ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΚΟΙΝΟΣ!
1) Δεν Θέλει Διχοτόμηση ή δυο Κράτη η Τουρκία 2) Ένας εκτός τόπου και χρόνου “ρεαλισμός”
Δεν Θέλει Διχοτόμηση ή δυο Κράτη η Τουρκία
Ένας εκτός τόπου και χρόνου “ρεαλισμός”
Ακολουθούν δύο κείμενα. Το πρώτο, άρθρο του Δρ. Μ. Ευρυβιάδη. Το δεύτερο, ανάρτηση στην έγκυρη ιστοσελίδα Βήμα Σαρωνικού της δήλωσης κ. Πάνου Ιωαννίδη για το διχοτομικό βιβλίο Στ. Λυγερού με πληροφοριακό πρόλογο, από τον αρχισυντάκτη της ιστοσελίδας για τη «τρικυμιώδη» παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα.
Δεν θέλει δύο κράτη ή διχοτόμηση η Τουρκία, τη θέλει ολόκληρη την Κύπρο. Θέλει πρωτίστως να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που προσπάθησε ενόπλως από το 1963/64 με το πραξικόπημα εναντίον της Κ.Δ, εκείνο των Τουρκοκυπρίων με τη ΤΜΤ αλλά απέτυχε. Στόχος της ήταν και παραμένει η «κατάλυση του υφιστάμενου κράτους, της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας», όπως ορθώς επισημαίνει ο Δρ. Ευρυβιάδης. Ακριβώς ότι μας προτείνουν οι ξένοι (Άγγλοι πρώτοι) που ελέγχουν την περιβόητη Ομάδα Διεθνών Κρίσεων (ICG) με άρθρο τους στις 14 Μαρτίου 2014 και οι άρδην εξ Αριστερών αυτόκλητοι σούπερ πατριώτες εξ Αθηνών. Η συνταγές Λυγερού και ICG προτείνει ακριβώς το ίδιο! Κατάλυση του υφιστάμενου κράτους, της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι οποίοι πολύ το πήραν απάνω τους να νομίζουν έχουν το δικαίωμα του αλάνθαστου και υπεροπτικού αναστήματος εκ καθέδρας να μας επιβάλουν ότι τους κατεβεί ή ότι τους γουστάρει ή ότι τους καλούν να μας προωθούν για μας δίχως εμάς – Σταύρος Λυγερός και η ομάδα του με βιβλίο – για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δημιουργία δύο ανεξαρτήτων κρατών αναγνωρίζοντας ξεχωριστή αυτοδιάθεση στο 18% και παραγράφοντας τα εγκλήματα της Τουρκίας!!! Και το .. μαράζι τους; Κατά κ. Καραμπελιά «Υπάρχει…τεχνικό πρόβλημα, δεν το δέχεται η Τουρκία»!!
Το σημερινό άρθρο του Δρ. Μάριου Ευρυβιάδη (που δημοσιεύεται και στο Φιλελεύθερο) πιστεύεται δεν γράφτηκε έχοντας υπόψη το Σταύρο Λυγερό και την διχοτομική του πρόταση (το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Λυγερός) αλλά έρχεται γάντι τελικά και ως μια απάντηση στους διάφορους εξ Αθηνών Λυγερούς. Θα επανέλθω στο θέμα αυτό.
Φανούλα Αργυρού – Λονδίνο.
Δεν Θέλει Διχοτόμηση ή δυο Κράτη η Τουρκία.
Μάριος Ευρυβιάδης Agora Dialogue
Τι δεν επιδιώκει η Τουρκία στην Κύπρο; Δεν επιδιώκει την “διχοτόμηση” αλλά ούτε και το λογικό της επακόλουθο που είναι τα “δυο κράτη”. Ωστόσο στην Κύπρο κυριαρχεί η εντύπωση, ακόμη και η πίστη θα έλεγα, ότι αυτός είναι και παραμένει ο στρατηγικός στόχος της Άγκυρας- μια “διχοτομημένη” Κύπρος που τελικά θα πάρει την μορφή των “δυο κρατών”.
Πώς αλλιώς να εξηγηθούν οι συνεχείς καταγγελίες κατά της “διχοτόμησης” και των “δυο κρατών”, που είναι η καθημερινή επωδός των πολιτικών τοποθετήσεων των πολιτικών ταγών του τόπου, με το ΑΚΕΛ πάντοτε “μποστάρη” στις καταδίκες και τους εξορκισμούς; Και μάλιστα με το έωλο επιχείρημα ότι ο μόνος τρόπος να ακυρωθούν οι βουλιμικοί σχεδιασμοί της Άγκυρας είναι μέσω των υφιστάμενων διαπραγματεύσεων για την οικοδόμηση μιας “διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας”;
Η ´Αγκυρα έχει εδώ και μια πεντηκονταετία, από το 1964, εγκαταλείψει την διχοτόμηση ως στρατηγικό στόχο και , κατ´επέκταση έχει εγκαταλείψει και το λογικό της επακόλουθο που είναι αυτό των “δυο κρατών”. Η στρατηγική αυτή δεν εξυπηρετούσε και δεν εξυπηρετεί τα τα συμφέροντά της και δη τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες. Αντίθετα τα επιδεινώνει.
Πώς όμως να ερμηνευθεί η πρόσφατη απειλή του Πρωθυπουργού πλέον Αχμέτ (γνωστού επίσης και ως “Μηδενικά Προβλήματα”) Νταβούτογλου ότι εφόσον οι Ελληνοκύπριοι συνεχίσουν να κωλυσιεργούν τότε η “λύση” των “δυο κρατών” θα καταστεί αναπόφευκτη; Η δήλωση Νταβούτογλου είναι κατ’ εμέ μια κατ´εξοχή προσπάθεια ψυχολογικού πολέμου. Ο Νταβούτογλου και ο κάθε Νταβούτογλου γνωρίζει τι είναι αυτό που διαταράσσει τα μέγιστα τον ψυχισμό του κάθε Κύπριου πατριώτη. Είναι το φάντασμα της διχοτόμησης και η άλλη του όψη, τα “δυο κράτη”. Διακηρύττει λοιπόν αυτός τα περί “διχοτόμησης και “δυο κρατών”, με χειροκροτητές του τα “iç oğlan” της Άγκυρας στις τουρκοκρατούμενες περιοχές, ακριβώς διότι γνωρίζει ότι η εξαγγελία και μόνο, αποσυντονίζει την πολιτική ηγεσία αλλά και τους πολίτες. Επί του προκειμένου, χαρακτηριστική υπήρξε η αντίδραση του δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ σε ένα πολυδιαβασμένο κείμενο του. Απευθυνόμενος στον κύριο “Μηδενικά Προβλήματα”, του είπε να πάρει τα “δυο κράτη” και να τα βάλει εκεί που ξέρει.
Ούτε η “διχοτόμηση” αλλά ούτε τα “δυο κράτη” εξυπηρετούν τα άμεσα και μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια της Άγκυρας για την Κύπρο και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η άμεση επιδίωξη της Άγκυρας, που θα την ήθελε εφαρμοσμένη “χθες”και που έχει καθυστερήσει 40 τουλάχιστον χρόνια, είναι η κατάλυση του υφιστάμενου κράτους, της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αγαπημένη μέθοδος της Άγκυρας, ο πόλεμος, απέτυχε παταγωδώς το 1974. Και η Άγκυρα ( μαζί με όλους τους καλοθελητές μέσα και έξω) είναι πεπεισμένη αλλά έχει και διαβεβαιώσεις από τους δυτικούς πάτρωνες της,ότι αυτό θα επιτευχθεί μόνο μέσω των υπό την αιγίδα του ΟΗΕ δομημένων συνομιλιών. Εδώ η Άγκυρα έχει απόλυτο δίκιο. Οι συνομιλίες έχουν προ πολλού εκφυλιστεί επί σκοπώ από την ενεργούμενη Γραμματεία του ΟΗΕ . Ταυτόχρονα η διαδικασία αυτή έχει εγκλωβίσει την ελληνοκυπριακή πλευρά και την έκανε να πιστεύει ότι αυτή και κυρίως η δομή της, αποτελούν μια μοναδική και “άνευ εξόδου” διαδικασία. Αυτός κατέληξε να είναι και ο ανομολόγητος λόγος λειτουργίας τους. Όταν και εάν αυτές ολοκληρωθούν, το κυπριακό κράτος θα παύσει να υφίσταται, νομοτελειακά . Τα περί “συνέχειας” και “μετεξέλιξης” που ακούγονται είναι υποκρισίες και λαϊκισμοί.
Μακροχρόνιος στόχος της Άγκυρας είναι να υπάρχει στην Κύπρο ένα πολιτικό μόρφωμα το οποίο δεν θα έχει κανένα από τα βασικά λειτουργικά γνωρίσματα κράτους. Δεν θα έχει εσωτερική συγκρότηση και αυτονομία αλλά ούτε και διεθνή υπόσταση που να περιορίζεται μόνο από το διεθνές δίκιο (εθιμικό και συμβατικό) και τους διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους θα συμμετέχει. Εσωτερικά το μόρφωμα θα είναι ρατσιστικά (racialist) δομημένο. Ως προς τις προδιαγραφές Άγκυρας για την “διεθνή υπόσταση” του μορφώματος, υπομνύω μία μόνο από τις πολλές Ανανικές φιλοτουρκικές προδιαγραφές που είναι και άμεσα σχετική με τα σημερινά δρώμενα στην περιοχή μας: “Η Κύπρος δεν δικαιούται να διαθέσει το έδαφος της για διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις χωρίς την συναίνεση και των δυο συνιστώντων πολιτειών . Και μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι απαραίτητη και η συναίνεση Ελλάδας και Τουρκίας” [ "Cyprus shall not put its territory at the disposal of international military operations other than with the consent of both constituent states; until the accession of Turkey to the European Union, the consent of Greece and Turkey shall also be required." Article 8.4 of the Main Articles].
Φαντασθείτε τη διεθνή αυτή δέσμευση σε λειτουργία σήμερα με το τζιχαντιστικό δίδυμο Έρντογαν-Νταβούτογλου στην εξουσία και τα όσα συμβαίνουν με την υποστήριξη της Άγκυρας προς τους τζιχαντιστές-αποκεφαλιστές του Ισλαμικού Κράτους. Πριν μόλις λίγες μέρες ο πολύς κ. Νταβούτογλου επανέλαβε ότι οι τζιχαντιστές αυτοί δεν είναι τρομοκράτες αλλά “παρεξηγημένοι” και “αδικημένοι” μουσουλμάνοι! Η Κύπρος, τουλάχιστον η μία τις δυο “πολιτείες” της, θα λειτουργούσε όπως ακριβώς λειτουργεί σήμερα η Άγκυρα. Ως αρωγός της ισλαμικής τρομοκρατίας και του εξανδραποδισμού που λαμβάνει χώρα στην περιοχή.
Οι εξελίξεις την περίοδο αυτή και ιδίως αυτές στην Ανατολική Μεσόγειο, με καταλύτη την ενέργεια, ανοίγουν ένα στρατηγικό παράθυρο ευκαιρίας για την οικοδόμηση περιφερειακών συνεργασιών που θα είναι κατοχυρωμένες από το διεθνές δημόσιο, ιδιωτικό και επιχειρηματικό δίκαιο και οι οποίες θα ακυρώνουν τον θανάσιμο εγκλωβισμό που προσπαθεί να επιβάλει η Άγκυρα στην Λευκωσία.
Οι πολιτικοί ταγοί του τόπου δεν πρέπει να αφήσουν αυτή την ευκαιρία να περάσει διότι τους κατατρέχουν ψυχολογικά και άλλα σύνδρομα. Και δεν πρέπει να τρέξουν, κάτω από τις απειλές της τζιχαντιστικής Τουρκίας, να ξαναμπούν στον μαντρί των συνομιλιών, εκεί όπου τους αναμένουν “πολιτικοί τζιχαντιστές”για ένα συλλογικό αποκεφαλισμό και μάλιστα με τους ίδιους να προσφέρονται εθελοντικά στη “ιεροτελεστία” με την παραίσθηση ότι έτσι θα αποφευχθεί η “διχοτόμηση”, μια παρωχημένη στρατηγική που η Άγκυρα υιοθέτησε πριν έξι δεκαετίες όταν δεν είχε κανένα έρεισμα στην Κύπρο.
Οι ηγεσίες των δυο μεγάλων, ειδικά, κομμάτων πρέπει να προβληματιστούν ως προς τις παραδοχές τους αναφορικά με την Τουρκία και τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιδιώξεις της. Η μέχρι τώρα διάγνωση τους είναι λανθασμένη, τα πραγματα το αποδεικνύουν καθημερινά και ωφείλουν να αναστοχαστούν. “Οταν τα δεδομένα αλλάζουν, αλλάζω τις απόψεις μου”, φέρεται να δήλωσε κάποτε ο εμβληματικός οικονομολόγος John Maynard Keynes. Kαι απευθυνόμενος σε επικριτή του τον ρώτησε. “Εσύ, κύριε, τί κάνεις;”
Τα δυό μεγάλα κόμματα παραμένουν προσκολλημένα σε παρωχημένες καταστάσεις. Είναι πολύ πιθανό να έχουν κάποιο άσο στο μανίκι τους.
http://agora-dialogue.com/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CF%87%CE%BF%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%AE-%CE%B4%CF%85%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7-%CE%B7/
Ένας εκτός τόπου και χρόνου “ρεαλισμός”.
07/11/2014
Ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός εξέδωσε πρόσφατα βιβλίο για την Κύπρο και το κυπριακό ζήτημα. Προτείνει δε ως λύση κάποια μορφή διπλής ένωσης. Το βιβλίο αυτό όμως, δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του ούτε τα εσχάτως τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή με την εμφάνιση του “ισλαμικού κράτους” ούτε την ανάδειξη του Κουρδιστάν ως κρατικής οντότητας. Επίσης αγνοεί πλήρως την τουρκική επιθετικότητα σε βάρος της κυπριακής ( και κατ’ επέκταση της ελλαδικής ) Α.Ο.Ζ. . Συνεπώς, με αυτές τις ορατές ελλείψεις και ούσα ανεπίκαιρη η ατυχής ( ; ) αυτή έκδοση, προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά η προβολή του βιβλίου, χθες 6/11/14 σε εκδήλωση του αριστερού πατριωτικού φορέα “άρδην”. Όπου εύλογα εκδηλώθηκαν πολλές ενστάσεις και διαμαρτυρίες, ακόμη και καταγγελίες. ( Νίκος Καραβαζάκης )
Πάνος Ιωαννίδης Agora Dialogue
«Κυπριακό: Η αιρετική λύση»
Άσχετα από την αγαθή πρόθεση του συγγραφέα, από την ώρα που καταργείται το διεθνώς και πανευρωπαϊκά αναγνωρισμένο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η “λογική” κινείται στη σφαίρα των δύο κρατών, ο αφανισμός του Κυπριακού ελληνισμού είναι προδιαγεγραμμένος…
Η προσέγγιση για υγιή κατάληξη του κυπριακού ζητήματος πρέπει να βασίζεται σε δύο δεδομένα:
1ον, ότι “λύση” που άμεσα ή έμμεσα καταργεί το κυρίαρχο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν συζητείται.
2ον, ότι κάθε άλλο θέμα συζητείται, νοουμένου ότι οι αποφάσεις δεν θα θίγουν την κυριαρχία του Κράτους και δεν θα πλήττουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων.
Η προσέγγιση είναι αξιοπρεπής και ρεαλιστική, καθόσον η Τουρκία είναι πλέον που επείγεται για λύση (πορεία προς ΕΕ και αυξανόμενη γεωστρατηγική αξία Κύπρου), ενδεχόμενο ανέφικτο με την Τουρκία ανυπόληπτη και βυθισμένη στην παρανομία.
Ως εκ των ανωτέρω, η ηττοπαθής παρουσίαση της όποιας προοπτικής δύο κρατών ως αδήριτης ανάγκης επειδή δήθεν «ο κυπριακός Ελληνισμός δεν έχει ούτε καλύτερη εναλλακτική λύση ούτε πολύ χρόνο στη διάθεσή του…» απορρίπτεται.
1) Δεν Θέλει Διχοτόμηση ή δυο Κράτη η Τουρκία 2) Ένας εκτός τόπου και χρόνου “ρεαλισμός”
Δεν Θέλει Διχοτόμηση ή δυο Κράτη η Τουρκία
Ένας εκτός τόπου και χρόνου “ρεαλισμός”
Ακολουθούν δύο κείμενα. Το πρώτο, άρθρο του Δρ. Μ. Ευρυβιάδη. Το δεύτερο, ανάρτηση στην έγκυρη ιστοσελίδα Βήμα Σαρωνικού της δήλωσης κ. Πάνου Ιωαννίδη για το διχοτομικό βιβλίο Στ. Λυγερού με πληροφοριακό πρόλογο, από τον αρχισυντάκτη της ιστοσελίδας για τη «τρικυμιώδη» παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα.
Δεν θέλει δύο κράτη ή διχοτόμηση η Τουρκία, τη θέλει ολόκληρη την Κύπρο. Θέλει πρωτίστως να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που προσπάθησε ενόπλως από το 1963/64 με το πραξικόπημα εναντίον της Κ.Δ, εκείνο των Τουρκοκυπρίων με τη ΤΜΤ αλλά απέτυχε. Στόχος της ήταν και παραμένει η «κατάλυση του υφιστάμενου κράτους, της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας», όπως ορθώς επισημαίνει ο Δρ. Ευρυβιάδης. Ακριβώς ότι μας προτείνουν οι ξένοι (Άγγλοι πρώτοι) που ελέγχουν την περιβόητη Ομάδα Διεθνών Κρίσεων (ICG) με άρθρο τους στις 14 Μαρτίου 2014 και οι άρδην εξ Αριστερών αυτόκλητοι σούπερ πατριώτες εξ Αθηνών. Η συνταγές Λυγερού και ICG προτείνει ακριβώς το ίδιο! Κατάλυση του υφιστάμενου κράτους, της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι οποίοι πολύ το πήραν απάνω τους να νομίζουν έχουν το δικαίωμα του αλάνθαστου και υπεροπτικού αναστήματος εκ καθέδρας να μας επιβάλουν ότι τους κατεβεί ή ότι τους γουστάρει ή ότι τους καλούν να μας προωθούν για μας δίχως εμάς – Σταύρος Λυγερός και η ομάδα του με βιβλίο – για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δημιουργία δύο ανεξαρτήτων κρατών αναγνωρίζοντας ξεχωριστή αυτοδιάθεση στο 18% και παραγράφοντας τα εγκλήματα της Τουρκίας!!! Και το .. μαράζι τους; Κατά κ. Καραμπελιά «Υπάρχει…τεχνικό πρόβλημα, δεν το δέχεται η Τουρκία»!!
Το σημερινό άρθρο του Δρ. Μάριου Ευρυβιάδη (που δημοσιεύεται και στο Φιλελεύθερο) πιστεύεται δεν γράφτηκε έχοντας υπόψη το Σταύρο Λυγερό και την διχοτομική του πρόταση (το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Λυγερός) αλλά έρχεται γάντι τελικά και ως μια απάντηση στους διάφορους εξ Αθηνών Λυγερούς. Θα επανέλθω στο θέμα αυτό.
Φανούλα Αργυρού – Λονδίνο.
Δεν Θέλει Διχοτόμηση ή δυο Κράτη η Τουρκία.
Μάριος Ευρυβιάδης Agora DialogueΤι δεν επιδιώκει η Τουρκία στην Κύπρο; Δεν επιδιώκει την “διχοτόμηση” αλλά ούτε και το λογικό της επακόλουθο που είναι τα “δυο κράτη”. Ωστόσο στην Κύπρο κυριαρχεί η εντύπωση, ακόμη και η πίστη θα έλεγα, ότι αυτός είναι και παραμένει ο στρατηγικός στόχος της Άγκυρας- μια “διχοτομημένη” Κύπρος που τελικά θα πάρει την μορφή των “δυο κρατών”.
Πώς αλλιώς να εξηγηθούν οι συνεχείς καταγγελίες κατά της “διχοτόμησης” και των “δυο κρατών”, που είναι η καθημερινή επωδός των πολιτικών τοποθετήσεων των πολιτικών ταγών του τόπου, με το ΑΚΕΛ πάντοτε “μποστάρη” στις καταδίκες και τους εξορκισμούς; Και μάλιστα με το έωλο επιχείρημα ότι ο μόνος τρόπος να ακυρωθούν οι βουλιμικοί σχεδιασμοί της Άγκυρας είναι μέσω των υφιστάμενων διαπραγματεύσεων για την οικοδόμηση μιας “διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας”;
Η ´Αγκυρα έχει εδώ και μια πεντηκονταετία, από το 1964, εγκαταλείψει την διχοτόμηση ως στρατηγικό στόχο και , κατ´επέκταση έχει εγκαταλείψει και το λογικό της επακόλουθο που είναι αυτό των “δυο κρατών”. Η στρατηγική αυτή δεν εξυπηρετούσε και δεν εξυπηρετεί τα τα συμφέροντά της και δη τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες. Αντίθετα τα επιδεινώνει.
Πώς όμως να ερμηνευθεί η πρόσφατη απειλή του Πρωθυπουργού πλέον Αχμέτ (γνωστού επίσης και ως “Μηδενικά Προβλήματα”) Νταβούτογλου ότι εφόσον οι Ελληνοκύπριοι συνεχίσουν να κωλυσιεργούν τότε η “λύση” των “δυο κρατών” θα καταστεί αναπόφευκτη; Η δήλωση Νταβούτογλου είναι κατ’ εμέ μια κατ´εξοχή προσπάθεια ψυχολογικού πολέμου. Ο Νταβούτογλου και ο κάθε Νταβούτογλου γνωρίζει τι είναι αυτό που διαταράσσει τα μέγιστα τον ψυχισμό του κάθε Κύπριου πατριώτη. Είναι το φάντασμα της διχοτόμησης και η άλλη του όψη, τα “δυο κράτη”. Διακηρύττει λοιπόν αυτός τα περί “διχοτόμησης και “δυο κρατών”, με χειροκροτητές του τα “iç oğlan” της Άγκυρας στις τουρκοκρατούμενες περιοχές, ακριβώς διότι γνωρίζει ότι η εξαγγελία και μόνο, αποσυντονίζει την πολιτική ηγεσία αλλά και τους πολίτες. Επί του προκειμένου, χαρακτηριστική υπήρξε η αντίδραση του δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ σε ένα πολυδιαβασμένο κείμενο του. Απευθυνόμενος στον κύριο “Μηδενικά Προβλήματα”, του είπε να πάρει τα “δυο κράτη” και να τα βάλει εκεί που ξέρει.
Ούτε η “διχοτόμηση” αλλά ούτε τα “δυο κράτη” εξυπηρετούν τα άμεσα και μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια της Άγκυρας για την Κύπρο και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η άμεση επιδίωξη της Άγκυρας, που θα την ήθελε εφαρμοσμένη “χθες”και που έχει καθυστερήσει 40 τουλάχιστον χρόνια, είναι η κατάλυση του υφιστάμενου κράτους, της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αγαπημένη μέθοδος της Άγκυρας, ο πόλεμος, απέτυχε παταγωδώς το 1974. Και η Άγκυρα ( μαζί με όλους τους καλοθελητές μέσα και έξω) είναι πεπεισμένη αλλά έχει και διαβεβαιώσεις από τους δυτικούς πάτρωνες της,ότι αυτό θα επιτευχθεί μόνο μέσω των υπό την αιγίδα του ΟΗΕ δομημένων συνομιλιών. Εδώ η Άγκυρα έχει απόλυτο δίκιο. Οι συνομιλίες έχουν προ πολλού εκφυλιστεί επί σκοπώ από την ενεργούμενη Γραμματεία του ΟΗΕ . Ταυτόχρονα η διαδικασία αυτή έχει εγκλωβίσει την ελληνοκυπριακή πλευρά και την έκανε να πιστεύει ότι αυτή και κυρίως η δομή της, αποτελούν μια μοναδική και “άνευ εξόδου” διαδικασία. Αυτός κατέληξε να είναι και ο ανομολόγητος λόγος λειτουργίας τους. Όταν και εάν αυτές ολοκληρωθούν, το κυπριακό κράτος θα παύσει να υφίσταται, νομοτελειακά . Τα περί “συνέχειας” και “μετεξέλιξης” που ακούγονται είναι υποκρισίες και λαϊκισμοί.
Μακροχρόνιος στόχος της Άγκυρας είναι να υπάρχει στην Κύπρο ένα πολιτικό μόρφωμα το οποίο δεν θα έχει κανένα από τα βασικά λειτουργικά γνωρίσματα κράτους. Δεν θα έχει εσωτερική συγκρότηση και αυτονομία αλλά ούτε και διεθνή υπόσταση που να περιορίζεται μόνο από το διεθνές δίκιο (εθιμικό και συμβατικό) και τους διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους θα συμμετέχει. Εσωτερικά το μόρφωμα θα είναι ρατσιστικά (racialist) δομημένο. Ως προς τις προδιαγραφές Άγκυρας για την “διεθνή υπόσταση” του μορφώματος, υπομνύω μία μόνο από τις πολλές Ανανικές φιλοτουρκικές προδιαγραφές που είναι και άμεσα σχετική με τα σημερινά δρώμενα στην περιοχή μας: “Η Κύπρος δεν δικαιούται να διαθέσει το έδαφος της για διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις χωρίς την συναίνεση και των δυο συνιστώντων πολιτειών . Και μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι απαραίτητη και η συναίνεση Ελλάδας και Τουρκίας” [ "Cyprus shall not put its territory at the disposal of international military operations other than with the consent of both constituent states; until the accession of Turkey to the European Union, the consent of Greece and Turkey shall also be required." Article 8.4 of the Main Articles].
Φαντασθείτε τη διεθνή αυτή δέσμευση σε λειτουργία σήμερα με το τζιχαντιστικό δίδυμο Έρντογαν-Νταβούτογλου στην εξουσία και τα όσα συμβαίνουν με την υποστήριξη της Άγκυρας προς τους τζιχαντιστές-αποκεφαλιστές του Ισλαμικού Κράτους. Πριν μόλις λίγες μέρες ο πολύς κ. Νταβούτογλου επανέλαβε ότι οι τζιχαντιστές αυτοί δεν είναι τρομοκράτες αλλά “παρεξηγημένοι” και “αδικημένοι” μουσουλμάνοι! Η Κύπρος, τουλάχιστον η μία τις δυο “πολιτείες” της, θα λειτουργούσε όπως ακριβώς λειτουργεί σήμερα η Άγκυρα. Ως αρωγός της ισλαμικής τρομοκρατίας και του εξανδραποδισμού που λαμβάνει χώρα στην περιοχή.
Οι εξελίξεις την περίοδο αυτή και ιδίως αυτές στην Ανατολική Μεσόγειο, με καταλύτη την ενέργεια, ανοίγουν ένα στρατηγικό παράθυρο ευκαιρίας για την οικοδόμηση περιφερειακών συνεργασιών που θα είναι κατοχυρωμένες από το διεθνές δημόσιο, ιδιωτικό και επιχειρηματικό δίκαιο και οι οποίες θα ακυρώνουν τον θανάσιμο εγκλωβισμό που προσπαθεί να επιβάλει η Άγκυρα στην Λευκωσία.
Οι πολιτικοί ταγοί του τόπου δεν πρέπει να αφήσουν αυτή την ευκαιρία να περάσει διότι τους κατατρέχουν ψυχολογικά και άλλα σύνδρομα. Και δεν πρέπει να τρέξουν, κάτω από τις απειλές της τζιχαντιστικής Τουρκίας, να ξαναμπούν στον μαντρί των συνομιλιών, εκεί όπου τους αναμένουν “πολιτικοί τζιχαντιστές”για ένα συλλογικό αποκεφαλισμό και μάλιστα με τους ίδιους να προσφέρονται εθελοντικά στη “ιεροτελεστία” με την παραίσθηση ότι έτσι θα αποφευχθεί η “διχοτόμηση”, μια παρωχημένη στρατηγική που η Άγκυρα υιοθέτησε πριν έξι δεκαετίες όταν δεν είχε κανένα έρεισμα στην Κύπρο.
Οι ηγεσίες των δυο μεγάλων, ειδικά, κομμάτων πρέπει να προβληματιστούν ως προς τις παραδοχές τους αναφορικά με την Τουρκία και τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιδιώξεις της. Η μέχρι τώρα διάγνωση τους είναι λανθασμένη, τα πραγματα το αποδεικνύουν καθημερινά και ωφείλουν να αναστοχαστούν. “Οταν τα δεδομένα αλλάζουν, αλλάζω τις απόψεις μου”, φέρεται να δήλωσε κάποτε ο εμβληματικός οικονομολόγος John Maynard Keynes. Kαι απευθυνόμενος σε επικριτή του τον ρώτησε. “Εσύ, κύριε, τί κάνεις;”
Τα δυό μεγάλα κόμματα παραμένουν προσκολλημένα σε παρωχημένες καταστάσεις. Είναι πολύ πιθανό να έχουν κάποιο άσο στο μανίκι τους.
http://agora-dialogue.com/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CF%87%CE%BF%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%AE-%CE%B4%CF%85%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7-%CE%B7/
Ένας εκτός τόπου και χρόνου “ρεαλισμός”.
07/11/2014Ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός εξέδωσε πρόσφατα βιβλίο για την Κύπρο και το κυπριακό ζήτημα. Προτείνει δε ως λύση κάποια μορφή διπλής ένωσης. Το βιβλίο αυτό όμως, δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του ούτε τα εσχάτως τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή με την εμφάνιση του “ισλαμικού κράτους” ούτε την ανάδειξη του Κουρδιστάν ως κρατικής οντότητας. Επίσης αγνοεί πλήρως την τουρκική επιθετικότητα σε βάρος της κυπριακής ( και κατ’ επέκταση της ελλαδικής ) Α.Ο.Ζ. . Συνεπώς, με αυτές τις ορατές ελλείψεις και ούσα ανεπίκαιρη η ατυχής ( ; ) αυτή έκδοση, προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά η προβολή του βιβλίου, χθες 6/11/14 σε εκδήλωση του αριστερού πατριωτικού φορέα “άρδην”. Όπου εύλογα εκδηλώθηκαν πολλές ενστάσεις και διαμαρτυρίες, ακόμη και καταγγελίες. ( Νίκος Καραβαζάκης )
Πάνος Ιωαννίδης Agora Dialogue
«Κυπριακό: Η αιρετική λύση»
Άσχετα από την αγαθή πρόθεση του συγγραφέα, από την ώρα που καταργείται το διεθνώς και πανευρωπαϊκά αναγνωρισμένο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η “λογική” κινείται στη σφαίρα των δύο κρατών, ο αφανισμός του Κυπριακού ελληνισμού είναι προδιαγεγραμμένος…
Η προσέγγιση για υγιή κατάληξη του κυπριακού ζητήματος πρέπει να βασίζεται σε δύο δεδομένα:
1ον, ότι “λύση” που άμεσα ή έμμεσα καταργεί το κυρίαρχο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν συζητείται.
2ον, ότι κάθε άλλο θέμα συζητείται, νοουμένου ότι οι αποφάσεις δεν θα θίγουν την κυριαρχία του Κράτους και δεν θα πλήττουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων.
Η προσέγγιση είναι αξιοπρεπής και ρεαλιστική, καθόσον η Τουρκία είναι πλέον που επείγεται για λύση (πορεία προς ΕΕ και αυξανόμενη γεωστρατηγική αξία Κύπρου), ενδεχόμενο ανέφικτο με την Τουρκία ανυπόληπτη και βυθισμένη στην παρανομία.
Ως εκ των ανωτέρω, η ηττοπαθής παρουσίαση της όποιας προοπτικής δύο κρατών ως αδήριτης ανάγκης επειδή δήθεν «ο κυπριακός Ελληνισμός δεν έχει ούτε καλύτερη εναλλακτική λύση ούτε πολύ χρόνο στη διάθεσή του…» απορρίπτεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου