ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ;
Σας μεταφέρω πιο κάτω απόσπασμα του επιμνημόσυνου λόγου που είχε εκφωνήσει την περασμένη Κυριακή ο Πρόεδρος Νίκος Χ(ΑΚ)ρυσάνθου Αναστασιάδης (ΝΧΑ) στο 11ο μνημόσυνο του πρώην προέδρου Σπύρου Κυπριανού*(Α), καθώς επίσης και τα όσα απίστευτα έγραφε το εκφραστικό όργανο του ΝΧΑ ένα χρόνο πριν (ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ, ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΙΕΣ) *(Β) , όταν το ‘’κόμμα των αρχών’’ το ΔΗΚΟ του Μάριου Κάρογιαν, προσπαθούσε να φράξει τον δρόμο του δοσίλογου ΝΧΑ προς την εξουσία. Σας παρακαλώ όπως συγκρίνετε τα δύο κείμενα για να αντιληφθείτε το ψέμα και την υποκρισία που κρύβουν μέσα τους οι σημερινοί πολιτικοί μας ηγέτες. Καλώ επίσης όσους παρακολουθούν τον βίο και την πολιτεία του ΝΧΑ, να μου υποδείξουν έστω και μια μη απαξιωτική και μη ειρωνική αναφορά του στο πρόσωπο του Σπύρου όταν ήταν ακόμη εν ζωή. Το ψέμα, η υποκρισία και το χάσμα πολιτικών θέσεων που χωρίζει τα συγκυβερνώντα κόμματα ΔΗ.ΣΥ και ΔΗ.ΚΟ στο κυπριακό πολιτικό πρόβλημα να είστε βέβαιοι ότι θα αναδειχθούν σύντομα όταν θα αρχίσουν ξανά οι συνομιλίες με τους τούρκους, με όλα τα συνεπακόλουθα που είχαμε πολλές φορές στο παρελθόν.
Τον πιο κάτω επιμνημόσυνο λόγο του ΝΧΑ τον άκουσα από την τηλεόραση τον είδα και στο διαδίκτυο ξανά και ξανά και μονολόγησα….ακούω καλά μεταλλαγμένε χαμαιλέοντα Νίκαρχε μου η μήπως έχω παραισθήσεις; Είναι για αυτήν την υποκρισία, την ήρωωκαπηλεία και την πολιτική εκμετάλλευση που απαγόρευσα σε όλους τους πολιτικούς και κυρίως στον ΝΧΑ και στα στελέχη του κόμματος του ΔΗ.ΣΥ να εκφωνούν επιμνημόσυνους λόγους στο μνημόσυνο του πατέρα μου, ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α Βασίλη Αλεξάνδρου.
Και για να μην μου πουν κάποιοι ότι έχω κάποια εμπάθεια με τον ΝΧΑ θα πρέπει να σας θυμίσω ότι ο πρώην πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος, πριν ο Σπύρος τον χρίσει διάδοχο του ως προέδρου του ΔΗ.ΚΟ, έκανε το εξής απίστευτο. Δημοσίευσε την συνταγή ψυχοφαρμάκων του Σπύρου Κυπριανού στην εφημερίδα ‘’Ο Κήρυκας’’ που εξέδιδε. Όταν κάποιοι του άσκησαν κριτική για αυτήν του την πράξη δήλωσε: ‘’Ο λαός οφείλει να γνωρίζει τα προβλήματα υγείας των ηγετών του’’
Αυτή είναι η ποιότητα των πολιτικών μας ηγετών που σαν λαός τους ανακυκλώνουμε και εναλλάσσουμε στην εξουσία και ας μην αναρωτιούνται κάποιοι γιατί βρισκόμαστε στο σημερινό χάλι. Οι πολιτικοί μας ηγέτες είναι ο καθρέφτης μας, ενός λαού σφουγγοκωλάριων που φοβάται και δείχνει αδικαιολόγητο σεβασμό σε αυτούς που τον εξευτελίζουν, ενός λαού που έχει μάθει να ζει μέσα στην υποκρισία, το ψέμα και την αποχαύνωση . Δεν είμαι βέβαιος αν το Σύμπαν είναι άπειρο, είμαι όμως απόλυτα βέβαιος ότι η πολιτική ανωριμότητα μας σαν λαού, καθώς επίσης και το ψέμα και η υποκρισία στην πολιτική ζωή της Κύπρου είναι όντως άπειρη. ‘Μήπως τελικά μας εκφράζει απόλυτα ο τίτλος του τραγουδιού του Αντώνη Βαρδή ‘’Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα’’;
