθεσης του. Γιατί άραγε η αμερικανική ανάπτυξη ανέρχεται σήμερα σε +5%, ενώ η αντίστοιχη ευρωπαϊκή επίδοση σύρεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, σε μηδενικά επίπεδα; Γιατί άραγε στο διάστημα της επίμαχης 6ετίας, η αμερικανική ανεργία συρρικνώθηκε σε 5,8%, ενώ παράλληλα η ευρωπαϊκή εκτινάχθηκε σε 12%; Γιατί άραγε οι επενδύσεις, ο σχηματισμός πάγιου κεφαλαίου και οι θέσεις εργασίας, στο αυτό διάστημα, εκτινάχθηκαν κατά 25% στην Αμερική, ενώ εγκλωβίζονται σε μηδενικούς ρυθμούς αύξησης στην Ευρωζώνη;  Οι απαντήσεις στα πιο πάνω τρία ερωτήματα δεν έχουν σχέση με το μέγεθος της κρίσης, αλλά με την αναποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής διαχείρισης, που διατηρείται στους αντίποδες της αμερικανικής.

Εξ αρχής, η Αμερική αντιμετώπισε την κρίση ως «χρηματοπιστωτική φούσκα» και έλαβε προς τούτο μέτρα ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας, επιβάλλοντας παράλληλα αυστηρή επιτήρηση στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η Ευρώπη επέλεξε την ακριβώς αντίθετη διαχείριση: αντιμετώπισε την κρίση όχι ως χρηματοπιστωτική φούσκα, αλλά ως διαρθρωτικό πρόβλημα, και αντί να αυστηροποιήσει τους όρους λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού τομέα, δεν έπαψε να αποδυναμώνει την πραγματική οικονομία αφαιρώντας πόρους από αυτήν προς στήριξη των κλυδωνιζόμενων τραπεζών. Δεν παύει να ανταμοίβει τους υπαίτιους της χρηματοπιστωτικής φούσκας με χρήματα των θυμάτων τους και παρόλο που το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν ανταποδίδει το ρευστό προς την πραγματική οικονομία, αλλά το κατακρατεί για δικές του υποχρεώσεις.

Στην Αμερική, ο πρόεδρος Ομπάμα κήρυξε πόλεμο εναντίον της διαφθοράς, επιβάλλοντας βαρύτατα πρόστιμα δισεκατομμυρίων σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Ο ίδιος δεν δίστασε να φορολογήσει με 90% τα μπόνους που είχε διανείμει στα στελέχη της η γνωστή AIG. Παράλληλα παραχώρησε 250 δις προς στήριξη των τραπεζών, με την επέκταση της κοινωνικής ασφάλισης σε 50 εκατομμύρια ανασφάλιστους, αποδέχθηκε πρόσθετες δημόσιες δαπάνες 634 δισεκατομμυρίων.

Στην Ευρώπη κρατεί ακόμη η αντίληψη ότι τα πρόστιμα και η τιμωρητική πολιτική έναντι της διαφθοράς και φοροδιαφυγής αποβαίνουν εις βάρος των χωρών που τις εφαρμόζουν, καθόσον δήθεν αποθαρρύνονται έτσι οι επενδύσεις και αποσύρονται οι εταιρείες. Ακόμη και τα σκάνδαλα της γερμανικής Ζήμενς, από την Αμερική ήλθαν στο φως και από εκεί επιβλήθηκαν τα πρόστιμα, όχι απο την Ευρώπη ούτε απο την Γερμανία.

Η αμερικανική πολιτική αποδίδει προτεραιότητα στην ενίσχυση της κατανάλωσης και εσωτερικής ζήτησης, ώστε να παρακινούνται έτσι νέες επενδύσεις: εάν η ιδιωτική ζήτηση εξοντώνεται με την επέκταση της φορολογίας στα νοικοκυριά και την περικοπή δημοσίων δαπανών, τότε πώς είναι δυνατόν να ανακάμπτουν οι επενδύσεις; Η Ευρώπη ακολούθησε την ακριβώς αντίθετη προσέγγιση: επικαλούμενη την θλιβερή «πολιτική της προσφοράς», παραμένει επίμονα προσηλωμένη στις περικοπές ιδιωτικών και δημοσίων δαπανών και στην συρρίκνωση του δημοσίου ελλείμματος, επισπεύδοντας έτσι την ύφεση και συρρίκνωση της οικονομίας.

