Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ : ΜΙΛΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΥ  ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ... 


Του Όμηρου Αλεξάνδρου
Οικονομολόγου Λογιστή-Ελεγκτή


Πατήστε στον πιο κάτω σύνδεσμο με κόκκινα γράμματα για να δείτε ένα συγκλονιστικό ολιγόλεπτο Βίντεο για να αντιληφθείτε καλύτερα την ‘’ποιότητα’’ των αριστερών συντρόφων Χριστόφια και ΑΚΕΛ.  



Τα αριστερά κωθώνια, μια ζωή κατηγορούσαν, όχι άδικα, τα άλλα κωθώνια της δεξιάς για εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος του τόπου μέχρι που έπεισαν αυτόν τον ανώριμο πολιτικά λαό να τους δώσει την εξουσία και να αποδειχθούν τρισχειρότεροι. Αποτέλεσμα, ήταν να φέρουν στην εξουσία, αν είναι ποτέ δυνατόν, ένα Αναστασιάδη που όπως αναμένετο, αποδεικνύεται εξ’ ίσου προβληματικός όπως και το ανόητο ανθρωπάκι που ακούει στο όνομα Δημήτρης Χριστόφιας.

Σήμερα Αναστασιάδης και Χριστόφιας αντί να βρίσκονται στην φυλακή και τα κόμματα τους, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ να είναι διαλυμένα για τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος της Κύπρου, πρωταγωνιστούν και συνεργάζονται στενά για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο με την υπογραφή της συνθήκης παράδοσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Τουρκία μέσω της λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ΔΔΟ..

Και ενώ όλα τα πιο πάνω συμβαίνουν με πρωταγωνιστές την αρρωστημένη αριστεροδεξιά ιδεολογία, τα άλλα κωθώνια, αυτά του κέντρου, αντί να ενωθούν για να αποτελέσουν ανάχωμα στα ανομολόγητα εγκληματικά σχέδια του αριστεροδεξιού φασισμού ερίζουν μεταξύ τους για τις καρέκλες.

Είναι για τους ποιο πάνω λόγους που επιμένω ότι με την υπάρχουσα αρρωστημένη και διεφθαρμένη κομματοκρατία η Κύπρος είναι καταδικασμένη και ότι ο μόνος τρόπος να σωθεί, είναι να γεννηθεί μια νέα Πολιτική Κίνηση που θα την στηρίξουν επιφανείς οικονομικά εθνικοί ευεργέτες και πολίτες που αγαπούν πραγματικά τον τόπο τους.



 

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

<<Ο Σώρρας, οι σωτήρες, οι συνωμοσίες, η άρνηση ενηλικίωσης και η αποφυγή ανάληψης προσωπικής ευθύνης>>

 

Στ. Ράμφος: «μπερδεύουμε τα αισθήματά μας με την πραγματικότητα και οδηγούμαστε σε εθνικοποίηση των φαντασιώσεων και συνωμοσίες»
Με αφορμή τη σύλληψη του Αρτέμη Σώρρα το βράδυ της περασμένης Κυριακής στη Ρόδο, επανέρχεται στο προσκήνιο η συζήτηση για τις… ευθύνες των πολιτών – ψηφοφόρων για την κατάντια της Ελλάδας τα τελευταία πολλά χρόνια. Μέχρι που «επιτρέπεται» ο πολίτης να πιστεύει σε… παραμύθια;
Μέχρι που έχει… άλλοθι να άγεται και να φέρεται από τυχοδιωκτικές απόψεις, θέσεις και «αλήθειες» κάθε είδους που του γαργαλούν τα αυτιά και τον… προστατεύουν από την ανάληψη της δικής του ευθύνης ως πολίτη;
Θυμίζουμε ότι ο Αρτέμης Σώρρας είναι ο άνθρωπος που επί δύο περίπου χρόνια «παραμύθιαζε» την Ελλάδα, παραπλανώντας χιλιάδες πολίτες, ότι «θα έθετε στη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης 600 δισ. δολάρια για να αποπληρώσει το χρέος».
Μαζί με τον Ελληνοαμερικανό Μανώλη Λαμπράκη, είχαν εμφανιστεί ως μέλη της οργάνωσης «End National Debt» αυτοπαρουσιαζόμενοι ως σωτήρες και λυτρωτές της Ελλάδας (και της Κύπρου στην οποία θα έδιναν… μποναμά 50 δισ. ευρώ).
Αποδείχτηκε μια καλοστημένη απάτη, με πλαστά έγγραφα ενώ λεφτά (ποτέ) δεν υπήρξαν!
Τότε όμως, αρκετοί, χιλιάδες Έλληνες είχαν πιστέψει τη… θρησκεία του Αρτέμη Σώρρα! Χιλιάδες Έλληνες που έχουν πάει… σχολείο, έχουν δει τηλεόραση, έχουν internet, έχουν κάνει συναλλαγές με άλλους ανθρώπους, γνωρίζουν πως βγαίνουν τα λεφτά, είχαν… προστρέξει στο θρήσκευμα του Αρτέμη Σώρρα!
Τώρα, στη Ρόδο που έγινε η σύλληψη, προηγήθηκε εκδήλωση και ομιλία του Αρ. Σώρρα την οποία παραβρέθηκαν πάνω από 100 άτομα, στα οποία έλεγε ότι θα ιδρύσει κόμμα. Υποσχέθηκε παράλληλα 20.000 ευρώ στον κάθε ψηφοφόρο, αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές και σχηματίσει κυβέρνηση.
Πάνω από 100 άτομα λοιπόν, πολίτες της Ρόδου, άρα με… παραστάσεις από τουρισμό και συναναστροφές με ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, πρόστρεξαν στο… σωτήρα Σώρρα!

Ιδιότυπος εθνικός αυτισμός

Φαίνεται πως ένας όχι ευκαταφρόνητος αριθμός συμπολιτών μας, αρέσκεται να προστρέχει στα σενάρια συνομωσίας, στις δοξασίες περί αδικίας, στη διεθνή μασονία και στους Εβραίους που επιβουλεύονται τα καλά και τα όσια του ελληνισμού.
Παράλληλα, αυτής της συνομοταξίας άνθρωποι, προστρέχουν σε ψεύτικες δοξασίες για τη λύση του προβλήματος, «φορτώνουν» διαρκώς τα αίτια της κρίσης στους διεθνείς τοκογλύφους, στους κακούς τραπεζίτες και πάντοτε αρνούνται να αναλάβουν το… κόστος της προσωπικής τους ευθύνης!
Πρόκειται για έναν εθνικό… αυτισμό, έναν παλιμπαιδισμό, που αντλεί την πηγή του σε πολύ βαθιά και ιδιόμορφα στοιχεία κουλτούρας, που φτάνουν έως και την περίοδο της τουρκοκρατίας! Η βαθιά ριζωμένη αίσθηση του διαρκούς κατατρεγμού, της μόνιμης αδικίας και της γενικευμένης αίσθησης ότι οι άλλοι επιβουλεύονται ζωές, εδάφη, πλούτοι κ.λπ. λειτουργούν ως αποτρεπτικοί μηχανισμοί στη διαδικασία ωρίμανσης του Έλληνα.

Στ. Ράμφος: «μπερδεύουμε τα αισθήματά μας με την πραγματικότητα και οδηγούμαστε σε εθνικοποίηση των φαντασιώσεων»

Έχει ενδιαφέρον η τοποθέτηση του Έλληνα φιλόσοφου Στέλιου Ράμφου που επισημαίνει ότι «ρίχνουμε πάντα τις ευθύνες στους άλλους». Συχνά πυκνά σε συνεντεύξεις του υπογραμμίζει τον διπλό εαυτό του Έλληνα που προσπαθεί να συμφιλιώσει το αίσθημα της Ανατολής με τους κανόνες της Δύσης, ενώ κάνει λόγο για «πολιτισμικό πρόβλημα των Ελλήνων από αιώνες που τους εμποδίζει την επαφή με την πραγματικότητα. Αυτός ο φόβος της πραγματικότητας οδηγεί στη σημερινή εθνικοποίηση των φαντασιώσεων».
Ο κ. Ράμφος, στέκεται ιδιαίτερα στην έλλειψη υπευθυνότητας από τους Έλληνες: «Δυστυχώς, δεν αναλαμβάνουμε ευθύνες. Το πρόβλημά μας είναι να μην αναλάβουμε ευθύνες και υπό αυτή την έννοια πρέπει να φταίει κάποιος άλλος». Παράλληλα υποστηρίζει ότι πρέπει να ξεπεράσουμε το παρελθόν και επισημαίνει τη θεμελιώδη παθογένειά μας: «μπερδεύουμε τα αισθήματά μας με την πραγματικότητα». Και επεξηγεί:
«Όταν ο λαός μπερδεύει τα συναισθήματα με την πραγματικότητα, οδηγείται σε παρανοϊκές καταστάσεις.
Είμαστε λαός με ισχυρές εμμονές, όπως η συνωμοσιολογική μανία, από την οποία δεν εννοούμε να βγούμε. Επίσης αγνοούμε τον χρόνο και είμαστε δεμένοι περισσότερο με το χώρο, που σημαίνει με τα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία. ∆εν έχουμε τον εσωτερικό δυναμισμό που θα μας οδηγήσει στην παραγωγικότητα. Η κρίση μπορεί να βοηθήσει, αρκεί να υπάρξει συναίνεση».
Απόστολος Σκουμπούρης
Δημοσιογράφος

