ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ;

Nίκος Αναστασιάδης: <<Όποιος με συλλάβει να είμαι μεθυσμένος θα πάρει ένα σημαντικό ποσό>>

Πρεμιέρα με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη κάνει ο Τάσος Τρύφωνος στην εκπομπή του ‘’Τετ α τετ’’. O πρόεδρος λέει πολλά και διάφορα, ενώ μια δήλωση του σίγουρα θα συζητηθεί και έχει να κάνει με τις φήμες σχετικά με την εξάρτηση του από το ποτό «Όποιος με συλλάβει να είμαι μεθυσμένος θα πάρει ένα σημαντικό ποσό. Αν θέλετε καθορίστε το. Δεν έχω κανέναν πρόβλημα».

Θαυμάστε δήλωση!!! Να μια πιθανή καλή πηγή εισοδημάτων σε περιόδους μεγάλης οικονομικής κρίσης!!!, Η δήλωση αυτή, υποθέτω ότι έγινε, χωρίς  την προηγούμενη κατανάλωση αλκοόλ. Πατήστε εδώ για να δείτε το Βίντεο, Νίκος Αναστασιάδης στη Μόσχα, Εντελώς Μεθυσμένος!.flv - YouTube και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Και μετά λέγουν κάποιοι ότι ο Όμηρος Αλεξάνδρου απαξιώνει τους πολιτικούς και ιδιαίτερα τον θεσμό του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ειλικρινά δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον κύριο Πρόεδρο αλλά ούτε και με τους προκάτοχους του, στους οποίους επίσης  άσκησα έντονη κριτική, καθ’  ότι όλοι αυτοί, σαν γνήσιοι εκπρόσωποι του ελεεινού κομματικού κατεστημένου, και με πολλά προσωπικά προβλήματα και εξαρτήσεις, μας οδήγησαν στην σημερινή τραγική κατάσταση.

Δεν ήμουν ποτέ στο περιβάλλον του Νίκου Αναστασιάδη για να διαπιστώσω αν πράγματι είναι εξαρτημένος από το αλκοόλ η όχι. Δεν σας κρύβω όμως ότι τα τελευταία χρόνια  άκουσα από πάρα πολλούς, και κυρίως από ανθρώπους του κομματικού του χώρου, ότι ο Αναστασιάδης εδώ και χρόνια δεν μπορεί να στερηθεί το αγαπημένο του Ουίσκυ. Άκουσα επίσης ότι καταναλώνει ουίσκυ ακόμα και πριν από κρίσιμες συναντήσεις του με προσωπικότητες εντός και εκτός Κύπρου. Με αυτό δεδομένο και με τις κάκιστες επιλογές Υπουργών και άλλων στελεχών της κυβέρνησης του που επέλεξε, δεν είναι τυχαία η σημερινή οικτρή κατάσταση σε όλα τα επίπεδα. Δυστυχώς για τον τόπο μου αισθάνομαι δικαιωμένος που προεκλογικά έκανα ότι μπορούσα για να αποτρέψω την εκλογή του υποστηρίζοντας την επιλογή ενός τεχνοκράτη, καθαρού από κομματικές εξαρτήσεις. Για το καλό της Κύπρου μας, μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα  και σήμερα να εξέφραζα την απολογία μου, αλλά δυστυχώς και πάλιν δεν έπεσα έξω στις εκτιμήσεις μου. Ειλικρινά αισθάνομαι τεράστια ανασφάλεια για το μέλλον αυτού του τόπου.

Λέγεται από διάφορους κύκλους ότι ο Αναστασιάδης, που πριν από τις εκλογές έκανε τον άνετο πολιτικό, ότι τώρα λόγω των τεράστιων προβλημάτων και απαιτήσεων που συνεπάγεται η προεδρική καρέκλα, είναι πολύ καταβεβλημένος και το ρίχνει πιο πολύ στο ποτό σε μια προσπάθεια να χαλαρώνει. Ακόμα και σκυλάκι (Τον Λίο) του αγόρασαν, ο οποίος περιφέρεται στους κήπους του προεδρικού και τον βοηθά να χαλαρώνει. Πολλοί θεωρούν τον Αναστασιάδη αδιάβαστο και ανιστόρητο πολιτικό, με πολλές ελλείψεις στις πτυχές του Κυπριακού. Έναν άνθρωπο που ξεχνά εύκολα και ότι για αυτό διόρισε συνομιλητή στον Κυπριακό, με ορατό πλέον τον κίνδυνο να μπούμε στην διαδικασία της τετραμερούς που πάντα επιδίωκε η Τουρκία. Μακάρι να διαψευστούν όσοι έχουν τέτοιες ανησυχίες για το καλό της πατρίδας μας   

Για να είμαι όμως δίκαιος με τους εκάστοτε προέδρους της Κύπρου, θα πρέπει να ομολογήσω ότι ακόμη και μια ισορροπημένη και εμπνευσμένη προσωπικότητα θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να πετύχει να βγάλει την Κύπρο από τα σημερινά τραγικά αδιέξοδα. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί είναι τόσο διεφθαρμένη και βρώμικη η πολιτική ζωή της Κύπρου, είναι τόσο καταρρακωμένοι και διαβρωμένοι οι θεσμοί, που το σύστημα αυτό επιβάλλεται να πεθάνει εδώ και τώρα και να κτιστεί ένα νέο υγιές από την αρχή, με άτομα υγιή και ισορροπημένα, με ήθος και πίστη στις αξίες του ορθόδοξου ελληνισμού.   