Ενώ η Ευρωζώνη συνταγματοποιεί τον «χρυσού κανόνα» των μηδενικών ελλειμματων, οι Αμερικανοί  αύξησαν τις δημόσιες δαπάνες κατά 40% - η μεγαλύτερη αύξηση δαπανών στην αμερικανική ιστορία. Το δημόσιο έλλειμμα, από 300 δις επί προέδρου Μπούς, εκτινάχθηκε μετά το 2009 σε 1400 δις ή 12,3% του ΑΕΠ, αύξηση επίσης η μεγαλύτερη από το 1945. Ο Αμερικανός πρόεδρος έφθασε στο σημείο να επιβαρύνει το δημόσιο χρέος κατά 33 σεντς για κάθε δολάριο πρόσθετης δημόσιας δαπάνης. Στην Ευρώπη, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Μέρκελ και Σόϊμπλε δεν παύουν να επαναλαμβάνουν τελετουργικά  «ανάπτυξη με δανεικά δεν γίνεται», ενώ όλοι γνωρίζουν το ακριβώς αντίθετο: ανάπτυξη χωρίς δανεικά δεν γίνεται και ούτε έχει γίνει ποτέ στην ιστορία.

Στο διάστημα της 6ετίας, η αμερικανική εσωτερική κατανάλωση αυξήθηκε σωρευτικά κατά 12%, συμπαρασύροντας επέκταση επενδύσεων κατά 25%, ενώ αντίθετα στην Ευρώπη η εσωτερική κατανάλωση σύρεται σε μηδενικά και αρνητικά επίπεδα, με συνέπεια την επίσης αρνητική εξέλιξη των επενδύσεων, της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας. Εάν υπάρχει σήμερα μια οικονομία που ανακάμπτει με δυναμικούς ρυθμούς, αυτή είναι η αμερικανική και εάν υπάρχει μια άλλη που καταποντίζεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς, αυτή είναι η ευρωπαϊκή. Στο διάστημα της 6ετίας, οι παγκόσμιες επενδύσεις στην Ευρώπη μειώθηκαν κατά σχεδόν 60%, ενώ οι ΗΠΑ συνεχίζουν να προσελκύουν ξένες επενδύσεις από τον υπόλοιπο κόσμο. Η Ευρώπη, με δογματική προτεραιότητα στην περιστολή της εσωτερικής αγοράς και υποθετική αιτιολογία την ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, συνεχίζει να «παγώνει» τις επενδύσεις και να αποθαρρύνει τις προερχόμενες από τον υπόλοιπο κόσμο.

Χαρακτηριστικό δείγμα διαφοράς αντιλήψεων είναι η αντιμετώπιση της μαζικής ανεργίας: ενώ στην Αμερική, η ανεργία θεωρείται ανησυχητικός δείκτης υπολειτουργίας της οικονομίας, στην Ευρώπη θεωρείται θετικός δείκτης του βαθμού «εξυγίανσης» της. Κι ακόμη, ενώ τόσο η Αμερική όσο και η Ευρώπη δεν εξάγουν στον υπόλοιπο κόσμο παρά μόνον 11% της εθνικής παραγωγής τους, ουδέποτε η πρώτη διανοήθηκε να θυσιάσει την εσωτερική της αγορά, που απορροφά 89% της εθνικής παραγωγής υπό την προσχηματική αναζήτηση νέων αγορών στο εξωτερικό. Αντιθέτως η Ευρώπη δεν διστάζει να αποδυναμώνει τις εσωτερικές της αγορές με την υποθετική προσδοκία ότι έτσι θα αποβεί ανταγωνιστικότερη στο εξωτερικό, επιλογή ιδιαίτερα αποσταθεροποιητική στην σημερινή συγκυρία στην οποία όλες οι διεθνείς αγορές δεν παύουν να συρρικνώνονται.