Το κερασάκι της οικονομικής κρίσης στη Κύπρο


Παρακολουθούμε αποχαυνωμένοι να εξελίσσεται το δεύτερο σκέλος της οικονομικής κρίσης μετά τα γεγονότα του Μαρτίου του 2013, όχι ανήμποροι να αντιδράσουμε αλλά αδαείς του τι πραγματικά πρόκειται να έρθει με την πακετοποίηση και πώληση των ενυπόθηκων δανείων.
Ένα νομοσχέδιο, προαπαιτούμενο της επόμενης αξιολόγησης του Κυπριακού δανειακού προγράμματος, που αρχικά δεν υπήρχε και που προστέθηκε αργότερα στην μνημονιακή σύμβαση, ως προϋπόθεση της εισροής κεφαλαίων για την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Κύπρου τον Ιούλιο του 2014.
Και ενώ η Επιτροπή Οικονομικών επέμενε να έρθει στο τραπέζι ένα ενοποιημένο νομοσχέδιο, η Κεντρική Τράπεζα ζητά επίμονα δύο ξεχωριστά νομοσχέδια, με μία νέα προσθήκη- κερασάκι στην τούρτα, που αφορά την παροχή δικαιώματος στους μελλοντικούς αγοραστές ενυπόθηκων δανείων να ομολογοποιούν τις υποθήκες.
Αυτή, η νέα προσθήκη, πρέπει να θέσει σε εγρήγορση όσους ασχολούνται με τις χρηματοοικονομικές αγορές και τα φαινόμενα των τοξικών επενδυτικών προϊόντων για σκοπούς και μόνο κερδοσκοπίας στις παγκόσμιες χρηματαγορές.
Ο μελλοντικός αγοραστής -είτε είναι ένας είτε είναι επενδυτικό ταμείο- πέρα από τις ελκυστικές προσφορές και εκπτώσεις στα ενυπόθηκα δάνεια, θα έχει την ευκαιρία να δημιουργεί «χαρτάκια», ασφαλισμένα από τις υποθήκες που θα διακινούνται ανά το παγκόσμιο μέσω των αγορών,  και να κερδίζει εις βάρος των Κύπριων οφειλετών...
Δεν είναι καινούργια όλα αυτά που προσπαθούν να πετύχουν και υπενθυμίζω την κρίση του 2008 στις Η.Π.Α.
Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, βλέπουν μια ευκαιρία εισροής «φρέσκου χρήματος» όπως το χαρακτηρίζουν, που θα διοχετευθεί στην κυπριακή αγορά και θα τις βοηθήσει να ανταπεξέλθουν των κεφαλαιουχικών τους αναγκών και της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Το τί δεν γνωρίζουν όμως οι αρμόδιοι είναι, το  πώς θα διαχειρίζονται οι αγορές αυτά τα ομόλογα και τα παράγωγα τους,  πότε θα λήγουν αυτά τα επενδυτικά προϊόντα και πόσων γενεών παράγωγα θα δημιουργούνται πάνω σε υφιστάμενες υποθήκες.
Πέραν όμως αυτών των κινδύνων, η έκπτωση στο πακέτο των δάνειων θα προκαλέσει νέα ανάγκη κεφαλαιοποίησης της τράπεζας και θα κληθεί το κράτος και κατ’ επέκταση ο φορολογούμενος πολίτης, να αναλάβει την νέα ανακεφαλαιοποίηση. Σταδιακά, η τακτική της πώλησης των ενυπόθηκων δανείων, που αποτελούν πάγια στοιχεία του ενεργητικού της τράπεζας, θα συντελέσει στην μείωση του μεγέθους της.
Σε αντίκρουση των τοποθετήσεων των τραπεζών στο συγκεκριμένο θέμα, το φρέσκο χρήμα δεν θα διοχετευθεί στην αγορά, διότι ο Κύπριος φορολογούμενος είναι σε τέτοιο βαθμό υπερχρεωμένος που δεν μπορεί να ζητήσει νέο δανεισμό. Οι τράπεζες δεν μπορούν να στηρίζονται μόνο στα νέα στεγαστικά δάνεια ώστε να διοχετεύσουν «φρεσκάδα», εφόσον ο ιδιωτικός τομέας είναι στον αναπνευστήρα και χαροπαλεύει από έλλειψη ρευστότητας, που δεν θα του διοχετευθεί λόγω αυστηρών πλέον κριτηρίων για χρηματοδοτήσεις.
Για του λόγου το αληθές, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια με βάση στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας από την Κεντρική Τράπεζα, παρά τις αναδιαρθρώσεις των 13.9δις, το 74.6% αυτών είναι και πάλι μη εξυπηρετούμενα, διότι δεν γίνεται σωστά η διαδικασία της αναδιάρθρωσης και παίρνει 12 μήνες η έξοδος των δανείων από αυτή την κατηγορία.
Γι’ αυτό τον λόγο θα έπρεπε πρώτα να δοθεί στον ενυπόθηκο δανειολήπτη η προνομιούχα έκπτωση που θα απολαύσει ο μελλοντικός αγοραστής, μια έκπτωση που μπάζει νερά στο κατά πόσον η τράπεζα θα χάσει από το κεφάλαιο, διότι οι υπερχρεώσεις ξεπερνούν κατά μέσον όρο το 30-35% της αρχικής αξίας των δανείων και συνεπώς αυτού του είδους έκπτωση μπαίνει κάτω από την ομπρέλα της  διαγραφής των παράνομων υπερχρεώσεων. Η τράπεζα δεν θα ζημιώσει από τα κέρδη της διότι πολύ απλά και τα κέρδη της δεν βασίστηκαν σε πραγματικά ποσά, ζήτημα για το οποίο έχουν σοβαρή ευθύνη τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών και οι επόπτες.
Πέραν όμως από την διαγραφή των παράνομων χρεώσεων, θα πρέπει να μειωθούν δραστικά και τα επιτόκια, σε βαθμό που να βοηθηθεί ο δανειολήπτης να αποπληρώσει το δάνειο. Σε αυτό δεν μπορούμε να προτείνουμε ένα συγκεκριμένο επιτόκιο, διότι καμιά απολύτως φόρμουλα δεν επικρατούσε όταν γίνονταν οι διαφόρου είδους χρηματοδοτήσεις, με αποτέλεσμα  παραδείγματος χάριν στεγαστικά δάνεια να είχαν 7.5% επιτόκιο και καταναλωτικά δάνεια να είχαν 4%, ενώ έπρεπε να ήταν το αντίθετο.
Ευθύνες πρέπει να αποδοθούν, αλλά πρώτα οι τράπεζες οφείλουν βοηθήσουν να διορθωθεί η κατάσταση…
Αν δεν γίνουν ορθές αναδιαρθρώσεις, κανένας δανειολήπτης δεν θα είναι βιώσιμος, όσες φορές και αν του προτείνουν σχέδια αποπληρωμής, ιδιαίτερα, όταν του πωλήσουν το ενυπόθηκο δάνειο.  Αν δεν αναγνωρίσουν οι τράπεζες το πόσο σημαντικό είναι να έχουν βιώσιμους πελάτες, δεν θα μπορούν να στηρίξουν οποιανδήποτε μελλοντική ανέλιξη των ιδρυμάτων τους. Έφτασε η ώρα «να αφήσουν τον σκύλο ημιχορτάτο, για να έχουν τουλάχιστον την πίττα σωστή για περισσότερα χρόνια…».