Όμηρος Αλεξάνδρου
Είπε ο ΝΧΑ:
*(Α) << O αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού υπήρξε ένας ακούραστος εργάτης, ένας γενναίος μαχητής, ένας αγνός οραματιστής, ένας ένθερμος πατριώτης, ένα ανήσυχο πνεύμα και μια ήρεμη παρουσία, με αξιοπρέπεια στη ζωή και στο θάνατο, τονίζοντας παράλληλα ότι «οι άνθρωποι δεν φεύγουν όσο οι ψυχές τους μιλάνε ακόμη με τις ψυχές εκείνων που συνεχίζουν να τους μνημονεύουν και οι ηγέτες είναι παρόντες όταν η ζωή και το έργο τους γίνει παρακαταθήκη για τους επόμενους και το όραμά τους ταυτιστεί με το όραμα ενός ολάκερου λαού».
Το όραμα του Σπύρου Κυπριανού για μια λύση που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις, ώστε απαλλαγμένοι από τα δεσμά της τουρκικής στρατιωτικής κηδεμονίας, να προοδεύσουμε μέσα σε μια μεγάλη, ευημερούσα, ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη, μια λύση που θα διασφαλίζει την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού και τη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας, είναι και δικό μας όραμα και η καλύτερη επιμνημόσυνη προσφορά που μπορούμε να καταθέσουμε στη μνήμη του, κατέληξε στον επιμνημόσυνο του λόγο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.>>
Στις 11/3/2012, δέκα χρόνια από τον θάνατο του Σπύρου Κυπριανού η εφημερίδα ‘’Πολίτης’’, εκφραστικό όργανο του ΝΧΑ, γράφει τα πιο κάτω απίστευτα τα οποία σας τα μεταφέρω αυτούσια:
*(Β) ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ – ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΕΣ
<<Χθες ήταν το μνημόσυνο του Σπύρου Κυπριανού. Έχει 10 χρόνια που χάσαμε τον ιστορικό ηγέτη του ΔΗΚΟ και Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για περισσότερο από μια δεκαετία. Με αφορμή το γεγονός αυτό η στήλη (‘’Ο Κοριός’’) θα του κάνει σήμερα το μνημόσυνο, τουτέστιν μας υπενθυμίζει τα έργα και τις ημέρες του ανδρός .
Λοιπόν αντί για όλες τις υπερβολές και τα ψέματα που λέγονται στα μνημόσυνα στις εκκλησιές με μάρτυρα τον Θεό, που και αυτός θα φρίττει από τις τόσες συσσωρευμένες μαλακίες που ακούγονται στον Οίκο Του, εγώ θα σας διηγηθώ μιαν ιστορία αληθινή. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν πρόκειται για πλάκα. Την ιστορία την έχω ακούσει με διάφορες παραλλαγές από τρεις διαφορετικούς υπουργούς του Σπύρου που είναι ακόμη εν ζωή.