Στο προσωπικό μου Μπλοκ θα βρείτε αναρτημένο ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο ‘’ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΗΓΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ’’ που στηρίζεται στη συγγραφική δουλειά του πρώην υπουργού εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας David Owen, νευρολόγου στο επάγγελμα. Στο πολύ ενδιαφέρον αυτό άρθρο περιγράφονται οι εμπειρίες του κ.Owen, ο οποίος, όντας υπουργός, είχε την ευκαιρία, να συναντήσει πολλούς ηγέτες και να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα τους, περιγράφει δε πώς αυτοί οι προβληματικοί ηγέτες επηρέασαν τόσο τα συμφέροντα των χωρών τους όσο και την διεθνή πολιτική σκηνή.

Στην περίπτωση της Κύπρου, ανάλογη δουλειά με αυτή του Owen, θα μπορούσε να καταγράψει κάποιος τολμηρός κύπριος γιατρός που είχε την τύχη η την ατυχία να έρθει σε επαφή με όλους αυτούς τους προβληματικούς ηγέτες που παρέλασαν τα τελευταία χρόνια και ασέλγησαν στο σώμα  της ταλαιπωρημένης αυτής χώρας. Κάποια δεδομένα για τους ασθενείς μας ηγέτες ήδη υπάρχουν και θα μπορούσε η δουλειά να αρχίσει από εκεί. Π.χ (α)  Ο Τάσος Παπαδόπουλος δημοσίευσε την συνταγή ψυχοφαρμάκων του Σπύρου Κυπριανού στη εφημερίδα ‘’ Ο Κήρυκας’’ που εξέδιδε. Όταν κάποιος του ανέφερε ότι αυτό που έκανε ήταν από κάθε άποψη ανέντιμο, η απάντηση του ανάλογη με τον εμετικό χαρακτήρα του: ‘’O λαός πρέπει να γνωρίζει τα προβλήματα υγείας των ηγετών του’’ όλοι γνωρίζουν την κόντρα του με το Σπύρο, αλλά βλέπεται ‘’όλοι οι πολιτικοί μας για το καλό του λαού εργάζονται’’ (β)  Η εξάρτηση του Γλαύκου Κληρίδη στην ζηβανία, (γ) Ο εθισμός του Τάσου Παπαδόπουλου στο ποτό και η εν γένει αλαζονική, φθονερή και χολερική συμπεριφορά του. (δ) Για τον Χριστόφια ότι και να πει κανείς είναι λίγα. Εκτός από δογματικός και γηναξιής, ήταν ένας γνήσιος ποδινάς που το μεγάλο άλμα στην ζωή του ( από καφετζιή σε Πρόεδρο) τον έκανε, βοηθούσης και της υψηλής δόσης κορτιζόνης που έπαιρνε καθημερινά λόγω προβλημάτων υγείας (το επιβεβαίωσε γιατρός που γνωρίζει το πρόβλήμα του), να παραλογίζεται και να οπτασιάζεται. Θα μείνει στην κυπριακή πολιτική ιστορία, μακράν ο πλέον προβληματικός και αποτυχημένος πρόεδρος

Ίσως κάποιοι από τις δεκάδες χιλιάδες λήπτες των μηνυμάτων μου, τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό, να αναρωτηθούν: ‘’Που το πάει ο Όμηρος Αλεξάνδρου; γιατί τα  βάζει με  τους πολιτικούς και την κομματοκρατία; δεν φοβάται; δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνει δεν οδηγεί πουθενά;  γιατί τόσο πάθος, γιατί  τέλος απαξιώνει ακόμη και τον Πρόεδρο, τον επικεφαλή των θεσμών του κράτους που υποτίθεται θέλει να προστατεύσει;   

Η απάντηση μου:

Όταν για αυτόν τον επίγειο παράδεισο που μας χάρισε ο θεός, για τον οποίο θυσιάστηκαν δικοί μου άνθρωποι, δεν νοιαστώ, δεν κάνω ότι μπορώ να τον προστατεύσω από τους εσωτερικούς εχθρούς του, τους πολιτικούς δηλαδή, τι νόημα μπορεί να έχει πλέον η ζωή μου; Τι νόημα έχει να ζω, όταν βλέπω δίπλα μου άνεργους, φτωχούς και εξαθλιωμένους πολίτες. Τι θα πω αύριο στα νεαρά ακόμη παιδιά μου, όταν αυτός ο τόπος θα τουρκέψει και θα ελέγχεται από ξένα οικονομικά συμφέροντα, όταν θα με ρωτήσουν τι έκανες για τον τόπο σου πατέρα; E’όχι αγαπητοί μου, προτιμώ να παραμείνω ένας φτωχός άνθρωπος, ένας σεμνός πατριώτης παρά να μετατραπώ σε ένα γλείφτη – σφουγγοκωλάριο, που τα πάει καλά με την αμαρτωλή κομματοκρατία για να προωθεί τα προσωπικά του συμφέροντα αδιαφορώντας για το συμφέρον της πατρίδας του. Ο αγώνας που άρχισα εδώ και 12 χρόνια δεν ξέρω που θα βγάλει, αλλά η συνείδηση μου, μου λεει ότι πρέπει να συνεχιστεί. Θα πρέπει να συνεχιστεί για να απαλλαγεί αυτή η χώρα από τους εσωτερικούς εχθρούς της που είναι πολύ χειρότεροι από τους εξωτερικούς εχθρούς της.  Πιστέψετε με, είναι απίστευτα γλυκό το αίσθημα που βιώνει κάποιος όταν αγωνίζεται ανιδιοτελώς για την δικαιοσύνη και την σωτηρία της πατρίδας του.

Όμηρος Αλεξάνδρου