Άννα Θεολόγου
Οικονομολόγος
 
<<Άσκηση-προσομείωση απόβασης σε ελληνικό νησί κάνουν οι Τούρκοι>>


defencenet.gr

Άσκηση-προσομείωση απόβασης σε ελληνικό νησί κάνουν οι Τούρκοι με τη
συμμετοχή μεγάλων ναυτικών δυνάμεων και υποστήριξη από αέρα, σε περιοχή
απέναντι από το βόρειο Αιγαίο τη στιγμή που ο θόρυβος που ξέσπασε μετά τις
αποκαλύψεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές Ένοπλες
Δυνάμεις λόγω των μνημονίων δεν έχει κοπάσει. Συγκεκριμένα, αυτές τις ημέρες
βρίσκεται σε εξέλιξη η άσκηση των τουρκικών Δυνάμεων Egemen-2015 με βασικό
σενάριο την κατάληψη ελληνικού νησιού με αποβατικές δυνάμεις και την
υποστήριξη από
 αεροπορικά πυρά. Η ολοκλήρωση της μάλιστα γίνεται (τυχαία;) την 28η
Οκτωβρίου, ανήμερα δηλαδή της εθνικής επετείου. Για την άσκηση οι Τούρκοι
έχουν κινητοποιήσει 7 πλοία επιφανείας (φρεγάτες, κορβέτες κ.α.) 2
υποβρύχια, 6 αποβατικά σκάφη και πολλά βοηθητικά πλοία, ενώ από αέρα
συμμετέχουν ελικόπτερα, επιθετικά αλλά και έρευνας διάσωσης, αεροσκάφη
μαχητικά και ναυτικής συνεργασίας και βεβαίως αμφίβιες ειδικές δυνάμεις. Την
ίδια μάλιστα στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη και άλλες ασκήσεις της Τουρκίας με
το "καπέλο" ή τη συμμετοχή
 του ΝΑΤΟ σε μία προσπάθεια να αναδειχθεί περισσότερο ο ρόλος της στην
περιοχή της Μεσογείου. Και για το λόγο αυτό χρησιμοποιούν την επέμβαση της
Ρωσίας στη Συρία που έχει προκαλέσει πανικό στη Συμμαχία και στους
Αμερικανούς. Το ερώτημα βέβαια είναι πόσο έτοιμες είναι οι ελληνικές Ένοπλες
Δυνάμεις να αποτρέψουν μία αποβατική επιχείρηση των Τούρκων σε κάποια από τα
νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η κατάσταση όπως παραδέχθηκε ο αρχηγός του ΓΕΣ
αντιστράτηγος Βασίλης Τελλίδης είναι δύσκολη καθ' ότι η δύναμη ταχείας
αντίδρασης
 που δοκιμάστηκε κατά τα προηγούμενα χρόνια δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Και
εκεί έρχεται το επόμενο κρίσιμο ερώτημα. Το μπορεί να γίνει δεδομένου ότι οι
αμυντικές δαπάνες περικόπτονται συνεχώς και περιθώρια για νέες επιλογές
οπλικών συστημάτων δεν υπάρχουν; Η απάντηση που δίδεται είναι αυτή των
εγγύτερων δυνάμεων αποτροπής. Δηλαδή, σχεδιάζεται να μεταφερθούν δυνάμεις σε
ένα μεγάλο νησί, όπώς αυτό της Κρήτης (έχουν ήδη εντοπιστεί δυνάμεις της
71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας), προκειμένου να υποστηριχθούν όταν
χρειασθεί
 νησιά που αμφισβητεί η Τουρκία, όπως είναι το Καστελόριζο, η Στρογγύλη, το
Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι. Ακόμη πάντως και σε αυτή την περίπτωση
υπάρχουν σοβαρά προβλήματα λόγω έλλειψης εξοπλισμού (ταχεών σκαφών κ.α.) τη
στιγμή που οι Τούρκοι υλοποιούν ένα μεγάλο πρόγραμμα ναυπήγησης αποβατικών
σκαφών και όχι μόνο όπως αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο επισημαίνοντας τους
κινδύνους η Τουρκία να εισβάλει στο Αιγαίο και στη Δυτική Θράκη χωρίς να
ρίξει ούτε μία σφαίρα. Απαιτούνται λοιπόν αποφάσεις και μάλιστα σύντομα
καθώς οι
 Τούρκοι επεξεργάζονται συνεχώς σενάρια, με τους Γερμανούς να τους
σιγοντάρουν ανοίγοντας θέμα κοινής φύλαξης των συνόρων. Και δεν αναφέρουμε
τυχαία του Γερμανούς. Είναι αυτοί που επέβαλαν τον αφοπλισμό της

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

<<Πως βγάζουμε τα μάτια μόνοι μας στην Ε.Ε.>>

Το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας περιγράφει λεκτικά το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παράνομου εποικισμού, αλλά ΜΟΝΟ για εσωτερική κατανάλωση και κυρίως προεκλογικά π.χ. προεκλογικά ο νυν Πρόεδρος και ο κ. Χριστόφιας, υιοθέτησαν το λεκτικό και στην πράξη άλλα ακολούθησαν. Τη βδομάδα που πέρασε, δύο εκδηλώσεις για την Κύπρο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (η μια διοργανώθηκε από το Γραφείο μου και η άλλη από το ΑΚΕΛ), αποκάλυψαν τις δύο βασικές διαφορετικές προσεγγίσεις στο Κυπριακό.
Με το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, όχι μόνο εντός Κύπρου αλλά πρωτίστως εκτός, διοργάνωσα εκδήλωση στις Βρυξέλλες για το έγκλημα του εποικισμού της Κύπρου από την Τουρκία [συνέχεια υποβολής καταγγελίας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ)-Χάγης πριν ένα χρόνο]. Πέραν από την επίσημη πλέον υποστήριξη της Κυπριακής Κυβέρνησης στην πρωτοβουλία,  αναδείχθηκαν πτυχές με πολύτιμη πολιτική σημασία αφού ο εποικισμός συζητήθηκε στο πλαίσιο της δικαιοδοσίας του ΔΠΔ από δύο παγκόσμιας εμβέλειας εμπειρογνώμονες (Καθ. Kontorovich και Καθ. Schabas), που παρέθεσαν «τα δυνατά και αδύνατα» σημεία της υπόθεσης. Κάποια έχουν ήδη προβληθεί στα ΜΜΕ, για αυτό επικεντρώνομαι στα λιγότερο γνωστά. Ο εποικισμός της Κύπρου είναι κατάλληλη περίπτωση για εκδίκαση του εγκλήματος επειδή οι πραγματικότητες αποτελούν καταπέλτη για τις ενέργειες της Τουρκίας. Ωστόσο, πρόκειται για «αχαρτογράφητα ύδατα» αφού δεν υπάρχει προηγούμενη καταδίκη. Η δυσκολία έγκειται στο νομικό μέρος, να αποδειχθεί το έγκλημα του εποικισμού ενώπιον του Δικαστηρίου.  Έγινε αναφορά στη σιωπή που επικρατεί στην ΕΕ μπροστά στο κατάφωρο έγκλημα που διαπράττεται σε έδαφος εντός της ΕΕ, με δεδομένο μάλιστα ότι η δικαιοδοσία του ΔΠΔ αποτελεί μέρος του κοινοτικού κεκτημένου και των βασικών κανόνων δικαίου της ΕΕ. Αξιοσημείωτη επίσης υπήρξε η αναφορά στη δυνατότητα που έχει η Κυπριακή Κυβέρνηση να υποβάλει ξεχωριστή καταγγελία/αναφορά στο Δικαστήριο για διερεύνηση του εγκλήματος. Εφόσον η Κυπριακή Κυβέρνηση υποστηρίζει την πρωτοβουλία αυτή, στο χέρι της είναι να ενδυναμώσει την υπόθεση με δική της ξεχωριστή καταγγελία/αναφορά στο Δικαστήριο, πράγμα που συνέστησαν οι εμπειρογνώμονες. Προσωπικά, θεωρώ τραγικό λάθος να μην γίνει, με κίνδυνο την αποτυχία της όλης πρωτοβουλίας. 
Η Τουρκία έχει εκτοπίσει βίαια το γηγενή πληθυσμό στο υπό κατοχή έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας στο οποίο έχει μεταφέρει  πληθυσμό από την Τουρκία, έχει αναδιανέμει τις περιουσίες των νόμιμων ιδιοκτητών και πρόσφατα έχει αποπερατώσει φράγμα νερού το οποίο μεταφέρεται μέσω αγωγών από την Τουρκία. Το καταστατικό του Δικαστηρίου ορίζει ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας τον εποικισμό που περιλαμβάνει υποδομές όπως το φράγμα στο κατεχόμενο έδαφος. Ειδικά, η ανάπτυξη υποδομών που παγιώνουν την παρουσία της κατοχικής δύναμης στο υπό κατοχή έδαφος θεωρούνται μέρος του εποικισμού ως εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Με βάση τα πιο πάνω, έθεσα το θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καλώντας την να εξηγήσει τι έπραξε για να σταματήσει την αποπεράτωση της κατασκευής του φράγματος νερού, ασκώντας πίεση στην Τουρκία, χώρα υπό ένταξη, και τι προτίθεται τώρα να πράξει.
Η εκδήλωση του ΑΚΕΛ στις Βρυξέλλες (ομιλητές Α. Κυπριανού και Μ. Ταλάτ) την επόμενη μέρα, ήταν η καλύτερη απόδειξη της διαφορετικής αντίληψης στο Κυπριακό. Ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν το «Κυπριακό Πρόβλημα, προκλήσεις και προοπτικές…». Το Κυπριακό πρόβλημα παρουσιάστηκε ως μια διακοινοτική διαφορά για αναζήτηση διευθέτησης στο διαμοιρασμό της εξουσίας/διακυβέρνησης (παρακολούθησα μεγάλο μέρος). Η ουσία του Κυπριακού (εισβολή, κατοχή, εποικισμός) εξαφανίστηκε, με χαρακτηριστικό τον κ. Ταλάτ να καταφέρεται μεταξύ άλλων, εναντίον του  Τ. Παπαδόπουλου για το … αδιέξοδο. Δύο εκδηλώσεις στην Ε.Ε. ωσάν να ήταν για εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Έτσι βγάζουμε τα μάτια μόνοι μας και απορούμε γιατί οι ξένοι δεν γνωρίζουν για την κατοχή!
Σημείωση: Τις προάλλες, ο διαπραγματευτής Α. Μαυρογιάννης επέκρινε το κλίμα ευφορίας για τον Ακκιντζί και τις συνομιλίες. Όταν πριν μήνες αναφέραμε νηφάλια το ίδιο, στα πρωινάδικα του ΡΙΚ εκστασιάζονταν για την «ιστορική μέρα» που ανέλαβε την εξουσία στα κατεχόμενα ο κ. Ακκιντζί.
Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής
 

«Ισλανδία: 74 χρόνια φυλακή σε τραπεζίτες.»

 

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος 
Σε συνολικά 74 χρόνια φυλακή καταδικάστηκαν 26 Τραπεζίτες, στην Ισλανδία, για τον ρόλο τους στην οικονομική κατάρρευση της χώρας, το 2008.
Με δύο ξεχωριστές αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του Επαρχιακού Δικαστηρίου του Ρέικιαβικ πέντε κορυφαίοι Τραπεζίτες από τις δύο μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας κρίθηκαν ένοχοι, για χειραγώγηση της αγοράς, για υπεξαίρεση και για παραβίαση των κανόνων τραπεζικής πίστης.
Οι ποινές είναι μεταξύ 2-5 χρόνια φυλάκισης, καθώς ο νόμος της Ισλανδίας προβλέπει ανώτατο όριο φυλάκισης, για οικονομικά εγκλήματα τα 6 χρόνια.
Όμως, το δικαστήριο, αφού άκουσε τα επιχειρήματα των τραπεζιτών προσανατολίζεται, στην επέκταση της ποινής τους και πέραν των 6 χρόνων.

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ισλανδίας απελευθερώθηκε το 2001. Σε λιγότερο, από μια δεκαετία η χώρα είχε τόσο μεγάλο χρέος, που κατέρρευσε οικονομικά. Τότε το κράτος αποφάσισε να αναλάβει τον έλεγχο των Τραπεζών και άρχισε τη διαδικασία δίωξης των υπευθύνων.
Στο μεταξύ μπόρεσε να συνεχίσει να πληρώνει τα χρέη της στο ΔΝΤ και σε άλλες χώρες.
«Δεν ήμασταν αρκετά σοφοί, ώστε να ακολουθήσουμε τις επικρατούσες ορθόδοξες αντιλήψεις του δυτικού κόσμου, για την αντιμετώπιση της κρίσης» είπε ο Πρόεδρος της χώρας Όλαφουρ Γκρίμσον, όταν ρωτήθηκε πώς τα κατάφεραν οι Ισλανδοί. «Χρεοκοπήσαμε τις Τράπεζες, εισάγαμε ελέγχους συναλλάγματος, στηρίξαμε τους φτωχούς και δεν εφαρμόσαμε κανένα μέτρο λιτότητας, όπως η υπόλοιπη Ευρώπη», κατέληξε.

Προφανώς στην Ισλανδία τόσο η κυβέρνηση όσο και η Δικαιοσύνη αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και λειτουργούν προς την κατεύθυνση της αυτονόητης τιμωρίας των υπευθύνων. Στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Πουθενά , ούτε και στην Ελλάδα κατηγορήθηκε κάποιος τραπεζίτης, για οικονομικά εγκλήματα. Χαίρουν σεβασμού και κερδών, όσο οι λαοί πληρώνουν τα χρέη τους. Και όσοι λαοί εκλέγουν πραγματικούς κυβερνήτες και όχι πολιτικά φερέφωνα, δειλούς και υποταγμένους εκπροσώπους για να υπερασπισθούν τους πολίτες και τις χώρες που κυβερνούν…


<<Η ώρα του μεγάλου “ξεπουλήματος”;>>

 

Όποιος παρακολούθησε την κυριακάτικη επίσκεψη της Καγκελαρίου της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, στη γειτονική Τουρκία, δεν μπορεί παρά να είναι εξαιρετικά ανήσυχος για το μέλλον των εθνικών θεμάτων και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας στο προσεχές μέλλον.

Ξεδιάντροπα η κ. Μέρκελ, προχώρησε σε παραχωρήσεις στον νέο Σουλτάνο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, καθήμενη στο χρυσοποίκιλτο, θρόνο που την έβαλε, με στόχο να ξεκαθαρίσει ποιος έχει το πάνω χέρι στο εν λόγω αλισβερίσι.

Για του λόγου το αληθές ακόμη και ο γερμανικός τύπος έφτασε να αναρωτιέται, εάν η Καγκελάριος μετέβη στην Τουρκία ως ικέτης.
Η κ. Μέρκελ αγνοώντας πλήρως το γεγονός ότι το έδαφος μιας χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Κύπρου, βρίσκεται υπό κατοχή των στρατευμάτων του Σουλτάνου, μετά από εισβολή, υπόσχεται χωρίς ίχνος αναστολής, άνοιγμα συγκεκριμένων κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
Παραχωρεί με προκλητική άνεση, χαλάρωση της διαδικασίας παραχώρησης βίζας σε τούρκους πολίτες, σε μια στιγμή που η Τουρκία έχει, κατά γενική ομολογία ανεξέλεγκτο κέντρο διερχομένων και τόπος έντονης παρουσίας τρομοκρατικών στοιχείων, όπως απέδειξαν τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών.
Για να μην αναφέρει κανείς την πλήρη παράδοση των ελληνικών συμφερόντων στο Αιγαίο, που σε λίγο διάστημα θα αλωνίζει η Τουρκία.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση στην Αθήνα, σφυρίζει κλέφτικα, για να εξασφαλίσει τι; Μια απλή ανοχή στο μεγάλο, υποτίθεται, θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Ακόμα και στο θέμα των προσφύγων-μεταναστών, ακολουθώντας πιστά την τακτική του πλήρους ξεπουλήματος, τα λίγα χρήματα, σε σχέση με την Τουρκία, που πήρε η ελληνική κυβέρνηση, βρίσκεται σε διαπραγμάτευση να τα επιστρέψει στους Γερμανούς μέσω άλλης οδού. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη διεργασίες η σίτιση των μεταναστών-προσφύγων στην Ελλάδα να ανατεθεί σε γερμανική εταιρία.
Και στη συνέχεια έρχεται το ήδη καλοστημένο επικοινωνιακό πανηγύρι της επίσκεψης του Προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, στην Αθήνα μέσα στην εβδομάδα. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη στην Ελλάδα. Ποια είναι αυτά; Πάρα πολλά φούμαρα περί στήριξης της Ελλάδας, για το χρέος, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις κλπ.
Αλλά στην ουσία ακόμη ένα κεφάλαιο ξεπουλήματος, αφού η Γαλλία ενδιαφέρεται για μια σειρά φιλέτα με πρώτο και καλύτερο αυτό των ¾ της ΕΥΔΑΠ. Φαίνεται ξέχασε ο Πρωθυπουργός, κ. Τσίπρας, τις μεγαλοστομίες για τη σημασία του νερού και τις κραυγές εναντίον του ξεπουλήματός του.
Αν έρθουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκεί και εάν υπάρχει δούλεμα. Μας έχουν πεθάνει στις μπαρούφες του κ. Τζάκ Λιού, με τις κατά κύριο λόγο, κατόπιν εορτής δηλώσεις του για το χρέος, και βέβαια τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Παρόλα αυτά οι πιέσεις για την άμεση επίλυση του Κυπριακού (σχέδιο Ανάν από την πίσω πόρτα), οι πιέσεις στα ενεργειακά και την ΑΟΖ,  η πίεση για την άμεση κατάληξη στην ονομασία των Σκοπίων, αλλά και στα θέματα του Αιγαίου, καλά κρατούν.
Μέχρι στιγμής η εκστρατεία της πλάνης περιορίζονταν στο θέμα της οικονομίας  με αποτέλεσμα της εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Τώρα έχει αρχίσει να περνάει στο ξεπούλημα των εθνικών συμφερόντων σε όλο το μήκος και το πλάτος των εθνικών θεμάτων.
Παρέλαβαν κράτος. Τι θα παραδώσουν; Ο Θεός ξέρει τι…
Πηγή MIgnatiou

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

<<Επειδή για εμάς, «αξιότερον και αγιότερον εστίν η Πατρίς»!>>

Tου Σάββα Ιακωβίδη,

Διάβαζα (8 Οκτωβρίου 2015) στο «Παρασκήνιο» της Σημερινής το σημείωμά σου με τίτλο «Ο πράκτορας Ακιντζί, που ωραιοποίησαν» και «μου την έδωσε»! «Γύρισε», που λέμε, «το μάτι μου ανάποδα»! Ακριβώς εκεί στο σημείο που γράφεις για «αφελέστατες προσεγγίσεις και ανόητες γαλιφιές»!

Διαφωνώ μαζί σου κάθετα! Σου το ξαναείπα: Δεν πρόκειται για αφέλειες! Επειδή στην αφέλεια συνυπάρχει το στοιχείο της άγνοιας, το στοιχείο της έλλειψης σωστής κρίσης, το στοιχείο ακόμα και της βλακείας! Σου μοιάζουν ο Αναστασιάδης ή ο Αβέρωφ ή ο Άντρος ή ο Τορναρίτης για βλάκες; Μα αν είναι έτσι, αν είναι δηλαδή βλάκες, είναι αθώοι λόγω βλακείας! Τι τους πιλατεύουμε τότε τους ανθρώπους; Δεν είναι κρίμα; Τόσο μυαλό τούς έδωσε ο πλάστης μας, έτσι, ανάλογα συμπεριφέρονται…
Σκέψου και το άλλο:
Αν η ηγεσία του κυπριακού λαού είναι βλάκες τότε ο λαός τι είναι, αφού αναδεικνύει βλάκες για ηγέτες του; Βέβαια υπάρχει και η θεωρία της βλακείας που λέει πως, «αφού η πλειοψηφία των ανθρώπων, παγκοσμίως, είναι αγράμματοι, αναλφάβητοι, απαίδευτοι, υποανάπτυκτοι, τότε εξηγείται και το γιατί επικρατούν παγκοσμίως και ηγέτες ανάλογοι»! Αλλά συμβαίνει και στην Κύπρο αυτό; Εμείς εδώ, έχουμε τα χαρακτηριστικά που περιγράφω πιο πάνω; Έχει δίκαιο δηλαδή, ας πούμε, ο κ. Κωστάκης Αντωνίου, ο οποίος εκεί στις αρχές του φετινού καλοκαιριού ερωτούσε τους εκπαιδευτικούς «Τι στα κομμάτια διδάσκετε στα παιδιά μας;»;

Αλλά ας πάμε πίσω στους πολιτικούς μας. Δεν είναι, φίλτατε Σάββα, ούτε αφελείς, ούτε βλάκες! Ακριβώς το αντίθετο! Πανέξυπνοι είναι! Όπως ανάλογα πανέξυπνοι είναι και πλείστοι εγκληματίες. Το γνωρίζω! Δεν εγκρίνεις τη χρήση τέτοιων χαρακτηρισμών… Επιμένεις πάντοτε μέσα στο πλαίσιο της κοσμιότητας… Αλλά, για θυμήσου: Πέρασε πολύς καιρός που ο Αναστασιάδης μάς είπε πως «αν δεν βλέπουμε τα πράγματα με τον τρόπο που τα βλέπει εκείνος, είναι λίγος ο νους μας»;
Ο επικίνδυνος για τον τόπο και την Πατρίδα Νίκος Τορναρίτης δεν μας λέει καθημερινά το ίδιο, με κάθε ευκαιρία; Ο εξ Αργάκας κύριος Αβέρωφ; Τι υποδηλούν εκείνες οι εξυπνάδες περί «σιονωτού» χρήματος και πλούτου, ΜΕΤΑ τη Λύση; Σε ευφυείς ανθρώπους τις απευθύνουν; Και αφού λοιπόν εκείνοι μάς αποκαλούν και μας θεωρούν ηλίθιους νυχθημερόν, ως προς τι οι δικές μας ευγένειες;

Αν λοιπόν, γνώμη μου, δεν πούμε πως είναι ενσυνείδητα εγκλήματα εναντίον του Λαού και της Πατρίδας που διαπράττει το πολιτικο-κομματικό κατεστημένο, ουδέποτε θα δείξουμε και την αποφασιστικότητά μας να τους αντιμετωπίσουμε ανάλογα! Παραδίνουν λίγο-λίγο, μέρα με τη μέρα, την Πατρίδα και τον Λαό στα χέρια του εχθρού! Δεν είναι ολοφάνερο; Χρειάζεται αυτό ανάλυση; Γιατί λοιπόν το κάνουν;

Γνώμη μου είναι πως μόνο ο φόβος του νόμου που έχει μέσα του ο Λαός, τους κρατά στον θρόνο τους! Επειδή, βέβαια, κανένα στοιχείο δεν έχουμε να τους κατηγορήσουμε για εξαγορά. Τι είμαστε στο κάτω-κάτω. Αστυνομικοί για να κάνουμε έρευνα για τον καθένα τους; Και πού να βρούμε εμείς τα στοιχεία; Τι δυνατότητες έχουμε για κάτι τέτοιο;

Αλλά, φίλε μου, εμείς έχουμε τον αρχαίο Δημοσθένη μας. Θυμάσαι τι είπε για τους δημόσιους άνδρες, «οίτινες πλούσιοι εκ πτωχών γεγόνασιν» και των οποίων τα μέγαρα είναι πλουσιότερα από εκείνα του Δημοσίου; Εγώ κι εσύ γιατί μείναμε με τα καθημερινά προβλήματα και με τα χρέη; Γιατί ζούμε σε ένα συνηθισμένο οικογενειακό σπίτι; Γιατί οι λογαριασμοί μας στις τράπεζες είναι πιο φουκαράδες από εμάς; Γιατί δεν μας τους κούρεψε ο Αναστασιάδης; Να απαντήσω, εγώ στα ερωτήματά μου: Επειδή για εμάς, «πατρός τε και μητρός τε και απάντων των προγόνων, αξιότερον και αγιότερον εστίν η Πατρίς»! Γι’ αυτό!

Υ.Γ.: Πέραν από τα πιο πάνω σκέψου: Με ποιο τρόπο το οικονομικό κατεστημένο αποδέχτηκε τον Αγώνα της ΕΟΚΑ; Ποιοι ήσαν εκείνοι που κάλεσε ο Μακάριος στο Λονδίνο για να τον συμβουλέψουν αν θα υπέγραφε τις συμφωνίες της Ζυρίχης, και τι απαίτησαν από εκείνον; Ποιοι διαφώνησαν μαζί του και έφτιαξαν Εθνικά Μέτωπα και εοκαβήτες και Συναγερμούς; Ποιοι έλαβαν τα όπλα εναντίον του Κράτους; Ποιοι αρνήθηκαν να υπερασπιστούν το κράτος; Γιατί όλ’ αυτά; Από αγάπη για τον Λαό;


 
<<Σοκ και δέος από το άρθρο του Στάθη για τον πολιτικό απατεώνα Τσίπρα και τους γενίτσαρους του ΣΥΡΙΖΑ>>



Του Στάθη – enikos.gr

Δύσκολα εμφανίζεται στην Ιστορία τέτοια οβιδιακή μεταμόρφωση, τέτοια μετάλλαξη ενός πολιτικού ηγέτη, όπως αυτή του κ. Τσίπρα. Και το ίδιο δύσκολα ένα αριστερό κόμμα, ή έστω το μέρος εκείνο του κομματικού σώματος που του απέμεινε, παρακολουθεί αυτή τη μετεξέλιξη προσπαθώντας να μιλήσει τη γλώσσα που μιλούσε πριν να αυτομολήσει στην πολιτική που αντιμαχόταν.
 Σπανίως, επίσης, στην Ιστορία αυτή η μεταμόρφωση συντελείται τόσο γρήγορα. Και τόσο ξετσίπωτα.
Θα αναφερθώ μόνον σε ένα απ’ τα χίλια που έλεγε ο κ. Τσίπρας, πριν να αρχίσει κι αυτός να αραδιάζει τα χίλια ένα παραμύθια της Χαλιμάς.
Ελεγε: «Η λέξη ισοδύναμα έχει εισαχθεί απ’ την τρόικα. Οταν αναζητούνε ισοδύναμα, εννοούν ισοδύναμους πόνους».
Τώρα όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ομιλούν στα πάνελ και από του βήματος της Βουλής για τους εν λόγω πόνους -τα ισοδύναμα- ως να πρόκειται για φάρμακα που θεραπεύουν πάσα λύπη και στεναγμό, ως να πρόκειται για παραμυθία αυτών των ίδιων, ώστε να αντέξουν τον αυτοδιασυρμό τους.
Εσχατοι των Κλαζομενίων και υπομείονες των Αβδηριτών.
Δεν έχει, όμως, πλέον καμία σημασία να υπενθυμίζει κανείς στον κ. Τσίπρα τι έλεγε και τι λέει.
Το έργο έχει προχωρήσει, βρισκόμαστε σε μια νέα σελίδα. Κι αυτή, επίσης, σπανίως εμφανίζεται στην Ιστορία, εις όσα αφορούν τουλάχιστον την παρουσία της Αριστεράς διεθνώς.
Σπανίως κόμματα της Αριστεράς έχουν περιπαίξει τη λογική, έχουν ατιμάσει την ηθική κι έχουν διασύρει την ιδεολογία τους όσον ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του, απ’ όταν ο ίδιος κι όσοι τον ακολούθησαν πέρασαν κάτω απ’ τα καυδιανά δίκρανα της υποταγής.
Σπανίως οι ηττημένοι ηττώνται μέσα τους και οι ήρωες μεταμορφώνονται σε ρεμάλια, όπως έγινε με πολλούς από τους Σέρβους μετά τον πόλεμο που έχασαν.
Η Αριστερά, σε όλες της τις εκδοχές, εκφράζει την ταξική αντίθεση με τη Δεξιά, σε όλες της επίσης τις εκδοχές.
Ποτέ άλλοτε, ή σπανίως, ένα κόμμα της Αριστεράς δεν έχει διασύρει τόσο πολύ και τόσο, σαν έτοιμο από καιρό, αυτήν την αντίθεση.
Και μαζί της και τον εαυτόν του.
Οι γενίτσαροι ήταν αθώοι. Τους άρπαζαν μωρά οι Οθωμανοί και τους ανάθρεφαν τέρατα. Ο ΣΥΡΙΖΑ που απέμεινε δεν αποτελείται από γενίτσαρους.
Αυτοί που αυτομόλησαν στη δεξιά πολιτική δεν ήταν αρπαγμένα μωρά, αλλά ενήλικες που ανάλωσαν -αν όχι όλοι, πάντως οι περισσότεροι και οι καλύτεροι- τη ζωή τους στρατευμένοι στις ιδέες, στα ιδανικά και στον τρόπο της Αριστεράς.
Που ως τώρα δεν ήταν ποτέ η χλεύη της Δεξιάς.
Μα δεν αυτομόλησαν, θα έλεγε κανείς, υποχώρησαν για να ανασυνταχθούν και να πολεμήσουν την επόμενη μέρα. Μάλιστα. Πώς πολεμάνε; Λέγοντας όσα κατήγγειλαν; Πράττοντας όσα απέρριπταν; Ή, μήπως, δεν εφαρμόζουν το μνημόνιο που οι ίδιοι υπέγραψαν και μαζί με όλες τις εκδοχές της Δεξιάς υπερψήφισαν; Ή, μήπως, δεν γνωρίζουν ότι τα περί ισοδύναμων είναι φούμαρα, καθώς ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έλεγε – ή, μάλλον, ούτε καν φούμαρα, αλλά «πόνοι»;
Σε τι ελπίζουν; Σε ένα λέγε-λέγε-λέγε, ό, τι μείνει κι όπου βγάλει; Τόσο μπορούν; Πέστε μου ένα (αριθμός 1) μέτρο, που έφεραν ως αντιστάθμισμα στα εγκληματικά μέτρα που δέχθηκαν να επιβάλουν. Ενα! Ούτε ένα. Ενώ αντιθέτως βροχή, βροχή φωτιάς κι Αρμαγεδδών, οι διαταγές που εκτελούν.
Κι επιπλέον διαπράττουν το αίσχιστο: φορτώνουν στον λαό τον φόνο του εαυτού του.
«Μας ψηφίσατε, δεν μας ψηφίσατε»,; ερωτούν ξεδιάντροπα εκείνους που φόβισαν, εκείνους που εξαπάτησαν.
Ο κ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός για να έχουμε υπερπρωθυπουργό τον κ. Μάαρτεν Φέρβεϊ ή όποιον άλλο γκαουλάιτερ μας στείλει το Βερολίνο.
Σπανίως μια μετάλλαξη λαμβάνει σάρκα και οστά σε τέτοιο βάθος και με τέτοια ταχύτητα.
Ο κ. Τσίπρας μιμείται πλέον τον μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, με όλο και πιο ανατριχιαστικό τρόπο.
Ομιλεί με τη σύνταξη του Ανδρέα, τις παύσεις του Ανδρέα, τη στίξη του Ανδρέα.
Και το πιο ανατριχιαστικό, όλο και πιο έντονα πια η φωνή του θυμίζει τη φωνή του Ανδρέα.
Ανατριχιαστικό, αλλά αναμενόμενο, διότι όσο πιο κούφιος είναι ο μίμος, τόσο πιο έντονη ακούγεται η ηχώς του ινδάλματός του.
Σπανίως ένας πολιτικός έχει μιμηθεί τόσους πολλούς και τόσα πολλά.
Ο κ. Τσίπρας μιμείται την πολιτική Σαμαρά, τους τρόπους του Βενιζέλου και το στιλ του Ανδρέα.
Τον μόνον που δεν μιμείται ο κ. Τσίπρας είναι τον σύντροφο Τσίπρα που πιστέψαμε, που βοηθήσαμε, που αγαπήσαμε.
Η ντροπή που βαραίνει πολλούς από εμάς για όλο αυτό είναι το ελάχιστο.
Η οδύνη, όμως, που βοηθήσαμε να βαραίνει σήμερα, απ’ όλο αυτό, κόσμο και κοσμάκη είναι ανεξιλέωτη…
 

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΝΙΚΗΣΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΝΙΚΑΝΕ ΠΆΝΤΑ

Του Όμηρου Αλεξάνδρου
Οικονομολόγου Λογιστή-Ελεγκτή

Έφυγα από την Κύπρο για σπουδές πριν από κάποια χρόνια και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου έμεινα στο εξωτερικό όπου εργοδοτήθηκα από μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες λογιστών στον κόσμο με καλό μισθό και καλές προοπτικές ανέλιξης. Ωστόσο μου έλειπε πολύ η Κύπρος και για αυτό μετά από τρία χρόνια, θυσίασα την καριέρα μου και αποφάσισα να επιστρέψω στην πατρίδα μου, όπου πάλιν είχα την τύχη να εργοδοτηθώ σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία απορρίπτωντας παράλληλα μόνιμο διορισμό καθηγητού οικονομικών στην δημόσια εκπαίδευση. Σήμερα ασκώ το επάγγελμα του Εγκεκριμένου Λογιστή-Ελεγκτή και έρχομαι σε άμεση επαφή με την τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα, χωρίς δυστυχώς να είμαι σε θέση να κάνω τίποτα να βοηθήσω. Έτσι κατάντησα ένας αποτυχημένος αρθρογράφος.  

Και ενώ η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα είναι κυριολεκτικά τραγική λόγω του ότι, αφενός μεν οι τράπεζες δεν δίνουν νέα δάνεια λόγω του τεράστιου αριθμού των μη εξυπηρετούμενων δανείων, και αφετέρου των τεράστιων φορολογιών που επέβαλε η κυβέρνηση Αναστασιάδη, ο υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης ΧΓ, προπαγανδίζει περί του αντιθέτου. Μάλιστα ανακοινώνει  και αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων (από τους πιο υψηλόμισθους στην Ε.Ε) από 1/1/2016, οι οποίοι ΔΥ, όπως έχω ξαναγράψει, είναι αυτοί που ψηφίζουν και διατηρούν το άθλιο κομματικό κατεστημένο στην εξουσία για δεκαετίες τώρα.

Η κίνηση του πνευματικού παιδιού του Αναστασιάδη ΧΓ, εκτός του ότι έχει ψηφοθηρική χρεία από μέρους της κυβέρνησης, εξυπηρετεί και τις πολιτικές φιλοδοξίες του ιδίου ως τοποτηρητή και εγκάθετου  της Τροικα στην Κύπρο. Όπως είναι σ’ όλους γνωστό, ο νυν πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος ΔΗ.ΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου (άλλως ο Φούλλης ο Όμορφος) που με κάθε εμφάνιση του μας προκαλεί γελόκλαμα, εκτός του ότι δεν ‘’τραβά’’ γενικώς σαν πολιτικός, κάνει και ‘’παιχνίδι’’ με τον υιό του Τάσου τον Νικόλα, ο οποίος.... ‘’φακκά το πόι του χαμέ’’, που λέμε στα κυπριακά και απαιτεί από την μαμά του να ξοδέψει τα εκατομμύρια της για να κάνει τον κανακάρη της πρόεδρο της Κύπρου. Ο ΧΓ εκμεταλλευόμενος την κατάσταση που επικρατεί στον ΔΗ.ΣΥ φαίνεται να έχει πρόθεση να παραιτηθεί από υπουργός οικονομικών για να διεκδικήσει βουλευτική έδρα τον Μαίο του 2016 και μετά να εκτοπίσει σε εσωκομματικές εκλογές  τον Φούλλη...μας...και μετά να κλείσει δυστυχώς για μας και η πετυχημένη σατιρική τηλεοπτική σειρά ‘’Πατάτες Αντιναχτές’’

Είναι απαράδεκτο από μέρους  της κυβέρνησης να καλλιεργεί ψευδώς την εντύπωση ότι η Κύπρος έχει βγει από την ύφεση και βαδίζει προς την ανάπτυξη ενώ γνωρίζει καλά ότι , πολλοί πολίτες τρέχουν καθημερινά στα κοινωνικά παντοπωλεία, επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά, η ανεργία στο ιδιωτικό τομέα καλπάζει  και η δημογραφική αιμορραγία είναι ακατάσχετη.  Μόνο το 2012 και το 2013 έφυγαν από την ελεύθερη Κύπρο 4.629 Ελληνοκύπριοι και 38.703 υπήκοοι άλλων χωρών, ενώ οι αντίστιχοι για το 2014 και 2015 αριθμοί είναι πολύ ψηλότεροι.  Πέραν των πιο πάνω η οικονομική κρίση επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τα δημογραφικά δεδομένα, καθηλώνοντας το ποσοστό γονιμότητας σε πολύ χαμηλά επίπεδα, στο 1,3 ανά ζεύγος, ενώ στα κατεχόμενα είναι 3,4 ανά ζεύγος με ότι αυτό συνεπάγεται.  Παρά τη μετανάστευση, κυρίως των νέων, η ανεργία παραμένει σε απαράδεκτα ψηλά επίπεδα, ενώ οι αριθμοί που ανακοινώνονται δεν συμπεριλαμβάνουν όλους τους μακροχρόνια ανέργους. Παράλληλα, το ποσοστό κυπρίων νέων  που σπουδάζει στο εξωτερικό και δεν επιστρέφει αυξάνεται ανησυχητικά ενώ η πλειοψηφία των πολιτών βιώνει μεγαλύτερη ανησυχία, αβεβαιότητα και άγχος. Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη ότι διάφορες εκθέσεις αναφέρονται σε αύξηση των ψυχικών νοσημάτων ενώ αποκρύβουν σκόπιμα τις πολλές αυτοκτονίες. Την τελευταία περίοδο καταγράφονται περιστατικά που συγκλονίζουν…

Η μαύρη προπαγάνδα της κυβέρνησης τόσο στο εθνικό θέμα όσο και στην οικονομία συνεχίζεται, ενώ  παράλληλα υφίσταται και ένας δογματισμός που δεν επιτρέπει στους κυβερνώντες να έχουν μια σαφή κατανόηση των δεδομένων.  Σε μια περίοδο που η μεσαία τάξη συρρικνώνεται, η φτώχεια αυξάνεται, αντί ενός βαθύτερου προβληματισμού, εκπέμπεται ένα μήνυμα έπαρσης και αυτοδικαίωσης με μοναδικό στόχο να παραπλανηθούν οι πολίτες και να κάνουν ότι έκαναν και προηγουμένως. 

Έχω κουραστεί να μεταφέρω στους πολίτες την καθημερινή σκληρή πραγματικότητα και να μην κατορθώνω να αλλάξω τα πράγματα. Ίσως πολλοί να πιστεύουν ότι είμαι υπερβολικός και άδικος με το κυπριακό πολιτικό κατεστημένο και για αυτό δεν πείθονται.

Αφού εγώ δεν πείθω τους πολίτες, θα παρακαλούσα θερμά όσους εκτιμούν έστω κατ’ ελάχιστον την προσπάθεια που κάνω τα τελευταία 15 χρόνια, να διαβάσουν και να  διαδώσουν τις ‘’δέκα τεχνικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης’’ όπως τις αναλύει  πιο κάτω ο κορυφαίος αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι. Ο Τσόμσκι διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν την σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος του κέρδους.


Να γιατί σας νίκησαν και γιατί θα σας νικάνε πάντα.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών....
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ' αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποίηση)

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ'όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «πλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθιά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ' όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ' όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Συμπέρασμα

Για να καταρρεύσουν όλα όσα το πολιτικό κατεστημένο μας επιβάλλει για να μας ελέγχει αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα που μας ταλαιπωρεί καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσίασα τις 10 τεχνικές του Νόαμ Τσόμσκι.  Μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά.

Για όποιον δεν έχει πεισθεί από τα όσα έχουν αναφερθεί πιο πάνω και θέλει περισσότερη αφύπνιση τον παρακαλώ πάρα πολύ να δει, πατώντας το πιο κάτω LINK, ένα συγκλονιστικό δεκάλεπτο βίντεο με θέμα ‘’Το σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος για αυτόν.


Πηγή


 

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

<<ΞΕΤΥΛΙΓΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟ>>


Δικαστικά διατάγματα άρσης του τραπεζικού απορρήτου εξασφάλισαν οι ανακριτές του κλιμακίου διερεύνησης οικονομικού εγκλήματος προκειμένου να ελεγχθούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί του πρώην γενικού διευθυντή της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας Ερωτόκριτου Χλωρακιώτη. 

Παράλληλα, οι ανακριτές εξασφάλισαν ανάλογα διατάγματα και για τη σύζυγο του κ. Χλωρακιώτη και εταιρειών οι οποίες συνδέονται με το ζεύγος καθώς και για τους τραπεζικούς λογαριασμούς του πρώην στελέχους της ΣΠΕ Στροβόλου Δημητράκη Σταύρου. Τα διατάγματα εκδόθηκαν στο πλαίσιο διερεύνησης αδικημάτων τα οποία ενδεχομένως να προκύπτουν από τον τρόπο που δόθηκαν δάνεια εκατομμυρίων ευρώ προς τον κ. Χλωρακιώτη.

ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ
Έχουν σχέση
και οι παύσεις
Καθόλου άσχετη με τις αστυνομικές έρευνες στον Συνεργατισμό και με δυσκολίες που είχε η αστυνομία στην συγκέντρωση στοιχείων από την Επιτροπή Ελέγχου του Κινήματος φαίνεται να είναι και η παύση των δύο μελών της Επιτροπείας της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας.

Στο μικροσκόπιο των αστυνομικών ανακριτών, οι οποίοι διερευνούν θέματα που σχετίζονται με την παρ’ ολίγον κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας, μπαίνουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί του πρώην γενικού διευθυντή της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας Ερωτόκριτου Χλωρακιώτη.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του «Πολίτη», προχθές Τετάρτη ανακριτές μετέβησαν στο δικαστήριο και εξασφάλισαν δικαστικά εντάλματα αποκάλυψης των τραπεζικών λογαριασμών του κ. Χλωρακιώτη, και όχι μόνο. Το αίτημα υποβλήθηκε από τους ανακριτές στο πλαίσιο διερεύνησης ποινικών αδικημάτων.

Και της συζύγουΌπως αναφέρεται και πιο πάνω, το αίτημα των ανακριτών του κλιμακίου διερεύνησης οικονομικού εγκλήματος δεν αφορούσε την άρση του τραπεζικού απορρήτου μόνο του κ. Ερωτόκριτου Χλωρακιώτη. Οι πληροφορίες, από έγκυρες πηγές, αναφέρουν ότι ζητήθηκε η άρση του απορρήτου και για τη σύζυγο του πρώην διευθυντή της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας καθώς και του πρώην στελέχους της ΣΠΕ Στροβόλου Δημητράκη Σταύρου, καθώς και αριθμού εταιρειών οι οποίες φέρονται να ανήκουν ή να τις διαχειρίζεται το ζεύγος Χλωρακιώτη.
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάιο ανακριτές διενήργησαν, δυνάμει δικαστικού εντάλματος, έρευνα στην οικία του κ. Δημητράκη Σταύρου και προέβησαν στην κατάσχεση εγγράφων και άλλων στοιχείων τα οποία σχετίζονται με υπό διερεύνηση αδικήματα.

ΕγκρίθηκεΟ «Π» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι τα αιτήματα άρσης του τραπεζικού απορρήτου εγκρίθηκαν από το δικαστήριο και εκδόθηκαν τα σχετικά διατάγματα τα οποία απευθύνονται σε όλα τα τραπεζικά ιδρύματα. Σημειώνεται ότι γενικά σε αιτήματα αποκάλυψης των τραπεζικών λογαριασμών το δικαστήριο πρέπει να πειστεί ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο στο πλαίσιο συγκεκριμένων διερευνώμενων αδικημάτων και προφανώς στην περίπτωση του κ. Χλωρακιώτη πείστηκε πως θα έπρεπε να ικανοποιήσει το αίτημα των ανακριτικών αρχών.
Στην περίπτωση του κ. Χλωρακιώτη εκείνο το οποίο διερευνάται είναι συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, πλαστογραφία, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου και αδικήματα που σχετίζονται με παραβάσεις του περί Τραπεζικών Εργασιών Νόμου.

Ένα από τα αξιοσημείωτα της υπόθεσης είναι ότι το αίτημα άρσης του τραπεζικού απορρήτου συνοδευόταν από εκτενή μαρτυρία του ανακριτή της υπόθεσης η οποία ξεπερνούσε, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει ο «Π», τις πενήντα σελίδες.

Αμέσως μετά την εξασφάλιση των δικαστικών διαταγμάτων οι ανακριτές της υπόθεσης κίνησαν τις διαδικασίες για επίδοση των διαταγμάτων στα τραπεζικά ιδρύματα προκειμένου να ληφθούν το συντομότερο δυνατό οι καταστάσεις λογαριασμών τις οποίες ζητούν.

Ετοιμάζουν δίωξηΣύμφωνα με πρόσφατη ενημέρωση την οποία είχαμε από πηγή που είναι σε θέση να γνωρίζει την πορεία των ερευνών για τη συγκεκριμένη υπόθεση, οι έρευνες βρίσκονται σε πολύ προχωρημένο στάδιο και είναι θέμα χρόνου η καταχώριση ποινικής υπόθεσης ενώπιον του δικαστηρίου.
Προς άρση ενδεχόμενης παρερμηνείας -αν και αυτό θεωρούμε πως είναι αυτονόητο- τονίζεται όπως η διεξαγωγή ποινικής έρευνας καθώς και η έκδοση των όποιων παρεμφερών δικαστικών διαταγμάτων σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται την ενοχή οποιουδήποτε προσώπου.

Πυραμίδα δανείωνΌπως έγραψε ο «Π» περί τα τέλη του περασμένου Απριλίου, οι έρευνες της αστυνομίας αφορούν μια πυραμίδα δανείων τα οποία έλαβε από τη ΣΠΕ Στροβόλου ο κ. Ερωτόκριτος Χλωρακιώτης και συνδεδεμένα με αυτόν φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
Η αρχική διερεύνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, κατέδειξε ότι ο κ. Χλωρακιώτης έλαβε συνολικά 59 δάνεια, ενώ ενεργά είναι περίπου 10 από αυτά.

Σύμφωνα με τις ίδιες τότε πληροφορίες, το ύψος των συνολικών οφειλών του κ. Χλωρακιώτη και συνδεδεμένων με αυτόν προσώπων ξεπερνά τα 15 εκατομμύρια ευρώ και εκείνο το οποίο απασχόλησε τόσο τη νέα ηγεσία της Κεντρικής Συνεργατικής Τράπεζας, που προέβη σε σχετική καταγγελία στην αστυνομία, όσο και τους ίδιους τους ανακριτές του κλιμακίου διερεύνησης οικονομικού εγκλήματος, δεν είναι οι εξασφαλίσεις των δανείων, καθώς αυτές φαίνεται πως υπήρχαν κατά τον χρόνο που δόθηκαν τα δάνεια, αλλά ο τρόπος με τον οποίο παραχωρήθηκαν από τη ΣΠΕ Στροβόλου.


 
<<Να παραλύσει η δεξιά μου εάν ξεπουληθώ…>>


Του Δρα Άρη Πετάση*
Ο πιο πάνω τίτλος είναι παραλλαγή του «Εάν επιλάθωμαι σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθεί η ή δεξιά μου» του 136ου ψαλμού. Ο ακαδημαϊκός της Αρχαίας Ελληνικής φιλολογίας Γ. Ξενής είχε την καλοσύνη να μου εξηγήσει πως εδώ ο ψαλμωδός υπογραμμίζει το καθήκον του να κρατήσει ανεξίτηλη μέσα του τη μνήμη της κατεχόμενης ιεράς πόλεως των προγόνων του από την οποία είχαν εξοριστεί στην Βαβυλώνα το 597 π.χ.
Μάλιστα εξαπολύει κατά του εαυτού του κατάρα να κοπεί το δεξί του χέρι σε περίπτωση που τον προδώσει η συνείδηση του. Περιπλανιόντουσαν πρόσφυγες και εκτοπισμένοι για 2,500 χρόνια αλλά ουδέποτε όμως παραδόθηκε η ψυχή και τα μυαλά τους. Δεν συνθηκολόγησαν ούτε ζήτησαν αποζημιώσεις.
Σε δίωρη συνάντηση μου με έναν από τους τρεις ίσως σημαντικότερους παίχτες στο εθνικό θέμα ο συνομιλητής μου είπε: «Εγώ δεν δέχομαι καμιά συμφωνία που δίνει στους Τούρκους πέραν του 25% του εδάφους της Κύπρου». Θεωρώντας πως είχα τρομάξει με ρώτησε: «Εσύ ποίο ποσοστό θα δεχόσουν»; «Μηδέν ποσοστό για τους Τούρκους» του λέγω. «Δηλαδή όλα πάνε στους Έλληνες» ρωτά; «Και οι Έλληνες μηδέν ποσοστό γιατί η γη της Κύπρου ανήκει στους πολίτες /ιδιοκτήτες άσχετα από εθνοτική καταγωγή» του απάντησα. Υπενθύμισα πως έχουμε καμιά δεκαριά εθνότητες στην Κύπρο–όχι μόνο δύο. «Δώσε το έδαφος σε εθνότητες», συνέχισα «και έβαλες ταφόπετρα στο μέλλον της Κύπρου». «Η Τουρκία θα τσεπώσει 3,500 περίπου τ. χλμ και θα μας ελέγχει μέχρι να  αυτοεξοριστούμε στην ‘Νέα Βαβυλώνα’» μας. Συνέχισα: «Ξέρεις καμιά φυσιολογική χώρα που το έδαφος της είναι τιτλοποιημένο εθνοτικά προς συμφέρον τρίτης χώρας» ρώτησα.  «Όχι» μου απάντησε βαθύτατα προβληματισμένος.
Συμφωνία με εθνοτικά κριτήρια και με γη τιτλοποιημένη στην Τουρκία σφραγίζει το τέλος μας και μας καθιστά τους μόνους ελεεινούς και άτιμους του πλανήτη που θα παραδώσουν εκουσίως την πατρίδα τους έναντι χρηματικής αμοιβής μετά από 4000 χρόνια ιστορίας και αντοχής. Η Κύπρος έχει μακράν ιστορία κατοχής. Όταν ο Παυσανίας έφθασε στην Κύπρο το 479 π.χ., αμέσως μετά την νίκη του επί των Περσών στις Πλαταιές, η Κύπρος ήταν υπό κατοχή του περσικού στρατού και δεκάδων χιλιάδων Φοινίκων εποίκων. Οι Έλληνες της Κύπρου βρισκόντουσαν σε απελπιστική θέση. Ο Παυσανίας ουδέποτε σκέφτηκε να μοιράσει την Κύπρο εθνοτικά τιτλοποιόντας διζωνικά κομμάτι στην Φοινικική κοινότητα. Τελικά Φοίνικες και Πέρσες εγκατέλειψαν την Κύπρο.
Θυμήθηκα τον Παυσανία και τον 136ο ψαλμό όταν διάβασα πως τώρα ξεδιάντροπα ζητείτε δάνειο από το ΔΝΤ για να εξαγοραστούν οι συνειδήσεις των ιδιοκτητών γης στα κατεχόμενα για να την παραδώσουν στην Τουρκία. Από την «οικονομική έκρηξη» πέσαμε στα δανεικά! Θλίψη για το κατάντημα μας στην εποχή του άκρατου υλισμού, της υποταγής και της «υπό τας περιστάσεις» δίκαιης λύσης που μας είπε αναίσχυντα μετά την παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου ηττημένος συνοδοιπόρος που το παίζει αντινατοϊκός!
Ευτυχώς ήλθε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος να μας ενθαρρύνει, «….εμάς η υπομονή δεν πρόκειται να εξαντληθεί….το τέλος θα είναι η επικράτηση του δικαίου και όχι κάποια άλλη λύση.» Δίκαιο, ζητά ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος, και όχι δίκαιο «υπό τας περιστάσεις». Δημοκρατία και όχι δύο κράτη που οι υποστηριχτές της διζωνικής διχοτόμησης θεωρούν εντελώς φυσιολογικό, βαφτίζοντας μάλιστα τον εθνοτικό διαχωρισμό επανένωση! Η περιουσία στους ιδιοκτήτες και όχι δανεικά του ΔΝΤ και ΝΑΤΟ για εξαγορά συνειδήσεων. Μακάρι αντί να μας παραλύσει την δεξιά, ο Θεός να δώσει κρίση, αξιοπρέπεια και γνώση ιστορίας στους κήρυκες παράδοσης που μας απειλούν και από τις δύο πλευρές. Συνειδητοποίησαν όσοι μας σπρώχνουν σε παράδοση πως η ιστορική πορεία των εθνών μπορεί να αλλάξει ξαφνικά και πως μέσα σε μια μόνο νύκτα η Ρωσική αεροπορία στην Συρία κονιορτοποίησε την έπαρση της Τουρκίας;
* Μέλος του Συμβουλίου Διεθνούς Ταμείου του Κρατικού Πανεπιστημίου Αεροπορίας Μόσχας