Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

<<ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ>>

Να είναι καλά οι ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας που έκαναν τον Τούρκο Πρωθυπουργό  να νοιώθει τόσο ευτυχισμένος. Να παίρνει δηλαδή 3 δις που εξοπλίζει τους Τζιχατιστές και που κρατά την Κύπρο όμηρο για 41 χρόνια. Με τέτοιους άθλιους ηγέτες και τόσο πολιτικά ανώριμους πολίτες ο Ελληνισμός δεν έχει μέλλον.
Όμηρος Αλεξάνδρου
Άνοιγμα του κεφαλαίου 17 των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας τον ερχόμενο μήνα αποφασίστηκε στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής ΕυρωπαΪκής 'Ενωσης-Τουρκίας.
Στα συμπεράσματα της Συνόδου, Βρυξέλλες και Άγκυρα χαιρετίζουν την ανακοίνωση διακυβερνητικής Διάσκεψης για άνοιγμα του κεφαλαίου 17 για την οικονομία και τη νομισματική πολιτική στις 14 Δεκεμβρίου 2015. Τονίζεται ακόμη η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ολοκληρώσει, στο πρώτο τρίμηνο του 2016, την προπαρασκευαστική εργασία για άνοιγμα αριθμού άλλων κεφαλαίων, υπό την αιρεση αποδοχής από όλα τα κράτη-μέλη. Οπως αναφέρεται, αν υπάρξει συναίνεση, ενδεχομένως να αρχίσει προπαρασκευαστική εργασία και για άνοιγμα άλλων κεφαλαίων.Η Ευρωπαϊκή Ένωση χαιρετίζει τη δέσμευση της Τουρκίας για επιτάχυνση των κριτηρίων στον οδικό χάρτη για τις θεωρήσεις εισόδου Τούρκων πολιτών στα κράτη-μέλη. Βρυξέλλες και Άγκυρα συμφώνησαν σε πλήρη εφαρμογή της συμφωνίας επανεισδοχής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας τον Ιούνιο του 2016. Η θεώρηση εισόδου για Τούρκους πολίτες στην ζώνη του Σένγκεν θα αρθεί μέχρι τον Οκτώβριο του 2016 και εφόσον ικανοποιηθούν όλα τα κριτήρια που προβλέπονται στον οδικό χάρτη. Γενικότερα, Βρυξέλλες και Άγκυρα συμφωνούν στην ανάγκη αναζωογόνησης της ενταξιακής διαδικασίας και δεσμεύονται σε στοχευμένη δράση για εμβάθυνση των σχέσεων τους και προετοιμασία του κοινού τους μέλλοντος. Προς αυτό το σκοπό θα πραγματοποιείται Σύνοδος Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, δύο φορές το χρόνο.
Χορηγούνται 3 δισ. στην Τουρκία 
Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Τουρκία συμφώνησαν να χορηγηθεί ένα κεφάλαιο ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ ως βοήθεια την Τουρκία προκειμένου να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει Σύρους πρόσφυγες, δήλωσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, μετά το τέλος της Συνόδου μεταξύ της ΕΕ με την Τουρκία στις Βρυξέλλες.
Οι δύο πλευρές αποφάσισαν επίσης να θέσουν σε εφαρμογή ένα "κοινό σχέδιο δράσης" προκειμένου να αναχαιτιστούν οι προσφυγικές ροές και να δοθεί εκ νέου ώθηση στις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, δήλωσαν οι ηγέτες της ΕΕ και ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου.
"Θα αυξήσουμε τη βοήθειά μας προς τους Σύρους πρόσφυγες στην Τουρκία χάρη σε ένα νέο κεφάλαιο ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ" εξήγησε ο Τουσκ.
"Θα ελέγξουμε με κάθε ακρίβεια τον τρόπο που θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ" υποσχέθηκε από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Το κοινό σχέδιο δράσης "που ενεργοποιήθηκε" με την Τουρκία "θέτει σε εφαρμογή ένα ξεκάθαρο σχέδιο με στόχο την ταχεία αποκατάσταση της τάξης στα κοινά μας σύνορα" τόνισε ο Τουσκ και διαβεβαίωσε ότι η ΕΕ "δεν ανέμενε από κανέναν να φυλάσσει τα σύνορά της" για λογαριασμό της.
Ως αντάλλαγμα, "η διαδικασία εισδοχής (της Τουρκίας) πρέπει να επανεργοποιηθεί" προσέθεσε ο ίδιος επιβεβαιώνοντας ότι το Κεφάλαιο 17 των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα ανοίξει.
Αυτή η σύνοδος "δεν θα μας οδηγήσει στο να ξεχάσουμε τις διαφορές που συνεχίζουμε να έχουμε με την Τουρκία σχετικά με το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή την ελευθερία του Τύπου, θα επανέλθουμε" προειδοποίησε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Από την πλευρά του ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου έκανε λόγο
για μια "ιστορική ημέρα".
"Είμαι ευτυχισμένος που βλέπω ότι όλοι μου οι συνάδελφοι στην Ευρώπη συμφωνούν
στο γεγονός ότι η Τουρκία και η ΕΕ μοιράζονται την ίδια μοίρα" είπε μετά το τέλος της Συνόδου.
"Αναμένουμε να δοθεί μια τεράστια ώθηση στις σχέσεις μας" δήλωσε ο Νταβούτογλου, ενώ εξέφρασε την ικανοποίησή του για μια "ιστορική ημέρα όπου η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ένωση συναντήθηκαν σε μια Σύνοδο Κορυφής για πρώτη φορά τα τελευταία 11 χρόνια".
"Πιστεύω ότι το 2016 θα είναι ένα έτος ορόσημο στις σχέσεις" είπε, χωρίς να κρύβει την ικανοποίησή του.



<<Η τρομοκρατία ως σύμπτωμα αποτυχίας του υφιστάμενου διεθνούς συστήματος>>

Του Ανδρέα Θεοφάνους

Μετά το χτύπημα της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι παρατηρείται μια κινητικότητα με στόχο τη συντριβή του Ισλαμικού Κράτους ενώ ταυτόχρονα πλανάται ο φόβος σε πολλές πόλεις διεθνώς.  Στη Μέση Ανατολή ο φόβος και η βία είναι καθημερινά φαινόμενα.  Όμως μια βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό, στη Βηρυτό και στη Βαγδάτη με πολλούς νεκρούς δεν τυγχάνει της ίδιας προσοχής που λαμβάνει μια ανάλογη επίθεση σε μια πόλη της Δύσης.

Σε αρκετές χώρες της ΕΕ έχει διαφοροποιηθεί η καθημερινότητα των πολιτών.  Και, μοιραίως, έχει αυξηθεί η ξενοφοβία.  Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας που είχε κηρυχθεί στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 δεν έχει κερδηθεί. Διάφοροι αναλυτές τότε είχαν υπογραμμίσει ότι αφ’ ενός κατανοούσαν την αντίδραση των ΗΠΑ ενώ αφ’ ετέρου σημείωναν ότι παράλληλα ήταν καθοριστικής σημασίας να αντιμετωπισθούν τα αίτια του μίσους και της τρομοκρατίας.

Μετά τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 το διεθνές περιβάλλον διαφοροποιήθηκε.  Υπήρξαν τότε ουσιαστικές και συμβολικές προεκτάσεις: εκατοντάδες νεκροί, τεράστιες υλικές ζημιές, επιδείνωση των οικονομικών δεδομένων στις ΗΠΑ και σ’ ολόκληρο τον κόσμο και η δημιουργία μιας νέας ψυχολογίας διεθνώς σε σχέση με διάφορα ζητήματα. Το κτύπημα εναντίον της οικονομικής καρδιάς των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη και του Πενταγώνου στην Ουάσιγκτον, συμβόλων της αμερικανικής ηγεμονίας διαφοροποίησε άρδην τα δεδομένα.  Οι ΗΠΑ δεν ήταν πλέον μια άτρωτη χώρα.  Ακολούθησαν και άλλα κτυπήματα: μεταξύ άλλων, στη Μαδρίτη στις 11 Μαρτίου 2004, στο Λονδίνο στις 7 Ιουλίου 2005, η πρόσφατη πτώση του ρωσικού αεροπλάνου στις 31 Οκτωβρίου 2015, στο Παρίσι στις 7 Ιανουαρίου 2015 και στις 13 Νοεμβρίου.  Ταυτόχρονα υπήρξαν και οι εξεγέρσεις σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής.

Οι περιφερειακές διενέξεις, οι ιδεολογικές και πολιτισμικές αντιπαραθέσεις, τα βιώματα αδικίας και ταπείνωσης, η καταπίεση και οι αποκλεισμοί οδήγησαν σε θλιβερά δεδομένα και σε βίαιες αντιδράσεις.  Η ανατροπή του Χουσεΐν στο Ιράκ αλλά και μεταγενέστερα του Καντάφι στη Λιβύη επιδείνωσε δραματικά τα δεδομένα. Όταν ο Πρόεδρος Τζορτζ Μπους (ο νεότερος) προετοιμαζόταν για τις επιχειρήσεις στο Ιράκ το 2002/3 ο Χένρυ Κίσινγκερ είχε προειδοποιήσει για τις ολέθριες αποσταθεροποιητικές συνέπειες.  Στα πλαίσια της ρεαλπολιτίκ ο Κίσινγκερ θεωρούσε ότι ενώ το καθεστώς Χουσεΐν ήταν δικτατορικό από την άλλη διεσφάλιζε μια σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή καθώς και τη δυνατότητα των ΗΠΑ αλλά και της Δύσης να έχουν πρόσβαση στον ενεργειακό πλούτο της περιοχής και στις αγορές για τα προϊόντα τους.

Η επιπολαιότητα και οι ιδεολογικές υπερβολές του Τζορτζ Μπους άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας με οδυνηρές συνέπειες.  Όχι μόνο δεν οδηγήθηκε το Ιράκ στον εκδημοκρατισμό όπως ευαγγελιζόταν ο Αμερικανός Πρόεδρος αλλά υπήρξε μια ευρύτερη αποσταθεροποίηση.  Οι ζηλωτές του Ισλαμικού Κράτους σήμερα απειλούν με τη δημιουργία μιας νέας τάξης πραγμάτων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή με πολύ πιο σκληρά δεδομένα για τους λαούς της περιοχής σε σύγκριση με τα καθεστώτα Χουσεΐν και Ασσαντ. 

Εγείρεται επίσης το ερώτημα ποιες ήταν οι δυνάμεις που ενθάρρυναν, στήριξαν και εξακολουθούν να συνεργάζονται με το Ισλαμικό Κράτος.  Η κατάρριψη ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από τον τουρκικό στρατό και η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις των δύο χωρών είναι συναφές ζήτημα.  Παράλληλα δεν μπορούν να αγνοηθούν οι δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων για λαθρεμπόριο μεταξύ της Τουρκίας και των περιοχών που ελέγχει το Ισλαμικό Κράτος.  Προφανώς τα δεδομένα αυτά ενισχύουν αποσταθεροποιητικές καταστάσεις στην περιοχή καθώς και τις ασύμμετρες απειλές ευρύτερα. Λόγω γειτνίασης η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μένει ανεπηρέαστη από τις εξελίξεις.  Πέραν τούτου πρέπει να κατανοηθεί ότι απαραίτητη αν και όχι επαρκής προϋπόθεση για μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού είναι η χειραφέτηση των Τουρκοκυπρίων από την Άγκυρα.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών οδηγούν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις.  Εάν δεν σταθεροποιηθεί η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής θα υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση των κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών δεδομένων, έξαρση της ανθρωπιστικής κρίσης καθώς και της τρομοκρατίας. Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι πολλοί Ευρωπαίοι μουσουλμάνοι, πολίτες συνδέονται με αρκετές ισλαμικές οργανώσεις και αρκετοί συμμετείχαν σε τρομοκρατικές επιθέσεις.  Πέραν των ιδεολογικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, είναι πολύ σημαντικό να αξιολογηθούν και οι προεκτάσεις των κοινωνικών αποκλεισμών ως αποτέλεσμα κυρίως της οικονομικής κρίσης.

Επιπρόσθετα, είναι καθοριστικής σημασίας να κατανοηθούν διάφορα δεδομένα.  Μεταξύ άλλων, οι δυτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αντιμετωπίζουν το διεθνές περιβάλλον με ψυχροπολεμικές νοοτροπίες και υποθέσεις εργασίας.  Έτσι οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα πρέπει να συνεργασθούν με τη Ρωσία για την οικοδόμηση μιας νέας διεθνούς αρχιτεκτονικής ασφάλειας.  Ταυτόχρονα ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στην επίλυση περιφερειακών διενέξεων ή τουλάχιστον στη διαχείριση τους. Εξ ίσου σημαντικό είναι οι συντονισμένες προσπάθειες για ισορροπημένη ανάπτυξη (π.χ. με αποτελεσματική αντιμετώπιση των αποκλεισμών, δικαιότερη κατανομή του πλούτου και δημιουργία θέσεων απασχόλησης) διαθρησκευτικό και διαπολιτισμικό διάλογο καθώς και για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και επίλυσης προβλημάτων. Παράλληλα είναι σημαντικό τόσο με μεγάλα όσο και με μικρά βήματα να οικοδομηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων με λιγότερες αντιπαραθέσεις και περισσότερη αλληλοκατανόηση.
 

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

<<Έχουμε δικαίωμα να απαντήσουμε στρατιωτικά>>

Η Ρωσία έχει το δικαίωμα να απαντήσει με στρατιωτικά μέσα στην κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την τουρκική αεροπορία, δήλωσε σήμερα, Παρασκευή, ο πρόεδρος της ρωσικής Δούμας Σεργκέι Ναρίσκιν.
«Πρόκειται για μια εκούσια δολοφονία των στρατιωτών μας και αυτή η πράξη πρέπει να τιμωρηθεί» δήλωσε σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό της Ρουμανίας Digi24, μιλώντας στα ρωσικά με μετάφραση στα ρουμανικά.
«Γνωρίζουμε αυτούς που το έκαναν και πρέπει να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Την ίδια στιγμή, η απάντηση της ρωσικής πλευράς θα ευθυγραμμιστεί απόλυτα με το διεθνές δίκαιο. Και πέρα αυτό, η Ρωσία έχει επίσης το δικαίωμα στρατιωτικής απάντησης» πρόσθεσε ο Ναρίσκιν.
Ο πρόεδρος της ρωσικής Δούμας τόνισε πως ενώ τα οικονομικά μέτρα ενάντια στην Τουρκίας σχεδιάζονται, η Μόσχα έχει αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες της για να θωρακίσει την ασφάλεια των ρωσικών αεροσκαφών.
«Η Ρωσία μάχεται ενάντια σε τρομοκράτες του αποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους και περιμένει αλληλεγγύη και πραγματική υποστήριξη από την παγκόσμια κοινότητα, παρά τους ατέρμονους αστήρικτους ισχυρισμούς» τόνισε ο Ναρίσκιν στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου που πραγματοποιείται στο Βουκουρέστι.
Σε μία άλλη εξέλιξη, με στρατιωτικές τιμές κηδεύτηκε ο ρώσος στρατιώτης που σκοτώθηκε στη Συρία κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης διάσωσης μετά την κατάρριψη ενός ρωσικού βομβαρδιστικού Su- 24 από την τουρκική πολεμική αεροπορία.
Τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι παρέστησαν στην κηδεία του Αλεξάντερ Ποζίνιτς στο Νοβοτσερκάσκ, παρουσία αξιωματικών του στρατού, δοκίμων και κοζάκων, σύμφωνα με τις εικόνες που μετέδωσαν τα ρωσικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Ο Αλεξάντερ Ποζίνιτς, στέλεχος του σώματος των πεζοναυτών, σκοτώθηκε όταν το ελικόπτερο της μονάδας του δέχθηκε πυρά κοντά στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας, κατά τη διάρκεια επιχείρησης που διεξήχθη με στόχο τον εντοπισμό και τη διάσωση των πιλότων του Su- 24, που είχαν χρησιμοποιήσει τα εκτινασσόμενα καθίσματά τους.
Στον στρατιώτη απονεμήθηκε μετά θάνατον το μετάλλιο της Ανδρείας από τον πρόεδρο της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν.
Παράλληλα, συγγενείς και φίλοι του πιλότου του Su-24, Όλεγκ Πεσκόφ, που σκοτώθηκε από πυρά ενώ βρισκόταν στον αέρα προτού καταλήξει στο έδαφος με το αλεξίπτωτό του, συγκεντρώθηκαν στο Καμπαρόβσκ, στη ρωσική Άπω Ανατολή, για να του αποτίσουν φόρο τιμής.
Στον πιλότο απονεμήθηκε μετά θάνατον ο τίτλος του ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η ύψιστη διάκριση στη χώρα.

 

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

<<Θα κάμουν διζωνική με Τουρκομάνους και τζιχαντιστές>>

Του Κωστάκη Αντωνίου
Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τον τουρκικό στρατό όταν, κατά ομολογία Αμερικανού αξιωματούχου, βρισκόταν στον συριακό εναέριο χώρο, αποδεικνύει χωρίς καμία αμφιβολία τη συνεργία Δύσης-Άγκυρας, στην προστασία των τζιχαντιστών, εν ονόματι των γεωστρατηγικών συμφερόντων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην περιοχή. Επιβεβαιώνει, επίσης, απόλυτα τις εκτιμήσεις που καταθέσαμε σε πρόσφατο άρθρο μας, ότι η Δύση αποτελεί τον Φρανκενστάιν, ο οποίος δημιούργησε το τρομοκρατικό τέρας και σήμερα απροκάλυπτα το εκτρέφει και το ενισχύει.

Υπήρχαν και παλαιότερα τεκμηριωμένες πληροφορίες, ότι η Τουρκία εκπαιδεύει στο έδαφός της, εξοπλίζει και χρηματοδοτεί αντάρτες του Ισλαμικού Κράτους, στην προσπάθειά της να επιτύχει πτώση του Προέδρου Άσαντ. Το εγνώριζαν αυτό και Ηνωμένες Πολιτείες και ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρακολουθούσαν απλώς και ενίσχυαν. Ο Πρόεδρος Πούτιν κατάγγειλε την Τουρκία ως συνεργό των τρομοκρατών και ότι προμηθεύεται παράνομα πετρέλαιο από τους τζιχαντιστές. Και
πάλιν οι Δυτικοί το εγνώριζαν.
Και ενώ οι λαοί της Δύσης πλήρωναν βαρύ τίμημα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, οι ηγέτες τους, εγκληματικά, υποκριτικά και χωρίς ντροπή, καλύπτουν την Τουρκία στην ενίσχυση των τζιχαντιστών. Ακόμη και προχθές, όταν τα τουρκικά πυρά κατέρριψαν το ρωσικό αεροσκάφος, την ώρα που επιχειρούσε στο συριακό έδαφος κατά των τζιχαντιστών, ακόμη και την ώρα που έβλεπαν τους προστατευόμενους, από την Τουρκία, Τουρκομάνους τζιχαντιστές να πυροβολούν τους Ρώσους πιλότους, ενώ έπεφταν με αλεξίπτωτα στο έδαφος για να σωθούν, την ώρα που έβλεπαν τους βάρβαρους Τουρκομάνους να κατακρεουργούν τον ανυπεράσπιστο Ρώσο πιλότο, αυτοί όλοι από τον Ομπάμα, μέχρι τον Κάμερον και τον θλιβερό Ολάντ, παρείχαν υποστήριξη στην Τουρκία.

Η Τουρκία δεν θα αποτολμούσε την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, εάν δεν ήταν βεβαία ότι είχε τις πλάτες του ΝΑΤΟ. Αν μάλιστα το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και οι άλλες δυτικές χώρες δεν ώθησαν την Τουρκία να επιχειρήσει την κατάρριψη, προκειμένου να χρεωθεί με απώλειες ο Πούτιν και η Ρωσία.

Δεν χρειάζεται πλέον καμία απόδειξη της συνενοχής της Δύσης και της Τουρκίας στην ενίσχυση, χρηματοδότηση και προστασία των ισλαμιστών. Θέλουν την παρουσία τους στη Συρία, ως προπύργιο κατά του Άσαντ και ως πολεμική μηχανή που θα χρησιμοποιηθεί για την κατάρρευση του καθεστώτος του και ως αντίπαλο δέος για τη Ρωσία. Οι δυτικοί ηγέτες χρησιμοποιούν τους τζιχαντιστές, ακόμη και όταν οι λαοί τους πληρώνουν με εκατόμβες νεκρών τη δράση τους.
Ακόμη και αυτός ο Ολάντ, ο οποίος προ ημερών είδε αθώους πολίτες του κράτους του να κατακρεουργούνται από τους τζιχαντιστές, σήμερα προσφέρει στήριξη στην Τουρκία, η οποία κατέρριψε ρωσικό μαχητικό την ώρα που κτυπούσε τους δολοφόνους του λαού του! Δεν υπάρχει λέξη να καταγράψει την αθλιότητα των δυτικών ηγετίσκων.

Αλλά, από όλη αυτήν την ιστορία, πρέπει να λάβουμε μηνύματα και εμείς εδώ στην Κύπρο, και να προετοιμασθούμε για όσα έρχονται.
Πρέπει η Κυβέρνηση, ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το ΑΚΕΛ να αντιληφθούν αφενός τι είναι η Τουρκία και αφετέρου πού σπρώχνουν τον κυπριακό Ελληνισμό με τις ψευδαισθήσεις και την καταστροφική πολιτική τους. Αντιλαμβάνονται τώρα με ποιους θα κάμουν διζωνική ομοσπονδία; Δεν είναι με τους Τουρκοκυπρίους. Είναι με τους Τουρκομάνους και τους τζιχαντιστές της Άγκυρας. Η Τουρκία, με τη λύση που αναζητούν οι ηγέτες μας, θα μεταφέρει στο «τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος» όλες τις βάρβαρες μεθοδεύσεις της και, έχοντας πλήρη κυριαρχία, το «τουρκοκυπριακό κράτος» θα αποτελέσει ένα άλλο εξάρτημα των τζιχαντιστικών επιλογών της.
Άμεσος θα είναι ο κίνδυνος για τον κυπριακό Ελληνισμό αλλά και για τους ίδιους τους Τουρκοκυπρίους. Ο Μουσταφά Ακιντζί πρώτος πρέπει να αντιληφθεί τον μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει η κοινότητά του και ο Νίκος Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άντρος Κυπριανού θα πρέπει να συναισθανθούν τις βαρύτατες ευθύνες τους, επιμένοντες σε επιλογές που θα φέρουν το τζιχαντιστικό καθεστώς της Τουρκίας, μέσα στους κόλπους του κυπριακού Ελληνισμού.
Έτσι και το ψευδοκράτος νομιμοποιηθεί ως τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος και έτσι και εφαρμοσθεί η διζωνική ομοσπονδία, η Κύπρος θα καταστεί ορμητήριο τζιχαντιστών, Τουρκομάνων και άλλων φανατικών ισλαμικών τρομοκρατικών κινημάτων, με πλήρη κάλυψη του τουρκικού κράτους. Το νεο-οθωμανικό όραμα του Ερντογάν, το μεγάλωμα της Τουρκίας και η πλήρης στήριξη των παρανομιών της από τις δυτικές χώρες προμηνύουν εφιαλτικό τέλος για τον κυπριακό Ελληνισμό. Η πόρτα της κολάσεως θα ανοίξει με τη λύση που συζητείται...

<<Πώς θα πάμε μπροστά με τέτοιο λαό;>>

Του Κωστάκη Αντωνίου
Δύο εφημερίδες, ο «Πολίτης» και η «Χαραυγή», επεσήμαναν χθες, και πολύ σωστά, πως στη συγκέντρωση των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, στην Κοκκινοτριμιθιά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε σε ένα περιβάλλον στο οποίο δέσποζαν οι ελληνικές σημαίες και καμία κυπριακή.
Δεν ήταν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υπεύθυνος για τη διακόσμηση του χώρου. Φυσικό ήταν, εφόσον οι αγωνιστές αγωνίστηκαν για την Ένωση με την Ελλάδα, να διακοσμήσουν τον χώρο ανάλογα. Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ δεν ηθέλησαν, ως τέρμα του αγώνα τους, τη δημιουργία ανεξάρτητου κυπριακού κράτους, αλλά στόχος του αγώνα τους ήταν να καταστήσουν την Κύπρο τμήμα της ελληνικής επικράτειας.

Τουλάχιστον όμως, και ως αποτέλεσμα «αδήριτων αναγκών» και εξουδετέρωσης της τουρκικής απαίτησης για διχοτόμηση, οι αγωνιστές, όσοι ζουν σήμερα, θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να τιμούν το κυπριακό κράτος, να υψώνουν τη σημαία του και να σέβονται το κράτος το οποίο έχει δημιουργηθεί. Αντ' αυτού, βλέπουμε να παρουσιάζονται συγχυσμένοι, να υψώνουν ελληνικές σημαίες, να εκφράζουν την ελληνοκεντρικότητά τους, αλλά ταυτόχρονα να χειροκροτούν, να συμπαρίστανται και να καλούν σε τελετές τους ηγέτες, οι οποίοι μιλούν για την ανάγκη αποκοπής των ομφάλιων λώρων με την Ελλάδα και προτάσσουν ως στόχο αγώνα τη διζωνική ομοσπονδία. Είναι φαινόμενο το οποίο δύσκολα μπορεί να ερμηνευθεί, πέραν της εξήγησης ότι είτε τελούν σε πλήρη σύγχυση, είτε βολεύονται με αυτά με τα οποία ουδέποτε θα είχαν βολευθεί οι θανόντες συναγωνιστές τους.
Η Ένωση πλέον είναι νεκρά. Και ετάφη προ πολλών δεκαετιών. Σήμερα, η επιταγή και το χρέος όλων -και φυσικά των ζώντων αγωνιστών της ΕΟΚΑ- είναι η διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, ακέραιης και χωρίς σπέρματα διαχωρισμού, ανεξάρτητης και πραγματικά κυρίαρχης. Και ως ελάχιστο χρέος προς τους ήρωες που θυσιάστηκαν, έδωσαν τη ζωή τους και μαρτύρησαν, οι αγωνιστές όφειλαν πρώτοι να κρατούν τη σημαία της αντίστασης στην επιχειρούμενη σήμερα διάλυση του κυπριακού κράτους, στην προώθηση της διζωνικής ομοσπονδίας και πρώτοι να βρίσκονται στη γραμμή της αντιπολίτευσης. Δυστυχώς, και αυτοί διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον. Και επιλέγουν τις θέσεις τους, ανάλογα με το αντιακελικό παρελθόν τους. Αν είναι ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ που προωθούν διζωνική, ξεσπούν. Αν είναι ο «εθνικόφρων» Αναστασιάδης, τον προσκαλούν να μιλήσει σε συνάξεις τους προς τιμήν ηρώων, και τον χειροκροτούν ακόμη και όταν τους λέγει πως οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ έδωσαν τη ζωή τους για την ομοσπονδία.

Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη και όσον αφορά τη συμπεριφορά των υπολοίπων λεγομένων εθνικοφρόνων καταστάσεων. Η ΣΕΚ χειροκροτεί και στηρίζει την πολιτική του Προέδρου Αναστασιάδη, υποστηρίζει τον ψευδοδιάλογο για εξεύρεση διζωνικής ομοσπονδίας, και ας κοσμούν τα γραφεία της φωτογραφίες ηρώων της ΕΟΚΑ. Στα αποκαλούμενα εθνικόφρονα σωματεία μπορείς να δεις στους τοίχους αμέτρητες φωτογραφίες του Κολοκοτρώνη, του Διάκου, της Μπουμπουλίνας, του Διγενή, του Αυξεντίου, και στο βήμα να ακούεις τον Αβέρωφ Νεοφύτου, ή τον Νίκο Τορναρίτη να εκφωνούν ομιλίες υπέρ της διζωνικής ομοσπονδίας. Ή να ακούνε τον Νίκο Αναστασιάδη να μιλά για την ανάγκη αποκοπής του ομφάλιου λώρου με τη «μητέρα πατρίδα».

Μπροστά σε αυτό το εξωπραγματικό τοπίο, που δεν περιορίζεται μόνο στον χώρο που προαναφέραμε, αλλά επεκτείνεται σε όλο το φάσμα του πολιτικού χώρου και της βάσης του, μένει ο καθένας έκπληκτος, είτε για την πολιτική αμορφωσιά αυτού του λαού, είτε για τους αρρωστημένους συμβιβασμούς που κάνει. Και εύκολα αντιλαμβάνεται και τους λόγους και τα αστεία κίνητρα με τα οποία αναδεικνύονται, συνήθως, οι άρχοντες αυτού του τόπου. Βλέπεις τους αυτοαποκαλούμενους εθνικόφρονες, ενωτικούς, ελληνοκεντρικούς να ψηφίζουν Δημοκρατικό Συναγερμό, που αναπετά το λάβαρο της διαιρετικής διζωνικής.
Και βλέπεις, ακόμη, αυτοαποκαλούμενους αριστερούς, που υψώνουν τη σημαία του Τσε Γκεβάρα, να χειροκροτούν τον Άντρο Κυπριανού, που προειδοποιεί πως αν δεν αγωνισθούμε για τη διζωνική ομοσπονδία και δεν συνεχίσουμε την πολιτική του καλού παιδιού, θα καταστραφούμε. Ψηφίζουν ΑΚΕΛ, το οποίο αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή την ιμπεριαλιστικής έμπνευσης διζωνική ομοσπονδία, επειδή έτσι τους προτρέπει το κόμμα. Επειδή ΑΚΕΛ ψήφιζαν ο παππούς και η γιαγιά τους.
Πώς θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος, με τέτοιο λαό;

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

<<Η χειρότερη με διαφορά η Κύπρος στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια>>

Στη χειρότερη θέση και με διαφορά βρίσκεται η Κύπρος στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης με το ποσοστό να φθάνει στο 49,6% που ισοδυναμεί με το 136,7% του ΑΕΠ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία και την ανάλυση που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (European Banking Authority), τα κόκκινα δάνεια είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν
οι τράπεζες στο χώρο της Ευρώπης. Για πρώτη φορά παρουσιάζονται στην Ευρώπη λεπτομερή στοιχεία για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, δηλαδή αυτά που δεν εξυπηρετούνται για περισσότερο από 90 ημέρες. Τα στοιχεία της σύγκρισης είναι αποκαλυπτικά για το πρόβλημα που υπάρχει στο εγχώριο σύστημα.

Μετά την Κύπρο ακολουθεί η Σλοβενία με το ποσοστό των προβληματικών δανείων να είναι 28,3% που αντιστοιχεί στο 9,4% του ΑΕΠ της χώρας. Με βάση τα στοιχεία ακολουθεί η Ιρλανδία με 21,4% (23,4% του ΑΕΠ), μια χώρα που το χρηματοπιστωτικό σύστημα της αντιμετώπισε προβλήματα. Σε σχέση με τις άλλες χώρες που περάσανε από μνημόνιο τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Πορτογαλία είναι στο 16,3% που αντιστοιχεί στο 14,5% του ΑΕΠ, στην Ισπανία είναι 7,1% που ισοδυναμεί με το 15,8% του ΑΕΠ.

Οι τέσσερις συστημικές ελληνικές δεν συμπεριελήφθησαν στην άσκηση της ΕΒΑ επειδή την αξιολόγησή τους είχε αναλάβει η ΕΚΤ στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησής τους. Στη Μάλτα το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι 9,3% (5% του ΑΕΠ), στην Αυστρία 7,9% (7,3% ΑΕΠ), στην Πολωνία 6,5% (0,7% ΑΕΠ), Λετονία 4,8% (0,3%), Βέλγιο 4,3% (4,4% ΑΕΠ), Γαλλία 4,2% (7% του ΑΕΠ), Γερμανία 3,3% (2,6% του ΑΕΠ), Ολλανδία 2,9% (7,2% ΑΕΠ), Φιλανδία 1,7% (0,6% ΑΕΠ).

Η ΕΒΑ προειδοποιεί πως αν και υπάρχει σταδιακή βελτίωση της κατάστασης, «η ποιότητα των περιουσιακών στοιχείων εξακολουθεί να παραμένει λόγος σοβαρής ανησυχίας στην Ε.Ε. και αποτελεί τροχοπέδη για τη χορήγηση νέων δανείων και την κερδοφορία των τραπεζών, ιδιαίτερα στις χώρες που ήδη αντιμετωπίζουν οικονομικές πιέσεις». Τα ευρήματα για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια προκύπτουν από την «άσκηση διαφάνειας» που διενήργησε φέτος η ΕΒΑ αντί να διενεργήσει τα απαιτητικότερα στρες τεστ των προηγούμενων χρόνων.
Σύμφωνα με την έκθεση, το συνολικό ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων ανά την Ευρώπη ανέρχεται σε περίπου 1 τρισ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με το ετήσιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ισπανίας και με το 7,3% του ΑΕΠ της Ε.Ε Τα στοιχεία που παρουσίασε η ΕΒΑ καλύπτουν 105 τράπεζες σε 20 ευρωπαϊκές χώρες και στη Νορβηγία.
  
<<Για 4 λόγους δεν θα ξεσπάσει εμπορικός πόλεμος μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας>>

Ένας εμπορικός πόλεμος θα κόστιζε ακριβά σε Ρωσία και Τουρκία....γιατί;
Ένας πόλεμος λέξεων έχει ξεσπάσει μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας μετά την κίνηση της Τουρκίας να καταρρίψει ένα ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο αναφέρει σε ανάλυση του το CNN Money. 
Ο Ρώσος πρόεδρος Vl. Putin χαρακτήρισε ως πισώπλατη μαχαιριά από τους συνεργούς των τρομοκρατώ την κίνηση της Τουρκίας.
Ο τούρκος πρόεδρος Erdogan κατηγόρησε τη Μόσχα για εξαπάτηση, ενώ χαρακτήρισε τις δηλώσεις Putin ως ένα «τεράστιο λάθος» ως απαράδεκτες σε συνέντευξή του στο CNN.
Οι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν εξετάσει αντίποινα με οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας.
Αλλά ένας εμπορικός πόλεμος θα κόστιζε ακριβά και τις δύο πλευρές....γιατί;
1. Η Ρωσία έχει λίγους φίλους

Η Ρωσία δεν έχει πολλούς φίλους διεθνώς.
Η Τουρκία ήταν ένας από τους λίγους εταίρους της Ρωσίας. 
Οι χώρες του ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα σχεδιάζουν να ενισχύσουν τον όγκο των εμπορικών συναλλαγών με τη Ρωσία έως 100 δισ δολάρια μέχρι το 2020.
Η Ρωσία ανακοίνωσε την ενίσχυση των ελέγχων στα τρόφιμα και στις εισαγωγές γεωργικών προϊόντων από την Τουρκία.
Επίσης η κρατική υπηρεσία προστασίας των καταναλωτών δήλωσε ότι είχε ανησυχίες σχετικά με την ποιότητα και την ασφάλεια προιόντων που προέρχονται από την Τουρκία.
2. Οι στρατηγικές στον κλάδο της ενέργειας

Οι δύο χώρες ρωσία και Τουρκία υπέγραψαν μια σειρά από στρατηγικής σημασίας ενεργειακές συμφωνίες μόλις πριν από ένα χρόνο.
Η σημαντικότερη από αυτές ήταν ο τουρκικός Stream ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός νέου αγωγού για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου προς την Τουρκία και στη συνέχεια θα κατευθυνόταν προς την ευρωπαϊκή αγορά.
Ο νέος αγωγός δεν θα αντικαταστήσει το έργο South Stream, το οποίο υποτίθεται ότι θα υλοποιηθεί μέσω της Ουκρανίας, αλλά ακυρώθηκε το 2014.
Η Τουρκία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής φυσικού αερίου της Ρωσίας, μετά την Γερμανία.
Η Ρωσία κατασκευάζει επίσης τον πρώτο πυρηνικό σταθμό της Τουρκίας, που βρίσκεται στη Μερσίνα στη νότια ακτή της χώρας.
Η κατασκευή ξεκίνησε τον Απρίλιο και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2020.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η οποία υπογράφηκε το 2010, η Ρωσία θα χρηματοδοτήσει το έργο 22 δισ δολ και στη συνέχεια τη λειτουργία της εγκατάστασης.
Και τα δύο έργα θα μπορούσαν να υπόκεινται σε κυρώσεις, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός οικονομίας Α. Ulyukaev.
3. Ο τουρισμός

Οι ρώσοι επισκέπτες είναι ζωτικής σημασίας για την τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας.
Περίπου 4,5 εκατομμύρια Ρώσοι επισκέφθηκαν τη Τουρκία το 2014 και τα επίσημα στοιχεία της Τουρκίας δείχνουν ότι πάνω από το 12% του συνόλου των επισκεπτών ήταν Ρώσοι μετά τους Γερμανούς.
Ο Putin ενημέρωσε τους Ρώσους να μην επισκέπτονται την Τουρκία στον απόηχο της κατάρριψης του αεροπλάνου και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία της Ρωσίας για τον τουρισμό είπε στους ταξιδιωτικούς πράκτορες να σταματήσουν να πωλούν εκδρομές στη Τουρκία.
4. Ρωσία και Τουρκία έχουν επηρεαστεί από την οικονομική κρίση

Ρωσία και Τουρκία έχουν ήδη υποστεί τεράστια οικονομική κρίση και χρειάζεται επειγόντως μια νέα ώθηση, όχι άλλο σοκ.
Η οικονομία της Ρωσίας έχει δεχθεί πλήγμα από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου και το εμπάργκο της Δυτικής.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένει ρωσικό ΑΕΠ θα συρρικνωθεί κατά -3,8% το 2015 και -0,6% το 2016.
Η Τουρκία δεν είναι στην καλύτερη θέση.
Η ανάπτυξη έχει υποχωρήσει τα τελευταία χρόνια.
Το ΔΝΤ αναμένει ότι η οικονομία θα αυξηθεί κατά μόλις +3,1% το 2015 και 3,6% το 2016 - πολύ κάτω από το +9% το 2010 και το 2011.
Η τουρκική λίρα έχει μειωθεί κατά περίπου 20% έναντι του δολαρίου το 2015.
Αυτό καθιστά πιο ακριβή για την Τουρκία την εξυπηρέτηση των 125 δις δολαρίων του βραχυπρόθεσμου εξωτερικού χρέους.

 

<<Times: Νεαρές Ελληνίδες προσφέρουν σεξ στην τιμή ενός… σάντουιτς λόγω της οικονομικής κρίσης>>




Tο σεξ στην Ελλάδα είναι το πιο φθηνό από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, σύμφωνα με έρευνα
Νέες ελληνίδες πουλάνε σεξ στην τιμή ενός… σάντουιτς, μετά από 6 χρόνια επίπονης λιτότητας που έχουν ωθήσει τη χώρα σε δραματικό σημείο, σύμφωνα με έρευνα που επικαλούνται οι Times.Σύμφωνα με τη μελέτη, που έχει δείγμα 17 χιλ. γυναικών που εκδίδονται στην Ελλάδα, το σεξ είναι πιο φθηνό από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι 400 περιπτώσεις πορνείας νέων Ελληνίδων που μελέτησε στην έρευνά του αντικατοπτρίζουν τις χιλιάδες παρόμοιες περιπτώσεις που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα.
«Κάποιες γυναίκες το κάνουν για ένα κομμάτι τυρόπιτα, ένα σάντουιτς που χρειάζονται να φάνε επειδή πεινάνε» υποστήριξε ο Γρηγόρης Λάχος, κοινωνιολόγος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα.
Όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα η τιμή των γυναικών που εκδίδονταν ήταν 50 ευρώ, ενώ τώρα ξεκινάει από 2 ευρώ για 30 λεπτά, σύμφωνα με τον καθηγητή.
Από τις 18.500 πόρνες που εργάζονται στην Ελλάδα και κυρίως στο πεζοδρόμιο, αφού οι περισσότεροι οίκοι ανοχής λειτουργούν χωρίς άδεια, η πλειοψηφία είναι απελπισμένες Ελληνίδες.


Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

<<Πλήττοντας το ρωσικό αεροσκάφος, η Άγκυρα πέρασε τον Ρουβίκωνα>>


Της Βερονίκα Κρασενινίκοβα *
Οι μάσκες έπεσαν. Η Τουρκία έπληξε ρωσικό βομβαρδιστικό στον εναέριο χώρο της Συρίας. Αυτό αποτελεί ανοικτή έκφραση της πραγματικής θέσης της Τουρκίας, καθώς συντάσσεται με την πλευρά του Ισλαμικού Κράτους και της διεθνούς τρομοκρατίας.
Ουσιαστικά, αυτή τη θέση η Τουρκία την πήρε πριν από πέντε χρόνια όταν άρχισε να βοηθά τις ένοπλες δυνάμεις που δημιουργήθηκαν με στόχο την ανατροπή του νόμιμου Προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ. Και ακόμα νωρίτερα όταν η τουρκική πολιτική ενάντια στη Συρία ασκούνταν με εκρηκτικά μέσα.
Για μεγάλο διάστημα κλείναμε τα μάτια στη διφορούμενη πολιτική της Άγκυρας . Συζητούσαμε με τον πρωθυπουργό Ερντογάν οικονομικά πρότζεκτ, ανακινήσαμε τον «Τουρκικό Αγωγό». Αγνοήσαμε και τη δράση της Τουρκίας στην Κριμαία, όπου υπέθαλπτε τους Τάταρους της Κριμαίας.
Αν αυτό το γεγονός ήταν μια τραγική σύμπτωση, ο Πρόεδρος Ερντογάν θα έπαιρνε αμέσως τηλέφωνο τον Πρόεδρο Πούτιν να του ζητήσει συγνώμη και θα διαβεβαίωνε ότι οι αχαλίνωτοι Τούρκοι στρατιωτικοί θα τύχουν της πιο σκληρής τιμωρίας.
Αλλά, όχι. Ο Ερντογάν έτρεξε στο ΝΑΤΟ. Έτρεξε ακριβώς γιατί φοβήθηκε τη ρωσική αντίδραση. Έτρεξε να αναζητήσει υποστήριξη στο στρατιωτικό μπλοκ με το άρθρο 5 για τη συλλογική άμυνα. Αυτό είναι η καλύτερη και επαρκής απόδειξη του ότι και ο Ερντογάν κατανοεί ότι μας κτύπησε πισώπλατα, έτσι όπως ακριβώς χαρακτήρισε τη δράση της Τουρκίας ο Πρόεδρος Πούτιν. «Πισώπλατα» σημαίνει ότι τα πλήγμα ήρθε από ένα κράτος που το θεωρούσαμε εταίρο μας.
Όσο οι πιλότοι μας, με ρίσκο της ζωής τους, υπερασπίζονται την ασφάλεια της Ρωσίας στο εξωτερικό μπαίνει θέμα τι θα μπορούσε ο καθένας από μας να κάνει. Να εκφράσει τη δική του κοινωνική θέση αναφορικά με την Τουρκία. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο τρόποι για να το κάνει.
Πρώτον, δεν μπορεί πλέον ούτε λόγος να γίνεται για διακοπές στα τουρκικά θέρετρα. Δεν ξεκουραζόμαστε σε κείνες τις χώρες που σκοτώνουν τους πιλότους μας. Και δίνουν το έδαφός τους για την προετοιμασία και τη μεταφορά ή και την ανάπαυση των τρομοκρατών. Σκεφτείτε ότι αναπαύεστε σε ένα τουρκικό ξενοδοχείο και στο διπλανό «ξεκουράζονται» κάποιοι κυνηγοί κεφαλών μετά από αιματηρή επίθεση… Πολύ σωστή είναι η απόφαση του «Νάταλι Τουρς» να διακόψει τις πωλήσεις πακέτων στην Τουρκία. Αντί για την Τουρκία μπορούμε να πάμε στην Ελλάδα. Πανέμορφη χώρα, με υπερπλούσια ιστορία και κουλτούρα, με φιλικό προς εμάς λαό.
Μπορούμε να πάψουμε να αγοράζουμε ότι γράφει «Παραγωγή Τουρκία». Για ποιο λόγο να επιδοτούμε εχθρική προς εμάς χώρα; Τα πάντα που παράγονται στην Τουρκία παράγονται και στην Ελλάδα και την Κεντρική Ασία. Η οικονομία ως στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής πρέπει να αναδύεται μέσα από τα κυρίαρχα δικαιώματα του κράτους και του λαού. Δεν μπορεί να δρα διαφορετικά.
Το ΝΑΤΟ θα υπερασπιστεί τον Ερντογάν. Μόνο που για να το κάνει αυτό θα του βάλει «τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι». Η Ουάσιγκτον εδώ και πολύ καιρό χρησιμοποιεί υπόγειες επιχειρήσεις στην Τουρκία για να ανατρέψει τον Ερντογάν, ο οποίος τα τελευταία χρόνια επινόησε να ασκήσει πολιτική σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Και ως αντάλλαγμα για τη «συλλογική άμυνα», η Ουάσιγκτον θα πάρει από τον Ερντογάν και ένα και δύο και τρία… Και αυτό θα είναι το τέλος του. Απαξιωμένο τέλος, όπως γίνεται με κάθε αμερικανική μαριονέτα η οποία κάποια στιγμή σκέφτηκε να ακολουθήσει «ανεξάρτητη» πολιτική.
* Η Βερονίκα Κρασενίνικοβα είναι γενική διευθύντρια του Ρωσικού Ινστιτούτου Έρευνας και Πρωτοβουλιών για την Εξωτερική Πολιτική

 

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

<<Είναι για την Σιβηρία το κακό που εξελίσσεται;>>

 

Ήδη από την εποχή της εισβολής της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τους Ταλιμπάν εναντίον της. Οι οποίοι Ταλιμπάν στη συνέχεια αυτονομήθηκαν και στράφηκαν κατά και των ΗΠΑ (επίθεση της 11/9/2001). Την στρατηγική αυτή, μόχλευσης δηλ. θρησκευτικών και φυλετικών αντιθέσεων, εφάρμοσαν και κατά του Άσαντ με την ίδια εξελικτική κατάληξη: απελευθερώθηκε νέο θηρίο θρησκόληπτης τρομοκρατίας. Στην περίπτωση αυτή μάλιστα, παρεμβαίνουν και περιφερειακές δυνάμεις -Τουρκία, Σ. Αραβία, Κατάρ, πρωτίστως- με διαφοροποιημένους και αποκλίνοντες στόχους και στρατηγικές, περιπλέκοντας τις καταστάσεις αλλά και διευκολύνοντας το «Ισλαμικό Κράτος.». Στο ευρύτερο πλαίσιο λοιπόν της «αραβικής άνοιξης» κατά των εθνικιστικών -όμως κοσμικών, αντίθετων στα θεοκρατικά- δικτατορικών-όπως όλα-καθεστώτων αραβικών χωρών, στην Συρία -μετά το Ιράκ, την Τυνησία, την Αίγυπτο, την Λιβύη-προέκυψε η πλήρης διαστροφή της ιδεολογικού τύπου προπαγανδιστικής σύγκρουσης και από «δημοκρατία-δικτατορία», έγινε σουνιτισμός-σιιτισμός. Που μετά τις βόμβες στο Παρίσι απλώθηκε και έγινε «πόλεμος πολιτισμών». Είναι έτσι;
  1. Γιατί δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα στρατιωτική επέμβαση επί του πεδίου, π.χ. του ΝΑΤΟ ή άλλου δυτικού συνασπισμού, όπως έγινε με τον Σαντάμ Χουσεΐν, ώστε να εξολοθρεύσει το «Ι.Κ.»;
  2. Γιατί το «Ι.Κ.» έχει αφήσει στο απυρόβλητο το Ισραήλ;
  3. Γιατί επιτρέπεται σε συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Τουρκία, η Σ. Αραβία και το Κατάρ, να συναλλάσσονται μαζί του;
Η απάντηση πιθανώς είναι πως έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ, μαζί τους και της Σ. Αραβίας. Τα οποία στη Μ. Ανατολή είναι αρκετά ευδιάκριτα: καταπολέμηση του στρατηγικά εχθρικού τους Ιράν, στρατηγικού συμμάχου του ομόδοξου και κοσμικού Άσαντ και υφαρπαγή των πετρελαιοπηγών από τα καθεστώτα που ανατρέπονται. Αλλά υπάρχοντας και τα συμφέροντα της επεκτατικής Τουρκίας, που ενδιαφέρεται εμφατικά να μη δημιουργηθεί κράτος του Κουρδιστάν, προέκυψε η ευκαιρία δημιουργίας του «Ισλαμικού Κράτους» το οποίο κυρίως η Τουρκία ευνόησε και ευνοεί.
Αυτό το «Ι.Κ.» αποβλέπει διακηρυκτικά στην εξόντωση και καθυπόταξη των λογής-λογής «απίστων». Σήμερα, εδραιούμενο στρατιωτικά και οικονομικά, απλώνει τις πολεμικές επιχειρήσεις του με τη μαζική τρομοκρατία, εντός των ευρωπαϊκών χωρών. Σε ένα περιβάλλον οικονομικής, πολιτειακής, κοινωνικής και αξιακής παρακμής, που ακολούθησε την κατάρρευση του διπολισμού και την επέλαση της «παγκοσμιοποίησης». Δηλαδή την ανεξέλεγκτη διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και ανθρώπων. Με τις θεωρίες εξάλειψης των συνόρων, σε στεριά και θάλασσα (που λέει και ο Τσίπρας), ώστε να εξαλειφθούν κάθε είδους έλεγχοι και εμπόδια στην κερδοσκοπική αδηφαγία. Αφήνοντας έτσι τα περιθώρια στο έγκλημα, κάθε έγκλημα, να εξαπλώνεται. Με μεγαλύτερο έγκλημα από όλα, τον ακόρεστο επεκτατισμό του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Στην εποχή άρνησης της παραγωγής και αποθέωσης των υπηρεσιών, κάθε είδους ακόμη και του εγκλήματος, που τώρα πιά έχει «εξευγενιστεί», ως «αλληλεγγύη», «διαφορετικότητα», «ανοχή».
Αλλά αποστερούμενη κεφαλαίων και παραγωγικής βάσης η Δύση, στρέφει στην απελπισία τις κοινωνίες της και τη νεολαία στην απόγνωση. Τα πιο καθυστερημένα τμήματα μοντέρνων δουλοπαροίκων, στον ισλαμοφασισμό, άλλα σε κάθε παραβατικότητα. Φανερώνοντας την ευτέλεια των υστερόβουλων ιδεοληψιών του «πολυπολιτισμού» και της «ανοχής», ξεσκίζοντας αιματηρά την αναισθησία της καλοπέρασης και την αφασία της απολιτικής.
Είναι λοιπόν παράγωγα της βαθύτατης κατάπτωσης των δυτικών οικονομιών και κοινωνιών, αυτά που συμβαίνουν και ζούμε. Ανθρώπινα υβρίδια τρελαίνονται και αυταναφλέγονται. Τηλεχειρίζονται από τις δυνάμεις εκείνες, δυτικές, δυτικότροπες και αραβικές, που δεν αφήνουν τις ηγεμονικές και δεσπόζουσες θέσεις τους, παρότι σαπισμένες, αποκρουστικά παρασιτικές. Και επιχειρούν αενάως την παλιά τους τέχνη: να αρπάζουν τις περιουσίες, τις δημιουργίες, ακόμη και τις ζωές των άλλων. Με την εξαθλίωση των κοινωνιών, με την χειραγώγηση των λαών, για την διάλυση των κρατών και για την ληστεία του πλούτου τους.
Έπαθλό τους σήμερα ίσως αποβλέπουν να είναι η (ορθόδοξη χριστιανική…) Ρωσία, γι’ αυτό ίσως και αυτή, πρώτη φορά στην ιστορία της, εκστρατεύει στην κοιλάδα του Ευφράτη. Εξάλλου και η Ωλμπράιτ κάπου στο ’90 είχε πει πως «είναι άδικο μία χώρα να κατέχει τόσα πλούτη, (όπως η Ρωσία)…», ξεχνώντας φυσικά τις ΗΠΑ.
Η Ελλάδα μας σε αυτή την κοσμοχαλασιά, ποιά στρατηγική διάσωσης και επιβίωσής της έχει; Και μαζί της σύμπας ο ελληνισμός;
Νίκος Καραβαζάκης

«Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ξέχασε την ΑΟΖ και ίσως και την Κύπρο.»

 

Του Θεόδωρου Καρυώτη
Η Αριστεροδεξιά ομάδα που μας κυβερνά, μπορεί να κάνει όσους πειραματισμούς θέλει στο τομέα της οικονομίας με οδυνηρά αποτελέσματα για τον ελληνικό λαό, αλλά πρωτοβουλίες και πειραματισμοί στα θέματα εξωτερικής πολιτικής μπορούν να είναι θανατηφόρα για την πατρίδα μας.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αποφάσισε, σε μια δύσκολη συγκυρία να ταξιδέψει στη Τουρκία και να συζητήσει όχι μόνο το προσφυγικό αλλά και το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αφορούν κυρίως τις απαιτήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος. Το κύριο πρόβλημα είναι η στάση της Τουρκίας στο θέμα των θαλάσσιων ζωνών που πρέπει να οριοθετηθούν βάσει του Δίκαιου της Θάλασσας.
Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε να συζητήσει το θέμα της ΑΟΖ με τον Τούρκο ομόλογο του, που είναι τόσο κρίσιμο στην διαφορά μας με την Τουρκία στο Αιγαίο Πέλαγος. Είναι οδυνηρό διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έφερε για πρώτη φορά το θέμα της ΑΟΖ στην ατζέντα, όταν ήταν ΥΠΕΞ ο Ευάγγελος Βενιζέλος και οι Τούρκοι είχαν τότε, ιδιαίτερα, ενοχληθεί. Ο πρωθυπουργός είχε μαζί του στο ταξίδι του και τον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά που είναι από τα λίγα στελέχη της κυβέρνησης που γνωρίζουν το θέμα της ΑΟΖ αλλά και αυτός δεν τόλμησε να φέρει το θέμα προς συζήτηση με τον Τούρκο ομόλογό του αλλά συνομιλεί για ανακήρυξη και οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία, κάτι που αποτελεί ένα θανάσιμο λάθος της εξωτερικής μας πολιτικής. Όπως έχουμε ξαναγράψει, ο κ. Κοτζιάς ετοιμάζεται να υπογράψει μια συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με αυτή της Ιταλίας με την ταυτόχρονη τμηματική ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ. Θα πρόκειται για μια τραγωδία άνευ προηγουμένου μια και θα μας αφαιρέσει όλα τα διπλωματικά μας όπλα στην διαφορά μας με την Τουρκία μια και θα κάνουμε μια παράνομη τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ στο Ιόνιο Πέλαγος όπως ακριβώς έκανε και η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα και μετά θα κλαίμε. Πάντως, είναι άξιον απορίας και η εκκωφαντική σιωπή του κατ’  άλλα λαλίλαστου Υπουργού Άμυνας.
 ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Ίσως χρειάζεται εδώ να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην ελληνοτουρκική διαφορά που ξεκίνησε από το 1973 για να ενημερωθούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να γνωρίζουν τι θα αντιμετωπίσουν όταν θα έρθει η ώρα μια «διπλωματικής σύγκρουσης» με τις νεοοθωμανικές θέσεις των συναδέλφων των από τη απέναντι όχθη του Αιγαίου.
Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο και τα τελευταία χρόνια και στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς διεκδικήσεις, χωρίς να βασίζεται πουθενά, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Ένα από τα μεγαλύτερα διπλωματικά λάθη της Τουρκίας έγινε στα τέλη του 1986 όταν ανακήρυξε ΑΟΖ μόνο στη Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε  σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για την οριοθέτηση των ΑΟΖ των δύο κρατών χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής” που τόσο απεχθάνεται η γειτονική χώρα. Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με την Βουλγαρία και την Ρουμανία για το ίδιο θέμα που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες του τύπου που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς.
Αυτή η τμηματική ανακήρυξη της τουρκικής ΑΟΖ στην Μαύρη Θάλασσα και ταυτόχρονα η οριοθέτησή της με βάση τη «μέση γραμμή» αποτελούν δύο μεγάλα λάθη της Τουρκίας και αποτελούν σημαντικά όπλα της ελληνικής διπλωματίας  Αυτό αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, διότι δέχθηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας με μια μέθοδο που δεν ίσχυε μέχρι το 1982, δηλαδή με τη μέθοδο της ΑΟΖ που πολέμησε τόσο πολύ κατά τη Διάσκεψη του ΟΗΕ. Η Τουρκία χρησιμοποίησε αυτή τη νέα θαλάσσια ζώνη, παρ’ όλον ότι μέχρι σήμερα αρνείται να προσχωρήσει στη νέα Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας που περιλαμβάνει και την ΑΟΖ. Πώς μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας;
Έχει απόλυτα δίκιο ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης όταν, σχολιάζοντας τις τουρκικές θέσεις, αναφέρει:
«Η εκδήλωση φιλικών διαθέσεων, μέχρι υπερβολής, παράλληλα με την καθημερινή διαμόρφωση εχθρικών τετελεσμένων, μόνο ως σχιζοφρενική μπορεί να χαρακτηριστεί. Με μεθοδικότητα και επιμονή η τουρκική πολιτική δημιουργεί ντε φάκτο καταστάσεις, και στη συνέχεια, με ύφος άβγαλτης κορασίδος, ζητά συνομιλίες για τη διευθέτησή τους.»

ΚΥΠΡΟΣ
Και ξαφνικά ενώ η ΑΟΖ είχε για μια ακόμα φορά θαφτεί πάνω από το Αιγαίο, που πετούσαν οι Τσίπρας και Κοτζιάς για να επανέλθουν στην Αθήνα, ήρθε μια αναπάντεχη εξέλιξη για το Κυπριακό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός διατύπωσε τη θέση ότι η Ελλάδα είναι υπέρ του ανοίγματος (έναρξης διαδικασίας) κεφαλαίων (στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με τηνΕ.Ε.), αλλά όχι υπέρ του βιαστικού κλεισίματός τους («όχι για να κλείσουν εύκολα ή στο πόδι») καθώς πρέπει «να συζητηθούν και να εκπληρωθούν οι όροι». Το άνοιγμα κεφαλαίων αποτελεί ένα κρίσιμο και λεπτό ζήτημα για πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ αλλά και για την Κυπριακή Δημοκρατία. Το «πάγωμα» κεφαλαίων ήταν αποτέλεσμα της αδιάλλακτης στάσης της Τουρκίας σε σχέση με την εκπλήρωση ειλημμένων δεσμεύσεών της έναντι της Ε.Ε. για αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Φιλελεύθερος, οι δηλώσεις αυτές του πρωθυπουργού εξελήφθησαν στη Λευκωσία ως άδειασμα της κυπριακής κυβέρνησης και διεμήνυσαν πως ο πρωθυπουργός όφειλε να υπενθυμίσει στην Τουρκία την υποχρέωσή της να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Πολιτικοί κύκλοι στη Λευκωσία επέρριπταν στον κ. Τσίπρα έλλειψη γνώσης σε σημαντικές πτυχές του Κυπριακού και θεωρούσαν ότι ο πρωθυπουργός πήγε στην Άγκυρα απροετοίμαστος, δίχως προηγούμενη ενημέρωση, γεγονός που τον οδήγησε σε λάθη.
Θα ήθελα να σημειώσω εδώ, ότι αρκετοί Κύπριοι έχουν ένα μικρό ελάττωμα όταν υποστηρίζουν ότι όποιος καλαμαράς πολιτικός ήταν εναντίον του σχεδίου Ανάν είναι φίλος τους και υποστηρικτής τους. Έτσι άρχισαν να εξυμνούν τον νέο Έλληνα ΥΠΕΞ αλλά όταν έκανε κάτι παράξενες δηλώσεις, άρχισαν να μην είναι τόσο ενθουσιασμένοι μαζί του. Είναι πασιφανές ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουν αποφασίσει να λύσουν το Κυπριακό μια για πάντα, τους επόμενους μήνες, και σίγουρα θα παρασύρουν την άπειρη ελληνική κυβέρνηση να υποστηρίξει τα σχέδια τους. Είναι σε όλους γνωστό ότι η Ελλάδα είναι γονατισμένη σε μια οικονομική, κοινωνική και πολιτική δύνη και η κυβέρνηση δεν μπορεί να παίξει ένα σοβαρό πολιτικό παιχνίδι με τον Σουλτάνο Ερντογάν που κυριαρχεί στην ανατολική Μεσόγειο με την υποστήριξη των «φίλων» μας Ομπάμα και Μέρκελ. Η κύρια εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που έχει σχέση με «ισοδύναμα» αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν ισοδύναμα για την ΑΟΖ και την Κύπρο.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

<<Ο ΟΜΗΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ...ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΑΓΙΑΣΟΥΜΕ...>>


Λοιπόν, ο φίλτατος Όμηρος Αλεξάνδρου δεν μας αφήνει να αγιάσουμε! Και καλά κάνει…

Θα γράψω την γνώμη μου, έστω και αν εκνευρίζονται κάποιοι του δόγματος «πας μη χρηματιζόμενος, είναι φασίστας», (κατά το ΑΚΕΛικό «πας μη ΑΚΕΛικός, είναι φασίστας»)!

Τούτων λεχθέντων λοιπόν, φίλτατε Όμηρε, γιατί δεν λέμε τα πράγματα με τ’ όνομα τους; Ο βασιλιάς είναι γυμνός! Ο Αναστασιάδης είναι ένας μέθυσος! Ένας αλκοολικός που ΟΛΕΣ τις ώρες που δεν είναι σε ληθαργική αφασία, είναι μεθυσμένος, με το ποτήρι του ουίσκι στο χέρι! Όλοι στην Κύπρο το γνωρίζουμε αυτό! Πλείστοι υποστήκαμε και τις παρενέργειες του μεθυσιού του. Και ναι, είναι επικίνδυνος! Και επειδή κάποιοι, αυτά τα λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη είναι γι’ αυτά (και όχι μόνον βεβαίως!) που τον αντιπολιτευόμαστε.

Δεν είναι γιατί δεν μας αρέσει επειδή κάνει την χωρίστρα του δεξιά και όχι αριστερά ή επειδή παρότι συνομήλικος μου, εκείνος έχει μαύρα κοράκατα μαλλιά ενώ εμάς τα δικά μας έγιναν κάτασπρα, και ζηλεύουμε….(Εξάλλου τι να ζηλέψουμε, όπως παρατήρησαν και οι Σπαρτιάτες στους Φωκαείς, όταν οι τελευταίοι ζήτησαν την βοήθεια τους, παρουσιασθέντες στην Γερουσία με κομμώσεις και φκιασίδια όμοια με των Περσών, από άνθρωπο «όστις το αίσχος επί της κεφαλής αυτού φέρει»;)…

Και τα επακόλουθα του αλκοολισμού του είναι μπροστά μας και τα βλέπουμε όλοι! Θα μπορούσε νηφάλιος άνθρωπος να δεχτεί τα όσα μας επέβαλαν οι Ευρωπαίοι και η Τρόικα στις δεκαπέντε Μαρτίου του 2013, μόλις ανέλαβε Πρόεδρος (με το πιστόλι στον κρόταφο βεβαίως….); Ή θα μπορούσε κάποιος ξεμέθυστος να δεχτεί το «Κοινό Ανακοινωθέν» που υπέγραψε με τον Έρογλου τον Φεβρουάριο του 2014;

Τώρα ο φόβος και ο τρόμος, είναι τί συμφωνεί, «στρακώττο» στο μεθύσι, στις συνομιλίες! Αλλά τι αναρωτιόμαστε; Συμφωνεί και είναι αυτό ολοφάνερο, εκείνα που θέλει ο Ακκιντζή! Εξάλλου δεν έχουν «κοινό όραμα λύσης», το σχέδιο Ανάν;

Αλλά και πάλιν, ποιος φταίει; Εμείς οι ίδιοι! Που αντί να φτιάξουμε δική μας Κυπριακή, Πατριωτική Ηγεσία, για δεκαετίες τώρα ψηφίζουμε ηγέτες και ηγεσίες που μας ετοιμάζουν και επιβάλλουν τα ξένα συμφέροντα και οι ξένες πρεσβείες! Εμείς που το χέρι μας την ώρα που ψηφίζουμε, όσοι πάμε και ψηφίζουμε, δεν το βουτάμε στο μυαλό μας!

Ανδρέας Τ. Λουκάς


From: Omiros Alexandrou [mailto:oalexandrou@cytanet.com.cy]
Sent: Friday, November 20, 2015 12:16 AM
To: oalexandrou@cytanet.com.cy
Subject: FW: Όλα υπό κατάρρευση είναι Πρόεδρε...

Όλα υπό κατάρρευση είναι Πρόεδρε...

Του Όμηρου Αλεξάνδρου
Οικονομολόγου Λογιστή-Ελεγκτή


Ανησυχία προκάλεσε η ψεσινή αναφορά του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη σχετικά με το Τσίρειο στάδιο. Στην ομιλία του ο Πρόεδρος τόνισε πως προτεραιότητα της πολιτείας είναι η ανέγερση νέου σταδίου στη Λεμεσό και αυτό λόγω της κατάστασης του Τσίρειου Σταδίου, αφού όπως ανέφερε υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης του! Ο κύριος Αναστασιάδης στην σχετική αναφορά σημείωσε πως η ανέγερση του σταδίου στη Λεμεσό είναι απολύτως αναγκαία να γίνει, για να μην θρηνήσουμε θύματα.

Πιωμένος η μη…… ο Πρόεδρος πάλιν πέταξε την ….βαρέλα του. Δεν φτάνει που το κυπριακό ποδόσφαιρο, σαν μικρογραφία της Κυπριακής μπανανίας που είναι, ταλανίζεται από διαφθορά, χουλιγκανισμό και μη ικανοποιητική προσέλευση φιλάθλων, ο Πρόεδρος με την αψυχολόγητη του δήλωση επιβάρυνε ακόμη πιο πολύ την κατάσταση. Όπως μου ανέφεραν κάποιοι που βρίσκονται κοντά στα αθλητικά δρώμενα της Λεμεσού το Τσίρειο στάδιο είναι εδώ και αρκετό καιρό επικίνδυνο γιατί τα λεφτά που προορίζοντο για επιδιορθώσεις φαγωθήκανε.  

Αναρωτιέμαι μετά την απίστευτη αυτή γκάφα του Προέδρου, ποίος είναι αυτός που θα πάει να παρακολουθήσει ποδοσφαιρικό αγώνα στο Τσίρειο Στάδιο. Αν και αγαπώ το ποδόσφαιρο, προσωπικά έχω να παρακολουθήσω ποδοσφαιρικό αγώνα στην Κύπρο εδώ και 17 χρόνια. Ο λόγος; Όπως πολλοί από εσάς θα θυμούνται, τότε σε αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας στο Τσίρειο στάδιο για το παγκόσμιο κύπελλο, κάποιοι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Κύπρου, στοιχημάτισαν άκουσον άκουσον  εναντίον της Εθνικής Κύπρου και τελικά έχασαν τον αγώνα. Και το χειρότερο, το έγκλημα αυτό κουκουλώθηκε από την τότε κυβέρνηση Κληρίδη για να μην τιμωρηθεί η Εθνική μας από την OYΕΦΑ

Μετά από την πιο πάνω δήλωση του Προέδρου, που όπως μου φάνηκε στο σχετικό βίντεο πρέπει να ήπιε κανένα ουίσκι παραπάνω,  η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να απαγορεύσει την διεξαγωγή αγώνων στο Τσίρειο, σε αντίθετη περίπτωση θα φέρει ακέραια την ευθύνη αν συμβεί το απευκταίο.

Εύχομαι ειλικρινά ο Πρόεδρος να έκανε  την πιο πάνω δήλωση υπό την επήρεια ποτού και να μην είναι αλήθεια τα όσα ανάφερε. Γεννάται όμως γενικότερα θέμα με τις συχνές γκάφες του Προέδρου, ανεξάρτητα αν αυτές οι γκάφες οφείλονται στο ποτό η όχι. Είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί όλους μας δεδομένου ότι χειρίζεται προσωπικά και το Κυπριακό που απ’ ότι λέγεται βρίσκεται σε κρίσιμη φάση. Εκεί δυστυχώς δεν υπάρχουν κάμερες για να βλέπουμε τι λεει και τι πράττει. Ο θεός να βάλει το χέρι του.

Τελικά στην Κυπριακή μπανανία όλα είναι υπό κατάρρευση γιατί μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν προβληματικοί, ανίκανοι και δοσίλογοι. Κατέρρευσαν οι Θεσμοί, κατέρρευσαν οι τράπεζες και η οικονομία, κατέρρευσε το ποδόσφαιρο και όπου νάνε θα καταρρεύσει και η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω της εκτρωματικής λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που διαπραγματεύεται ο Πρόεδρος, ίσως γιατί μόνο έτσι, όπως πιστεύουν κάποιοι πολιτικοί, θα παραγραφούν τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος του τόπου.




<<Η οικονομική κρίση και η ανεπάρκεια της κομμουνιστικής Αριστεράς>>

 

Συντάκτης: 
Βασίλης Καλαματιανός, Γεράσιμος Αραβανής*
Η μεγάλη οικονομική κρίση που έπληξε και την Ελλάδα και η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων ανέτρεψαν τις ισορροπίες που ίσχυαν στην πολιτική ζωή. Η ραγδαία επιτάχυνση των εξελίξεων και η ανατροπή των δεδομένων φανέρωσαν τις ανεπάρκειες και τα όρια των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Ανέδειξαν όμως και τις σοβαρές ανεπάρκειες της Αριστεράς, ιδιαίτερα της κομμουνιστικής Αριστεράς, αφού κυρίως η κομμουνιστική Αριστερά και η προοπτική της μας απασχολεί. Η ανεπάρκεια αυτή αφορά όλα τα επίπεδα:
♦ Την ιδεολογία και την επεξεργασία της στρατηγικής στο δεδομένο επίπεδο ανάπτυξης της χώρας, στο πλαίσιο της Ε.Ε., και γενικότερα και στη σύνδεσή της με τη συγκυρία.
♦ Την αδυναμία διαμόρφωσης πολιτικής τακτικής που θα προωθεί την ενότητα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, θα διεκδικεί τη λύση των άμεσων προβλημάτων τους και θα συνενώνει αρμονικά τον αγώνα αυτόν με την προώθηση της υπόθεσης του σοσιαλισμού.
♦ Τη σωστή ερμηνεία της κρίσης, δηλαδή το βάθος και την εξέλιξή της, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της στη χώρα, την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων όπως αυτές εξελίσσονται, τις τεράστιες συνέπειες για τις εργαζόμενες τάξεις και κατ’ επέκταση τις διαθέσεις και τη συμπεριφορά τους, με στόχο την κινητοποίηση των εργαζομένων που θα διεκδικήσουν την ανατροπή των μνημονίων και τη βελτίωση του ταξικού συσχετισμού υπέρ τους.
Η πορεία των εξελίξεων από το 2009 ώς το 2015 είναι απόλυτα διαφωτιστική. Μετά το πρώτο σοκ που υπέστησαν οι εργαζόμενοι στη διετία 2010-2012, αναπτύχθηκε ένα κίνημα πρωτοφανούς μαζικότητας για τις τελευταίες δεκαετίες, ποικιλόμορφο και με δυναμισμό, που όξυνε στο έπακρο την κρίση των πολιτικών θεσμών και των αστικών κομμάτων.
Σε αυτή τη φάση η απόλυτα αναγκαία παρέμβαση της πολιτικής πρωτοπορίας, του ΚΚΕ, να χαράξει την τακτική και τους στόχους του κινήματος, να δώσει περιεχόμενο και προοπτική, δεν εκδηλώθηκε ποτέ. Η πολυδιάσπαση του εργατικού κινήματος, η έλλειψη επεξεργασμένου σχεδίου για την ανάπτυξη των εργατικών αγώνων, σε συνδυασμό με την προπαγάνδα και τη δράση των αστικών κομμάτων και της Ε.Ε., οδήγησαν στην κούραση και την απογοήτευση των εργαζομένων και στην εκτόνωση του κινήματος.
Οι πολιτικές συνέπειες για την Αριστερά ήταν μεγάλες. Στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ, εκμεταλλευόμενος τα λάθη του ΚΚΕ με επιδέξια τακτική, παρά τη δεξιά και συμβιβαστική στροφή που επιχειρούσε, εκτινάχθηκε από το 4-5% στο 26% και η κομμουνιστική Αριστερά υπέστη βαριά ήττα.
Ο συσχετισμός, με δραματικό τρόπο έγειρε, ιστορικά για πρώτη φορά, προς την πλευρά του μικροαστισμού και του διαφαινόμενου ολοκληρωτικού συμβιβασμού με την αστική τάξη. Οι δυνάμεις του συμβιβασμού πήραν το πάνω χέρι. Ακολούθησε η περίοδος 2012-2015 με ορισμένους επιμέρους κατά βάση αγώνες, σε πολλές περιπτώσεις ηρωικούς, ώσπου στις εκλογές του Γενάρη του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αποσπά την πλειοψηφία και γίνεται κυβέρνηση.
Μετά από επτά μήνες διακυβέρνηση περνά στην πλευρά του μνημονίου, υποτάσσεται στον ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό και το μονοπωλιακό κεφάλαιο της χώρας, ψηφίζει το τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο, διασπάται και οδηγείται η χώρα σε εκλογές.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι εξίσου επώδυνο για την κομμουνιστική Αριστερά με αυτό των προηγούμενων εκλογών. Παρά το ξεπούλημα του λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ με ελάχιστες απώλειες πλειοψηφεί πάλι, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες μη βλέποντας άλλη προοπτική τον ψηφίζουν ως το μικρότερο κακό, ενώ 760 χιλιάδες ψηφοφόροι επιπλέον, αντιδρώντας, απέχουν από τις κάλπες, μια στάση βαθιά πολιτική, έστω και αν εκφράζεται με εντελώς αναποτελεσματικό τρόπο.
Το εκλογικό αποτέλεσμα του Σεπτέμβρη, εκτός από το να υπογραμμίσει ότι η κρίση στο αστικό πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του παραμένει μεγάλη και εκ των πραγμάτων διαμορφώνει θετικές συνθήκες για το λαϊκό κίνημα, αποτελεί δεύτερη απόδειξη της πολιτικής ανεπάρκειας της κομμουνιστικής Αριστεράς.
Σήμερα δεν υπάρχει πλέον χρόνος για ολιγωρίες και ταλαντεύσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Η κομμουνιστική Αριστερά θα δώσει στον λαό άμεσα διέξοδο από το σημερινό τέλμα και θα σταματήσει να τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλιστικό μέλλον ή δεν μπορεί να έχει προοπτική.
Η επιμονή σε επιχειρήματα του τύπου «παρά τις ήττες έχουμε σωστή πολιτική και ευθύνονται οι δύσκολες συνθήκες» ή ακόμη χειρότερα «ο λαός δεν αντιλαμβάνεται τις θέσεις μας» ή ότι «κυριαρχεί ο μικροαστισμός και αυτό αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο» είναι απαράδεκτη. Πολιτική που εφαρμόζεται χρόνια και αποδεδειγμένα δεν αποδίδει εγκαταλείπεται. Η επιμονή σ’ αυτήν είναι τουλάχιστον ακατανόητη και καταστροφική για το κίνημα. Θα οδηγήσει στην απώλεια της πίστης των κομμουνιστών στην εργατική τάξη και στη στρατηγική προοπτική της.
Μπροστά μας έχουμε την εφαρμογή του νέου μνημονίου, με μέτρα ισοπεδωτικά για την εργατική τάξη και τον λαό. Η δυσαρέσκεια θα ανέβει κατακόρυφα και είναι μεγάλη ανάγκη να βρει αγωνιστική διέξοδο και όχι να οδηγηθεί στην απογοήτευση και την υποταγή. Ο κ. Τσίπρας, σε συμφωνία με σημαντικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, με τη στήριξη ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων της Ευρώπης, της αμερικανικής ηγεσίας και τμημάτων της αστικής τάξης, όπως δείχνει με τις τελευταίες κινήσεις του, υλοποιεί σχέδιο με στόχο να κυριαρχήσει στον κεντροαριστερό χώρο και να παραμείνει κυρίαρχος στην πολιτική ζωή της χώρας για χρόνια.
Το σχέδιο αυτό, αν προχωρήσει, θα βάλει την κομμουνιστική Αριστερά σε μεγαλύτερο κίνδυνο, κίνδυνο περαιτέρω περιθωριοποίησής της, ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί και αυτό δεν μπορεί να γίνει με άγονη δράση περιμένοντας να πέσει το ώριμο φρούτο, αλλά με ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης και ανατροπής. Για τη δημιουργία αυτού του κινήματος πρέπει να αγωνιστούν σήμερα η κομμουνιστική Αριστερά και οι χιλιάδες ανένταχτοι κομμουνιστές.
Αμεσες κινήσεις και προοπτική
Ορισμένες άμεσες κινήσεις πρέπει να είναι:
  • Πλατιά κινητοποίηση των εργαζομένων σε ενιαίο μέτωπο χωρίς διαιρέσεις και διακρίσεις, με κορμό την εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, ξεπερνώντας τα εμπόδια της εργατικής αριστοκρατίας και του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στόχος πρέπει να είναι η αμφισβήτηση του μνημονίου και η ανατροπή του, συνολικότερα η ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Η δημιουργική συνεισφορά όλων των δυνάμεων της Αριστεράς είναι αναγκαία προϋπόθεση.
  • Η ανάπτυξη αποτελεσματικού ιδεολογικού μετώπου που θα αποκαλύπτει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της Ε.Ε., θα αποδομεί τα πολιτικά και ιδεολογικά επιχειρήματα των αστικών δυνάμεων, διαμορφώνοντας σταθερή βάση για την ανάπτυξη του κινήματος και την αποφυγή συντηρητικών πισωγυρισμάτων.
  • Η ενιαία δράση θα διαμορφώσει τις ­προϋποθέσεις για τη δημιουργία κοινωνικοπολιτικού μετώπου εναντίον των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, που θα κατατείνει στην επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού.
  • Το περιεχόμενο της δράσης, πέρα από την ανατροπή του μνημονίου και την ικανοποίηση των βασικών λαϊκών αναγκών, θα περιλαμβάνει πλαίσιο στόχων που συγκρούονται και αμφισβητούν την αστική κυριαρχία. Κυριότεροι τέτοιοι στόχοι είναι η αποδέσμευση από το ευρώ και την Ε.Ε., η διαγραφή του χρέους, αντιμονοπωλιακά μέτρα και κυρίως εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, αρχής γενομένης από τις τράπεζες, αντιμετώπισης του καθεστώτος της εξάρτησης της χώρας κ.λπ. Με μοχλό τη δράση αυτή θα διαμορφωθεί το μέτωπο που θα παίρνει με τον χρόνο πιο μαζικά χαρακτηριστικά και πιο βαθύ ταξικό περιεχόμενο. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει ότι όλοι αυτοί οι στόχοι και τα αιτήματα είναι δυνατόν να υλοποιηθούν στο έδαφος του καπιταλισμού. Η διεκδίκηση αυτών των στόχων θα είναι το όχημα μέσω του οποίου η εργατική τάξη και το κίνημά της θα προσεγγίσουν τον σοσιαλισμό.
Τέλος, είναι η ώρα να ανοίξει η συζήτηση για το επαναστατικό κόμμα στην εποχή μας, κόμμα που καθοδηγείται από τον μαρξισμό-λενινισμό, συνδέεται στενά με την εργατική τάξη, αξιοποιεί την πείρα ενός αιώνα του ΚΚΕ και του Κομμουνιστικού Κινήματος, αντιλαμβάνεται ολοκληρωμένα τον καπιταλισμό της εποχής μας και τη συγκυρία που επικρατεί στη χώρα.
* Ο Βασίλης Καλαματιανός και ο Γεράσιμος Αραβανής είναι ιστορικά ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ. Ο πρώτος διετέλεσε μέλος του Π.Γ. και της Κ.Ε. του κόμματος. Ο δεύτερος υπήρξε βουλευτής και μέλος της Κ.Ε.