Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

<<Το αμερικανικό σχιστολιθικό πετρέλαιο απειλεί την ανάκαμψη των τιμών>>

Η παραγωγή στις ΗΠΑ μπορεί να επανεκκινήσει πολύ ταχύτερα από ότι στις κλασικές πετρελαιοπηγές
Παρά την ανάκαμψη των τιμών του αργού αυτή την εβδομάδα, τα κέρδη μπορεί να χαθούν από μία ταχεία αύξηση της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου, σύμφωνα με τις δηλώσεις ενός αναλυτή της Citigroup την Παρασκευή.
Υπενθυμίζεται ότι οι τιμές του αργού ανέκαμψαν από τα χαμηλά 12ετίας στα 34 δολ./βαρέλι, σημειώνοντας αύξηση 20%, καθώς υπήρχαν φήμες ότι ο ΟΠΕΚ και οι παραγωγοί εκτός του καρτέλ θα συναντούνταν προκειμένου να συζητήσουν μείωση της παραγωγής.
Ειδικότερα, ο επικεφαλής αναλυτής εμπορευμάτων της Citigroup στην Ασία, Ivan Szpakowski, δήλωσε την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου στο CNBC ότι το κλείσιμο των πηγών σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ και η επακόλουθη στήριξη στις τιμές του πετρελαίου αποτελούν μία «εικονική νίκη», επειδή, αντίθετα με την παραδοσιακή παραγωγή πετρελαίου και αερίου, η παραγωγή σχισολιθικού πετρελαίου μπορεί να ξεκινήσει και πάλι ταχύτατα.
«Αυτή η παραγωγή μπορεί να επανεκκινήσει μέσα σε διάστημα λίγων μηνών.
Οπότε εάν οι τιμές αρχίζουν και πάλι να κινούνται ανοδικά αργότερα μέσα στο έτος, θα δείτε ότι η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου θα αρχίσει και πάλι να αυξάνεται», σημειώνει ο ίδιος.
«Πραγματικά θέτει ένα πλαφόν στην άνοδο των τιμών», προσθέτει, χωρίς όμως να προβεί σε μία πρόβλεψη για την πορεία του πετρελαίου.
Παρά την υποχώρηση των τιμών του αργού κατά 70% από το καλοκαίρι του 2014, ο ΟΠΕΚ έχει αρνηθεί να μειώσει την οροφή της παραγωγής του, καθώς η Σαουδική Αραβία επιμένει στην στρατηγική της να αντλεί περισσότερο πετρέλαιο, ώστε να βγάλει εκτός αγοράς τους παραγωγούς που έχουν υψηλότερα κόστη, όπως τους παραγωγούς σχιστολιθικού πετρελαίου.
Όμως, το σχέδιο καθυστερεί πολύ περισσότερο από ότι φαντάζονταν οι Σαουδάραβες, λένε οι αναλυτές, και οι τιμές έπεσαν σε νέα χαμηλά 12ετίας την περασμένη εβδομάδα εξαιτίας της άρσης των κυρώσεων κατά του Ιράν.
Ο Szpakowski λέει ότι η Citigroup αναμένει πως το Ιράν θα εξάγει επιπλέον 300.000 βαρέλια την ημέρα τους επόμενους μήνες, χαμηλότερα από τις προβλέψεις της ίδιας της χώρας για 500.000-1.000.000 βαρέλια ημερησίως μέσα στον πρώτο χρόνο από την άρση των κυρώσεων.
«Δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι εφικτό, από τεχνικής άποψης.
Ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας είναι το πόσο γρήγορα θα μπορέσουν να ανοίξουν και πάλι τις πηγές και να ξεκινήσουν την άντληση του πετρελαίου.
Και επίσης υπάρχει ένα θέμα ασφάλισης:
Ποιος θα ασφαλίσει όλα αυτά τα τάνκερ με ιρανικό πετρέλαιο που θα ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο;», σημειώνει ο ίδιος.

Ο Οικονομολόγος Λογιστής – Ελεγκτής Όμηρος Αλεξάνδρου θα μιλήσει για την Οικονομική Βιωσιμότητα της Λύσης της ‘’Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδία’’   

Σάββατο 30/1/2016 ώρα 1- 2 μμ στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό Λεμεσού SPORTS 1 RADIO στη συχνότητα 93.7




Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

<<Βαρουφάκης - H Τρόικα είναι σοβαρός πολιτικός κίνδυνος για την ΕΕ>>

Η απροθυμία της Τρόικας να μεταρρυθμίσει τον εαυτό της και να ξανασκεφτεί τις αποτυχημένες της πολιτικές στην Ελλάδα ενέχει κινδύνους για όλη την Ε.Ε.
Τις ευθύνες τις Τρόικας για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και ιδιαίτερα για τις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές που αντιμετώπισαν η χώρα και η κυβέρνηση το 2015 επιχειρεί να αναδείξει ο πρώην υπ. Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκη με άρθρο του στο Project Syndicate με τίτλο The Varoufakis Effect ο αντίκτυπος Βαρουφάκη.
Παράλληλα, ο πρώην ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι η στάση της Τρόικας ενέχει κινδύνους και για ολόκληρη την Ε.Ε.
Αναλυτικά ο κ. Βαρουφάκης αναφέρει τα εξής στο άρθρο του:
Στον απολογισμό του για το 2015, ο Holger Schmieding της επενδυτικής τράπεζας Berenberg με έδρα το Αμβούργο προειδοποίησε τους πελάτες της εταιρείας του ότι αυτό για το οποίο θα έπρεπε να ανησυχούν αυτή τη στιγμή είναι ο πολιτικός κίνδυνος.
Για να γίνει καλύτερα κατανοητός, δημοσίευσε το παρακάτω διάγραμμα, το οποίο δείχνει την κατάρρευση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της άνοιξης του 2015 και η οποία ανέκαμψε μετά την παραίτησή μου από το υπ., Οικονομικών.
Ο Schmieding επέλεξε να αποκαλέσει αυτό το φαινόμενο ως «φαινόμενο Βαρουφάκη».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι επενδυτές θα πρέπει να ανησυχούν –πάρα πολύ- για τους πολιτικούς κινδύνους αυτές τις ημέρες, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας των πολιτικών και των γραφειοκρατών να επιδιορθώσουν τη ζημιά σε μία οικονομία.
Αλλά πρέπει επίσης να προσέχουν τους αναλυτές οι οποίοι είναι είτε ανίκανοι είτε δεν ενδιαφέρονται να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στην αιτιότητα και τη συσχέτιση και τη διαφορά ανάμεσα στην πτώχευση και την έλλειψη ρευστότητας.
Με άλλα λόγια, πρέπει να προσέχουν αναλυτές όπως ο Schmieding.
Η επιχειρηματική εμπιστοσύνη στην Ελλάδα όντως βυθίστηκε μερικούς μήνες αφότου έγινα υπ. Οικονομικών.
Και αυξήθηκε και πάλι ένα μήνα μετά την παραίτησή μου.
Η συσχέτιση είναι προφανής.
Αλλά ποια είναι η αιτιότητα;

Σκεφτείτε το ακόλουθο παράδειγμα.
Η επιχειρηματική εμπιστοσύνη μειώθηκε το Σεπτέμβριο του 2001, μετά τα χτυπήματα στους Δίδυμους Πύργους και στο Πεντάγωνο στις ΗΠΑ, ενώ ο Paul O’Neill ήταν υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ.
Θα έβαζε ο Schmieding στο διάγραμμα που θα έδειχνε αυτή την υποχώρηση τον τίτλο «φαινόμενο O’Neill»;
Και βέβαια όχι, καθώς η πτώση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης δεν είχε καμία σχέση με O’Neill και είχε να κάνει τα πάντα με τους φόβους για την παγκόσμια ασφάλεια.
Η συσχέτιση με τη θητεία του O’Neill δεν υπήρχε.
Παρομοίως, στην περίπτωση της Ελλάδας η κατάρρευση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης συνέβη όταν βρισκόμουν στη θέση του υπουργού.
Αλλά η αιτία ήταν ότι οι δανειστές μας, η αποκαλούμενη Τρόικα (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές; Νομισματικό Ταμείο), κατέστησαν ξεκάθαρο ότι θα έκλειναν τις τράπεζές μας προκειμένου να αναγκάσουν την κυβέρνηση να αποδεχτεί μία καινούργια συμφωνία δανεισμού.
Μάλιστα, πριν από αυτές τις απειλές, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει να ανακάμπτει.
Πράγματι, την επομένη της παρουσίασης των μεταρρυθμιστικών και των χρηματοοικονομικών μου προτάσεων στην επενδυτική κοινότητα του City στο Λονδίνο, οι μετοχές πραγματοποίησαν ράλι.
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της θητείας μου στο υπ. Οικονομικών, το πραγματικό ΑΕΠ αυξήθηκε περισσότερο από ότι είχε κάνει τα τελευταία 2 τρίμηνα του 2014, την οποία ο Schmieding αναγνωρίζει ως περίοδο αυξανόμενης εμπιστοσύνης.
Έπειτα από τα παραπάνω, ο πρώην υπ. Οικονομικών συνεχίζει την ανάλυσή του, εξηγώντας ότι κατά την άποψή του η μείωση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στην εξεταζόμενη περίοδο οπότε και διετέλεσε υπουργός δεν οφείλεται στις δικές του προτάσεις, αλλά στις απειλές της Τρόικας.
Και αναρωτιέται χαρακτηριστικά: ήταν το «φαινόμενο Βαρουφάκη» ή το «φαινόμενο Τρόικα»;
Για να καταλήξει ότι το πραγματικό ερώτημα είναι τελικά εάν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε το δικαίωμα να αντιπαρατεθεί στην Τρόικα ή εάν έπρεπε να σπεύσουν να συνυπογράψουν το επικαλούμενο «Ελληνικό πρόγραμμα».
Εδώ επαναλαμβάνει και πάλι τη θέση του ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να εναντιωθεί στα σχέδια της Τρόικας, καθώς η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010 και από τότε το ελληνικό πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με δάνεια που ήταν βέβαιο ότι θα μειώσουν το εθνικό εισόδημα, τις επενδύσεις και τα δάνεια, ενώ όλοι υποστήριζαν ότι το πρόβλημα ήταν απλά η ρευστότητα.
Επισημαίνει δε ότι η οικονομία δεν πήγαινε καλύτερα ούτε το 2014, καθώς το ΑΕΠ εξακολουθούσε να συρρικνώνεται και το χρέος γινόταν όλο και λιγότερο βιώσιμο.
Σύμφωνα με τον πρώην υπ. Οικονομικών δε, χωρίς την αναδιάρθρωση του χρέους, έναν χαμηλό στόχο για το πλεόνασμα του προϋπολογισμού, μία «κακή τράπεζα» για τα κόκκινα δάνεια και μία ενδελεχή μεταρρυθμιστική ατζέντα, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε μόνιμη ύφεση.
Παρόλ’ αυτά, η Τρόικα είχε μία πολιτική εμμονή άρνησης και δεν ενδιαφέρθηκε στο ελάχιστο για τις ελληνικές προτάσεις, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η συνθηκολόγηση.
Ασκώντας αυτοκριτική, παραδέχεται ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να χειριστεί την κατάσταση καλύτερα, αλλά σημειώνει ότι το να ρίχνει την ευθύνη ένας αναλυτής στο θύμα και όχι στο θύτη για όλη αυτή την κατάσταση όχι απλά είναι ηθικά κατακριταίο, αλλά επίσης είναι κακή υπηρεσία απέναντι στους πελάτες του.
Ευτυχώς, καταλήγει ο κ. Βαρουφάκης, υπάρχουν επιμελείς αναλυτές όπως ο Mohamed El-Erian, στους οποίους μπορούν να στραφούν οι λογικοί επενδυτές.
Και η ετυμηγορία τους είναι ξεκάθαρη: η πτώση της Ελλάδας το 2015 οφείλεται στο «φαινόμενο Τρόικα».
Ναι, το πολιτικό ρίσκο στην Ευρώπη είναι ξεκάθαρο και υπαρκτό.
Αλλά πηγάζει από την απροθυμία της Τρόικας να μεταρρυθμίσει τον εαυτό της και να ξανασκεφτεί τις αποτυχημένες της πολιτικές.


<<ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ» ΡΩΣΙΑΣ-ΗΠΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ ΤΟΥ PYD

Πύραυλοι cruise που εξαπέλυσαν ρωσικά πλοία της Μεσογείου πέρασαν πάνω από τα… κεφάλια των Τούρκων και εξαϋλωσαν τζιχαντιστές στα σύνορα της Συρίας (vid)

 

ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ» ΡΩΣΙΑΣ-ΗΠΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ ΤΟΥ PYD

Τα μηνύματα της Ρωσίας προς την Τουρκία τις τελευταίες ημέρες ταξιδεύουν με πυραύλους cruise kalibr.

Και για να εξηγήσουμε τι εννοούμε, πλοία του ρωσικού Στόλου που βρίσκονται στην ανατολική Μεσόγειο εξαπέλυσαν πυραύλους οι οποίοι πέρασαν πάνω από τα κεφάλια των Τούρκων και έσκασαν στην περιοχή της Idleb στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία εξαϋλώνοντας Τουρκομάνους τζιχαντιστές.

Είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία βομβαρδίζει στόχους των τζιχαντιστών στη Συρία και μάλιστα μερικές εκατοντάδες μέτρα από τα σύνορα με την Τουρκία, εκτοξεύοντας πυραύλους cruise από τα πλοία της στην Ανατολική Μεσόγειο.

Κι αυτό συνιστά σαφές μήνυμα στην Άγκυρα, πώς είναι περικυκλωμένη από ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις που είναι αποφασισμένες να στηρίξουν τον Συριακό Στρατό να διαλύσει τους τζιχαντιστές και ταυτόχρονα να μην ανεχθούν κινήσεις υπονόμευσης αυτής της προσπάθειας εκ μέρους της Τουρκίας.

Τα τουρκικά ΜΜΕ μετέδωσαν με έκτακτα δελτία την είδηση πως ρωσικά πλοία της Μεσογείου βομβάρδισαν για πρώτη φορά τη Δευτέρα τους τζιχαντιστές στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, αλλά οι εκτοξεύσεις πυραύλων, όπως αναφέρουν πληροφορίες, είχαν συνέχεια και χθες με ένταση και σφοδρότητα, προκαλώντας αφενός πολλούς νεκρούς και καταστρέφοντας αφετέρου τις γραμμές ανεφοδιασμού του ISIS από τη Συρία.

Μάλιστα, σύμφωνα και πάλι με τουρκικά δημοσιεύματα, η σφοδρότητα των χτυπημάτων ήταν τέτοια που οι Τούρκοι κάτοικοι στις περιοχές κοντά στα σύνορα με τη Συρία απομακρύνθηκαν από τα σπίτια τους φοβούμενοι πώς αυτοί θα είναι ο επόμενος στόχος.

Αυτός είναι και ο λόγος που η Άγκυρα έχει “σκυλιάσει” βλέποντας πως με την υποστήριξη της Μόσχας ο συριακός Στρατός καταλαμβάνει τη μία πόλη μετά την άλλη. Η περιοχή της Idleb βρίσκεται βορειοανατολικά της Λαττάκειας που ελέγχεται πλήρως από τους Σύριους και στόχος είναι να ξεκινήσει επιχείρηση (ο Συριακός Σρατός) από τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις προκειμένου να εξουδετερώσει τους τζιχαντιστές και να την ανακαταλάβει πλήρως.

Όπως φαίνεται η Μόσχα με πυραύλους Kalibr “ανοίγει” το δρόμο προκαλώντας πανικό στην Τουρκία που βλέπει την μία πρόσβαση μετά την άλλη στη Συρία να χάνεται και ταυτόχρονα να ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους.

Σημειώνεται πώς χθες, ο Ρώσος Πρόεδρος Β. Πούτιν, αφού ανακοίνωσε τη διακοπή των συμβολαίων με 300 εταιρείες της Τουρκίας στον τομέα των κατασκευών κάλεσε τους Κούρδους του PYD να συμμετάσχουν στις συνομιλίες υπό τον ΟΗΕ για την συριακή κρίση.

Η κίνηση αυτή προκαλεί τεκτονικές αντιδράσεις στο καθεστώς Ερντογάν γιατί θα αποτελέσει de facto αναγνώριση ότι το PYD δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση και λόγω των αδελφών σχέσεών του με το ΡΚΚ θα συμβεί το ίδιο και με τους Κούρδους της Τουρκίας, καθώς δεν θα μπορεί να στηριχθεί πλέον η τουρκική ρητορική.


Και δεν έφτανε μόνο το χαστούκι στην Τουρκία από τη Ρωσία, ήρθε και από τις ΗΠΑ, οι οποίες μέσω του αντιπρόεδρου Τζο Μπάιντεν διαχώρισαν το PYD από το PKK. Εν ολίγοις, στο ζήτημα των Κούρδων η Ουάσιγκτον αδειάζει συστηματικά την Άγκυρα και είναι προφανές πώς η δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους είναι θέμα χρόνου. Εκείνο που μένει είναι μάλλον η διαμόρφωση των συνόρων του.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

<<Προσοχή, πλησιάζει η «Ημέρα Κρίσης» - Πού κρύβονται οι επενδυτικές υπεραξίες σήμερα;>>


Οι κεντρικές τράπεζες έχουν αρχίσει να «ξεμένουν από πυρομαχικά»
Για επερχόμενη «Ημέρα Κρίσης» προειδοποιεί ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz - πρώην (συν)διευθύνων σύμβουλος του επενδυτικού κολοσού PIMCO - Mohamed El-Erian, μιλώντας στο αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο CNBC.
Σύμφωνα με τον El-Erian, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στο τέλος της εποχής της πιστωτικής επέκτασης και των μελλοντικών κερδών που προέρχονται από «εύκολες» νομισματικές πολιτικές.
Για τον ίδιο, σε τρία χρόνια το αργότερο θα πρέπει «είτε να επιβεβαιώσουμε-αποδεχθούμε τις χαμηλότερες τιμές των χρηματο-οικονομικών στοιχείων ενεργητικού και να αναπτυχθούμε ταχύτερα, είτε εναλλακτικά να εισέλθουμε σε διεθνή ύφεση και χρηματο-οικονομική αταξία».
Ο El-Erian υποστηρίζει, ότι την τρέχουσα περίοδο οι κεντρικές τράπεζες κάνουν ένα βήμα πίσω, επιτρέποντας στις οικονομίες να διαμορφώσουν οι ίδιες το μέλλον τους.
Για τον ίδιο, η Federal Reserve άργησε ιδιαίτερα να λάβει την απόφαση της πρώτης αύξησης των παρεμβατικών επιτοκίων του δολαρίου, τον περασμένο Δεκέμβριο (2015).
Με δεδομένη την πολιτική νομισματικής χαλάρωσης που ακολουθούν οι υπόλοιπες μεγάλες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, η μόνη αγορά που μπορεί πλέον να απορροφήσει τις αναταράξεις από τις αποκλίσεις των νομισματικών πολιτικών είναι η διεθνής αγορά συναλλάγματος.
«Ναι, υπάρχει μεγάλη μεταβλητότητα. Καλύτερα να τη συνηθίσουμε, καθώς αυτή θα κυριαρχήσει το 2016», είπε ο ίδιος.
Οι κεντρικές τράπεζες έχουν αρχίσει να «ξεμένουν από πυρομαχικά», προσέθεσε, για να συστήσει τη διακράτηση μετρητών σε ποσοστό 20% - 25% της αξίας των επενδυτικών χαρτοφυλακίων για την εκμετάλλευση ευκαιριών.
Για τον El-Erian, οι εξής τρεις τομείς συνεχίζουν να προσφέρουν τεράστιες επενδυτικές ευκαιρίες, σε αυτούς που έχουν υπομονή: Ενέργεια, αναδυόμενες αγορές και εταιρικά ομόλογα χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης (junk bonds).


<<Η Κίνα προειδοποιεί τον George Soros: Μην διανοηθείς να ξεκινήσεις πόλεμο κατά του γουάν>>

"Κήρυξη πολέμου κατά του νομίσματος της Κίνας; Χαχα", ο τίτλος της προειδοποίησης
O George Soros, ο άνθρωπος που τα έβαλε με την Τράπεζα της Αγγλίας και, σύμφωνα με ορισμένους, συνέβαλε στην κλιμάκωση της ασιατικής χρηματοοικονομικής κρίσης, βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο του Πεκίνου.
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, στην αρχική σελίδα του ιστότοπου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας υπάρχει σαφής προειδοποίηση προς τον Soros να μην ξεκινήσει πόλεμο κατά γουάν.
Η προειδοποίηση αυτή έρχεται σε μια χρονική στιγμή που το Πεκίνο προσπαθεί να ανακόψει τη φυγή κεφαλαίων και να υποστηρίξει το νόμισμα της Κίνας, εν μέρει μέσω μαζικής παρέμβασης στα συναλλαγματικά αποθέματα τους τελευταίους 18 μήνες.
"Ο πόλεμος του Soros κατά του γουάν και του δολαρίου του Χονγκ Κονγκ δεν μπορεί ενδεχομένως να πετύχει - και γι 'αυτό δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία," αναφέρει η ιστοσελίδα του επίσημου οργάνου της κινεζικής κυβέρνησης.
Μάλιστα, η προειδοποίηση έχει τίτλο: "Κήρυξη πολέμου κατά του νομίσματος της Κίνας; Χαχα".
Την περασμένη εβδομάδα ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής δήλωσε στο Bloomberg ότι έχει στοιχηματίσει ενάντια στον S & P 500, τα ασιατικά νομίσματα και τις οικονομίες συνδέονται με εμπορεύματα, ενώ δήλωσε long στα αμερικανικά ομόλογα.
Οι Κινέζοι αξιωματούχοι και τα κρατικά μέσα ενημέρωσης έχουν κινηθεί επιθετικά για να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη στο γουάν κατά τις τελευταίες εβδομάδες.
Το κινεζικό νόμισμα έχει υποχωρήσει κατά 5,7%, όταν η κεντρική τράπεζα συγκλόνισε τις παγκόσμιες αγορές τον Αύγουστο, δίνοντας στο γουάν πρόσθετη ευελιξία για τη διακύμανσή του.
Ενώ ο Soros δεν αναφέρθηκε ούτε το γουάν, ούτε το δολάριο του Χονγκ Κονγκ στις παρατηρήσεις του την περασμένη εβδομάδα, ο ίδιος είχε πει ότι η Κίνα ήταν η «αιτία» της παγκόσμιας bear market της φετινής χρονιάς, επικαλούμενος τον αποπληθωρισμό και το υπερβολικό χρέος ως βασικος κίνδυνο.
Όπως είπε μια ανώμαλη προσγείωση της κινεζικής οικονομίας ήταν «σχεδόν αναπόφευκτη».
Ωστόσο, ο Soros ανέφερε επίσης ότι η οικονομική επιβράδυνση της Κίνας θέτει ένα μεγαλύτερο βραχυπρόθεσμο κίνδυνο για άλλες χώρες, από ό, τι στην ίδια την Κίνα, κυρίως λόγω των αποπληθωριστικών επιπτώσεων στις παγκόσμιες τιμές των βασικών εμπορευμάτων.
"Η Κίνα μπορεί να το διαχειριστεί", είπε.
"Έχει τους πόρους και μεγαλύτερη ευελιξία στις πολιτικές, με 3 τρισ. δολάρια στα αποθεματικά της."
Υπενθυμίζεται ότι ο Soros είχε κατηγορηθεί για κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά των ασιατικών νομισμάτων το 1997 και της βρετανικής λίρας το 1992. Αν και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τις επενδύσεις στο Νταβός το περασμένο έτος, εξακολουθεί να υπηρετεί ως πρόεδρος του Soros Fund.
  

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

<<Τα δις του Άιντα για την Κύπρο και το παράδειγμα της Γάζας>>


Του Μάριου Ευρυβιάδη
Αρχές Οκτωβρίου 2014 μαζεύτηκαν στο Κάϊρο, υπό την αιγίδα  Αιγύπτου-Νορβηγίας και του ΟΗΕ, γύρω στις πενήντα χώρες σε μια διάσκεψη δωρητών για την ανοικοδόμηση της Γάζας.
Είχε προηγηθεί, Ιούλιο και Αύγουστο, μια ακόμη σύγκρουση μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών στη Γάζα. Η σύγκρουση  άφησε 2, 200 Παλαιστίνιους και 73 Ισραηλινούς νεκρούς, με χιλιάδες τραυματίες και όλες σχεδόν τις υποδομές της Γάζας κατεστραμμένες. 
Η διάσκεψη δωρητών ξεπέρασε όλες της προσδοκίες. Η εκτίμηση για τις ανάγκες ήταν της τάξης των 4 δις δολλαρίων. Οι δεσμεύσεις για δωρεές έφθασαν τα 5.4 δις. Το εμιράτο του Κατάρ “έδωσε ρέστα”, με υπόσχεση για ένα δις. Η Σαουδική Αραβία δεσμεύτηκε για μισό δις. Τα Αραβικά Εμιράτα για 200 εκ. Οι ΗΠΑ για 212, η Τουρκία για 200, η Νορβηγία 150, η Γερμανία για 50 η Γαλλία για 40 και ακολουθούσαν οι υπόλοιποι δωρητές με μικρότερα ποσά. 
Τον Φεβρουάριο του 2015, η Αίγυπτος και η Νορβηγία αισθάνθηκαν την ανάγκη να υπενθυμίσουν, ευγενικά, τους δωρητές πως έπρεπε να τιμήσουν τις υποσχέσεις τους. Μέχρι τότε μόνο το 5% των δεσμεύσεων είχαν υλοποιηθεί. Κατά τους Νορβηγούς ο κύριος λόγος για την καθυστέρηση υπήρξε η πτώση της τιμής του πετρελαίου. Τον Μάϊο, η Παγκόσμια Τράπεζα εξέδωσε έκθεση η οποία καυστηρίαζε, μεταξύ άλλων, τη μη υλοποίηση των υποσχέσεων των δωρητών. Μέχρι τον Αύγουστο, το ποσοστό υλοποίησης ήταν περίπου 20% και μέχρι το τέλος του έτους, οι δωρεές παρέμεναν κάτω του 30%. 
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση της Τουρκίας του Ερντογάν, ο οποίος αρακτήρισε τη  συμπεριφορά  των Ισραηλινών στη Γάζα ως “χειρότερη” και από αυτή του  Χίτλερ, σε “βαρβαρότητα”. Μέχρι το  Φεβρουάριο η Τουρκία εκταμίευσε μόλις 50 χιλιάδες δολ., όσα έδωσε  η νεαρή Νομπελίστρια της ειρήνης, η Πακιστανή Μαλάλα, για να διατεθούν ειδικά για την ανοικοδόμηση σχολείων. (βλ. “World Bank report: Turkey fails pledge to Gaza”, Today’s Zaman, May 24, 2015). Μέχρι και την Άνοιξη, η τουρκική δωρεά μόλις ξεπερνούσε το μισό εκ., με τη Τουρκική κυβέρνηση, ενοχλημένη από τη δημόσια κριτική, να δηλώνει πως…”θα” υλοποίησει την υπόσχεσή της. 
Τον Ιούνιο του 2014 η τιμή του πετρελαίου ξεπερνούσε τα 100 δολλάρια το βαρέλι. Από το καλοκαίρι και μετά άρχισε η κατιούσα που ακόμη δεν έχει κτυπήσει πάτο. Σήμερα οι αισιόδοξοι ελπίζουν πως θα κρατηθεί πάνω από τα 30. Οι απαισιόδοξοι εκτιμούν πως ισως να πέσει κάτω από τα 10. Το 1985 είχε φτάσει και στα 7! 
Ένα είναι αδιαμφισβήτητο. Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε πρωτοφανή ύφεση με την “ατμομηχανή” της, την κινεζική οικονομία, να καταγράφει το χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης εδώ και 25 χρόνια, γύρω στα 7% ετησίως. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι πως η Κίνα χρειάζεται τουλάχιστον 6% ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης για να μήν οπισθοδρομεί! Επιπλέον τα τελευταία 2-3 χρόνια πάνω από 400 δις σε έργα,  παγκοσμίως, έχουν ακυρωθεί διότι δεν διαφαίνονται προοπτικές ανάκαμψης.
Στην περίπτωση της Κύπρου κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς το κόστος της “ανοικοδόμησης” και της καταβολής “αποζημιώσεων”, σε περίπτωση που υπάρξει η όποια λύση. Το ποσό θα είναι συνάρτηση πολλών μεταβλητών. Και  εδώ ο Νορβηγός Άιντα, που λέει πως το ποσό δεν θα είναι τόσο μεγάλο όσο ακούγεται, μπορεί να έχει δίκιο. 
Έχουν αναφερθεί ποσά από 20 μεχρι 40 δις δολλάρια. Ας μείνουμε στο χαμηλότερο και ας  το μοιράσουμε και αυτό, δηλαδή να περιοριστούμε σε ένα “ελάχιστο” ποσό, περίπου 10 δις. Που θα βρεθούν αυτά τα λεφτά; Από την λεγόμενη “διεθνή κοινότητα”; Από εκεί θα τα βρεί ο Άιντα;  Όπως βρέθηκαν και για τους Παλαιστίνιους της Γάζας, εκεί που ακόμη οι πληγές του δράματος είναι ανοικτές και που μέχρι πριν λίγους μήνες δεν είχε επιδιορθωθεί ούτε μια κατοικία; 
Αυτοί στην Κύπρο, ειδικά του κυβερνώντος κόμματος, που ευαγγελίζονται τον “νεοφιλελευθερισμό” του Μίλτον Φρίντμαν της Σχολής του Σικάγο, μήπως ξεχνούν τι τους πρωτοδίδαξε ο μεγάλος τους δάσκαλος; “There is no such thing as a free lunch”; Πως, δηλαδή,  δεν παρέχεται τίποτα “μούχτιν” (δωρεάν) και πως κάποιος το πληρώνει ή θα το πληρώσει;
Πάνω στο “οικονομικό ώφελος” του καθενός προσωπικά, αλλά ιδιαίτερα του “πρόσφυγα”, η ψήφος του οποίου θεωρείται απαραίτητη, οικοδομείται το όλο “στρατήγημα” περι αποζημειώσεων και μελλοντικού “πλουτισμού” ώστε να θριαμβεύσει, όχι απλά να περάσει, το επερχόμενο δημοψήφισμα που μάλλον τοποθετείται πλέον για το φθινόπωρο. Πρόσφυγες, ειδικά από την επαρχία Κερύνειας, πιστεύουν, θέλουν να πιστεύουν ή τους υπόσχονται, πως τουλάχιστον θα “αποζημειωθούν”, από τα δις που θα φέρει ο Άιντα. Με τα δεδομένα της λύσης που εκκολάπτεται, αν ποτέ αποζημειωθούν οι πρόσφυγες δεν θα είναι από δωρεές εξωτερικού. Τα χρήματα  θα είναι από την “δική” τους τσέπη και των παιδιών τους, δηλαδή από τους Ελληνοκύπριους φορολογούμενους. 
Όσοι πιστεύουν αλλιώς, πρόσφυγες ή μή, ας παραδειγματιστούν από την περίπτωση της γειτονικής  Γάζας, τη συμπεριφορά εκεί της “διεθνούς κοινότητας”  και επιφανών μελών της, όπως π.χ. της Τουρκίας που …”θα” υλοποίησει τις υποσχέσεις της προς τους Παλαιστίνιους. 
Τέλος, επειδή η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλιεργείται και η εντύπωση πως αρωγός για την ανοικοδόμηση θα είναι, στο τέλος της ημέρας, οι Βρυξέλλες. Το ότι κάποια ποσά από τα διαρθρωτικά ταμεία θα διατεθούν στην Κύπρο αυτό είναι βέβαιο. Εξ´άλλου αρκετά εκατομμύρια ευρώ διατίθενται ήδη για την ευθυγράμμιση των τουρκοκυπρίων με τα δεδομένα της ΕΕ. 
Δεν θα πάω όμως τόσο πίσω όσο στην περίπτωση της επανένωσης των δυο Γερμανιών, για να ρωτήσω ποιός πλήρωσε, που σίγουρα δεν ήταν οι Βρυξέλλες. Εδώ ζούμε τις μέρες αυτές ένα τρανταχτό παράδειγμα της “αλληλεγγύης” των Βρυξελλών για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών που κυριολεκτικά απειλούν την ύπαρξή της ΕΕ, και δεν υπάρχει συναίνεση για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ούτε βέβαια παρέχεται και η ανάλογη οικονομική αρωγή. Εγκρίθηκαν, υποτίθεται, 3 δις δολλάρια προς την Τουρκία για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών στο έδαφός της. Όμως τα κράτη-μέλη δεν εκταμιεύουν το  μερίδιο που τους αναλογεί ή καθυστερούν να το πράξουν. Και η Άγκυρα, πονηρεμένη πως θα πάρει πολύ λιγώτερα- κρίνοντας εξ´ιδίων τα αλλότρια- απαιτεί τα 3 δις να εκταμιευθούν από τον προϋπολογισμό της ΕΕ , αλλιώς απειλεί, δια στόματος του Υπουργού Εξωτερικών, πως δεν θα συνεργαστεί…
Στην περίπτωση της Κύπρου η οικονομική διάσταση είναι ήσσονος σημασίας για τη λύση. Ωστόσο παρουσιάζεται, επιτηδευμένα, ως κυρίαρχη διότι έτσι πιστεύεται πως δια του δελεασμού θα “εξαγοραστεί” ο μπελάς.  Όπως ακριβώς πίστευαν οι θιασώτες του Σχεδίου Ανάν το 2004, αγνοώντας θεμελιώδη ζητήματα όπως είναι η αμοιβαία ασφάλεια και αναφαίρετα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα.

<<Διακριτική ευχέρεια VSαυστηρή εφαρμογή κανονισμών>>

Του Ανδρέα Θεοφάνους*


Ένα από τα πιο πολυσυζητημέναζητήματα διαχρονικά στην άσκηση οικονομικής πολιτικής ενός κράτους καθώς και στην εφαρμογή σωστής δημόσιας διοίκησηςείναι αυτό της διακριτικής ευχέρειας σε αντιδιαστολή με τη φιλοσοφία της αυστηρής τήρησης και εφαρμογής κανονισμών. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις και οι τριβές μεταξύ του Υπουργού Εσωτερικών και του Γενικού Ελεγκτή τους τελευταίους μήνες αναδεικνύουν την ουσία αλλά και τις προεκτάσεις της συζήτησης γύρω από το ζήτημα αυτό.

Σε θέματα οικονομικής πολιτικής πολλές φορές έχει κατατεθεί η άποψη ότι η άσκηση διακρατικής ευχέρειας και η απουσία κανονισμών ή η έλλειψη σεβασμού προς αυτούς,μπορεί να παρασύρει κυβερνήσεις σε λαϊκιστικές προσεγγίσεις με ανεπιθύμητα αποτελέσματα.  Αυτή η σχολή σκέψης, πιστεύει, μεταξύ άλλων, ότι είναι σημαντικό να υπάρχει μια πολιτική η οποία να οδηγεί σε δημοσιονομικά ισοζύγια και ταυτόχρονα μια σταθερή νομισματική πολιτική για να αποφεύγονται οι πληθωριστικές πιέσεις.  Οι θέσεις αυτές – για εφαρμογή κανόνων και αποφυγή της διακριτικής ευχέρειας - θα ήταν σωστές εάν η οικονομική δραστηριότητα ήταν σταθερή και αυτορυθμιζόμενη.

Επειδήόμως πολλές φορές η οικονομική δραστηριότητα μπορεί να είναι υποτονική ή ακόμα να υπάρχει μια βαθειά κρίση απαιτείται διακριτική ευχέρεια ούτως ώστε με τα εργαλεία οικονομικής πολιτικής να είναι δυνατή η έξοδος από την κρίση.  Οι θεωρητικές αυτές προσεγγίσεις έχουν δοκιμασθεί κατ’ επανάληψιν.  Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις οι διάφορες χώρες εξήλθαν από κρίσεις διά της άσκησης διακριτικής ευχέρειας στην οικονομική πολιτική και όχι με τη φιλοσοφία της αυστηρής τήρησης κανονισμών.  Η φιλοσοφία της αυστηρής προσήλωσης σε κανονισμούς ανεξαρτήτως συνθηκών οδήγησε στις πλείστες περιπτώσεις σε πολύ οδυνηρά αποτελέσματα.Μια βαθειά εξέταση των υπό συζήτηση θεμάτων υποδηλοί ότι ενώ οι κανονισμοί είναι σημαντικοί η διακριτική ευχέρεια είναι απαραίτητη.

Τα ίδια ζητήματα εγείρονται και σε σχέση με θέματα δημόσιας διοίκησης: δηλαδή κατά πόσον η διακριτική ευχέρεια μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολές μεταξύ των οποίων και οι καταχρήσεις ή από την άλλη η εφαρμογή κανονισμών όπου να τηρείται και το γράμμα και το πνεύμα του νόμου.  Ενώ οι κανονισμοί είναι σημαντικοί, δεν μπορεί να αγνοήσουμε το γεγονός ότι πολλές φορές είναι δυνατό να οδηγηθούμε σε απραξία ή ακόμα και σε ασφυξία.  Ούτε μπορεί να αγνοηθεί η θέση ότι πολλές φορές οι κανονισμοί είναι ελλειμματικοί με ολέθρια αποτελέσματα όταν εφαρμόζονται αυστηρώς.  Σημειώνεται επίσης ότι εάν θα υπάρξει εμμονή σε διαδικασίες και κανονισμούς θα πρέπει να επιβεβαιώνεται ότι η εφαρμογή τους δεν οδηγεί σε παράπλευρες απώλειες ή αρνητικά αποτελέσματα.  Επισημαίνεται επίσης ότι πολλές φορές διευθυντές οργανισμών ή/και τμημάτων στη δημόσια διοίκηση εφαρμόζουν κανονισμούς έστω και αν γνωρίζουν ότι αυτοί είναι ελλειμματικοί.  Κλασσικό παράδειγμα η λειτουργία του Ιδρύματος Προώθησης Έρευνας όπου η εμμονή σε διαδικασίες και κανονισμούς που έχουν αποδειχθεί αντικειμενικά λανθασμένοι καθιστούν τον οργανισμό κατ’ ουσίαν Ίδρυμα Παρεμπόδισης (αντί Προώθησης) Έρευνας.

Υπογραμμίζεται ότι πριν από την κρίση υπήρχε μια κατάσταση ασυδοσίας στο τραπεζικό σύστημα.Μετά την κατάρρευση δυστυχώς περάσαμε σε μια κατάσταση ασφυξίας με πολύ αυστηρούς κανονισμούς. Αυτό έχει μειώσει τις εγχώριες επενδύσεις και την κατανάλωση επιβραδύνοντας περαιτέρω την οικονομική δραστηριότητα.  Οι υπερβολές είτε της ασυδοσίας είτε της ασφυξίας πρέπει να αποφεύγονται.  Καίριας σημασίας είναι και η απλοποίηση των διαδικασιών απόκτησης δανείων από φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις.
Σε φιλοσοφικό επίπεδο μπορεί να λεχθεί ότι η διάκριση είναι καθοριστικής σημασίας σε πολλά επίπεδα.  Ακόμα και σε θέματα εξομολόγησης υπάρχουν θεολογικές παραπομπές που αναφέρονται ότι η συμβουλή που δίδεται σε άτομα είναι δυνατόν να μην είναι η ίδια για το ίδιο ζήτημα.

Εν κατακλείδι σε μια κοινωνία και ένα κράτος με σύνθετα, πολυδιάστατα αλλά και πολύπλοκα προβλήματα προφανώς είναι σημαντικό να υπάρχουν θεσμοί, διαδικασίες και κανονισμοί.  Η εξέλιξη του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού γίγνεσθαι ως αποτέλεσμα διεργασιών θα είναι υπέρτερη εάν υπάρχει ταυτόχρονα και η διάκριση η οποία να ασκείται με σοφία.  Για αυτό είναι απαραίτητη η ύπαρξη όχι μόνο επαρκούς αλλά και εμπνευσμένης ηγεσίας σε όλα τα επίπεδα και εκφάνσεις του δημόσιου βίου.



*Ο Ανδρέας Θεοφάνους είναι Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.


Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

<<Η λύση του Κυπριακού και η αποστρατικοποίηση>>

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών


Όλα, ανεξαιρέτως, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαθέτουν ένοπλες δυνάμεις, των οποίων η αποστολή είναι να παρέχουν ασφάλεια. Η ασφάλεια, μαζί με την ευημερία και τη σταθερότητα,  αποτελούν τις μείζονες στρατηγικές επιδιώξεις των συγχρόνων δημοκρατικών κρατών. Οι ένοπλες δυνάμεις αποτελούν τον πιο βασικό συντελεστή άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της προστασίας των εθνικών συμφερόντων ενός ανεξαρτήτου και κυριάρχου κράτους σε όλη τη γεωγραφική του επικράτεια, μέσω της αμυντικής δυνατότητας και της ικανότητας του να αντιμετωπίζει τις όποιες απειλές, είτε επί των συνόρων του είτε εντός των συνόρων του.

Επειδή η έννοια της πλήρους αποστρατικοποίησης γίνεται πολλάκις βορά προς κατανάλωση, είτε από λαϊκισμό είτε από αφελείς προσεγγίσεις που αποσκοπούν στη δήλωση πίστης προς την ειρήνη, κρίνουμε αναγκαίο να αποσαφηνίσουμε κάποια πράγματα.

Πρώτον, σε περίπτωση λύσης του κυπριακού προβλήματος η αποστρατικοποίηση θα πρέπει να αφορά μόνο την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο.

Δεύτερον, το κυπριακό κράτος δεν θα πρέπει να διαλύσει τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις, γιατί αυτό σημαίνει αποποίηση του δικαιώματος της αυτοάμυνας και κατ΄ επέκταση απογύμνωση έναντι της όποιας εσωτερικής και εξωτερικής απειλής.

Η υποστήριξη της θέσης για πλήρη αποστρατικοποίηση σε περίπτωση λύσης δεν εξυπηρετεί σε καμία περίπτωση τα συμφέροντα του κράτους παρά μόνο την Τουρκία. Η αυτοάμυνα ενός κράτους είναι αναφαίρετο δικαίωμα του και ενυπάρχει στη λειτουργία και αποστολή του . Το δικαίωμα αυτό είναι κατηγορηματικώς κατοχυρωμένο από το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών («Ουδέν εκ των διαλαμβανομένων εν τω παρόντι Χάρτη θα παρεμποδίζει το φυσικόν δικαίωμα ατομικής ή συλλογικής νομίμου αμύνης εις περίπτωσιν καθ' ήν Μέλος τι των Ηνωμένων Εθνών υπέστη επίθεσιν ένοπλον, μέχρις ου το Συμβούλιο Ασφαλείας λάβη αναγκαία μέτρα προς διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας»). Στις διεθνείς σχέσεις είναι αναγνωρισμένο ότι η αυτοάμυνα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της ειρήνης και της ασφάλειας. Όσοι δηλώνουν απόλυτη πίστη στην ειρήνη, και την οποία θέλουν να διασφαλίσουν μετά τη λύση θα πρέπει να έχουν υπόψιν ότι το αγαθό αυτό είναι, μεταξύ άλλων και συνάρτηση του συσχετισμού δυνάμεων. Συνεπώς δεν θα πρέπει να την υποσκάπτουν απαιτώντας αποστέρηση του δικαιώματος της αυτοάμυνας.

Η Κύπρος βρίσκεται σε περιοχή μεγάλης γεωστρατηγικής ρευστότητος και ασταθείας (πόλεμοι, τρομοκρατία, λαθρομετανάστευση κά) και κατά συνέπεια σε περίπτωση οποιασδήποτε κρίσης, που πιθανόν να επηρεάσει και την Κύπρο, η αποστρατικοποίηση θα παραβιασθεί από ξένες δυνάμεις, ακόμη και εν ονόματι της ειρήνης.

Από τη στιγμή που δεν θα είναι δυνατή η εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους σε ξηρά, θάλασσα και αέρα θα καταστεί ανέφικτος η ουσιαστική και αποτελεσματική συμμετοχή του στον πυλώνα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με συνέπεια να απολέσει εκ των πραγμάτων το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει ως ευρωπαϊκό κράτος να ευρίσκεται σε ασταθή περιοχή.

Αυτό το ενδεχόμενο θα εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία, η οποία λόγω γεωγραφικής γειτνίασης  προς το νησί, θα έχει τη δυνατότητα άμεσης στρατιωτικής επέμβασης χωρίς να αντιμετωπίσει την οποιοδήποτε αντίσταση.

Σύμφωνα με το Σχέδιο Ανάν, η Τουρκία εξασφάλιζε την ευμενή γι' αυτήν επιλογή να διατηρεί επεμβατικά δικαιώματα στην Κύπρο καθώς επίσης και μονίμως στρατεύματα με τον ταυτόχρονο αφοπλισμό του προτεινομένου κράτους.  Εάν επανέλθει αυτό το σενάριο, τότε η πλήρης αποστρατικοποίηση θα σημαίνει στην ουσία αφοπλισμό της ελληνικής πλευράς στην Κύπρο.

Η άνωθεν επιλογή είναι οι ευμενέστερη για την Τουρκία στο κρίσιμο θέμα της ασφαλείας.  
Επειδή το κεφάλαιο της ασφαλείας είναι καθοριστικής σημασίας για τη αποδοχή και βιωσιμότητα της λύσης του Κυπριακού είναι αναγκαίο η ελληνική πλευρά να επιδιώξει την ευμενέστερη γι' αυτήν επιλογή.

Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει στη διαπραγμάτευση να είναι ξεκάθαρη και κατηγορηματική η θέση της ελληνικής πλευράς. Η Τουρκία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διατηρήσει επεμβατικά δικαιώματα και στρατεύματα στην Κύπρο καθώς επίσης το κράτος θα πρέπει διατηρεί αλώβητο το δικαίωμα της αυτοάμυνας και διάθεσης ιδίων ενόπλων δυνάμεων κατά τη βούλησης του.

Κάποιοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι μετά τη λύση δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν ένοπλες δυνάμεις και ακόμη περισσότερο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει μεικτός στρατός Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο. Η άποψη αυτή στηρίζεται στο επιχείρημα ότι υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης με κίνδυνο να επέλθει σύγκρουση εντός των ενόπλων δυνάμεων. Μα αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της εμπιστοσύνης καθώς επίσης και της απεξάρτησης από την Τουρκία καμία λύση δεν μπορεί να τελεσφορήσει αποτελεσματικώς, αφού δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν οι βασικές εξουσίες του Κράτους (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική), των οποίων ο πλέον βασικός στόχος θα πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κράτους. Αυτή η κατάσταση θα δημιουργεί κενό με αποτέλεσμα την υπόσκαψη στους κόλπους των εξουσιών αυτών, η οποία θα εξυπηρετεί τις στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας,  που κατ' ουσία είναι ο γεωστρατηγικός έλεγχος της Κύπρου ακόμη και μετά τη λύση. Αν μέσα από τη λύση δεν μπορούν να υπάρξουν κοινές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κοινό Κράτος και κατά συνέπεια δεν μπορεί να υπάρξει και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.

<<ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΕΤΟΣ ΜΑΚΡΟΧΡΌΝΙΟΥ ΥΠΕΡ ΔΙΖΩΝΙΚΗΣ ΑΓΩΝΑ>>

Δρ Άρης Πετάσης*
Στο τέλος κάθε έτους είθισται να καταγράφουμε τις αποτυχίες μας και να θέτουμε στόχους για τον επόμενο χρόνο (γνωστά σαν new year’s resolutions). Αυτός που χόντρυνε βάζει στόχο να χάσει κιλά, αυτός που έχασε μαλλιά προγραμματίζει επίσκεψη στο δερματολόγο και η εταιρεία που σημείωσε ζημίες προγραμματίζει αλλαγή στρατηγικής. Tα αρνητικά δεδομένα δημιουργούν την ανάγκη για αλλαγή.

Ας δούμε τώρα τις προοπτικές αλλαγής για μας και τι προβλέπει το αμερικάνικο περιοδικό TIME για το 2016: α.) η Αμερική θα αποποιηθεί τον ρόλο πλανητάρχη γιατί οι αμερικανοί πολίτες δεν θέλουν πολέμους και περιπέτειες, β.) η Κίνα θα συνεχίσει ακάθεκτη, δεν θα θέλει όμως ρόλο πλανητάρχη, γ) η Ευρώπη θα ξαγκιστρωθεί κάπως από την Αμερική και δ.) η Ρωσία θα παραμείνει δραστήρια στις περιοχές που την ενδιαφέρουν: Ουκρανία, Μαύρη Θάλασσα, Κεντρική Ασία και Ανατολική Μεσόγειο. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η θέση της Αμερικής και η εντονότερη εμπλοκή της Ρωσίας στην περιοχή μας. Σχετικά, το αμερικάνικο New York Times επισημαίνει πως στην Συρία η Ρωσία καθημερινά διενεργεί περισσότερες αεροπορικές επιθέσεις ακρίβειας παρά ότι μηνιαίως οι άλλοι «ενδιαφερόμενοι». Το αμερικάνικο Brookings (2015/10/23) σημειώνει πως οι πυραυλικές επιθέσεις του Ρωσικού ναυτικού από Κασπία θάλασσα αιφνιδίασαν και εντυπωσίασαν.

Φαίνεται να αλλάζουν τα πράγματα στη γειτονιά μας και ίσως έφθασε η ώρα να αναθεωρήσουμε τη δική μας στρατηγική εφόσον: διζωνική, παραμονή εποίκων, τιτλοποίηση εδάφους στην Τουρκία, εγγυημένες πλειοψηφίες, ομοσπονδία μέσα σε μόνο 9251 τ.χλ., βέτο, εκ περιτροπής προεδρία και ξένοι δικαστές ποτέ δεν ήταν δικές μας προτάσεις. H διζωνική ήταν πρόταση της Τουρκίας από το 1974 με κύριο σκοπό την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) και τον εκμηδενισμό των Ελληνοκυπρίων. Αρχικά αντιδράσαμε εχθρικά στις τούρκικες προτάσεις. Ακολούθως τις μισό-υιοθετήσαμε και τελικά δεχτήκαμε την διζωνική σαν «αρχή» λύσης! Σήμερα η Τουρκία μας ζητά να ετοιμάσουμε το κοκτέιλ τρόπων θανάτωσης της ΚΔ: κρεμάλα (δύο κράτη και έποικοι), αποκεφαλισμό δια σπάθης (εκ περιτροπής προεδρία), γκιλοτίνα (Τουρκία εγγυητής) και ασφυξία (βέτο/παράλυση κράτους).

Πως όμως τα κατάφερε η Τουρκία; Απλά, ενεργοποίησε τους συντελεστές ισχύος που διαθέτει: στρατό κατοχής, στήριξη ΝΑΤΟ, Εγγλέζικη διπλωματία, «καλές υπηρεσίες» ΟΗΕ και προπαγάνδα ενώ εμείς λειτουργούσαμε γυμνοί χωρίς ούτε ένα φίλο. Τώρα ζητούμε ελεημοσύνη και ότι προαιρείται η Τουρκία.

Χωρίς αλλαγή, και κυρίως βοήθεια, παραμένουμε όμηροι. Γι’ αυτό θα πρέπει να διερωτηθούμε: α.) ποίες χώρες με διπλωματική και στρατιωτική ισχύ, με παρουσία στην περιοχή και κυρίως με αποφασιστικότητα μπορούν να μας δώσουν ελπίδα και β.) ποιες χώρες έχουν παρόμοιες με εμάς ανάγκες ασφάλειας και απειλούνται από νέο-Οθωμανισμό και φονταμενταλισμό; Δηλαδή, Ποίες χώρες αντιτίθενται στους σκοπούς της Τουρκίας; Με άρθρο μου το 2012 στον ξένο τύπο υποστήριζα πως χωρίς την παρουσία της Ρωσίας και την πρακτική συμπαράσταση της Αιγύπτου και του Ισραήλ (και με τις τρεις αυτές χώρες έχουμε κοινά προβλήματα ασφάλειας) Κύπρος και Ελλάδα δεν θα κατάφερναν να εκμεταλλευτούν τα ενεργειακά τους αποθέματα γιατί θα το απαγόρευε η Τουρκία. Το άρθρο γράφτηκε ενώ η Κύπρος πανηγύριζε για τα άμεσα οικονομικά οφέλη που θα έπαιρνε από τα ενεργειακά κοιτάσματα αλλά που τελικά δεν ήλθαν!

Εάν και φέτος ακολουθήσουμε την πεπατημένη σίγουρα το 2017 θα μας βρει με διχοτόμηση: την σημερινή de facto ή την αυτοκτονική της διζωνικής. Εάν όμως απαλλαγούμε από την πλάνη των τελευταίων σαράντα ετών και ενώσουμε δυνάμεις με χώρες που αντιτίθενται στην Τουρκική ηγεμονία, χωρίς να υποβαθμίζουμε τις άλλες μας σχέσεις, τότε ίσως δώσουμε ελπίδα στον λαό γιατί « …ο ασθενής [αδύναμη χώρα] παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης). Μια τελευταία δημοσκόπηση υποστηρίζει (73% υπέρ) μια νέα πορεία. Όσοι λαοί χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου το χρωστούν στην αδράνεια και την αδυναμία τους να εγκαταλείψουν την πεπατημένη.

__________________________________

Dr. Aris Petasis Founder & CEO PetasisAssociates in partnership with Towers Watson Data Services


«Νέα χώρα, ομόσπονδη, δεν θα είναι η Κ. Δημοκρατία»

Ανώμαλη προσγείωση από τον Τούρκο Μόνιμο Αντιπρόσωπο στις Βρυξέλλες
Ενώ στο Νταβός Αναστασιάδης και Ακιντζί συναντώνται για τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό, η Τουρκία από το Ευρωκοινοβούλιο επιβεβαιώνει ότι στόχος είναι η διάλυση


Τουρκική βόμβα από τις Βρυξέλλες στο Νταβός και στη Λευκωσία, που προσγειώνει ανώμαλα όσους θεωρούν ότι η Τουρκία έχει αλλάξει πολιτική στο Κυπριακό. Στο πλαίσιο των εργασιών της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας - ΕΕ, ο Τούρκος Μόνιμος Αντιπρόσωπος Σελίμ Γενέλ διευκρίνισε τις προθέσεις της χώρας του στο Κυπριακό, τονίζοντας τα εξής: «Από τη συμφωνημένη λύση θα προκύπτει μια νέα χώρα, ομοσπονδιακή. Δεν θα είναι Κυπριακή Δημοκρατία».
Η θέση αυτή του κ. Γενέλ ήταν απάντηση προς την ευρωβουλευτή της Αλληλεγγύης Ελένη Θεοχάρους, η οποία τού είχε υποδείξει ότι και μετά τη λύση θα υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία κατέχει η Τουρκία και την οποία η Άγκυρα οφείλει να αναγνωρίσει. Όπως είπε ο Τούρκος Μόνιμος Αντιπρόσωπος, «η λύση δεν θα είναι όπως αυτή του σχεδίου Ανάν», διότι, όπως πρόσθεσε: «Στο σχέδιο Ανάν οι λευκές σελίδες καλύφθηκαν από τον ΓΓ του ΟΗΕ, ενώ τώρα η λύση που θα τεθεί στο δημοψήφισμα θα είναι συμφωνημένη. Αλλιώς δεν θα περάσει. Από τη λύση θα προκύψει μια νέα χώρα, ομοσπονδιακή. Δεν θα είναι η Κυπριακή Δημοκρατία».

Γραμμή διάλυσης και παρθενογένεσης
Οι θέσεις αυτές επιβεβαιώνουν σε μια κρίσιμη στιγμή του Κυπριακού, και μάλιστα από του βήματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την τουρκική γραμμή, με δύο βασικούς άξονες: Την εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή τη διάλυσή της, και την παρθενογένεση. Οι θέσεις αυτές έχουν κατατεθ εί και μέσω επίσημων εγγράφων της Άγκυρας στο πλαίσιο των εργασιών του Συμβουλίου Σύνδεσης Τουρκίας - ΕΕ και στα Ην. Έθνη. Στα Ην. Έθνη κατατέθηκαν εκ μέρους του κ. Ακιντζί από την Άγκυρα.

Καλή πρόθεση και χειροκρότημα
Πέραν τούτων, αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο Τούρκος πρέσβης είπε: «Έχουν καλή πρόθεση οι δύο πλευρές στην Κύπρο και εντός των επόμενων μηνών μπορούν να επιτύχουν λύση». Και πρόσθεσε: «Αυτό είναι δυνατό, παρότι υπάρχουν ακόμη "προκλήσεις" και προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν». Και έδωσε συγχαρητήρια στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. «Δεν έχουμε», είπε, «παρά να χειροκροτήσουμε την κίνηση των Ελληνοκυπρίων να εγείρουν το θέμα όπως η τουρκική γλώσσα επισημοποιηθεί στην ΕΕ».

Φανταστικό...
Εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο κ. Πατρίκ Πακέτ είπε ότι «θα είναι φανταστικό να λυθεί το Κυπριακό», διότι αυτό θα βοηθήσει τις σχέσεις με την Τουρκία, αλλά κυρίως θα είναι μια νίκη για την Κύπρο. Και παρατήρησε ότι αφενός η ΕΕ στηρίζει τη διαδικασία λύσης, αφετέρου εκτιμάται, όπως είπε χαρακτηριστικά, η στάση της Τουρκίας. Ως προς τις σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ, ο τεχνοκράτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επισήμανε ότι βρίσκεται σε πορεία ομαλοποίησης και αυτό προκύπτει από το άνοιγμα του κεφαλαίου 17 για την κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική, ενώ, όπως παρατήρησε, και άλλα κεφάλαια βρίσκονται παγωμένα για πολιτικούς λόγους.

Κουρδικό και προσφυγικό
Αλλά δύο θέματα απασχόλησαν τη συνεδρίαση. Το ένα ήταν το Κουρδικό, για το οποίο είχε γίνει και συζήτηση στην Ολομέλεια, και το άλλο ήταν η προσφυγική κρίση. Εκεί όπου κυρίως επικεντρώθηκε ο Τούρκος πρέσβης ήταν στο θέμα του ρόλου που διαδραματίζει η Άγκυρα στην υποδοχή, τη στήριξη και την παροχή εκπαίδευσης των προσφύγων και την παροχή χρημάτων που έχει να λαμβάνει από την ΕΕ. Στην ίδια γραμμή ήταν και ο κ. Πακέτ, ο οποίος επισήμανε ότι το προσφυγικό βοήθησε τις κυβερνήσεις της ΕΕ να κατανοήσουν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Τουρκίας. Και πρόσθεσε ότι βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Έντονη κριτική ασκήθηκε προς τον Τούρκο πρέσβη για τη στάση της χώρας του στο Κουρδικό και την κατάσταση στρατοκρατίας που επικρατεί. Απαντώντας στις επικρίσεις ο κ. Γενέλ υποστήριξε ότι το κουρδικό PKK είναι σύμφωνα με την ΕΕ παράνομη οργάνωση, και ότι από τη δράση του εγείρεται θέμα ασφάλειας για τη χώρα του και, ως εκ τούτου, λαμβάνονται μέτρα.
______________________________
ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ «Βόμβα στα θεμέλια της ΕΕ»
«ΕΑΝ η λύση στο Κυπριακό δεν είναι δημοκρατική, θα συνιστά ωρολογιακή βόμβα για την ίδια την ΕΕ». Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, η ευρωβουλευτής της Αλληλεγγύης Ελένη Θεοχάρους στο πλαίσιο των εργασιών της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας - ΕΕ. Αυτή ήταν στην ουσία απάντηση προς τον Τούρκο Μόνιμο Αντιπρόσωπο Σελίμ Γενέλ, ο οποίος είπε ότι είναι δυνατόν εντός των επομένων μηνών να υπάρξει λύση. «Πώς είναι δυνατό», διερωτήθηκε η κ. Θεοχάρους, «να υπάρχει πρόθεση λύσης από την Τουρκία, όταν ο Αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Τουγρούλ Τουρκές δήλωσε ότι η κατεχόμενη Κύπρος είναι τμήμα της χώρας του». Συνεχίζοντας τόνισε: «Το βόρειο τμήμα της Κύπρου δεν αποτελεί τμήμα της Τουρκίας, αλλά κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας». Και έθεσε το εξής ερώτημα: «Πώς υπάρχει καλή θέληση, όταν ο κ. Ακιτνζί εκφράζει τις πάγιες τουρκικές θέσεις;».

Με αφορμή τα συγχαρητήρια που έδωσε ο Τούρκος πρέσβης στην κυπριακή Κυβέρνηση για την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στην ΕΕ, η κ. Θεοχάρους ρώτησε: «Εσείς τι πράξατε στο Κυπριακό και πώς είστε σωστό υποψήφιο για ένταξη κράτος, όταν δεν αναγνωρίζετε την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως καθορίζει η αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005; Ποια κίνηση καλής θέλησης κάνατε; Γιατί δεν επιστρέφετε την πόλη της Αμμοχώστου, γιατί δεν εφαρμόζετε την συμφωνία της Γ΄ Βιένης και γιατί δεν τερματίζετε το εμπάργκο σε βάρος των πλοίων και των αεροσκαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας; Πώς, μπορεί», ρώτησε, «να εφαρμόζεται η τελωνειακή ένωση και η συμφωνία επανεισδοχής αλά καρτ;» Στα ανωτέρω η κ. Θεοχάρους πρόσθεσε άλλο ένα ερώτημα: «Θα δεχόταν η Τουρκία λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας για να λύσει το Κουρδικό, με τους Κούρδους να αποτελούν το 25% του πληθυσμού;»

Σε ό,τι αφορά το προσφυγικό η κ. Θεοχάρους διερωτήθηκε γιατί κατηγορείται η Ελλάδα ότι δεν φυλάττει επαρκώς τα σύνορα της Ευρώπης και πρόσθεσε: «Τι πρέπει να πράξει η Ελλάδα; Να σκοτώνει τους πρόσφυγες πριν φθάσουν στις ακτές της;».
______________________________
Η λύση περνά από την αποχώρηση στρατευμάτων
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κυβέρνηση στηρίζει μια ουσιαστική και δίκαιη λύση στο Κυπριακό, η οποία περνάει μέσα από την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων της Τουρκίας και τη λύση του καθεστώτος των εγγυήσεων, δήλωσε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκη Ομήρου. Η Κύπρος μπορεί να ζήσει σε πραγματική ασφάλεια εντός της ΕΕ, του ΟΗΕ και έχοντας ένα δικό της σύστημα ασφάλειας, το οποίο θα διαφυλάσσει τις δύο κοινότητες και το ίδιο το νησί στο παγκόσμιο σύστημα, είπε.

Ερωτηθείς τι αναμένει από τις συνομιλίες στο Νταβός, ανέφερε ότι για αυτές θα μιλήσουν αυτοί που τις κάνουν. «Νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να έχουν όλες οι κυβερνήσεις και οι παράγοντες επαφές με αυτούς από τους οποίους εξαρτάται η οικονομική πορεία της Ευρώπης, το παγκόσμιο σύστημα προστασίας του περιβάλλοντος και μια σειρά από τοπικές κρίσεις και προβλήματα», πρόσθεσε.

Ο Πρόεδρος της Βουλής διαβίβασε τη μεγάλη εμπιστοσύνη και αγάπη του κυπριακού λαού, επειδή, όπως ανέφερε, η ελληνική κυβέρνηση και ο κατ' εξοχήν αρμόδιος Υπουργός έχουν εμπεδώσει στη διεθνή κοινότητα τη σωστή αντίληψη ότι λύση του κυπριακού προβλήματος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κατάργηση του αναχρονισμού που συνιστούν οι λεγόμενες εγγυήσεις του 1960. Επανέλαβε ότι μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εκτός από την Κύπρο καμία άλλη χώρα δεν υπόκειται σε εγγυήσεις και εγγυητές. Πρόσθεσε ότι η λύση του Κυπριακού προϋποθέτει αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, συμπληρώνοντας ότι αυτή είναι η πεμπτουσία του κυπριακού προβλήματος, διότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

Κάνοντας λόγο για πνεύμα κηδεμονίας που κληροδότησε το 1960, είπε πως ενημέρωσε τον Υπουργό Εξωτερικών για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι τηρείται πλήρως ενήμερος. Ο κ. Ομήρου, συνεχίζοντας, ανέφερε ότι εξήγησε στον κ. Κοτζιά τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε μια υπερβάλλουσα αισιοδοξία, την οποία δημιουργούν κάποιοι κύκλοι στο εξωτερικό και κυρίως στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Πρόσθεσε ότι χρειάζεται προσοχή, επειδή θα πρέπει να στραφούν προς την πλευρά της Τουρκίας, σημειώνοντας πως αντί των υπεραισιόδοξων δηλώσεων, θα πρέπει να εργάζονται ώστε να πείσουν την Τουρκία να εγκαταλείψει τη διαχρονικά αδιάλλακτη στάση της στο Κυπριακό.
Πηγή
: ΚΥΠΕ


Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

<<Στρατιωτική επέμβαση στη Συρία προετοιμάζουν ΗΠΑ και Τουρκία - Αιχμές Biden για έλλειψη δημοκρατίας και κουρδικό>>

 Αγκάθι ανάμεσα στις δύο χώρες η έλλειψη δημοκρατίας στην Τουρκία και το κουρδικό
(Upd2) Μετά τη σκληρή κριτική που άσκησε από την Κωνσταντινούπολη στην κυβέρνηση Davutoglu για τη στάση της στα ζητήματα ελευθερίας και Δημοκρατίας στην Τουρκία, ο αμερικανός αντιπρόεδρος Joe Biden συμφωνησε με τον τούρκο πρωθυπουργό για την κοινή στάση τους απέναντι στο συριακό.
Συγκεκριμένα, μετά τη συνάντηση Davutoglu- Biden ο αμερικανός αντιπρόεδρος υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ και η Τουρκία είναι προετοιμασμένες για μια στρατιωτική λύση στη Συρία, αν δεν καταστεί δυνατός ένας πολιτικός διακανονισμός.
«Θα είναι καλύτερα να καταλήξουμε σε μια πολιτική λύση, όμως είμαστε προετοιμασμένοι, αν αυτό δεν είναι δυνατό, να έχουμε μια στρατιωτική λύση σ' αυτή την επιχείρηση και να εξαλείψουμε το Νταές (Ισλαμικό Κράτος στα αραβικά)».
Ο Biden ανέφερε ακόμη ότι συζήτησε με τον τούρκο πρωθυπουργό το ενδεχόμενο μεγαλύτερης ενίσχυσης των αράβων σουνιτών ανταρτών που μάχονται για να ανατρέψουν τον Σύρο πρόεδρο Assad ενώ ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών John Kerry που βρίσκεται στη Σαουδική Αραβία για διαβουλεύσεις με τους Άραβες για τη Συρία τόνιζε την ίδια ώρα οτι «η διαπραγμάτευση για τη Συρία θα μπορούσε να αρχίσει στη Γενεύη μέσα στην επόμενη εβδομάδα».
Από την πλευρά του ο Tούρκος πρωθυπουργός δήλωσε  ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται στο Ιράκ για να αποκρούσουν το Ισλαμικό Κράτος και επανέλαβε πως η Άγκυρα σέβεται την ιρακινή εδαφική ακεραιότητα ενώ αναφορικά με τη συνάντηση στη Γενεύη υπογράμμισε πως
«μόνο η νόμιμη συριακή αντιπολίτευση θα πρέπει να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις για τη Συρία».

Αγκάθι ανάμεσα στις δύο χώρες η έλλειψη δημοκρατίας στην Τουρκία και το κουρδικό

Η καλή κατά τους τύπους συνάντηση των δύο ανδρών έγινε λίγες ώρες μετά τη σκληρή κριτική που άσκησε ο αμερικανός αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Davutoglu σχετικά με τον εκφοβισμό των μέσων ενημέρωσης, τον περιορισμό της ελευθερίας στο διαδίκτυο και τις κατηγορίες για προδοσία σε βάρος ακαδημαϊκών, επειδή ζήτησαν ειρήνη στο Κουρδικό λέγοντας ότι «αυτές οι κινήσεις δεν δίνουν το καλό παράδειγμα στη Μέση Ανατολή».
«Όταν τα μέσα ενημέρωσης εκφοβίζονται ή οι δημοσιογράφοι φυλακίζονται και πάνω από 1.000 πανεπιστημιακοί κατηγορούνται για προδοσία απλώς επειδή υπέγραψαν μια διακήρυξη, αυτό δεν αποτελεί καλό παράδειγμα», ανέφερε ο Biden.
«Αν δεν έχει κανείς τη δυνατότητα να εκφράσει την άποψή του και να επικρίνει μια πολιτική, να προσφέρει μια εναλλακτική επιλογή χωρίς να φοβάται τον εκφοβισμό και την τιμωρία, τότε η χώρα στερείται ευκαιριών.
Αυτά δεν αποτελούν νέες ιδέες για τον λαό της Τουρκίας, περιλαμβάνονται στο σύνταγμά σας» τόνισε.
Ο αμερικανός αντιπρόεδρος εκφώνησε τον πύρινο λόγο του στη συνάντηση που είχε χθες (22/1)
με βουλευτές της αντιπολίτευσης, εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, δημοσιογράφους και πανεπιστημιακούς που επικρίνουν την κυβέρνηση για τη φίμωση του τύπου, τον περιορισμό του διαδικτύου και της ελευθερίας της έκφρασης.
Αναφορικά με το κουρδικό ζήτημα οι ΗΠΑ ξεκαθάρισαν οτι διαχωρίζουν το Κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) από το PKK, με τον τούρκο πρωθυπουργό να επαναλλαμβάνει την επίσημη θέση της τουρκικής κυβέρνησης ότι το στρατιωτικό σκέλος του PYD αποτελεί τμήμα του PKK και υποστηρίζεται από αυτό.

<<Από την Νήσο...των Αγίων...στο Νησί μαϊμού>>

Του Όμηρου Αλεξάνδρου
Οικονομολόγου Λογιστή-Ελεγκτή

Μετά από πιέσεις του Αρχιεπισκόπου Νέας Ιουστιανιανής και πάσης Κύπρου και ‘’αρχι-επιχειρηματία’’ Χρυσοστόμου Β, ο φίλος και συνεργάτης του, Πρόεδρος της πτωχεύσασας και υπό τουρκοποίηση Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χρυσάνθου* Αναστασιάδης ενέδωσε τελικά και ενέκρινε τον συνεταίρο του Παπά, Ούγγρο επενδυτή Σαντόρ Κεναϊέρες ως προτιμητέο προσφοροδότη για την δωρεά παραχώρησης 450 περίπου σκαλών κρατικής γης στην Γεροσκήπου της Πάφου, για την κατασκευή….της Κύπρου Β’. Οι 450 σκάλες κρατικής γης θα ενωθούν με την γη που ήδη κατέχει η Αρχιεπισκοπή…. του Παπά για να κατασκευαστεί το Νησί….των ονείρων μας, το EDEN CITY.

Πηγές από το περιβάλλον του Παπά, που κάθε άλλο με την παπαιτζιή ασχολείτε, αναφέρουν ότι μετά την κατακύρωση, αναμένεται να ξεκινήσει άμεσα η διαπραγμάτευση με την αρμόδια Επιτροπή που συστάθηκε για το έργο από την Κυβέρνηση. Επί τάπητος θα τεθούν οι όροι της συμφωνίας και τα διαδικαστικά για την υλοποίηση της συγκεκριμένης επένδυσης που έχει κοστολογηθεί στα 7.5 δις, η άλλως 7500 εκατομμύρια. Στο στάδιο της εξέτασης και αξιολόγησης της πρότασης, εξετάστηκε και το θέμα της δυνατότητας παραχώρησης πολεοδομικής άδειας για τα προβλεπόμενα –μέχρι και 14 ορόφων– κτήρια, όπως και για τις θαλάσσιες επεκτάσεις.
  
Ξέρετε, άμα δω κάποιες εντυπωσιακές μακέτες και ανακοινώσεις για τεράστιες επενδύσεις με εμπλοκή της Κυπριακής κυβέρνησης και της Αρχιεπισκοπής Κύπρου, το μυαλό μου πάει χωρίς να το θέλω πάντα στο κακό. Πάει στο κακό γιατί φέρνει στην μνήμη μου το φιάσκο της μη πραγματοποιηθείσας επένδυσης απέναντι από το ξενοδοχείο Χίλτον το 2011, με πρωταγωνιστή τον άλλο πάσιη Πρόεδρο, ανεκδιήγητο και αμίμητο Δημήτρη Χριστόφια, τον Παπά και τον Βασιλιά του Κατάρ.

Σας μεταφέρω πιο κάτω αυτούσιες τις απόψεις ενός έγκριτου επιστήμονα, του πολεοδόμου-χωροτάκτη κύριου Στέφανου Γεωργιάδη, ως επίσης και κάποια δικά μου σχόλια για το υπό αναφορά θέμα:
<<Το έργο Μαμούθ (των 7,5 δισεκατομμυρίων) είναι μήπως πάρα πολύ καλό για να είναι αληθινό;
Πρόσφατα έχει ανακοινωθεί ότι διεθνείς επενδυτές σκοπεύουν να υλοποιήσουν στη Γεροσκήπου ένα μεγάλο έργο αξίας πέραν των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ.  Μόλις το άκουσα ανέτρεξα στο διαδίκτυο για περισσότερες πληροφορίες.  Δυστυχώς δεν βρήκα κάτι το ουσιαστικό.  Αυτή η έλλειψη πληροφόρησης μου δημιούργησε καχυποψία και με προβλημάτισε ως προς το κατά πόσο αυτό το έργο αποτελεί ακόμα ένα το οποίο είναι πάρα πολύ καλό για να είναι αληθινό.  Με τα λιγοστά διαθέσιμα στοιχεία στο τύπο έφτασα στο συμπέρασμα ότι το πιθανότερο είναι ότι όντως πρόκειται για μία ακόμα περίπτωση η οποία είναι πάρα πολύ καλή για να είναι αληθινή, και εξηγώ.
Ένας σοβαρός και αξιόπιστος επενδυτής ενδιαφέρεται να επενδύσει σε ένα έργο μόνο αν αυτό ενδέχεται να του αποκομίσει κάποιο κέρδος.  Για να το υπολογίσει θα πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων και με αξιοπιστία τους πιθανούς κινδύνους και προβλήματα τα οποία μπορούν να παρουσιαστούν.  Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό στις μεγάλες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις όπως στην εν λόγω περίπτωση.  Μία από τις πιο σημαντικές κατηγορίες παραμέτρων η οποία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι οι προθέσεις του δημοσίου.  Κατά την κρίση μου λόγο του μεγέθους σε κόστος και έκταση της εν λόγω ανάπτυξης τίθενται πολύ περισσότερα  ερωτήματα για τα οποία οι επενδύτες θα θέλουν απαντήσεις αν είναι όντως σοβαροί.  Πιο κάτω είναι μερικά από αυτά τα ερωτήματα χωρίς αυτός ο κατάλογος να είναι διεξοδικός.
Πόσες επιπλέων μαρίνες, επτάστερα ξενοδοχεία, παραθεριστικές οικίες, πανεπιστήμια και Mall θα επιτραπούν στη ευρύτερη περιοχή και στη υπόλοιπη Κύπρο;  Πώς θα υπολογιστεί το ισοζύγιο μεταξύ ζήτησης και προσφοράς και κατά επέκταση της βιωσιμότητας των προτεινόμενων χρήσεων αν η μελλοντική προσφορά είναι άγνωστη; Η προβλεπόμενη ζήτηση θα είναι αρκετή για να καταστήσει όλες αυτές τις προτεινόμενες αναπτύξεις κατά το ελάχιστον βιώσιμες;
Η υφιστάμενες και προγραμματισμένες υποδομές και υπηρεσίες σε σχέση με το οδικό δίκτυο, τις δημόσιες συγκοινωνίες, την ηλεκτροδότηση, την υδροδότηση, την διαχείριση σκυβάλων και λυμάτων,  τις τηλεπικοινωνίες, την αστυνόμευση και άλλα θα είναι επαρκής, έγκαιρη και στο σωστό τόπο για να εξυπηρετήσουν την εν λόγω ανάπτυξη;  Πόσα θα κοστίσουν οι επιπλέων υποδομές και υπηρεσίες, ποιος θα τις πληρώσει και πότε;  Βάση ποιών διαδικασιών θα δοθεί η κρατική γη και σε ποια τιμή;  Τι θα γίνει στη δοθείσα κρατική γη στην περίπτωση κατά την οποία το έργο δεν υλοποιηθεί ή υλοποιηθεί μόνο μέρος του;  Πώς θα αντιδράσει το δημόσιο και ιδιαίτερα η κυβέρνηση στη περίπτωση που υπάρξει ένταση μεταξύ παρακείμενων κοινοτήτων και νέου πληθυσμού λόγο μεγάλων και ασύμβατων διαφορών;  Ποιες είναι οι πιθανότητες να παρουσιαστεί αστάθεια του εδάφους ή αύξηση της παραλιακής διάβρωσης λόγο αυξημένης υδρορροής όμβριων υδάτων ή υφαλμύρινσης του υδροφορέα λόγο σφράγισης των εδαφών; Αν συμβούν τα πιο πάνω ποιος θα πληρώσει τις συνέπειες και πως;
Τα πιο πάνω ερωτήματα και άλλα πολλά θα πρέπει να απαντηθούν με ένα αξιόπιστο τρόπο για να μπορούν οι οποιοιδήποτε σοβαροί επενδυτές να πάρουν σωστές αποφάσεις.  Δυστυχώς, από την μία η απουσία ενός σχεδίου για τη νήσο στα πλαίσια του οποίου πολλά από τα πιο πάνω θέματα θα ήταν ήδη προκαθορισμένα και από την άλλη η πολυπλοκότητα των θεμάτων με καθιστά απαισιόδοξο ως προς την δυνατότητα του δημοσίου να δώσει αξιόπιστες απαντήσεις έγκαιρα (σε ένα μήνα).  Άρα είτε οι επενδυτές δεν θα πάρουν ικανοποιητικές και αξιόπιστες απαντήσεις και θα φύγουν όπως έχουν απειλήσει είτε δεν είναι σοβαροί επενδυτές και έχουν άλλες σκοπιμότητες και ενδεχομένως για αυτό έχουν ζητήσει τις απαντήσεις σε ένα μήνα μόνο.  Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, απλά το προτεινόμενο έργο ως έχει μάλλον δεν θα υλοποιηθεί.  Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι το έργο μάλλον αποτελεί ακόμα ένα το οποίο είναι πάρα πολύ καλό για να είναι αληθινό.

Στέφανος Γεωργιάδης
Πολεοδόμος Χωροτάκτης μέλος ΕΤΕΚ>>
Έψαξα στο διαδίκτυο μήπως και βρω περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με αυτό το έργο μαμούθ η μαϊμού, πέστε το όπως θέλετε, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα σχετικό και γενικά υπάρχει μια περίεργη και ύποπτη συσκότιση.
Πέραν των όσων πολύ εύστοχα αναφέρει πιο πάνω ο κύριος Γεωργιάδης, θα πρέπει να προσθέσω ότι από πληροφορίες που έχω, η υπό ανάπτυξη γη, η οποία βρίσκετε πολύ κοντά στο αεροδρόμιο Πάφου, ανήκει κατά 90% στη Κυπριακή Δημοκρατία και κατά 10% στην Αρχιεπισκοπή. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι, ποιο είναι το καθεστώς που θα διέπει την γη που ανήκει στον κύπριο φορολογούμενο και πιο το όφελος που θα έχει εάν και εφόσον η ανάπτυξη πραγματοποιηθεί; Είναι ο χώρος δίπλα από το αεροδρόμιο ο καταλληλότερος για μια τέτοια τουριστική ανάπτυξη, δεδομένου του τεράστιου θορύβου που θα υπάρχει από την απογείωση και προσγείωση των αεροπλάνων; Η Κύπρος δεν χρειάζεται τέτοιες αναπτύξεις μαϊμού στον τουρισμό, αλλά αναπτύξεις θεματικού τουρισμού για να εμπλουτίσουν το τουριστικό της προϊόν.
Ποίοι είναι οι ξένοι επενδυτές που τρελάθηκαν να επενδύσουν δις σε ακίνητα σε μια χρεοκοπημένη χώρα η οποία κομματοκρατείται στην οποία δεν υπάρχει αξιοκρατία, δεν εφαρμόζονται οι νόμοι και στην οποία άρχισαν ήδη να βγαίνουν στο σφυρί από τις τράπεζες μεγάλος αριθμός περιουσιών του κοσμάκι σε εξευτελιστικές τιμές για αποπληρωμή των μη εξυπηρετούμενων δανείων;
Ποίους λόγους έχει ο Πρόεδρος Νίκος Χρυσάνθου* Αναστασιάδης και ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, που τελευταία κατά περίεργο τρόπο έγινα κολλητά φιλαράκια και ....μόνο το κρεβάτι τους χωρίζει, να κρύβουν λεπτομέρειες αυτού του έργου από τον κυπριακό λαό;
Έψαξε η κυβέρνηση Χρυσάνθου* να μάθει το παρελθόν του Ούγγρου επενδυτή Σαντόρ Κεναϊέρες και πώς αυτός απέκτησε τα χρήματα που ο ίδιος δηλώνει ότι διαθέτει; Εύχομαι να μην επαληθευτούν τα όσα διαδίδονται για το παρελθόν του φίλου και ‘’συγχωριανού’’ (έχει ξενοδοχείο spa στην Πόλη Χρυσοχούς) του Φούλλη του ομορφούλλη, γιατί θα μπούμε σε μεγάλες περιπέτειες.  
 Να μου το θυμηθείτε, αυτό το έργο δεν θα υλοποιηθεί γιατί κάποιο κοντραμπάντο κρύβεται πίσω από αυτό για να φαγωθεί η κυβερνητική γη με τον έναν η το άλλο τρόπο από τον Παπά και τον Χρυσάνθου*. Ο παμπόνηρος ιεράρχης δεν έκαμε τυχαία στροφή 180 μοιρών για να προσεγγίσει τις προωθημένες θέσεις του Αναστασιάδη στο κυπριακό, και η κατακύρωση του πιο πάνω έργου μαμούθ στο Παπά και στο συνέταιρο του Ούγγρο μόνο καθαρή δεν φαίνεται να είναι. 
Μια χώρα της οποίας, ο Αρχιεπίσκοπος είναι ένας αποτυχημένος επιχειρηματίας και όχι ως όφειλε, ένας εμπνευσμένος ιεράρχης που να ασκεί ποιμαντικό έργο. Μια χώρα της οποίας ο Πρόεδρος, 3 χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας, αντί να κυβερνήσει κάνει μπίζινες με το παπά και τον γαμβρού του, τι μέλλον μπορεί να προσδοκεί κανείς; Δεν έχουμε δυστυχώς σαν χώρα ούτε πνευματικούς αλλά ούτε και εμπνευσμένους πολιτικούς ηγέτες και αυτό το αποδεικνύει η δεινή θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Κύπρος μας.
*To Χρυσάνθου παραπέμπει στο ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο Πρόεδρος μας, τότε Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ για τις αγοραπωλησίες μετοχών στο Χρηματιστήριο το 1999-2000 για να μην γίνεται αντιληπτός και να παραπλανά και να εξαπατά τους ανυποψίαστους επενδυτές και να θησαυρίζει σε βάρος τους