Όταν πέθανε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις 3/8/1977, ο Σπύρος Κυπριανού που ήταν τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής δεν ήταν στα καλά του . Λίγες εβδομάδες πριν αποδημήσει είς Κύριον ο Μακάριος είχε συμφωνήσει με τον Σπύρο να φύγει ο τελευταίος από την Κύπρο και να πάει μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου στο ΟΗΕ. Ο Μακάριος του έδωσε και μια επιταγή για να πληρώσει τα χρέη του κόμματος του ΔΗΚΟ (ήταν πριν μάθει την τέχνη και γίνει αυτάρκες το ‘’κόμμα των αρχών’’)
Τσούμ, πεθαίνει ο Μακάριος, και ο Σπύρος γίνεται προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οπόταν άλλαξαν τα δεδομένα . Τα Kόμματα δεν είχαν έτοιμες λύσεις , σου λένε, δεν αφήνουμε τον Σπύρο έξι μήνες, μέχρι τις Προεδρικές του 1978; Και τι δεν έγινε σε έξι μήνες. Το περιβάλλον του λέγει: ‘’ μας έλαχε τέτοιο λαχείο, να το αφήσουμε να χαθεί’’; Κι αν δεν είναι καλά ο Σπύρος , τι μ’ αυτό, θα τον προσέχουμε εμείς. Και τι δεν έγινε μέχρι τις εκλογές. ‘’Απήγαγαν’’ τον γιό του Αχιλλέα – άλλη ιστορία αυτή- ο Σπύρος έγινε λαικός ήρωας , το ΑΚΕΛ τον πρόκρινε για οριστικό διάδοχο του Μακαρίου, ο Αστάβιν έφερε το ‘’ναι’’ της Μόσχας, ο Κληρίδης είχε ακόμη το στίγμα του προδότη, οπόταν ο Σπύρος εξελέγη Πρόεδρος χωρίς αντίπαλο. Κυπριακή Δημοκρατία, όνομα τζαι πράμαν.
Τέλος πάντων, ο Πρόεδρος εξακολουθούσε και δεν ήταν καλά, με χειρότερο σημείο επιδείνωσης της κατάστασης του τον Ιούλιο του 1978, όταν αποκάλυψε τη Μεγάλη Συνομωσία και αναφώνησε το ιστορικό: ‘’Θα τα αποκαλύψω όλα και ας θυσιαστώ’’
Το καλοκαίρι του 1978 οι Αμερικανοί πάσκιζαν να βρουν μια άκρη με το Κυπριακό για να αρθεί το εμπάρκο όπλων εναντίον της Τουρκίας, ο Σπύρος ήταν μια μέρα στο γραφείο και τρεις στο κρεβάτι. Το Υπουργικό συνεδρίαζε και στο σπίτι του, με τους υπουργούς να ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλον ‘’ εν πελλός’’. Ο ψυχολόγος του Υπουργικού , υπουργός Υγείας Α. Μικελλίδης ( ψυχίατρος στο επάγγελμα) είπε στους συναδέλφους του: ‘’Κάποιος πρέπει να του φορέσει ζουρλομανδύα, τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνω εγώ’’ Δεν το αποτόλμησε κανείς.
Τελικά τον έπεισαν και πήγε σε ‘’ειδικό κέντρο’’ στο Λονδίνο, αλλά εξέδιδαν ανακοινώσεις ότι έκανε επαφές για το Κυπριακό (η συτζιά του μαύρου). Όταν επέστρεψε ήταν αρκετά καλός. Είχε κάποιες μεταπτώσεις, αλλά καμιά σχέση με την κρίση της εποχής ‘’της μεγάλης συνωμοσίας’’.
Στο μεταξύ, χάθηκε και η συγκυρία της λύσης με το αμερικανοκαναδικό σχέδιο (φρόντισε για αυτό και η Μόσχα) και ο Σπύρος έκανε όχι μια, αλλά δύο θητείες. Οι Υπουργοί του συνέχισαν να ψιθυρίζουν: ‘’εν πελλός’’. Αλλά μέχρις εκεί, είπαμε, στο κάτω – κάτω, πελλότοπος, πελλόκοσμος, τον νούσιμο τι να τον κάμει.