Ακόμη, με την πολιτική της «ποσοτικής χαλάρωσης» (quantitative easing) από την κεντρική τράπεζα FED, η ρευστότητα στην αμερικανική οικονομία αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό 25% και υπερδιπλασιάσθηκε στην 6ετια, ώστε να κινηθεί η οικονομία, ενώ στην Ευρώπη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει μειώσει τον ετήσιο ρυθμό προσφοράς χρήματος από 12% προ του 2008 σε 2,5% κατά την αυτή περίοδο, με συνέπεια ο μαρασμός των ευρωπαϊκών αγορών να αποτρέπει κάθε νέα επένδυση.

Η κυριότερη διαφορά ανάμεσα στις δυο πλευρές του Ατλαντικού είναι ότι στην εκείθεν η στήριξη της ζήτησης και της κατανάλωσης θεωρείται προϋπόθεση για την ανάκαμψη των επενδύσεων, της οικονομίας και της απασχόλησης, ενώ στην εντεύθεν πλευρά προτάσσεται το ακριβώς αντίθετο δόγμα: ότι η επένδυση προηγείται της ζήτησης.

Φυσικά, ακόμη και οι πιο ανίδεοι αντιλαμβάνονται τον ευρωπαϊκό παραλογισμό: εάν δεν προϋπάρχει εξασφαλισμένη και επαρκής ζήτηση, ουδεμία σοβαρή επιχείρηση διακινδυνεύει να επενδύσει. Ο σημερινός απολογισμός επιβεβαιώνει την επιτυχία των αμερικανικών, αλλά και των ευρωπαϊκών επιλογών: απεμπλοκή από την κρίση αφ' ενός, καταβύθιση σε αυτήν αφ'ετερου. Εάν σήμερα η Ευρώπη βυθίζεται, πρώτος υπεύθυνος για αυτό δεν είναι η κρίση, αλλά οι επιλογές της που οδηγούν σε θλιβερό και μη-βιώσιμο αποτέλεσμα. Και αφού το «πείραμα» στη Ελλάδα δεν είναι μόνον ελληνικό, αλλά κυρίως ευρωπαϊκό, τα εξ αυτού συμπεράσματα δεν θα αφορούν μόνον στο μικρό 2,5% της Ευρωζώνης, αλλά επίσης και κυρίως στο σύνολο της.

Η Κύπρος σε αντίθεση με την Ελλάδα δεν ατιμετωπίζει τόσο πρόβλημα δημόσιου χρέους αλλά πρόβλημα ιδιωτικού χρέους και ίσως αυτό μελλοντικά αποδειχθεί χειρότερο από το ελληνικό πρόβλημα. Ο ιδιωτικός δανεισμός στήν Κύπρο μέχρι το 2009 ήταν ασύλληπτος και πέραν απο κάθε λογικής. Σύμφωνα με κάποιες στατιστικές ο δανεισμός των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών στην Κύπρο από κυπριακές τράπεζες  ήταν κατά 5 με 6 φορές περισσότερος από τον μέσο όρο των χωρών  της Ευρωζώνης. Κατά την πιο πάνω περίοδο, αδιευκρινίστου προέλευσης ξένα κεφάλαια πέραν των 60 δις μεταφέρθηκαν στην Κύπρο και απολάμβαναν καταθετικά επιτόκια μέχρι και 7,5% την στιγμή που οι ευρωπαικές τράπεζες πρόσφεραν μόλις 2,5%. Αυτά τα κεφάλαια προσελκήθηκαν στην Κύπρο μέσω δικηγορικών γραφείων ψηλά ιστάμενων πολιτικών προσώπων τα οποία γραφεία εισέπρατταν μίζα μεταξύ 10% και 20%. Ακολούθως  τα κεφάλαια αυτά τοποθετήθηκαν από τους τραπεζίτες στα ελληνικά ομόλογα και σε ιδιωτικό δανεισμό προκειμένου να τους αποδόσουν ψηλά μπόνους με αποτέλεσμα σήμμερα το κυπριακό τραπεζικό σύστημα να απειλείται με κατάρρευση λόγω των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η λύση που προκρίνει για την Κύπρο η Τρόικα και ακολουθεί δουλικά η κυβέρνηση Αναστασιάδη είναι η εκποίηση των οικιών και περιουσιών των κυπριών σε εξευτελιστικές τιμές. Κάτι τέτοιο έχω τονίσει πολλές φορές στο παρελθόν θα οδηγήσει σε λαική εξέγερση και εκτροπή και θα αποτελέσει τον δεύτερο Αττίλα, οικονομικό αυτήν την φορά  

Οι πολιτικές ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου διέπραξαν απίστευτα εγκλήματα σε βάρος των λαών τους τα οποία οι βόρειοι εταίροι μας τα εκμεταλλεύονται τώρα για ίδιο όφελος μια που η Ευρώπη έπαψε απο καιρό να είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης που κάποτε ονειρευτήκαμε. Η σημερινή Ευρώπη έχει μετατρέψει το όνειρο των λαών της για ειρήνη, ασφάλεια, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και ευημερία σε κρίση, φτώχεια, ανεργία και ανασφάλεια όχι μόνο για την Κύπρο και την Ελλάδα αλλά και για όλες τις χώρες του Νότου. Και αν ο Τσίπρας και Βαρουφάκης φαίνεται να έχουν αντιληφθεί την αποτυχία της ευρωπαικής πλάνης και διεκδικούν με σθένος κάτι καλύτερο για την Ελλάδα απο Μέρκελ και Σόιπλε τι να πω για τον τους δικούς μας, Αναστασιάδη και Γεωργιάδη που αποδεικνύονται εκτός από πολιτικοί και οικονομικοί Ναινέκοι και δορυφόροι της Μέρκελ;
Όμηρος Αλεξάνδρου
 

<<Γιατί το Grexit θα είναι η μεγαλύτερη γεωστρατηγική γκάφα της Ευρώπης.>>

 

Η συζήτηση για την Ελλάδα και το μέλλον της ή όχι στη νομισματική ένωση έχει εστιαστεί σε οικονομικά ζητήματα και έχουν αποκλειστεί σχεδόν όλα τα υπόλοιπα. Πρόκειται για μυωπική στάση. Οι ιστορικοί εξακολουθούν να διαφωνούν για το ποιος έχασε στη Γιάλτα, όπου έγινε ο εδαφικός διακανονισμός στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όπου αναγνωρίστηκε η σοβιετική σφαίρα επιρροής στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη. Αραγε θα διαφωνούν μια μέρα για το ποιος ευθύνεται για την απώλεια της Ελλάδας; Η Ελλάδα είναι σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ. Αν εξωθηθεί σε έξοδο από τη νομισματική ένωση, κατ’ επέκταση και από την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα αυξηθεί ο κίνδυνος να εγκαταλείψει και το ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε να μετατραπεί στην Κούβα της Ευρώπης; Μπορεί η ιστορία να επαναλαμβάνεται, αλλά αν είναι την πρώτη φορά τραγωδία, τη δεύτερη μπορεί να μην είναι φάρσα αλλά ακόμη μεγαλύτερη τραγωδία. Η Ευρώπη πίστεψε ότι μπορεί να φέρει την Ουκρανία στην Ε.Ε., αγνοώντας γεωπολιτικά ζητήματα. Επαναλαμβάνει το αφελές και επικίνδυνο λάθος μη λαμβάνοντας υπόψη της τη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας. Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα είναι η μεγαλύτερη γεωστρατηγική γκάφα της Ευρώπης από την κρίση του Σουέζ, όταν η Βρετανία και η Γαλλία (και το Ισραήλ) πίστεψαν ότι τα οικονομικά ζητήματα (σε αυτή την περίπτωση το ιδιοκτησιακό καθεστώς της διώρυγας) είναι σημαντικότερα από τα γεωπολιτικά. Εκαναν λάθος. Πέτυχαν δε οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ενωση να συμφωνήσουν στον νέο τότε ΟΗΕ, κάτι που έγινε ελάχιστες άλλες φορές στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου, ότι οι επιτιθέμενες δυνάμεις θα πρέπει να επιστρέψουν στη βάση τους.
Ενώ οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι οικονομολόγοι διαφωνούν για το αν αξίζει να δοθεί ένα νέο δάνειο-γέφυρα ύψους 10 δισ. ευρώ στην Ελλάδα, παραβλέπουν τελείως την πραγματική γέφυρα που είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα γεφυρώνει τον Βορρά και το Νότο, την Ανατολή και τη Δύση όπως καμία άλλη χώρα. Διατηρεί ειδική σχέση με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη, τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Είναι μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ με πρόσβαση στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο. Αποτελεί ανάχωμα όσον αφορά τη μετανάστευση από τη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, πιθανώς και για τους τζιχαντιστές. Με το «Ισλαμικό Κράτος» να εξαπλώνεται, τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία και τη Λιβύη να καταρρέει ως κράτος, αυξάνεται η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας παρ’ όλο που η οικονομία της έχει συρρικνωθεί κατά 25%. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, η Ευρώπη αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι η Ρωσία δεν αποδέχεται πλέον τον εδαφικό διακανονισμό της Γιάλτας.
Η Ρωσία εξακολουθεί να κατέχει τμήματα της Γεωργίας από τη σύγκρουση του 2008. Υποστηρίζει μια αυτόνομη περιοχή στη Μολδαβία. Η Ρωσία χρησιμοποιεί την ισχύ της ώστε να αποσταθεροποιεί τις γύρω περιοχές. Στην κατά πάσα πιθανότητα παρατεταμένη αντιπαράθεση με τη Ρωσία, είναι αναντικατάστατα τα γεωστρατηγικά στοιχεία της Ελλάδας.
Η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας δεν διαχωρίζεται πλήρως από την κρίση δημοσίου χρέους. Η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες χώρες της ΟΝΕ που εκπληρώνουν τη δέσμευση προς το ΝΑΤΟ αναφορικά με τις στρατιωτικές δαπάνες. Συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων πελατών των γερμανικών και γαλλικών πολεμικών βιομηχανιών. Η Ελλάδα δαπανάει σε τακτική βάση περισσότερο από το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα. Η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια ενός ευρωπαϊκού συνόρου και συχνά υποστηρίζει ότι δεν λαμβάνει επαρκή ευρωπαϊκή υποστήριξη για τις ευθύνες που έχει αναλάβει. Η Ελλάδα προσφέρει σε ένα δημόσιο αγαθό, την κοινή άμυνα, και σε μεγάλο βαθμό δεν αποζημιώνεται, γεγονός που επιδεινώνει το δημόσιο χρέος της.
* O Marc Chandler είναι Αντιπρόεδρος και επικεφαλής στρατηγικής παγκοσμίων αγορών της Brown Brother Harriman και αναπληρωτής καθηγητής στο Κέντρο Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

<<Οι τουρκοκύπριοι της Πύλας και η κατάντια μας>>

 

Υπεράνω οι Τ/κ της Πύλας – Ούτε ευρώ σε φόρους, ρεύμα και νερό

Να σταματήσει η άνιση και προκλητική μεταχείριση των Τουρκοκύπριων κατοίκων της Πύλας, ζήτησε χθες ο Ελληνοκύπριος κοινοτάρχης Σίμος Μυτίδης από το βήμα της Βουλής.

Σύμφωνα με την εφημερίδα “Φιλελεύθερος” ο κ. Μυτίδης είπε ότι οι Τ/κ κάτοικοι της Πύλας δε δίνουν ούτε ένα ευρώ για να πληρώσουν το ρεύμα, το νερό ή τους κοινοτικούς φόρους όπως σκύβαλα, ακίνητη ιδιοκτησία κ.ά.

Χαρακτηριστικά κατήγγειλε ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελέγχου ότι οι Τ/κ χρησιμοποιούν ανενόχλητοι όλες τις υπηρεσίες δωρεάν και με προκλητικό τρόπο.

«Ελάτε νύκτα στην Πύλα και θα ξεχωρίσετε αμέσως ποια είναι τα τουρκοκυπριακά υποστατικά, τα οποία είναι ολόφωτα» είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι του χωριού βλέποντας αυτές τις αδικίες, από τι στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι πληρώνουν κανονικά τους λογαριασμούς τους, είναι λογικό να αντιδρούν και να νιώθουν αδικημένοι.

Αυτό το επιχείρημα του κοινοτάρχη το επιβεβαίωσε και η αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ΑΗΚ, Δήμητρα Καραντώκη λέγοντας πως η ανείσπρακτη κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος από τις τ/κ κατοικίες στην Πύλα φθάνει μέχρι και το 1 εκατ. ευρώ ετησίως.

Ο κοινοτάρχης της Πύλας προσπαθώντας να αποδείξει τη μεγάλη σπατάλη των Τ/κ δήλωσε ότι οι Ε/κ του χωριού, που αποτελούν το 70% των κατοίκων, πληρώνουν συνολικά 300.000 ευρώ ετησίως σε ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ οι Τ/κ, που αποτελούν μόλις το 30% των κατοίκων χρησιμοποιούν ηλεκτρικό ρεύμα αξίας 1 εκατ. ευρώ ετησίως.

Εκτός αυτού οι Τ/κ εκμεταλλεύονται και οικονομικά το γεγονός μιας και ενοικιάζουν τα υποστατικά τους σε αλλοδαπούς ή και σε Ελληνοκύπριους, µη κατοίκους Πύλας, για εμπορικούς σκοπούς.

Από την πλευρά του ο γενικός διευθυντής της ΑΗΚ Στέλιος Στυλιανού υποστήριξε ότι δεν μπορεί να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στα τουρκοκυπριακά υποστατικά διότι θα επηρεαστούν και οι Ε/κ κάτοικοι που πληρώνουν κανονικά τους λογαριασμούς τους.

Επομένως η μόνη λύση στο πρόβλημα είναι να γίνουν πελάτες της ΑΗΚ και οι Τ/κ κάτοικοι.

Τόνισε επίσης ότι όταν οι υπάλληλοι της ΑΗΚ βρέθηκαν στην περιοχή για να κάνουν κάποιες εργασίες στο δίκτυο δέχθηκαν απειλές διατρέχοντας άμεσο κίνδυνο για τη ζωή τους λόγω του λιντσαρίσματος των Τ/κ, που νόμιζαν ότι θα τους κόψουν την παροχή ρεύματος

Μετά την κατάθεση όλων αυτών των στοιχείων στη χθεσινή συνεδρία της Επιτροπής Ελέγχου, οι βουλευτές καλούν την Κυβέρνηση να εξεύρει τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης


Η HSBC ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Η τράπεζα HSBC πιάστηκε στα πράσα να βοηθάει κάποιους απ΄ τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου να φοροδιαφεύγουν! Αν εμείς κάναμε κάτι τέτοιο θα μας έκλειναν με τη μία στη φυλακή, αλλά οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν αυτούς τους πανίσχυρους ανθρώπους λες και είναι υπεράνω νόμων. Ας τους αποδείξουμε πως δεν είναι.  

Οι κυβερνήσεις μας χάνουν πάνω από 3 τρις δολάρια το χρόνο
 απ’ τη φοροδιαφυγή των πλουσίων – αρκετά για να εξαλειφθεί η παγκόσμια φτώχια! Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαρροή τραπεζικών αρχείων στην ιστορία – αν δεν την αδράξουμε τώρα για να ζητήσουμε να ασκηθούν διώξεις, μπορεί και να μην μας ξαναδοθεί ποτέ τέτοια ευκαιρία.  

Ο Υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου Όσμπορν βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο κι η εισαγγελέας Λορέτα Λιντς πρόσφατα προτάθηκε για Υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Αυτή τη στιγμή, βρίσκονται και οι δύο με τα μάτια της κοινής γνώμης στραμμένα πάνω τους, γι’αυτό αν τους παραδώσουμε 1 εκατ. φωνές διαμαρτυρίας (με διαφημίσεις στον τύπο και με τη βοήθεια νομοθετών που στηρίζουν την εκστρατεία μας), μπορούμε να τους κάνουμε να ανοίξουν έρευνες, να ασκήσουν διώξεις και να στείλουν ένα δυνατό μήνυμα στην ελίτ της φοροδιαφυγής: καμία ασυλία για τους πλούσιους!

https://secure.avaaz.org/el/hsbc_tax_dodge_loc/?bcmDvgb&v=54006

Χιλιάδες φοροφυγάδες κατοικούν στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο (όπου εδρεύει η HSBC). Αν καταφέρουμε να κάνουμε τις δύο αυτές χώρες να ασκήσουν διώξεις, θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε ένα παγκόσμιο κύμα πάταξης της φοροδιαφυγής.  

Οι μεγιστάνες συχνά προκαλούν καταστροφικές οικονομικές κρίσεις με την κερδοσκοπία τους, 
στη συνέχεια διασώζονται απ’τους φόρους που εμείς πληρώνουμε, μετά ισχυρίζονται ότι για να μειωθεί το δημόσιο έλλειμα που εκείνοι δημιουργήσαν θα πρέπει να γίνουν περικοπές σε δημόσιες δαπάνες (όπως στα σχολεία και τα νοσοκομεία μας) -- και σαν να μην έφταναν όλα αυτά πολλοί απ’αυτούς δεν πληρώνουν καν τους νόμιμους φόρους που τους αναλογούν! Αυτό το σπιράλ λιτότητας αυξάνει με ραγδαίους ρυθμούς την οικονομική ανισότητα παγκοσμίως.  

Όλοι κι όλοι 85 δισεκατομμυριούχοι κατέχουν περιουσία ίση με τη συνολική περιουσία του φτωχότερου μισού πληθυσμού της γης
 – περιουσία που συχνά χρησιμοποιούν για να εξαγοράζουν πολιτικούς και να κατευθύνουν τις δημοκρατίες μας και το σύστημα προς όφελός τους. Είναι ώρα να σταματήσουμε αυτό τον επικίνδυνο φαύλο κύκλο -- αν καταφέρναμε να κάνουμε τους πλούσιους να πληρώσουν φόρους, θα ήταν ένα τεράστιο βήμα. Ας το κάνουμε λοιπόν:

https://secure.avaaz.org/el/hsbc_tax_dodge_loc/?bcmDvgb&v=54006

Το Avaaz δίνει τη δυνατότητα στους πολλούς να συσπειρωνόμαστε και να τα βάζουμε με τους λίγους και ισχυρούς. Όλοι μας στεκόμαστε ίσοι μπροστά στους νόμους, αλλά χιλιάδες ισχυροί του κόσμου νομίζουν ότι είναι υπεράνω. Για το καλό της δημοκρατίας και της κοινωνίας μας, ας τους αποδείξουμε ότι κάνουν λάθος.  

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα,
Alex, Bert, Laila, Ricken, Marie,Andrew, Nell κι ολόκληρη η ομάδα του Avaaz    

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ  

Διεθνής μάχη κατά της φοροδιαφυγής (Η Καθημερινή)
http://www.kathimerini.gr/803197/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/die8nhs-maxh-kata-ths-forodiafyghs  

Η HSBC θα μπορουσε να διωχθεί για φοροδιαφυγή, προειδοποιεί η Λορέτα Λιντς - HSBC could yet be prosecutedover tax-dodging scheme, warnsLoretta Lynch (The Guardian)
http://www.theguardian.com/news/2015/feb/10/hsbc-tax-files-loretta-lynch-prosecution  

Η τράπεζα HSBC ‘βοήθησε πελάτες να φοροδιαφύγουν εκατομμύρια’ -HSBC bank ‘helped clients dodgemillions in tax’ (BBC)
http://www.bbc.com/news/business-31248913  

Ο τραπεζικός γίγαντας HSBC κάλυπτε μαύρο χρήμα που συνδέεται με δικτάτορες και εμπόρους όπλων -Banking Giant HSBC ShelteredMurky Cash Linked to Dictators andArms Dealers (ICIJ)
http://www.icij.org/project/swiss-leaks/banking-giant-hsbc-sheltered-murky-cash-linked-dictators-and-arms-dealers  

Αρχεία της HSBC δείχνουν πώς η ελβετική τράπεζα βοήθησε πελάτες να φοροδιαφύγουν εκατομμύρια -HSBC files show how Swiss bankhelped clients dodge taxes and hidemillions (The Guardian) http://www.theguardian.com/business/2015/feb/08/hsbc-files-expose-swiss-bank-clients-dodge-taxes-hide-millions  

Φορολογικοί παράδεισοι: οι ζάπλουτοι κρύβουν τουλάχιστον 21 τρις δολάρια - Tax-havens: Super-rich‘hiding’ at least $21tn (BBC)
http://www.bbc.co.uk/news/business-18944097  

Παράνομη διακίνηση χρήματος απ΄την Αφρική: παρακολουθήστε το, σταματήστε το, πάρτε το - IllicitFinancial Flows from Africa: track it,stop it, get it (Africa Renewal)http://www.un.org/africarenewal/magazine/december-2013/illicit-financial-flows-africa-track-it-stop-it-get-it