Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015


Στο τέλος, όλοι αυτοί, ξεκινώντας από τον τότε πρόεδρο του ΔΗΣΥ και σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη αλλά και τον τέως Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, θα βγουν κι από πάνω για τα λεφτά που έλαβαν από τη Focus. Φανταστείτε τώρα να είστε πρόεδρος κόμματος και να δηλώνετε άγνοια για τα 500.000 ευρώ που ήρθαν για τον έναν ή τον άλλο λόγο (προεκλογικές εκστρατείες ή το κόμμα). Φανταστείτε επίσης, στην περίπτωση Χριστόφια, να είστε υποψήφιος και να μην γνωρίζετε ότι το κόμμα σας έλαβε μισό εκατομμύριο και να μην έχετε «ενημερωθεί» πως η προεκλογική σας εκστρατεία χρηματοδοτήθηκε με 1 εκατ. ευρώ από κάποια εταιρεία. Λες και η «εισφορά» ήταν 500 ευρώ... Δεν θα πούμε περισσότερα. Απλώς προβλέπουμε πώς θα αντιδράσουν οι δύο «πολιτικοί άνδρες». Με «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», σημειώστε το. Σε άλλες χώρες, ο Πρόεδρος θα είχε ήδη παραιτηθεί (3 φορές τουλάχιστον μέχρι σήμερα (βλέπε μπάχαλο με Ryanair, φυγάδευση λεφτών συγγενών στο εξωτερικό και τώρα το θέμα Focus). Για τον δε «κομουνιστή» Πρόεδρο Χριστόφια, είναι αποκαρδιωτικό και μόνο να αναμένουμε τις δηλώσεις του επί του θέματος. Την καλύτερη κουβέντα πάντως για το σκάνδαλο Focus την είπε ο Γ. Περδίκης: «Απ΄ον αντρέπεται ο κόσμος έν’ δικός του».
Γράφει ο/η Ο Πίκρης

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

<<Ο Χρυσάνθου μας δουλεύει κανονικά>>



Του Όμηρου Αλεξάνδρου

Μεγάλες προσδοκίες, περισσότερες από τις αναμενόμενες, δημιούργησε η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, τον Ιούλιο του 2014, για την αγορά και εγκατάσταση στο Αρχηγείο Αστυνομίας ενός υπερσύγχρονου σέρβερ και λογισμικού. Στόχος, όπως λέχθηκε τότε, η δημιουργία βάσης δεδομένων, η οποία θα συμβάλει στην επιτάχυνση των ποινικών ανακρίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη για την καταστροφή της κυπριακής οικονομίας. 

Οκτώ μήνες μετά τη σχετική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, κανένας υπερ-σέρβερ δεν αγοράστηκε και δεν εγκαταστάθηκε στο Αρχηγείο Αστυνομίας. Απεναντίας, οι ανακριτές συνεχίζουν το έργο τους μέσα σε τόνους χαρτούρας, με τους πολίτες να αναμένουν ακόμη τις ποινικές διώξεις αυτών που πρωταγωνίστησαν στην οικονομική καταστροφή του τόπου.

Αξίζει να αναφερθεί ότι, ακόμη και εάν αγοραστεί σήμερα ο συγκεκριμένος σέρβερ, θα χρειαστούν μέχρι και δύο χρόνια για την πλήρη αξιοποίηση του στις έρευνες για την οικονομία. Όπως αναφέρεται στη σχετική πρόταση που κατέθεσε στο Υπουργικό Συμβούλιο, τον περ. Ιούλιο, ο υπουργός Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης, θα χρειαστούν από την ημέρα έναρξης της εργασίας εγκατάστασης του συστήματος, περίπου τρεις μήνες για να μπορεί να αρχίσει να χρησιμοποιείται από τους ανακριτές, οι οποίοι, στο μεταξύ θα πρέπει να τύχουν εκπαίδευσης.

Συνεπώς, µόνο από τον τέταρτο μήνα µπορεί να αξιοποιηθεί µερικώς, ενώ για πλήρη χρήση της βάσης δεδομένων και επιθεώρηση όλων των εγγράφων που θα αποθηκευτούν στο σύστημα (περίπου 150.000 έγγραφα) πιθανόν να χρειαστούν µέχρι και 24 µήνες, εκτιμά ο εμπειρογνώμονας του οίκου AlixPartners Paul Brabant που ήρθε στην Κύπρο τον Απρίλιο του 2014, με σκοπό να ετοιμάσει και να υποβάλει σημείωμα επί του θέματος.

Άρα, η όποια επίσπευση των ανακριτικών ερευνών από τη χρήση του υπερ-σέρβερ παραπέμπεται μέχρι και το 2017 νοουμένου ότι θα αγοραστεί και θα ολοκληρωθεί η καταχώρηση στη βάση δεδομένων των δεκάδων χιλιάδων εγγράφων που οι ανακριτές συνέλεξαν και που στο μεταξύ, συνεχίζουν να συλλέγουν στο πλαίσιο των ερευνών τους. 

Το σημείωμα του εμπειρογνώμονα, ημερομηνίας 30/6/2014 για τα πλεονεκτήματα της δημιουργίας της υπό αναφορά βάσης δεδομένων κοινοποιήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο. Στο σημείωμα του, ο ξένος εμπειρογνώμονας έδωσε διάφορες επιλογές στη Δημοκρατία, ενώ στο τραπέζι είχε κατατεθεί και πρόταση από την ΑΤΗΚ. Το Τµήµα Πληροφορικής της Αστυνομίας και το Τµήµα Υπηρεσιών Πληροφορικής της Δηµοκρατίας συµφώνησαν ότι η καλύτερη επιλογή, για λόγους κυρίως ασφάλειας των δεδομένων, είναι αυτή της αγοράς με συνοπτικές διαδικασίες. Η αγορά του συστήματος εκτιμήθηκε στις €663.000. 

Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η αγορά του υπερ-σέρβερ θα έπρεπε να γίνει προ πολλού. Πρώτος έθιξε το θέμα ο Βρετανός εμπειρογνώμονας των AlixPartners, Μπεν Τζονσον, o οποίος αποσπάστηκε στην Κύπρο από τις 7/4/2014 για τρεις μήνες με σκοπό να βοηθήσει το έργο της Νομικής Υπηρεσίας. Ανάλαβε να μελετήσει το μαρτυρικό υλικό που συγκεντρώθηκε για να αποφανθεί κατά πόσο προκύπτουν ποινικά αδικήματα.

Μια από τις πρώτες ενέργειες του κ. Τζονσον ήταν να εισηγηθεί τη δηµιουργία και λειτουργία βάσης δεδοµένων µε δυνατότητα έρευνας. Υποδεικνύοντας ότι το ανακριτικό έργο στην περίπτωση αυτή δεν αρκεί να ακολουθήσει την πεπατηµένη, επειδή ο όγκος των σχετικών εγγράφων, σε έντυπη και ηλεκτρονική µορφή είναι τέτοιος που η µελέτη και ο συσχετισµός µεταξύ τους το καθιστούν σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί μόνο από τον ανθρώπινο παράγοντα. Έτσι λοιπόν, βρέθηκε στην Κύπρο και δεύτερος εμπειρογνώμονας του οίκου AlixPartners, ο κ. Πολ Μπράμπαντ, ο οποίος, ετοίμασε και σχετικό σηµείωµα για την ανάγκη δηµιουργία βάσης δεδοµένων. 

Είπα πάρα πολλές φορές στο παρελθόν και το επαναλαμβάνω. Ο Πρόεδρος Νίκος Χρυσάνθου* Αναστασιάδης ήταν είναι και θα παραμείνει ο πλέον αναξιόπιστος, ψεύτης και υποκριτής πολιτικός που ανέδειξε ποτέ η πολιτική ζωή της Κύπρου και λόγω και των προσωπικών του προβλημάτων είναι αδύνατον να κυβερνήσει μια διαλυμένη χώρα με τόσα προβλήματα. Έκτισε την προεκλογική του εκστρατεία στην ανασφάλεια που δημιούργησε και την καταστροφή που έφερε η διακυβέρνηση του ανεκδιήγητου και άκρως προβληματικού Δημήτρη Χριστόφια και πουλώντας στο κυπριακό λαό υποσχέσεις για εκσυγχρονισμό και απονομή δικαιοσύνης κατάφερε και άρπαξε την εξουσία και εξακολουθεί να μας δουλεύει κανονικά.

Δύο χρόνια μετά ψάχνει ακόμη σέρβερ για να διερευνήσει υποτίθεται τις αιτίες της κατάρρευσης της οικονομίας, μιας οικονομίας στην κατάρρευση της οποίας τεράστιες ευθύνες φέρει και ο ίδιος μαζί με το δικηγορικό του γραφείο(Ρώσικα Κεφάλαια) και θα έπρεπε μαζί με πολλούς άλλους πολιτικούς να βρίσκεται στην φυλακή και όχι να κυβερνά.

Θα το επαναλάβω ακόμη μια φορά και ας θεωρηθώ ακραίος. Η Δικαιοσύνη στη Κύπρο είναι τόσο διεφθαρμένη και τόσο υποτελής στην εκάστοτε Κυβέρνηση και στη κομματοκρατία που είναι αδύνατο να αποδοθεί εκεί που πρέπει. Με δεδομένο αυτό ο καθένας απο εμάς ας κρίνει με πιο τρόπο αυτή θα αποδοθεί για να προστατεύσει την οικογένεια και τις περιουσίες του. Αν αυτοί οι άθλιοι, οι εσωτερικοί εχθροί της Κύπρου, δεν αισθανθούν πραγματική απειλή από τους εξαθλιωμένους και οργισμένους πολίτες και δεν εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν την Κύπρο δεν μπορούμε να ελπίζουμε στην επιβίωση μας 
*(To Χρυσάνθου παραπέμπει στο ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο Πρόεδρος μας, τότε Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ για τις αγοραπωλησίες μετοχών στο Χρηματιστήριο το 1999-2000 για να μην γίνεται αντιληπτός και να παραπλανά και να εξαπατά τους ανυποψίαστους επενδυτές)

 

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

<<ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ: Ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό»>>


Πάμε για «πόλεμο» ή και πόλεμο, κι αν δεν τόχετε καταλάβει... καιρός να το μάθετε!


Η κρυμμένη είδηση των ημερών είναι ότι ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό». 
«Ε, και;», θα πουν οι πολλοί... Αμ, δεν είναι «ε, και;» άλλα κάτι ισοδύναμο με την ανατροπή των πόλων της γης – κάτι που είτε θα οδηγήσει σε Πόλεμο ή ίσως επαναφέρει την παγκόσμια τάξη σε μια κατάσταση ηρεμίας. Ή κάτι «κι από τα δύο», ανάλογα με την περιοχή και την σφαίρα επιρροής... 
Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει; Εμ... μας ενδιαφέρει, όπως θα δείτε στο τέλος! Το γεγονός αυτό, από μόνο του, είναι μια τεράστια επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο - και ένα δυνατό χτύπημα στα «ερπετά» της Νέας Τάξης που, από τη δεκαετία του 70 και δώθε, έχουν βαλθεί να υποδουλώσουν ολόκληρο τον πλανήτη, εξαθλιώνοντάς τον.
Μια και είμαι «παλιός» (και τα έχω ζήσει), σας πληροφορώ ότι κάποτε (λίγο πριν το 1970) ο κόσμος ήταν πολύ πιο απλός και προβλέψιμος. Και ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ! 
Αλλά κάποιοι φρόντισαν να πάψει να είναι για να μην καταλάβει πώς βρέθηκε στη φάκα...Κάτι που πάει να ολοκληρωθεί στις μέρες μας...

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΠΡΕΤΟΝ ΓΟΥΝΤΣ ΚΑΙ Ο «ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΜΑΗΣ»
Με την λήξη του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου, το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα οριοθετήθηκε βάσει των αποφάσεων που πάρθηκαν σε μια «συνάντηση κορυφής» που έγινε στο Μπρέτον Γούντς το 1944, στο Νιού Χαμσάϊρ των ΗΠΑ (1-22 Ιουλίου). Εξ ου και η ονομασία «Συνθήκη Μπρέτον Γούντς» σε όσα συμφωνήθηκαν – και τηρήθηκαν για κάμποσα χρόνια μέχρι να ξεσπάσει η Μεγάλη Απάτη. Η συνθήκη  αυτή (Σύστημα Σταθερών Ισοτιμιών)  προέβλεπε ότι το δολάριο θα ήταν το «παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς» και ότι τα εθνικά νομίσματα θα είχαν αντίκρυσμα σε χρυσό.
Αυτό ίσχυσε μέχρι και τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60, οπότε (μετά την δολοφονία του JFK) ο εγκάθετος πρόεδρος των ΗΠΑ δέχθηκε να αρχίσει να τυπώνει η (ιδιωτική, ε;) Fed αβέρτα δολάριο χωρίς αντίκρυσμα (στη...ζούλα, όλα αυτά). Υποτίθεται, για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του πολέμου στο Ν. Βιετνάμ. Γνωστά όλα αυτά...
Όταν άρχισαν οι ηγέτες του υπολοίπου κόσμου να υποψιάζονται ότι κάτι «βρώμικο» συνέβαινε, δεν τόλμησαν να αντιδράσουν. 
Με εξαίρεση τον στρατηγό Σάρλ Ντε Γκωλ, Πρόεδρο της Γαλλίας ο οποίος βγήκε και διακήρυξε: «Ώστε αυτά κάνετε, ε; Ε, κι εγώ θα μαζέψω όλα τα δολάρια που κυκλοφορούν στη Γαλλία, θα τα φορτώσω σε ένα πολεμικό πλοίο και θα σας τα φέρω, να μου δώσετε το ισόποσο σε πλάκες χρυσού, όπως προβλέπει η συμφωνία Μπρέτον-Γουντς, εφόσον επιμένετε ότι εξακολουθείτε να μην την παραβιάζετε!», σκληρύνοντας την θέση του στην περίφημη συνέντευξη τύπου της 4ης Φεβρουαρίου του 1965.
Τη συνέχεια την ξέρετε: Δεν ξεφόρτωσε δολάρια στις ΗΠΑ ο Ντε Γκωλ, αλλά έγινε το αντίθετο: Οι ΗΠΑ ήταν που ξεφόρτωσαν στη Γαλλία καραβιές από πράκτορες της CIA και της NSA για να διαβρώσουν παντελώς φοιτητικές ενώσεις και εργατικά συνδικάτα. Και το Μάιο του 1968, ξέσπασε μια φοιτητική εξέγερση «κατά του κομφορμισμού». Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, πέρα από το απροσδιόριστο «Η Φαντασία στην Εξουσία». (Εντάξει, φιλαράκια, σας «μαγαρίζω» τον Μάη, αλλά κι εγώ, μέχρι πριν 10 χρονιά, ζούσα με την «καθαγιασμένη» αντίληψή του, ώσπου άρχισα να αναρωτιέμαι για κάποια πράγματα...)
Πολύ σύντομα η εξέγερση αυτή πήρε παλλαϊκό χαρακτήρα (λογικό, όταν υπάρχει ολόκληρο σχέδιο Μυστικών Υπηρεσιών, από πίσω) και μετατράπηκε σε «αντί-Γκωλική» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, εξαναγκάζοντας τον Πρόεδρο της χώρας να φύγει από το Παρίσι και να ετοιμάζει το διάγγελμα της παραίτησής του.
Κάπου εκεί, μάλλον ψυχανεμίστηκε ποιοι του την έστησαν (είτε του το σφύριξαν τα πρακτόρια) κι έκανε τη μεγάλη κωλοτούμπα: Αντί να παραιτηθεί, διαμήνυσε στους Αμερικανούς (μάλλον μέσω του «φιδιού στον κόρφο του», του Ζισκάρ ντ’ Εσταίν) ότι «άκυρη η πρόθεση του να μετατρέψει τα δολάρια σε χρυσό. Ό,τι πείτε εσείς, παιδιά!».
Κι ως δια μαγείας, κάποιος έκλεισε τον διακόπτη της «επανάστασης», ακαριαία! Οι φοιτητές επέστρεψαν στα αμφιθέατρα, οι εργάτες στις φάμπρικες κι οι νοικοκυρές στις κατσαρόλες τους. Στους δρόμους βγήκαν τα συνεργεία καθαρισμού να κάνουν φασίνα στο μπάχαλο που είχε δημιουργηθεί. Ο Ντε Γκωλ ξαναγύρισε στο Παρίσι ταπεινωμένος και οι υπόλοιποι ηγέτες του κόσμου, είχαν πάρει το μήνυμα.
Η Φαντασία δεν ήρθε ποτέ στην Εξουσία. Απλώς, οι μπροστοτράγοι της εξέγερσης πήραν το ασανσέρ για να αναρριχηθούν σε αξιώματα, ως ανταμοιβή για τον «κόπο» τους... (Υπομονή, θα φτάσουμε και στον Πούτιν...)

ΤΑ ΠΕΤΡΟΔΟΛΑΡΙΑ 
Λίγο καιρό αργότερα, οι ΗΠΑ (και η Fed) αποφάσισαν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να φοράνε τον φερετζέ. Ο πρόεδρος Νίξον διακήρυξε την μονομερή έξοδο των ΗΠΑ από την συνθήκη Μπρέτον Γουντς. 
Αν ήταν πιο «λιμανίσιος», θα χρησιμοποιούσε αυτά τα λόγια: «Επειδή έτσι γουστάρουμε, θα τυπώνουμε όσα δολάρια θέλουμε και θα αγοράζουμε τον κόσμο. Κι αν κάποιος έχει αντίρρηση και αρνηθεί τα δολάρια μας, θα του στείλουμε αεροπλανοφόρα και πεζοναύτες και θα καλοπεράσει!» (Θα περνούσαν δεκαετίες μέχρι κάποιος να τολμούσε να μάθει αν αυτή η απειλή ήταν αληθινή. Το τέλος του Σαντάμ, που θέλησε να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε ευρώ, το είδαμε. Όπως και την κατάληξη του Καντάφι, όταν αποφάσισε τη δημιουργία «παναραβικού νομίσματος» για τις συναλλαγές πετρελαίου...)
Κι από τη δεκαετία του 70 και μετά (τα διηγούμαι μια και τα έζησα) μπήκε στη ζωή μας το ΠετροδολάριοΠληθωριστικό «και τυπωμένο αβέρτα» δολάριο με το οποίο οι ΗΠΑ κάλυπταν (χωρίς κόστος για αυτές) τις ενεργειακές ανάγκες τους με πετρέλαιο του Κόλπου. (Δίνοντας, ως αντάλλαγμα, την ισόβια προστασία τους στις διεφθαρμένες οικογένειες των σεΐχηδων, έναντι οποιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής επιβουλής)...Και φυσικά, οποιοδήποτε άλλο κράτος ήθελε να αγοράσει πετρέλαιο, από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, έπρεπε να κόβει το σβέρκο του και να αγοράζει κωλόχαρτα της Fed για να μπορεί να γίνει η συναλλαγή χωρίς να πλακώνουν αεροπλανοφόρα στο κεντρικό λιμάνι του...
Η ιδιωτική συμμορία που έχει τη Fed συνεχίζει ακάθεκτη να τυπώνει δολάριο, κατά βούληση – βάζοντας τα εκάστοτε «προεδρικά πιόνια της» να το «παραγγέλνουν». Κι είναι απορίας άξιο το ότι ο κόσμος ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ να αντιληφθεί αυτό που πραγματικά συμβαίνει: 
Όταν η Fed θέλει να τυπώσει δολάριο βάζει το «προεδρικό πιόνι» να ζητάει ΔΑΝΕΙΟ (εκ μέρους της κυβέρνησης) από τη Fed. Kαι η Fed, απλά ρίχνει λευκό χαρτί στα τυπογραφεία της και ανοίγει τον διακόπτη. 
Μόνο που τα χρήματα που βγαίνουν τόσα χρόνια  από το τυπογραφείο της Fed τα χρωστάει στη Fed (σε τιμή, πια, δολαρίου – και όχι «χαρτιού και μελανιού) ο ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ, ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ, Αμερικανός πολίτης!!! Και, μέσω αυτού, και ο υπόλοιπος πλανήτης, εφόσον συναλλάσσεται –ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ- με βάση αυτό το παγκόσμιο νόμισμα...(Φυσικά, σήμερα δεν υπάρχει καν ανάγκη να τυπώσει η Fed χαρτί -  δημιουργείται συνεχώς νόμισμα «από αέρα», μεσώ μιας απλής εγγραφής σε μια οθόνη...Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος)
Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν τα κόμματα (μην πω για τα σχολειά) τολμούσαν να πουν στον κόσμο αυτή τη σατανική αλήθεια αντί για τις μπούρδες περί «οικονομικών συστημάτων», τη στιγμή που ολόκληρος ο πλανήτης βασίζεται, από το 1970 και μετά σε μια ΑΠΑΤΗ - που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας κι αρνούμαστε να την δούμε. (Εντάξει, θα φτάσουμε και στον Πούτιν, κάντε υπομονή να ολοκληρώσουμε το κάδρο!)

Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Εκείνο επίσης που αγνοεί ο πολύς κόσμος είναι ότι η ίδια συμμορία που «τρέχει» την Fed είναι αυτή που δημιούργησε και το ευρώ. Κι εδώ έχουμε μια ακόμα μεγαλύτερη άπατη. Ποιος «δημιουργεί» το ευρώ; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Kαι τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η ΕΚΤ;  Είναι το «συλλογικό θησαυροφυλάκιο και κέντρο αποφάσεων» των επιμέρους Κεντρικών Τραπεζών των χωρών που συγκροτούν την ΟΝΕ.  Ποιοι όμως κατέχουν την Κεντρική Τράπεζα, σε κάθε χώρα;  Όχι φυσικά τα ίδια τα κράτη. Τις κατέχει το ίδιο «καρτέλ» που κατέχει και την Fed!
Γιατί «δημιουργήθηκε» το ευρώ; Να, μια καλή ερώτηση...
Το ευρώ είναι ένα σκληρό «νόμισμα-αέρας» (χωρίς κανένα αντίκρυσμα) του οποίου η «σκληρότητα» οφείλεται στην αρχική συνθήκη της δημιουργίας του: «Τυπώνουμε αυτά και δεν τυπώνουμε τίποτε παραπάνω!»  (Άρα, απόλυτα αντι-πληθωριστικό).
Και ως εδώ, όλα βαίνουν καλώς. Τι γίνεται όμως όταν ο «ιδιοκτήτης» ενός αντιπληθωριστικού νομίσματος, όπως το ευρώ, είναι ταυτόχρονα «ιδιοκτήτης» ενός πληθωριστικού νομίσματος (δολαρίου) το οποίο το τυπώνει κατά το δοκούν;
Ε, δεν είναι κορόϊδο!
Απλά, κανονίζει την εκάστοτε ισοτιμία των δυο νομισμάτων και με αυτά που τυπώνει (δολάρια) πάει και αγοράζει εκείνα που «δεν ξανατυπώνονται» (ευρώ). Στην ουσία, δηλαδή, «ξεπλένει» τα δολάρια του (είτε σε μορφή χρήματος είτε σε μορφή αμερικάνικων ομόλογων) και, ταυτόχρονα «στραγγίζει» την Ευρώπη από ρευστό εξαναγκάζοντας την να ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ!
Από ποιον;  Μα από τον ίδιο που τυπώνει τα δολάρια και «χρεώνει» σε ευρώ!
Σας θυμίζω:  Εδώ μιλάμε για ΙΔΙΩΤΕΣ - και όχι για την «κυβέρνηση» των ΗΠΑ... (Και μια μέρα, πριν χρόνια, εκεί που τα σκεφτόμουν όλα, μου έκανε «κλικ»! Διαπίστωσα για ποιο λόγο, με το παρόν status quo, το δολάριο, όσο κι αν τυπωθεί, δεν χάνει την αξία του. Επειδή, μέσω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στον Κόλπο (και παντού, σχεδόν) έχει αποκτήσει ΥΛΙΚΟ αντίκρυσμα: Είναι το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ που ακόμα δεν έχει εξορυχθεί! Εξ ου και το μένος των ΗΠΑ εναντίον οποιουδήποτε τολμήσει να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε άλλο νόμισμα!) 

ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ 
Στον προβατοποιημένο κόσμο που ζούμε, μπορεί οποιοσδήποτε έχει τη σχετική δύναμη να ιδρύσει ένα κράτος και κανείς να μη μιλάει για αυτό. Κι όταν έχουμε διδαχθεί να «μην μιλάμε για αυτό», τότε αυτό το κράτος «υπάρχει σαν να μην υπάρχει». Κανείς δεν το βλέπει, κανείς δεν το ξέρει.
Σας θυμίζω την ταινία «ΕΤ – Ο Εξωγήινος» όπου ο ΕΤ περιφέρεται όλη μέρα μέσα στο σπίτι, συνυπάρχει με τα παιδιά (που έχουν «ανοιχτή αντίληψη», άρα μπορούν -και θέλουν- να τον δουν) ενώ οι ενήλικες (με τα «μπλοκαρισμένα μυαλά») δεν είναι σε θέση να τον δουν, ακόμα κι αν σκοντάφτουν επάνω του, παρόλο που είναι απόλυτα ορατός και απτός. Κάπως έτσι και με την ανθρωπότητα.
Παίζει, για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός στο Champion League με την Sherif,  οι γάβροι πάνε να ενισχύσουν την ομάδα εκτός έδρας - και όταν τους ρωτάς «πού είχες πάει, ρε;» σου λένε «στη Σέριφ!». Δεν μπορούν να δεχτούν ότι πήγαν σε ένα Ιδιωτικό κράτος (Υπερδνειστερία το λένε...) που το ίδρυσε -για τους δικούς του λόγους- ένας πρώην Καγκεμπίτης συνταγματάρχης, και κανείς δεν μιλάει για αυτό.  Ότι πρόκειται για ένα «εταιρικό κράτος» (όλα είναι μια εταιρεία, η Σέριφ, από το πανεπιστήμιο, την κύρια ποδοσφαιρική ομάδα –αναγνωρισμένη από την FIFA- μέχρι το μπακάλικο και το βενζινάδικο).  Ούτε καν ότι έχει τις πιο όμορφες γυναίκες της Ευρώπης...
Και εντάξει, για το Βατικανό, ξέρουμε ότι είναι αυτόνομο «κράτος εν κράτει». Φαινομενικά είναι το τσαρδί του Πάπα, για να απασχολούνται οι χαχόλοι και να μην προσέχουν το «πιο κει». Πίσω όμως από αυτό υπάρχει μια «αφανής» Παγκόσμια Τράπεζα (η ...ιδιοκτήτρια του Βατικανού!) από την οποία ξεκινούν και καταλήγουν σχεδόν τα πάντα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, τώρα. Έχουμε όμως μάθει να βλέπουμε αυτό το Κράτος με την θρησκευτική του έννοια και να το ταυτίζουμε με τις ευλογίες του Προκαθήμενου, από το μπαλκόνι, στους χιλιάδες βαδίζοντες της πλατείας... Ένα άλλο «κράτος εν κρατει» (εντελώς ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΟ από την κρατική οντότητα που το περιβάλλει) είναι η Washington DC, το κέντρο «παγκόσμιας εξουσίας», από όπου εκπορεύεται η «πυγμή» μέσω της οποίας οι Υπερτράπεζες επιβάλλουν την εξουσία τους στον κόσμο. (Ξεχάστε «γερουσιαστές» και «βουλευτές», εκεί. Αυτοί είναι πιόνια που ασχολούνται αποκλειστικά με τα των ΗΠΑ. «Άλλο» είναι το αφανές ιερατείο που κάνει πραγματικά κουμάντο εκεί μέσα. Ρωτήστε και τον JFK, αν μπορείτε να επικοινωνήσετε με πνεύματα...)
Και πάμε στο πιο ενδιαφέρον: Φτάνουμε τώρα στο τρίτο «κρυφό κράτος» που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια – και που έχει σχέση με τα πρόσφατα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας.
Είναι το... City of London! Mια περιχαρακωμένη περιοχή του Λονδίνου με αυτόνομο Καταστατικό Χάρτη. Ένα Ιδιωτικό Κράτος στο οποίο «ψηφοφόροι» είναι οι εταιρείες που το κατέχουν! (Για την εκλογή Αιρετών Αρχόντων, ο εκπρόσωπος κάθε «εταιρείας –ιδιοκτήτριας του κράτους» πάει και καταθέτει τόσες ψήφους όσες αναλογούν στη δύναμή της). Ένα Ιδιωτικό Κράτος το οποίο, όταν το επισκέπτεται η βασίλισσα Ελισάβετ είναι υποχρεωμένη, από το Πρωτόκολλο του, να ακολουθεί ΠΙΣΩ από τον «αυτόνομα εκλεγμένο» δήμαρχο.
Και τώρα το γλυκό: Το Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας! Να το επαναλάβω;
Το ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας! Κι αυτό είναι που έχει κάνει τον Πούτιν να «σαλτάρει»...

ΕΠΑΙΖΑΝ ΑΥΤΟΙ, ΕΠΑΙΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ... 
Το μεγάλο παιχνίδι (το οποίο σχετίζεται με το μπάχαλο της Ουκρανίας και της Κριμαίας) βασίστηκε σε δύο πόλους:
Ο πρώτος ήταν η επικοινωνιακή μπλόφα του Πούτιν: Ψιλοπούλησε αρχικά «αδιαλλαξία» απέναντι στην αμερικανο/γερμανοκίνητη ναζιστική προβοκάτσια της Ουκρανίας, πείθοντας τους πάντες ότι πάει προς μετωπική σύρραξη. Τα διεθνή λαμόγια (που επί Γιέλτσιν είχαν αγοράσει με «τυπωμένα κωλόχαρτα» όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Ρωσίας) έσπευσαν να ξεφορτωθούν όπως-όπως τις μετοχές τους, πιστεύοντας ότι θα ξεσπάσει τέτοιος ορυμαγδός που οι εταιρείες τους δεν θα μπορέσουν στο εξής να εξάγουν οτιδήποτε από τη Ρωσία. Άρα θα χρεοκοπούσαν...
Πάνω στην αναμπουμπούλα, η παρέα του Πούτιν άρχισε να αγοράζει για πενταροδεκάρες τις μετοχές των εταιρειών ορυκτών κάθε είδους. Από πετρέλαιο μέχρι μεταλλεύματα. Και όταν βγήκε ο ήλιος της επόμενης μέρας, η Ρωσία είχε ξαναπεράσει σε χέρια Ρώσων.
Εμ, δεν θα πρεπε να έρθει και κάποια προσπάθεια αντεκδίκησης, από την άλλη πλευρά;
Και εδώ είναι το δεύτερο σκέλος: Ξεκίνησε η υποχθόνια προσπάθεια της (ιδιωτικής, επαναλαμβάνω!) Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να υπονομεύσει («από μέσα») το ρούβλι ώστε να προκληθεί λαϊκή εξέγερση για την ανατροπή του Πούτιν.... Η λογική αυτού του σχεδίου είναι απλή: Όταν μια χώρα έχει μόνο κοιτάσματα αλλά όχι μεταποιητική βιομηχανία, η πτώση της διεθνούς ισοτιμίας του νομίσματός της κάνει ολοένα και δυσκολότερη την εισαγωγή προϊόντων. Άρα ο εύπιστος μικροαστός βλέπει ολοένα και πιο δύσκολη την απόκτηση μιας Μερτσέντες ή ενός Άιφον – για να μην πούμε τίποτε και για εισαγόμενα τρόφιμα.
Τι θα κάνει, ο βλαξ, αν τα πρακτόρια της NSA (κρυμμένοι πίσω από ΜΚΟ των διαφόρων Τζορτζ Σόρος) τον πιάσουν μακάκα (όπως τους Ουκρανούς) και του βάλουν στα χέρια μια πορτοκαλί σημαία; Θα βγει στους δρόμους «για τη δημοκρατία και την ελευθερία»...Και φυσικά, πέντε ακροβολισμένοι λεβέντες (ταμπουρωμένοι με τίποτε... “Open” χρήματα - κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...) θα ρίξουν στο ψαχνό για να δημιουργηθούν και οι πρώτοι «Ήρωες της Εξέγερσης»...
Ε, εδώ, οι τραπεζίτες την πάτησαν! Δεν είναι μόνο που ο λαός συσπειρώθηκε γύρω από τον Πούτιν (και την καγκεμπίτικη συμμορία του, αν επιμένετε) αλλά και η ίδια η οικονομική ελίτ της Ρωσίας! Η οποία, υποτίθεται, θα ωφελούνταν από την πτώση του Πούτιν καθώς ο «ξένος παράγων» θα ανέθετε σε αυτήν να τρέξει το μαγαζί, για πάρτη του...(Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, δηλαδή, τώρα...).  Και τώρα ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών...

ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»
Εδώ και πολύ καιρό, στη ζούλα, η Ρωσία αγόραζε χρυσό. Το ίδιο έκανε και η Κίνα. Και είναι απορίας άξιο, το γεγονός ότι, παρά την έντονη ζήτηση χρυσού από αυτές τις δύο δυνάμεις, κάποιοι κατάφερναν η τιμή του όχι μόνο να μην ανεβαίνει στα ύψη αλλά ... να καταρρέει. Η κοινή λογική λέει ότι ξαφνικά υπήρξε υπερπροσφορά. Αλλά πώς να υπάρξει υπερπροσφορά όταν είναι δεδομένη η παραγωγική δυνατότητα των χρυσωρυχείων σε όλη τη γη; Αποκτήσαμε ξανά...αλχημιστές και δεν το ξέραμε; Ποιος όμως πλιατσικολογεί χρυσό κι από πού;
Εδώ δεν υπάρχει απάντηση, πέρα από λογικοφανείς θεωρίες συνωμοσίας, βασισμένες σε γεγονότα. Και ένα γεγονός είναι ότι, εδώ και χρόνια, οι Γερμανοί απαιτούν να επιθεωρήσουν τον χρυσό τους που βρίσκεται στο Ομοσπονδιακό (ιδιωτικό, ε;) Θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ στο Fort Knox. Και οι ΗΠΑ αρνούνται να δεχτούν τέτοιον έλεγχο και όλο δίνουν μεταγενέστερες ημερομηνίες «επανεξέτασης του θέματος».
Μια άλλη θεωρία συνωμοσίας λέει ότι και ο χρυσός των ίδιων των ΗΠΑ, πλέον, έχει μετατραπεί σε επιχρυσωμένες ράβδους βολφραμίου, με το ίδιο, περίπου βάρος. Μια τρίτη είναι ότι όλα αυτά τα γνώριζε ο Στρώς Κάν και για αυτό «φαγώθηκε»: επειδή είχε σκοπό να μιλήσει...
Όπως και να χει το πράγμα, το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει συγκεντρώσει όσο χρυσό χρειάζεται για να κυκλοφορήσει «ρούβλι με αντίκρυσμα χρυσού», επαναφέροντας την ανθρωπότητα πίσω στο χρόνο, στις μέρες του Μπρετόν Γουντς. Κι αυτό είναι «αιτία πολέμου» (με όποια ερμηνεία θέλετε να δώσετε) για εκείνους που τυπώνουν το δολάριο.
Οι οποίοι, όλως συμπτωματικά, είναι οι ίδιοι που, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, τύπωναν και το «χάρτινο» ρούβλι!
Δεν έχει αυταπάτες ο Πούτιν. Όσο και να φτιάξει νόμισμα με οποιοδήποτε αντίκρυσμα, σε χρυσό, σε πλουτώνιο ή σε κρυπτονίτη, είναι σίγουρος ότι η Κεντρική Τράπεζα Ρωσίας θα του το «ρίξει» όταν τα συμφέροντα της Ρωσίας θα βρίσκονται σε σύγκρουση με αυτά των «Βρετανών» (εδώ γελάμε, ε;) ιδιοκτητών της...
Και το χειρότερο: Αν ο ιδιώτης ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας μιας χώρας έχει για μπροστάρη ένα κερδοσκόπο, μπορεί να του αμολήσει μια εσωτερική πληροφόρηση για σκόπιμη υποτίμηση. Και να σηκώσουν όλο το χρήμα, στις διεθνείς αγορές. Θυμίζω, εδώ, την ξαφνική υποτίμηση της αγγλικής λίρας που μόνο ο Σόρος (κολλητός των Ρότσιλντ) είχε «προβλέψει» και ποντάρει πάνω της αμύθητα ποσά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Πούτιν διακήρυξε ότι πρόθεσή του είναι να πετάξει έξω τους Ρότσιλντ από την Τράπεζά του και να την εθνικοποιήσει. Κι αυτό θα είναι κοσμοϊστορικό γεγονός, αν σκεφτούμε ότι οι μόνες Κεντρικές Τράπεζες, στον πλανήτη που ΔΕΝ ανήκουν στους Ρότσιλντ είναι αυτές της Συρίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας. (Ήταν κι η Λιβύη μέχρι τη στιγμή της «εξέγερσης για δημοκρατία», με τα Ραφάλ του Σαρκοζί να ανοίγουν το δρόμο...)
(Κι εδώ ας κάνω και μια εμβόλιμη ιστορική αναδρομή. Οι Διεθνείς Τραπεζίτες ήταν αυτοί που χρηματοδότησαν την επανάσταση των Μπολσεβίκων. Στόχος τους, και στόχος των Λένιν και Τρόσκι ήταν να περάσει η Τσαρική Τράπεζα στα χέρια του διεθνούς τραπεζικού καρτέλ, όπως σε όλα τα ... «φυσιολογικά» κράτη του κόσμου. Το σχέδιο το χάλασε ο μουστάκιας ο Στάλιν που έκανε στην μπάντα τον «μιλημένο» Τρότσκι («φυσικό» διάδοχο του Λένιν) και έκανε του κεφαλιού του. Ε, δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι που, οι ίδιοι που χρηματοδότησαν τους Μπολσεβίκους, να χρηματοδοτήσουν κι ένα Χίτλερ και να τον ξαμολήσουν κατά πάνω του... Κλείνει η παρένθεση.)
Ένας άλλος που βγάζει, σήμερα, καπνούς από τα αυτιά του για τον τρόπο που υπονομεύεται το εθνικό του νόμισμα είναι ο κουμπάρος μας, ο Ερντογάν. Και δεν διστάζει να κατηγορεί την Κεντρική του Τράπεζα ότι αυτή είναι που οδηγεί στο βάραθρο την τιμή της τουρκικής λίρας. (Προκειμένου να προκύψει γενικευμένη αναταραχή ώστε να επανέλθουν οι Κεμαλικοί στην εξουσία – και να ολοκληρώσουν το σχέδιο Βαριοπούλα με υφαρπαγή ελληνικών νησιών. Όχι ότι υποστηρίζω τον Ερντογάν, αλλά το εναλλακτικό σχέδιο είναι ακόμα χειρότερο...). Με αυτά και με αυτά, ρωτάω.
Το ευρώ είναι μπουντρούμι. Αλλά κι η μελλοντική δραχμή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Τράπεζας της Ελλάδας θα είναι «λάκκος με τα φίδια», αν η κυβέρνηση δεν είναι «αρεστή».  «Εθνική» δραχμή ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε, όσο ισχύει το συμβόλαιο που έχουμε κάνει, ως κράτος, με την ιδιωτική «Τράπεζα της Ελλάδας».  (Δεν πάει πολύς καιρός που ανανεώθηκε για άλλα 39 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος)
Λοιπον... τι λέτε ότι πρέπει να κάνουμε (πέρα από συνθήματα στις πλατείες) για να ξαναπάρουμε την χώρα μας πίσω;

Διονύσης Χοϊδάς
Δευτέρα, 23 Μαρτίου 2015

 
<<Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ>>



Και ας συμπληρώσω την Μεγάλη Συνωμοσία.  Η Υπερδύναμη & ΣΙΑ ξέρει ότι η καλύτερη και κατά πολύ φθηνότερη εκστρατεία για υποδούλωση μιάς χώρας δεν είναι πάντοτε οι κανονιοφόρες αλλά ο εξαναγκασμός σε δανεισμό. Για να υποτάξει λοιπόν τον “ατίθασο λαό" του στέλνει τον Αντρέα με ειδικές εντολές να φθάσει το χρέος που άφησε η Χούντα στο 25% εντός ΤΡΙΕΤΙΑΣ (1981-1984) στο 90% και ταυτοχρόνως να κλείσει όλες τις βιομηχανίες ωστε όλα τα δανεικά νε επιστραφούν με την αύξηση των εισαγωγών και ο πρώτος τριπλασιασμός να κυλήσει σαν χιονοστιβάς  (με πρόσθετο δανεισμό για πληρωμή των τοκοχρεολυσίων...) και να φθάσει σιγά-σιγά στα σημερινά δισθεώρητα ύψη καθιστάμενος τελικώς χρέος μη βιώσιμο για πλήρη σταθεροποίηση της υποδούλωσης επ' άπειρον!. 

Ο Ανδρέας, έξυπνοπούλι, το έπαιξε διπλά αυτό το παιχνίδι. Το μεγάλο μέρος της μαγιάς των δανεικών το μοίραζε σε παροχές προς τον "λαό μας" και τα συνδικάτα ωστε να εξασφαλίσει να τον ψηφίζουν έτσι ώστε να ολοκληρωθεί και "πιάσει" το αρχικό σχέδιο των αφεντάδων του. Παράλληλα, η εκστρατεία του "ενάντια στο μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο που πίνει το άιμα του λαού" κατρακύλησε τις ιδιωτικές επενδύσιες από το 10% του ΑΕΠ στο ...0,6%! 

Έτσι το ανθρωπάκι αυτό που ήρθε στην Ελλάδα και στην πρώτη του δήλωση Πόθεν Έσχες στην Βουλή δήλωσε την αλήθεια δηλ. 10,000 δολάρια ως ρευστή περιουσία και μισθουλάκο 3,500 δολ. ως "καθηγητής"  στο Berkeley - κατώρθωσε να αφησει την πολυπληθή οικογένειά του με κληρονομιά ... "το ονομα του" και αμύθητη περιουσία αφού, παράλληλα,  εν ζωή είχε εξασφαλίσει Σουλτανικό βίο με Ελούντες, παλλακίδες και Ακαπούλκα!  

Είχε λοιπόν ή δεν είχε δίκαιο ο Γ. Ράλλης όταν στο βιβλίο του "Ώρες Ευθύνης" τον αποκαλεί ..."πανέξυπνο"?  Ποιός άλλος Έλλην πολιτικός άφησε τόσο παραγωγικό έργο και τόση περιουσία όταν τελικώς απέθανε εν μεσω ερειπίων? Ας αποφασίσουμε τελικώς στην Ελλάδα να αναγνωρίζουμε τις αξίες!

Από τη Γενεύη με αγάπη,
Dr Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος, Ph.D.
Geneva


ΥΓ  Αυτά τα έλεγα ήδη από το 1984 αλλά ποιός άκουγε όταν όλοι έτρωγαν με τέσσερεις μασέλες τα δανεικά

 

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015


Διοικήτρια, θυγατέρα, δικηγορικά γραφεία, μέλη ΔΣ, βουλευτές, Προεδρικό… έχουμε χάσει την μπάλα. Κι ενώ έχουν περάσει δύο χρόνια, τα επιτόκια είναι στα ύψη, οι εκποιήσεις στο παρά πέντε, ο Βγενόπουλος τον χαβά του και οι «ιθύνοντες» και οι αξιωματούχοι που χειρίζονται τα βάσανά μας σχίζουν τις κκελλέδες τους. Τα κόμματα γίνονται μεσσίες. Όλοι έχουν δίκαιο. Ξαφνικά όμως η πτωχή πλην τίμια Διοικήτρια θυμήθηκε ότι έχει λίστα με 19 βουλευτές που έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τη βγάζει τώρα στη φόρα… μιλάει για δωροδοκία του… Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. Ο εξευτελισμός των θεσμών είναι πλήρης. Κι όμως, δεν έχουμε ηγέτες να χτυπήσουν το χέρι κάτω (δεν μιλάμε για κομματάρχες, όχι) και να απαιτήσουν από πολλούς να πάνε σπίτι τους. Πολύ απλά γιατί ο ένας φοβάται τον άλλο σε αυτό τον τόπο ή καλύτερα υπάρχει αλληλοκάλυψη. Πώς να μιλήσει, πχ., για τη θυγατέρα της Γιωρκάτζη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όταν θα του σούρουν τα πάντα για το -ξεχασμένο από τα αρνάκια πολίτες, εμάς δηλαδή- θέμα της Ryanair; Τι να του πεις για κουρέματα όταν θυμόμαστε το «δεσμεύομαι» και τους συμπεθέρους; Όλα αυτά και άλλα πολλά είναι τραγικά. Σκάνδαλα που δεν ερευνώνται, κουμπαριές που ξεπληρώνονται, αυτοκρατορίες που ξεφτίζουν… και στο βάθος τα κόμματα. Ο Πρόεδρος είναι ανήμπορος να αντιδράσει γιατί έχει και τη δική του φωλιά χ…μένη. Όλα λοιπόν θα τα πληρώσουμε εμείς, οι πολίτες. Σήμερα, ένας συμπολίτης μας παραδίδει τα κλειδιά του σπιτιού του στην τράπεζα λόγω αδυναμίας να πληρώσει τις υποχρεώσεις του (και τις επιπλέον χρεώσεις). Ο επίλογος της τραγωδίας έχει ξεκινήσει. Μια είναι η λύση: ΞΥΠΝΑΤΕ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ!
Γράφει ο/η Ο Πίκρης

 

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

<<Εξώσεις - Έρχεται και η δική μας σειρά>>

 

Πάνοπλοι αστυνομικοί στην Πορτογαλία πετάνε οικογένειες στο δρόμο!

Εσπίνιο – Πορτογαλία, 17/3: Δεκάδες αστυνομικοί κινητοποιούνται για να πετάξουν έξω από το σπίτι της τη Χουλιάνα Φερέρα (Juliana Ferrera) και τα δυο ανήλικα παιδιά της. Οι γείτονες και οι αλληλέγγυοι που έσπευσαν να βοηθήσουν, δυστυχώς δεν τα έβγαλαν πέρα με τις πάνοπλες διμοιρίες.
Μετά την Ισπανία, οι μαζικές εξώσεις έχουν αρχίσει και στην Πορτογαλία, χώρες που αμφότερες υποτίθεται ότι ζουν ένα ακόμη «success story» και έχουν βγει από το μνημόνιο.
Ξυπνήστε επιτέλους αύριο θα είναι η δική μας σειρά. Σέ 2-3 μήνες ετοιμαστείτε να ζήσουμε και εμείς στην Κύπρο ανάλογες και χειρότερες εικόνες.
Δεν είμαι ακραίος, αντίθετα είμαι πολύ ειλικρινής και δημοκρατικός. Θα πρέπει όμως να ομολογήσω ότι θα μετανιώσουμε πικρά για το γεγονός ότι δεν σκοτώσαμε κάποιους πουλημένους πολιτικούς τραπεζίτες και δικαστές που συνεργάστηκαν και συνωμότησαν για να μην μπορέσουμε να αποτρέψουμε το ξεπούλημα του υπόλοιπού μισού του επίγειου παράδεισου που μας χάρισε ο θεός στους τραπεζίτες και στα ξένα επενδυτικά ταμεία.
Πολλοί ίσως πουν ότι απαξιώνω τους θεσμούς, η ίσως βρουν υπερβολικά καυστικούς και ακραίους διάφορους χαρακτηρισμούς και εκφράσεις μου. Θα είναι ασφαλώς εκείνοι πού ακόμα δεν κατάλαβαν ότι στην κυπριακή μπανανία του σήμερα δεν πρέπει να υπάρχουν πια περιθώρια για μισόλογα και διακριτικούς υπαινιγμούς. Αυτός που πολεμά τους εσωτερικούς εχθρούς της πατρίδας του απλά κάνει το καθήκον του και μόνο από δειλούς και βολεμένους χαρακτηρίζεται ακραίος.
Όμηρος Αλεξάνδρου

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

<<Είτε διεκδικώ είτε παραδίδομαι>>
Αλέξης Τσίπρας - Νίκος Αναστασιάδης σε δύο διαφορετικές τακτικές
Δεν γνωρίζω τι θα επιτύχει, τελικά, ο Αλέξης Τσίπρας. Αν θα μπορέσει να κάμψει τη σκληρότητα των λύκων και να οδηγήσει τον ελληνικό λαό έξω από το τούνελ της φτώχιας και της πείνας, ή θα «ματώσει», όπως είπε, την Ελλάδα, και θα την οδηγήσει σε μεγαλύτερη δυστυχία. Όλα στο τέλος και εκ του αποτελέσματος κρίνονται. Και ευχή του κάθε πατριώτη, που αγαπά την Ελλάδα, όχι στη βάση ποιος την κυβερνά και αν συμφωνεί με την πολιτική και την ιδεολογία του, αλλά επειδή η Ελλάδα είναι ο λαός της, είναι η ιστορία της, είναι ο πολιτισμός της, είναι οι κοινές θυσίες με τον κυπριακό Ελληνισμό, εύχεται όπως η ελληνική Κυβέρνηση επιτύχει και οδηγήσει τη χώρα έξω από την κρίση και την υποδούλωση στους σύγχρονους δυνάστες της.

Αυτό, τελικά, που χαίρομαι, είναι η διεκδικητικότητα του Έλληνα Πρωθυπουργού και το πάθος του να διαπραγματευθεί συμφωνία που θα αποβεί ευεργετική για τον λαό του.

Από την ημέρα που εξελέγη ο Αλέξης Τσίπρας, μέχρι σήμερα, έχει αποδυθεί σε μία μεγάλη εκστρατεία προβολής των ελληνικών αιτημάτων. Επεσκέφθη ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, συνομίλησε με όλους σχεδόν τους Ευρωπαίους ηγέτες και τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν ύψωσε τα χέρια όταν ακόμη αισθάνθηκε να στρέφονται προς τον κρόταφό του, όχι ένα πιστόλι, αλλά δέκα πολυβόλα. Ακόμη και όταν φαινόταν να χάνεται κάθε ελπίδα, πολεμούσε να βρει διεξόδους. Προχθές, και ενώ φαινόταν να ήταν όλα χαμένα για την Ελλάδα, ζήτησε και πέτυχε τη συγκρότηση επταμερούς διάσκεψης με Ευρωπαίους ηγέτες, αισθάνθηκε να στρέφονται εναντίον του επτά πολυβόλα, αλλά συνέχισε να διεκδικεί. Όταν έρχεται το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» και μιλά για «σημαντική νίκη» του Έλληνα Πρωθυπουργού, δεν υπάρχει ανάγκη περαιτέρω σχολιασμού.

Σίγουρα, η περιπέτεια της Ελλάδας δεν τελειώνει εδώ, ούτε και ο Τσίπρας, επειδή κέρδισε μία συμβολική μάχη, σημαίνει ότι κέρδισε και τον πόλεμο. Το ελληνικό δράμα έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του, σκληρό, ανηφορικό, γεμάτο αγκάθια. Μπορεί το τέλος να είναι τραγικό. Αλλά ο Τσίπρας νομιμοποιείται να λέγει: «Αγωνίστηκα, διεκδίκησα, δεν φοβήθηκα τα πολυβόλα που μου έθεσαν οι εταίροι στον κρόταφο, δεν υπέκυψα». Και η αποστολή ενός ηγέτη δεν είναι να παραδίνεται και να υψώνει τα χέρια. Αλλά να διεκδικεί και να αγωνίζεται και, αν πέσει, να πέσει όρθιος και όχι ικέτης στα πόδια των αντιπάλων.

Χρειάζεται να γίνει εδώ μία σύγκριση μεταξύ της τακτικής του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Αναστασιάδη. Ευρέθησαν και οι δύο προ των ίδιων αμείλικτων διλημμάτων και εκβιασμών. Μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση των χωρών τους, αντιμετώπισαν αδίστακτους εκβιασμούς. Ποια ήταν η αντιμετώπισή τους; Ο μεν Τσίπρας επέλεξε να ξεκινήσει μία εκστρατεία διαβούλευσης με τους Ευρωπαίους ηγέτες και προβολής των δικαίων της Ελλάδας. Μέχρι σήμερα αγωνίζεται να στρέψει τα πράγματα προς την αντίθετη κατεύθυνση που όλοι εκτιμούν. Κερδίζει χρόνο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, με πολύ περισσότερα επιχειρήματα στο οπλοστάσιό του, πήγε στο Γιούρογκρουπ και, μόλις αισθάνθηκε το πιστόλι να βγαίνει από τις θήκες των εταίρων του, παραδόθηκε. Και υπέκυψε στους όρους τους. Αποδέχθηκε την ευτελή μεταχείριση των εταίρων, όπως δήλωσε ο Τζον Χούρικαν, και την επιβολή ενός απεχθούς μέτρου. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, δήλωσε ο κ. Χούρικαν, δεν επιβλήθηκε στους καταθέτες αυτό το μέτρο: Να πληρώσουν οι καταθέτες τις ζημιές και τα εγκλήματα των τραπεζών.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, είχε επιλογές. Να ζητήσει πίστωση χρόνου. Να επιστρέψει και να ξεκινήσει επισκέψεις σε ευρωπαϊκές χώρες και να επιδιώξει επαφές με Ευρωπαίους ηγέτες. Να συναντήσει τη Μέρκελ, την οποία λίγες μέρες πριν από την εκλογή του, είχε φιλοξενήσει στην Κύπρο και του υποσχέθηκε στήριξη, και να ζητήσει τη βοήθειά της. Να διεκδικήσει, επιτέλους. Τίποτε από όλα αυτά δεν έπραξε. Απλώς υπετάγη.

Όλα αυτά δεν αποτελούν ηρωϊκές μωρίες. Αποτελούν διεκδίκηση. Ηγέτες που δεν διεκδικούν, είναι καταδικασμένοι να παραδίδονται. Και η νοοτροπία «δεν διεκδικώ, υποχωρώ» είναι το σήμα κατατεθέν της κυπριακής ηγεσίας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και στο Κυπριακό και στο οικονομικό. Γι' αυτό κάθε χρόνος που περνά, η εθνική και οικονομική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού καθίσταται προβληματική. Αποτέλεσμα τού «δεν διεκδικώ, είμαι καλό παιδί, παραδίδομαι».

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Πόλεμος φθοράς


Άρχισε να ταρακουνά πολλά κατεστημένα, και μη, ο Γενικός Ελεγκτής, Οδυσσέας Μιχαηλίδης, με τις καταιγιστικές εκθέσεις του για σκάνδαλα και παραλείψεις. Γι' αυτό ξεκίνησε, από διάφορες κατευθύνσεις, πόλεμος φθοράς του. Είναι με τέτοιες μεθόδους, που σε αυτόν τον τόπο κάποιοι προσπαθούν να φθείρουν όσους έχουν την τόλμη να λένε πράγματα με τ' όνομά τους. Ελάχιστοι εύτολμοι κατάφεραν να επιβιώσουν. Ελπίζουμε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης να συνεχίσει με την ίδια ακεραιότητα και ανεξαρτησία γνώμης, να αποκαλύπτει με παρρησία, όσα απαράδεκτα συμβαίνουν στον τόπο.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Ο ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ, Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ


Του Όμηρου Αλεξάνδρου
Τζάπα μάγκα χαρακτήρισε τον υιό του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου και πρόεδρο του ΔΗ.ΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλο το πρώην αφεντικό της πτωχεύσασας Λαϊκής Τράπεζας, Ανδρέας Βγενόπουλος με αφορμή τις κατηγορίες του πρώτου για άρνηση του Βγενόπουλου να κατέλθει στην Κύπρο για να ανακριθεί για τις ευθύνες του για κατάρρευση της Λαϊκής και κατ’ επέκταση της Κυπριακής οικονομίας.
Ο Βγενόπουλου ανέφερε επίσης πως "εάν δεν υπάρξει ποτέ ποινική διερεύνηση της υπόθεσης Μιλόσεβιτς, μιας από τις μεγαλύτερες υποθέσεις ξεπλύματος βρώμικου χρήματος παγκοσμίως, οι εκκλήσεις του Νικόλα Παπαδόπουλου για `κάθαρση` και ποινικές διώξεις άλλων τον κατατάσσουν στην κατηγορία του τζάμπα μάγκα
Με αφορμή τα πιο πάνω σας μεταφέρω πιο κάτω απόσπασμα ομιλίας μου που έκανα στο ΤΕΠΑΚ στη Λεμεσό πριν από περίπου ένα χρόνο σε σχέση με το θέμα Μιλόσεβιτς, καθώς επίσης και ένα αποκαλυπτικό βίντεο με συγκλονιστικές αποκαλύψεις σε σχέση το ξέπλυμα του αμύθητου ρευστού του Μιλόσεβιτς:
“Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, με δικές μας έκνομες η/και άστοχες ενέργειες και συμπεριφορές τροχοδρομήθηκε η στοχοποίηση από τους ξένους της πτωχεύσασας σήμερα Λαϊκής Τράπεζας και κατ’ επέκταση της κυπριακής οικονομίας.
Όπως θα θυμάστε ο ΟΗΕ είχε επιβάλει τότε εμπάργκο στην Γιουγκοσλαβία του Δικτάτορα Σλόποταν Μιλόσεβιτς και σε αυτό συναίνεσε και επίσημα η τότε Κυπριακή Κυβέρνηση.
Το δικηγορικό γραφείου του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου μέσω της ίδρυσης 8 υπεράκτιων εταιριών διευκόλυνε τον Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας, δικτάτορα Σλόποταν Μιλόσεβιτς να φυγαδεύσει από την Γιουγκοσλαβία τεράστια κλεμμένα ποσά χρημάτων του Γιουγκοσλαβικού λαού. Κάποιοι κάνουν λόγο μέχρι και 10δίς δολάρια  Ο επιστήθιος φίλος του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου, τότε πρόεδρος του Δ.Σ της Λαϊκής Τράπεζας Κίκης Λαζαρίδης συνεργάστηκε στενά με τον Τάσο στο θέμα Μιλόσεβιτς και μερίμνησε για το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών των εταιρειών αυτών στην Λαϊκή Τράπεζα. Το τι ακολούθησε στην συνέχεια μου θυμίζει κλασσικές ταινίες κόζα νόστρα και μαφίας που ελέγχουν κράτη και λαούς. Μεταφέρθηκαν από την Γιουγκοσλαβία μέσα σε σακούλες δισεκατομμύρια δολάρια και υποχρεώνοντο υπάλληλοι υποκαταστήματος της Λαϊκής Τράπεζας κοντά στο αεροδρόμιο Λάρνακας να δουλεύουν μέχρι τα άγρια πρωινά για την καταμέτρηση των χρημάτων και την κατάθεση τους στους λογαριασμούς των 8 υπεράκτιων εταιρειών του Μιλόσεβιτς, στις οποίες, Διοικητικοί και Νομικοί Σύμβουλοι ήταν στελέχη του δικηγορικού γραφείου Τάσος Παπαδόπουλος και Σία. Από τότε η Λαϊκή Τράπεζα μπήκε στο μάτι του κυκλώνα.
Με βάση τα όσα προηγήθηκαν, περί το έτος 2004 ο τραπεζικός κολοσσός HSBC που ήταν ήδη μεγαλομέτοχος στη Λαϊκή, κατείχε το 25% των μετοχών της, ζήτησε έγκριση από την Κεντρική Τράπεζα και την τότε Κυβέρνηση Τάσου Παπαδόπουλου να αυξήσει το ποσοστό της στο 51% με πρόθεση να την εκσυγχρονίσει και να την καταστήσει τράπεζα διεθνούς εμβέλειας πράγμα που θα ωφελούσε τόσο τους υπόλοιπους μετόχους της όσο και την κυπριακή οικονομία. Τάσος και Κίκης προκειμένου να προστατεύσουν τις καρέκλες τους, αλλά και να αποφύγουν την πιθανότητα να βγουν στην φόρα τα όσα βρώμικα προηγήθηκαν στο το θέμα Μιλόσεβιτς, δεν επέτρεψαν αυτό το deal. Η HSBC αποφάσισε σαν αποτέλεσμα της άρνησης τους να πωλήσει τις μετοχές που κατείχε στην Λαϊκή και να φύγει από την Κύπρο. Εκεί λοιπόν καραδοκούσε ο έτερος των ολετήρων της Λαϊκής Ανδρέας Βγενόπουλος, η άγνωστη τράπεζα του οποίου Μαρφίν, ενεργώντας σε συνεννόηση με το Tosca Fund του Ντουμπάι κατάφερε να πάρει την έγκριση της Κεντρικής Τράπεζας, υπό τον τότε Διοικητή της Χρ. Χριστοδούλου, και να αρπάξει τις μετοχές που κατείχε η HSBC και το έλεγχο της Λαϊκής. Πώς; Aφού προηγουμένως, μέσω της εταιρείας Focus Maritime που έλεγχε στενός συνεργάτης του Βγενόπουλου, πλήρωσε σε νεοσύστατη εταιρεία του τότε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Χριστόδουλου Χριστοδούλου 1.εκ. Ο Xριστόδουλος Χριστοδούλου καταδικάστηκε σε 5 μήνες φυλάκιση, όχι για τα χρήματα που πήρε από την Focus Maritime, αλλά γιατί δεν τα δήλωσε για να φορολογηθεί. Για την ισχυριζόμενη δωροδοκία του όμως, πολύ αμφιβάλλω αν θα δικαστεί καθ’ ότι όπως δημοσιεύθηκε η εταιρεία Focus Maritime δωροδόκησε επίσης με 3 εκ. και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για να έχει προφανώς την ανοχή τους στις προσπάθειες του Ανδρέα Βγενόπουλου να αλώσει την Λαϊκή, όπως και έγινε. Αυτή όμως η υπόθεση έπεσε στα μαλακά για ευνόητους λόγους. Βλέπετε τα κόμματα είναι η Αγία Τράπεζα, είναι ποτέ δυνατό να δικαστεί η Αγία Τράπεζα;’’
Οι ευθύνες του Βγενόπουλου για τη πτώχευση της Λαϊκής Τράπεζας και την κατάρρευση της Κυπριακής οικονομίας είναι τεράστιες, όπως τεράστιες είναι και οι ευθύνες του πολιτικού κατεστημένου και κυρίως του Πατέρα και υιού Παπαδόπουλου οι οποίοι μαζί με τον στενό τους φίλο και συνεργάτη πρώην αφεντικό της Λαϊκής, Κίκη Λαζαρίδη, τροχοδρόμησαν την στοχοποίηση της Λαϊκής με αφορμή το θέμα Μιλόσεβιτς. Είναι επιτέλους καιρός αυτοί που ευθύνονται για την κλοπή των χρημάτων του Γιουγκοσλαβικού Λαού και την καταστροφή της κυπριακής οικονομίας να λογοδοτήσουν για να μάθουμε στις τσέπες ποίων κατέληξε αυτό το αμύθητο χρήμα. Όσο οι πολιτικοί μας, με την ανοχή της χειραγωγημένης Κυπριακής Δικαιοσύνης, κρύβουν τις βρωμιές τους κάτω από το χαλί, άλλο τόσο ο Βγενόπουλος θα τους επικαλείται για να αποφεύγει την Κυπριακή Δικαιοσύνη
Πατήστε εδώ για να δείτε το πολύ αποκαλυπτικό Βίντεο http://folders.skai.gr/main/theme?locale=el&id=47

 
"Αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει"


Στο ανθελληνικό μήκος κύματος της γερμανικής εφημερίδας «Bild» βαδίζει και το περιοδικό «Focus», το οποίο στην ιστοσελίδα του, κάνει εκστρατεία κατά της ελληνικής βοήθειας.

«Σταματήστε τη βοήθεια. Αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει», υποστηρίζει στο βίντεο η δημοσιογράφος του γερμανικού περιοδικού «Focus», Aντωνία Σέφερ, στέλνοντας το δικό της μήνυμα στους Ευρωπαίους εταίρους.

Στο επίμαχο βίντεο που έχει αναρτήσει στην ηλεκτρονική του έκδοση του το γερμανικό περιοδικό, η Σέφερ σχολιάζει την χθεσινή συνάντηση Τσιπρα - Μέρκελ στις Βρυξέλλες, επισημαίνοντας ότι, πλέον έχουν εξαντληθεί τα χρονικά περιθώρια για την οικονομική διάσωση της Ελλάδας κι ότι οι προσπάθειες των Ευρωπαίων εταίρων για να πάρει ανάσα η Αθήνα, πέφτουν στο κενό αφού η ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει την δουλειά της.

«Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους μια ξεκάθαρη γλώσσα. Το ερώτημα είναι τι κάνουν οι Έλληνες γι΄ αυτό. Πριν τις εκλογές είχα γράψει για το χειρότερο σενάριο που θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα. Τελικά, έκανα λάθος. Η κατάσταση εξελίχθηκε πολύ χειρότερα απ' ότι πίστευα. Όχι γιατί ένα αριστερό κόμμα ανέλαβε την εξουσία. Αποτυχημένες μεταρρυθμίσεις μπορούν να υιοθετηθούν από οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα. Το θέμα όμως είναι ότι, μαζί με την οικονομική κρίση, ενισχύθηκε και η κρίση εμπιστοσύνης. Κυρίως για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα», τονίζει.

«Επιτέλους, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κάνει πράξη για τα όσα έχει δεσμευτεί. Οι Έλληνες πρέπει να κάνουν την δουλειά τους», προσθέτει η Σέφερ, σημειώνοντας πως για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αφήσουμε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει επισήμως, αλλά ελεγχόμενα, όχι με τις απρόβλεπτες συνέπειες ενός «Graccident» (ελληνικό ατύχημα).

«Δεν έχει νόημα να  δίνουμε συνεχώς χρήματα στο ευρωπαϊκό Νότο. Η Ελλάδα εξάλλου δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της. Και, όσο το ελληνικό ζήτημα απασχολεί τους Ευρωπαίους, άλλα, πιο σημαντικά θέματα, όπως το ουκρανικό, πάνε πίσω. Οι Έλληνες πρέπει να κάνουν επιτέλους την δουλειά τους», αναφέρει, σημειώνοντας πως μέχρι στιγμής, Τσίπρας και Βαρουφάκης περνούν περισσότερο χρόνο σε συνόδους κορυφής των Βρυξελλών απ' ότι στα γραφεία τους στην Αθήνα, αλλά «όταν η Αθήνα χρεοκοπήσει, αυτά αλλάζουν. Τότε
μόνο οι Έλληνες θα κάνουν


 
ΩΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ


Οι επισημάνσεις του Κώστα Ζουράρι, πάνω στο βάθος των πολιτικών και οικονομικών σχέσεών μας με τους Γερμανούς, αξίζουν περαιτέρω ανάλυσης και αξιοποίησης.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ:
    ...η προοπτική, η οποία τιμά για πρώτη φορά τη νικημένη μας Ελλάδα είναι πολεμική αναμέτρηση
    Η εχθροπραξία σημαίνει ότι με βάση τα χαρακτηριστικά των Γερμαναράδων θα είναι πολύχρονη και πολύνεκρη. 
    Επομένως, πρέπει να καταδικαστούν ως ληστρικό κράτος, όπως κατεδίκασε ο ΟΗΕ και τη Λιβύη, το Ιράκ κλπ., με γελοία προσφεύγματα. Πρόκειται περί ληστρικού κράτους. 
    Συνεπώς, πρώτον, θα είναι πολεμική επιχείρηση. Επίσης, για όσους αφελείς με τα ανεμιαία δόγματα πιστεύουν ότι είναι Ευρώπη και είναι και Ευρωπαίοι κλπ, τους παραπέμπω βεβαίως, στο δικό τους τον ποιητή του 1796, ο οποίος λέει ότι «Οι Γερμανοί με τον πολιτισμό και τα μαθηματικά τους γίνανε ακόμα πιο βάρβαροι απ’ όσο ήταν». 
    Επομένως, οι Ούνοι ή οι βάρβαροι αυτοί, οι οποίοι συνεχώς έχουν διαπράξει αυτά τα αλλεπάλληλα εγκλήματα, θα πρέπει να καταλάβουν ότι απέναντί τους θα έχουνε αυτόν τον αντίπαλο, τον αμυνόμενο...
    Ζουράρις: Οι Γερμανοί μας έπρηξαν τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος. Ο βουλευτής του συγκυβερνώντος ΑΝΕΛ ομίλησε χθες στη Βουλή για «ναζιστές» και «μεταναζιστές»
     Ζουράρις: «Υπενθυμίζω ότι μας έχουν πρήξει τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος οι Γερμανοί», ανέφερε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Κώστας Ζουράρις μιλώντας με το δικό του «ιδιαίτερο» λεξιλόγιο στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση επιτροπής για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Ο κ. Ζουράρις είπε χαρακτηριστικά: "Και βεβαίως, υπενθυμίζω ότι μας έχουν πρήξει τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος οι Γερμανοί ότι «τα κράτη έχουν συνέχεια». Επομένως, εφόσον το ναζιστικό καθεστώς αναγνώρισε τις δυο πρώτες δόσεις, το μεταναζιστικό καθεστώς πρέπει να συνεχίσει, διότι τα μέζεά μας, μας τα έχουν πρήξει".
 Η ομιλία του
     Κυρία Πρόεδρε, την ευωχίαν μου προς εσάς.
    Λοιπόν, έχω να αναφέρω πέντε σημεία:
    Πρώτον, η προοπτική, η οποία τιμά για πρώτη φορά τη νικημένη μας Ελλάδα είναι πολεμική αναμέτρηση. «Ως τυραννίδα έχουσι την αρχήν» οι Γερμαναράδες, «ην αφήναι» γι’ αυτούς είναι επικίνδυνο, Τριαντάφυλλε. Δεν θα την αφήσουν με τη γνωστή ευλυγισία που είχαν οι Γερμανοί, που πολεμούσαν όταν μπήκε ο «Κόκκινος Στρατός» με τη σοβιετική σημαία μέσα στο Βερολίνο. Θα πολεμούν, γιατί έχουν αυτήν την «ευλυγισία» από τον πολιτισμό τους, την ανελαστικότητα.
    Συνεπώς, πρώτον, θα είναι πολεμική επιχείρηση.  Επίσης, για όσους αφελείς με τα ανεμιαία δόγματα πιστεύουν ότι είναι Ευρώπη και είναι και Ευρωπαίοι κλπ, τους παραπέμπω βεβαίως, στο δικό τους τον ποιητή του 1796, ο οποίος λέει ότι «Οι Γερμανοί με τον πολιτισμό και τα μαθηματικά τους γίνανε ακόμα πιο βάρβαροι απ’ όσο ήταν». Κι αυτό είναι «Ο Ερημίτης ο Έλλην» -το λέει μάλιστα- και το «Ταξίδι στην Ελλάδα». 
    Τρίτον, επειδή η πολεμική σύρραξη είναι πολυπαραγοντική, γι’ αυτό πρέπει με την πολύ έμφρονα παρατήρηση του επί της Δικαιοσύνης Υπουργού μας, να θυμίσω το εξής, ότι μαζί με τη νομική δυστυχώς συνέχεται και το πολιτικό, όπως παρατήρησες και επομένως, μέσα στο πολιτικό η προοπτική κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών θα είναι ότι πρέπει, παραδείγματος χάριν, ένα από τα στοιχεία, ένα μόριο της συνολικής μας αμύνης απέναντι στις εχθροπραξίες των Γερμανών, να είναι να τους παραπέμψουμε ως rogue states ή etats voyous σύμφωνα με τις πρώτες εναρκτήριες γλώσσες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών του ’45, ως κράτος το οποίο διαπράττει «αρπαλίκιον», σύμφωνα με τη δική μας παράδοση, κατά τον Οθωμανό.
    Επομένως, πρέπει να καταδικαστούν ως ληστρικό κράτος, όπως κατεδίκασε ο ΟΗΕ και τη Λιβύη, το Ιράκ κλπ., με γελοία προσφεύγματα. Πρόκειται περί ληστρικού κράτους. Και βεβαίως, υπενθυμίζω ότι μας έχουν πρήξει τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος οι Γερμανοί ότι «τα κράτη έχουν συνέχεια».
    Επομένως, εφόσον το ναζιστικό καθεστώς αναγνώρισε τις δυο πρώτες δόσεις, το μεταναζιστικό καθεστώς πρέπει να συνεχίσει, διότι τα μέζεά μας, μας τα έχουν πρήξει.
    Το επόμενο: Η εχθροπραξία σημαίνει ότι με βάση τα χαρακτηριστικά των Γερμαναράδων θα είναι πολύχρονη και πολύνεκρη. Το πολύχρονη: Έχουμε το πλεονέκτημα, το ηθικό και το νομικό, ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι απαράγραπτα. Δεν είναι ποτέ παραγεγραμμένα. Ες αεί επομένως.
    Και επομένως, αυτό πρέπει να συνεχιστεί όσο έχουμε τη δύναμη και όσο έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε αυτήν τη νοοτροπία πια στην Ελλάδα και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να πάει και στα παιδιά μας και στα δισέγγονα. Δεν προβλέπω ότι οι Γερμανοί, επειδή ακριβώς πρόκειται περί εχθροπραξίας και παίζουν το τομάρι τους, πρόκειται να υποχωρήσουν, παρά μόνον με μια συνολική αντιμετώπιση εκ μέρους μας ως εχθρών. Διότι είναι εχθροπραξία. Και έχω την εντύπωση ότι όσοι με τα ανεμιαία δόγματα πιστεύουν για την Ευρώπη και τον ευρωπαϊσμό τους και ότι «είμαστε ευρωπαίοι κ.λπ.» υπενθυμίζω βεβαίως ότι ο Πλάτων είχε πει ότι ήμασταν επί χιλιετίες όχι μόνο οι πρώτοι Ευρωπαίοι αλλά και οι μόνοι Ευρωπαίοι και επομένως, από ευρωπαϊσμό εμείς έχουμε περισσέψει.
    Επομένως, οι Ούνοι ή οι βάρβαροι αυτοί, οι οποίοι συνεχώς έχουν διαπράξει αυτά τα αλλεπάλληλα εγκλήματα, θα πρέπει να καταλάβουν ότι απέναντί τους θα έχουνε αυτόν τον αντίπαλο, τον αμυνόμενο, όπως αμυνθήκαμε στη μεγαλύτερη εποποιΐα μετά το 1821, το 1941 με 1944.
    Υπήρξαμε μετά επί Κατοχή εμείς οι νικητές. Η νικήτρια Ελλάδα μετεβλήθη σε νικημένη Ελλάδα και απ’ αυτό πάσχουμε τώρα. Διότι υπήρξε η αμερικανοκρατία και επομένως, τώρα ξαναστηνόμαστε στα πόδια μας. Ευχαριστώ