Άλμα στο σήμερα: Ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είναι στην κατάσταση του Σπύρου (θέλω να πιστεύω), ούτε άκουσα κανένα υπουργό του να ζητά από τους άλλους να του φορέσουν ζουρλομανδύα. Όμως, απ’ όσα βλέπω και απ’ όσα ακούω δεν νομίζω να είναι εντελώς καλά. Είναι σπάνιο πλέον να το συγκρατήσει κανείς. Φοβούνται να του μιλήσουν. Δεν δέχεται κουβέντα, μήτε αμφισβήτηση καμιά. Κι άμα τον κολακεύουν ζει στον κόσμο των ονείρων του. Δεν θα βγει ποτέ κανένας να πει, ‘’ο Πρόεδρος δεν είναι καλά’’ Να σας πω εγώ που έβγαλα όνομα ότι είμαι κακός και μηδενιστής: ‘’Εν Πελλός’’
Η τελευταία συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου για συζήτηση του κυπριακού νομίζω ότι πρέπει να ήταν το κύκνειο άσμα του. Ο Χριστόφιας άρχισε να διαβάζει ένα κείμενο για να απαντήσει σε αυτά που του είπαν την προηγούμενη εβδομάδα – να μεν μείνει που κάτω- αλλά δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει , διότι είπε κάτι για το μακαρίτη τον Τάσο Παπαδόπουλο, θύμωσε ο υιός του Τάσου Νικόλας, μπηχτή στην μπηχτή, ατάκα στην ατάκα, πέρασαν από τα εθνικά στα προσωπικά και έφτασαν στα εσώψυχα τους. Σηκώθηκε πάνω ο Χριστόφιας κούνησε το δείκτη του χεριού του προς τα δύο άλλα σκέλη της πρώην τριμερούς συνεργασίας(ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ) και έριξε τον κεραυνό του. ‘’ Ούτε εσύ, Μάριε ούτε εσύ, Γιαννάκη ήρθατε μια φορά στο αεροδρόμιο να με παραλάβετε!’ Αμάν καημόν που το έχεις σύντροφε, να σε υποδέχονται στο αεροδρόμιο! Αν εν τούτο το πρόβλημα σου, να σου στέλνουμε τη φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς και άγημα των ΛΟΚ, να ηρεμήσεις
‘’Βλέπω τον εαυτό μου στο καθρέφτη και διερωτώμαι αν είμαι ο ίδιος άνθρωπος, ο Δημήτρης Χριστόφιας’’ (το είπε προχθές στις γυναίκες της οργάνωσης ΠΟΓΟ). Καλά το σκέφτηκες, δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος. Τελικά, όλα θέλουν μιαν εξελικτική διαδικασία. Ναι και ο καφετζής μπορεί να γίνει Πρόεδρος, όμως την ώρα που αναλαμβάνει το αξίωμα θα πρέπει να έχει ήδη κάνει το άλμα προς τα εμπρός. Ο δικός μας ήταν ακόμα καφετζής. Οπόταν, ναι, παραζαλίστηκε μέθυσε, έχασε τον έλεγχο και την επαφή με την πραγματικότητα. Άλλαξε ο άνθρωπος σιόρ!
Πόσο Θράσος – να πάει στις Βρυξέλλες και να κάνει διάλεξη στο Κολέγιο των Επιτρόπων για την οικονομική κρίση. Και μετά να πάει στο Συμβούλιο να τους πει ξανά, για την ανθρωποκεντρική προσέγγιση και το κοινωνικό κράτος. Μα ποιο κοινωνικό κράτος, σιορ, που είμαστε η μόνη χώρα στη Ευρώπη που δεν έχει σχέδιο υγείας, που ξοδεύει τα περισσότερα στην παιδεία με το χειρότερο αποτέλεσμα, που όλο το σύστημα εξυπηρετεί την νομενκλατούρα και που ο ‘’απλός άνθρωπος’’ εξευτελίζεται;
Τέλος πάντων μην απελπίζεστε. Θα μας σώσουν οι κινέζοι. Χάσαμε τους Καταρινούς, βρέχει Κινέζους επενδυτές. Ελπίζω να είναι βάσιμες όλες αυτές οι πληροφορίες και να μην μείνουμε στα ‘’θα’’. Και προπάντων όχι μακέτες. Όπως την άλλη φορά που γέμισε το Προεδρικό σείχηδες και στην μέση μια μακέτα, που αποδείχθηκε πως ήταν από άλλο πρότζεκτ και την έφεραν για επικοινωνιακούς λόγους. Για την επένδυση έναντι του ξενοδοχείου Χίλτον άρχισαν με 300 εκ. επένδυση ( Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος πρότεινε να τους δώσουμε και την Τεχνική Σχολή) ύστερα έπεσαν στα 150 εκ., τελικά στα 50 εκ. και μετά στο τίποτα....>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου